Επωνύμως…

Οι πρώτες ημέρες κάθε χρόνου, όπως αυτές που τώρα διανύουμε, προσφέρονται για κάθε λογής σχέδια, υποσχέσεις και στοχοθεσίες, τόσο σε προσωπικό / επαγγελματικό, όσο και σε επιχειρηματικό επίπεδο. Κι αν το να ξεκινήσεις δίαιτα, να γυμνάζεσαι περισσότερο και να πάρεις αυτή την πιστοποίηση που σου χρειάζεται, όμως όλο το αναβάλεις, αφορά μόνον εσένα και συνήθως εξαρτάται από τη δική σου θέληση, τα επιχειρηματικά σχέδια απαιτούν σκέψη και προετοιμασία κατάλληλη, αποφασιστικότητα και δράση.

Ο οικοδεσπότης σας ελπίζει πως όλα αυτά όχι μόνο τα έχετε ενστερνιστεί, αλλά ήδη ξεκινήσατε να τα κάνετε πράξη, ειδικά αν έχετε λόγο και ρόλο σε μια από τις εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας, πολύ περισσότερο αν δεν ξεκινήσατε ακόμα το «ταξίδι» προς τη νέα (ψηφιακή, βεβαίως) κανονικότητα.

Γιατί, τα μηνύματα των καιρών δείχνουν με ολοένα και μεγαλύτερη σαφήνεια πως το 2023, που μόλις καλωσορίσαμε, θα είναι για την Ελλάδα -όπου οι ΜμΕ, για να εστιάσουμε σ’ αυτές, ξεπερνούν αθροιστικά το 90% των εγχώριων επιχειρήσεων, αποτελώντας τη «ραχοκοκαλιά» της αγοράς- η χρονιά του ψηφιακού μετασχηματισμού, με τις περισσότερες να προχωρούν δυναμικά στη μεγάλη μετάβαση, ξεπερνώντας τις αμφιβολίες και τους δισταγμούς του παρελθόντος.

Όχι πως δεν είχαν επιχειρήματα γι’ αυτό – το υψηλό κόστος σε καιρούς κρίσης, ή έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού με τις κατάλληλες δεξιότητες (όταν η συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρήσεων είναι είτε οικογενειακές, είτε αριθμούν λιγότερους από 10 εργαζομένους, τα πράγματα όντως δυσκολεύουν), ο φόβος και η άρνηση μπροστά στην αλλαγή από «όσα κάναμε ως τώρα και μας έδωσαν ψωμί τόσα χρόνια», όλα αυτά ισχύουν. Μόνο που οι καιροί έχουν αλλάξει – η νέα κανονικότητα πολύ λίγο μοιάζει με την παλιά, η καθημερινότητά μας έχει πλέον άμεση εξάρτηση με τον ψηφιακό κόσμο η οποία γίνεται συνεχώς μεγαλύτερη κι όποιος δεν το καταλαβαίνει, δεν θα μπορέσει να επιβιώσει τα επόμενα χρόνια.

Εξ ου και η πληθώρα των προγραμμάτων, τόσο για χρηματοδότηση των ΜμΕ προκειμένου να προμηθευτούν τον κατάλληλο εξοπλισμό και να αξιοποιήσουν τις προσφερόμενες από πολλούς παρόχους υπηρεσίες (και συμβουλές ως προς τη χρήση τους), όσο και για επιμόρφωση στις δεξιότητες που απαιτούνται γι’ αυτόν τον σκοπό.

Τις επόμενες εβδομάδες ξεκινά η υλοποίηση των προγραμμάτων (περισσότερες πληροφορίες στο https://digitalsme.gov.gr/) για τις επιχειρήσεις που έκαναν την εγγραφή τους από τα τέλη Ιουνίου ως τα τέλη Οκτωβρίου του ’22 και εντάχθηκαν στα τρία επιμέρους προγράμματα κρατικών ενισχύσεων: Πρόγραμμα Ι: «Ψηφιακά Εργαλεία MμE», Πρόγραμμα ΙΙ: «Ανάπτυξη Ψηφιακών Προϊόντων & Υπηρεσιών» και Πρόγραμμα IΙΙ: «Ψηφιακές Συναλλαγές».

Ο συνολικός προϋπολογισμός της δράσης φτάνει στα €442.440.000 και σχεδιάστηκε στο πλαίσιο του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης & Ανθεκτικότητας Ελλάδα 2.0 με τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το πρόγραμμα NextGenerationEU δημιουργήθηκε από αυτήν ακριβώς για να καλύψει τις μεγάλες ανάγκες του ψηφιακού (και μάλιστα με «πράσινο» πρόσωπο) μετασχηματισμού όλης της Ευρώπης, καθώς τέτοια προβλήματα -αλλού μεγαλύτερα κι αλλού μικρότερα- έχουν όλες οι χώρες-μέλη. Άλλωστε, δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ανακηρύξει το 2023 ως «Ευρωπαϊκό Έτος Δεξιοτήτων»…

Μάλιστα, το πρόβλημα και η ανησυχία λόγω έλλειψης του αναγκαίου για τον ψηφιακό μετασχηματισμό των πάντων ανθρώπινου δυναμικού δεν αποτελεί μόνο ευρωπαϊκή, αλλά παγκόσμια πρόκληση. Η λογική της απομακρυσμένης εργασίας, αλλά και της πρόσβασης του πελάτη / χρήστη / καταναλωτή σε προϊόντα και υπηρεσίες μέσω κάθε δυνατού ψηφιακού καναλιού (βλέπε, omnichannel), από λύση ανάγκης λόγω της πανδημίας, έχει πλέον καθιερωθεί και γίνει μέρος της ζωής μας, παίζοντας καίριο ρόλο και στον ψηφιακό μετασχηματισμό.

Αυτή είναι η πρώτη και βασική τάση, που συναντάμε στη διεθνή ειδησεογραφία, τον τελευταίο καιρό σ’ ό,τι αφορά στην αναβάθμιση της εμπειρίας του απαιτητικού πλέον πελάτη, με την εξασφάλιση της λειτουργικής αριστείας (operational excellence - ΟΧ) να ακολουθεί κατά πόδας και να συνδυάζεται μαζί της. Ιδιαίτερη σημασία αρχίζει, επίσης, να αποκτά -σε καιρούς δύσκολους για την κατακράτηση του καλά καταρτισμένου προσωπικού- η αναβάθμιση της εμπειρίας του εργαζομένου (employee experience – EX), με βελτίωση της πληροφόρησής του, παράλληλα με διευρυμένη χρήση αυτοματισμών, ρομποτικών διεργασιών και εφαρμογών LowCode-NoCode, και στόχο την αύξηση της αποδοτικότητάς του.  

Προσθέστε, τέλος, στο μίγμα των τάσεων μια «γενναία» και διαρκώς αυξανόμενη δόση εφαρμογών Τεχνητής Νοημοσύνης και Μηχανικής Μάθησης, που όχι μόνο είναι ευρέως διαθέσιμες, αλλά ανατρέπουν τους κανόνες του παιχνιδιού κι ελάτε σε λίγους μήνες να ξανασυζητήσουμε αν το ’23 θα είναι η «χρονιά του ψηφιακού μετασχηματισμού» ή όχι…

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Στο πρώτο σημείωμα της κάθε χρονιάς είθισται να λέμε Καλή Χρονιά! Οπότε, ας ευχηθούμε και εμείς Καλή Χρονιά! Επίσης, είθισται να καταθέτουμε και τις εκτιμήσεις μας για τη χρονιά που μόλις ξεκίνησε. Και είναι μάλλον βέβαιο, ότι το 2023 θα είναι μία χρονιά γεμάτη προκλήσεις.

Θα πει κανείς ότι κάθε αρχή χρονιάς λέμε ότι το τρέχον έτος είναι γεμάτο προκλήσεις. Όμως, το 2023 θα είναι μία χρονιά που εξαρχής γνωρίζουμε ότι υπάρχουν ορισμένα σημαντικά θέματα που θα επηρεάσουν όλους τους κλάδους - και όχι μόνο αυτόν του digital. Θέματα, όπως είναι η συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία που έχει προκαλέσει μία ενεργειακή κρίση και πληθωριστικές πιέσεις που επηρεάζουν τους πάντες: από τους καταναλωτές μέχρι τις επιχειρήσεις.

Ένα άλλο ζήτημα που θα μας απασχολήσει το 2023 είναι οι εκλογές. Υπενθυμίζεται ότι φέτος θα έχουμε και βουλευτικές εκλογές, οι οποίες, μάλιστα, θα είναι διπλές, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, αλλά και δημοτικές. Για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα της χρονιάς, οι εκλογές θα είναι το θέμα συζήτησης και πάντα αυτού του τύπου οι διαδικασίες επηρεάζουν και τον τρόπο λειτουργίας των επιχειρήσεων, αλλά και πως συμπεριφέρονται οι πελάτες, είτε πρόκειται για εταιρείες, είτε για οικιακούς καταναλωτές.

Μέσα σε όλα αυτά, η αγορά του digital έχει να αντιμετωπίσει τις δικές της προκλήσεις. Προφανώς, οι πληθωριστικές πιέσεις θα έχουν επιπτώσεις στο κόστος και οι καταναλωτές θα αρχίσουν να ψάχνουν περισσότερο τις ευκαιρίες. Αλλά αυτό ήταν κάτι που είδαμε και στο δεύτερο μισό του 2022...

Μία διαφορά της φετινής χρονιάς όσον αφορά στο χώρο του digital, αυτό που περιμένουν πολλοί να δουν, είναι ακόμη μεγαλύτερη έμφαση στον τομέα της εμπειρίας του πελάτη. Καθώς η ελληνική αγορά ανοίγει και νέοι "παίκτες" από το εξωτερικό κάνουν την εμφάνισή τους, οι εγχώριοι καλούνται να προσαρμοστούν σε νέα δεδομένα και να προστατεύσουν τα μερίδιά τους. Δεν είναι εύκολη άσκηση αυτή, ιδίως με τον ανταγωνισμό να είναι όλο και πιο έντονος.

Η εκτίμηση της στήλης είναι πως το 2023 θα δούμε τους καταναλωτές να αναζητούν ακόμη περισσότερο την καλή εμπειρία. Η τιμή σίγουρα μετρά, αλλά εξίσου σημαντικό είναι να αισθάνεσαι ότι δεν σε "κοροϊδεύουν", ότι η εμπειρία που έχεις, είτε μιλάμε για digital marketing είτε για online αγορές, είναι η καλύτερη δυνατή. Θα δούμε, πιθανότατα, ενίσχυση των εναλλακτικών τρόπων παράδοσης παραγγελιών, όπως και θα δούμε να αυξάνονται οι επιλογές όσον αφορά τους τρόπους πληρωμής.

Στο κομμάτι του digital marketing, το 2023 δείχνει να είναι η χρονιά που το TikTok, που μάλλον θα μας απασχολήσει περισσότερο από οποιαδήποτε άλλο μέσο. Σαφώς το Instagram είναι ο "βασιλιάς" -τουλάχιστον με τα υπάρχοντα δεδομένα- αλλά το TikTok θα αρχίσει να διεκδικεί μεγαλύτερο μερίδιο. Όσον αφορά τα υπόλοιπα social media, η στήλη εκτιμά πως το YouTube, επίσης, θα ενισχύσει το μερίδιο του, με το Facebook να οπισθοχωρεί περαιτέρω. Και ίσως δούμε και άλλα κανάλια να παίζουν πιο σημαντικό ρόλο, όπως, για παράδειγμα, τα podcasts.

Αν θα έπρεπε να κάνουμε μία "ριψοκίνδυνη" εκτίμηση, αυτή θα ήταν ότι το 2023 θα είναι η χρονιά του TikTok και των podcasts. Στο τέλος της χρονιάς θα δούμε αν είμασταν σωστοί σε αυτή την εκτίμησή μας, ή κάτι άλλο συνέβη που άλλαξε τα δεδομένα. Άλλωστε, από εκπλήξεις τα τελευταία χρόνια, δεν μπορεί να πει κανείς ότι πήγαμε άσχημα...

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Η γενική αίσθηση που υπάρχει είναι πως η περίοδος της πανδημίας έδωσε σημαντική ώθηση στο ηλεκτρονικό εμπόριο, με τις επιχειρήσεις -κάθε μεγέθους- να στρέφονται προς το συγκεκριμένο κανάλι πωλήσεων και να συνεχίζουν να το υποστηρίζουν και να το αξιοποιούν και μετά την επιστροφή στην κανονικότητα.

Όμως, αν δει κανείς τα στοιχεία που δημοσίευσε πρόσφατα η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) μπορεί να θεωρήσει ότι αυτό δεν ισχύει. Πολύ απλά γιατί η ΕΛΣΤΑΤ, η οποία πραγματοποιεί ετήσιες έρευνες, αναφέρει ότι το 2022 το 18,9% των επιχειρήσεων που απασχολούν 10 άτομα και άνω, έλαβε παραγγελίες μέσω ιστοσελίδας ή ειδικών εφαρμογών ή μέσω EDI, όταν το αντίστοιχο ποσοστό το 2021 ήταν στο 21,4%. Άρα, υπήρξε μείωση.

Όμως, αν δει κανείς λίγο πιο αναλυτικά τα νούμερα, καταλαβαίνει ότι η κατάσταση είναι λίγο διαφορετική. Κατ’ αρχάς, γιατί το δείγμα ήταν μεγαλύτερο το 2022 (39.360 επιχειρήσεις έναντι 35.623 το 2021) αν και τα απόλυτα νούμερα επίσης δείχνουν μία μικρή μείωση, καθώς φέτος οι επιχειρήσεις που έκαναν online πωλήσεις ήταν 7.472 έναντι 7.637 πέρσι.

Αυτό που είναι σημαντικό, είναι η αξία των πωλήσεων. Συγκεκριμένα, ο κύκλος εργασιών από online παραγγελίες διαμορφώθηκε το 2022 στο 6,9% των συνολικών πωλήσεων των επιχειρήσεων του δείγματος, όταν το 2021 ήταν στο 5,8%. Και η αύξηση σε απόλυτα νούμερα είναι ακόμη πιο εντυπωσιακή, δεδομένου ότι τα online έσοδα έφθασαν στα 20,5 δισ. ευρώ έναντι 13,3 δισ. ευρώ, μία αύξηση της τάξεως του 54,5%, η οποία είναι εντυπωσιακή.

Θα αναρωτηθεί κανείς τι συμβαίνει. Η πιθανότερη εξήγηση είναι απλή: οι καταναλωτές, μετά την επιστροφή στην κανονικότητα, θέλησαν να επιστρέψουν εν μέρει στις αγορές μέσω φυσικών καταστημάτων γιατί το είχαν ανάγκη και για ψυχολογικούς λόγους. Κάτι που φαίνεται και από τα στοιχεία έτερης έρευνας της ΕΛΣΤΑΤ, που έδειξε ότι στο α’ τρίμηνο του 2022 το ποσοστό των Ελλήνων χρηστών του Διαδικτύου ηλικίας 16-74 ετών που έκαναν online αγορές ήταν στο 53,2%, όταν στο α’ τρίμηνο του 2021 ήταν στο 58,3%. Δηλαδή, είχαμε μία μείωση της τάξεως των 5,1 ποσοστιαίων μονάδων. Όμως, αν η σύγκριση γίνει με το α’ τρίμηνο του 2020, πριν δηλαδή ξεκινήσουν τα μέτρα αντιμετώπισης της COVID-19, όταν το ποσοστό χρήσης ήταν στο 47,8%, έχουμε μία σημαντική αύξηση της τάξεως των 5,5 ποσοστιαίων μονάδων!

Πρακτικά, οι καταναλωτές δεν εγκατέλειψαν τις online αγορές. Προτίμησαν απλώς να κάνουν αγορές και σε φυσικά καταστήματα. Και ταυτόχρονα αύξησαν την αξία των αγορών τους στις online συναλλαγές τους. Αυτό είναι μία άλλη ανάγνωση των στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ, που είναι εξίσου ενδιαφέρουσα.

Ίσως το πιο σημαντικό συμπέρασμα να είναι πως το ηλεκτρονικό εμπόριο πήρε μεν ώθηση, αλλά όχι αυτή που νομίζαμε. Και επιπλέον, υπάρχουν πολλές επιχειρήσεις που στράφηκαν μεν στα online κανάλια, αλλά προτίμησαν να επιστρέψουν στα «παραδοσιακά» και να εγκαταλείψουν τα ψηφιακά. Κάτι που πρέπει να δημιουργήσει έναν μικρό προβληματισμό.

Ενδεχομένως, το online να μην είναι για όλους. Αλλά υπάρχουν πολλές ακόμη επιχειρήσεις που μπορούν να το αξιοποιήσουν. Και θα πρέπει να το κάνουν πριν βρεθούν μπροστά σε δυσσάρεστες εκπλήξεις. Γιατί οι συνήθειες των καταναλωτών αλλάζουν διαρκώς και αυτό που ζητούν είναι να έχουν πολλαπλές επιλογές. Και οι επιχειρήσεις θα πρέπει να τις προσφέρουν.

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Μια από τις πολύ διαδεδομένες στις Βρυξέλλες ρήσεις, λέει (με μεγάλη δόση αλήθειας – θα καταλάβετε στη συνέχεια) ότι «οι Αμερικανοί καινοτομούν, οι Κινέζοι αντιγράφουν και οι Ευρωπαίοι νομοθετούν». Το πρώτο εξακολουθεί να ισχύει, το δεύτερο όχι και τόσο (οι Κινέζοι όντως αντέγραφαν στην αρχή -όπως και οι Ιάπωνες πολλές δεκαετίες νωρίτερα- αλλά… έμαθαν πια και πλέον πρωτοπορούν σε αρκετούς τομείς), το τρίτο ισχύει ολοένα και περισσότερο.

Οι Ευρωπαίοι κυρίως προσπαθούν να «συγυρίσουν» και να «τακτοποιήσουν», δημιουργώντας το κατάλληλο πλαίσιο (νομικό, εμπορικό, οικονομικό, ηθικό κι ό,τι άλλο χρειαστεί) τόσο τις καινοτομικές λύσεις και τις αναδυόμενες τεχνολογίες που προκύπτουν σε καθημερινή σχεδόν βάση, όσο κυρίως τα πρακτικά αποτελέσματα και τις συνέπειες από τη γενικευμένη χρήση τους, όχι μόνο εντός των ευρωπαϊκών συνόρων, αλλά και εκτός αυτών.

Ένα κλασικό παράδειγμα είναι αυτό του GDPR, της εγγυημένης βάσει κανονισμού (ο οποίος εφαρμόζεται από αρκετά χρόνια πλέον σε όλες τις χώρες-μέλη με αυστηρότητα και επιβολή τσουχτερών προστίμων στους παραβάτες), προστασίας της ιδιωτικότητας των χρηστών του Διαδικτύου. Ξεκίνησε μεν από την Ευρώπη, αλλά εφαρμόζεται σχεδόν σε παγκόσμιο επίπεδο, καθώς πρακτικά είναι αδύνατο να υπάρχουν δυο μέτρα και δυο σταθμά, όσον αφορά στη λειτουργία των διεθνών επιχειρήσεων και οργανισμών – άλλα για τις ευρωπαϊκές χώρες κι άλλα για την Ασία ή την Αμερική. 

Η ευρωπαϊκή πρωτοπορία, που εκδηλώνεται με τη δημιουργία πλαισίων βασισμένων στις αξίες της «γηραιάς ηπείρου», έχει αποκτήσει πολύ μεγαλύτερη σπουδαιότητα τα τελευταία δυο-τρία χρόνια, καθώς η πανδημία επιτάχυνε λειτουργώντας ως δραστικότατος καταλύτης τις εξελίξεις και η ζωή μας συνεχίζει να περνάει -καθώς η μετάβαση δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί, αν ολοκληρωθεί ποτέ- από offline σε online. Ο ψηφιακός μετασχηματισμός των πάντων είναι μια από τις πιο ‘hot’ έννοιες σήμερα κι αυτή η τάση θα διατηρηθεί επί τουλάχιστον μια πενταετία, έως ότου περάσει στη νέα εποχή σημαντικό ποσοστό οργανισμών και επιχειρήσεων… Αλλά, εμείς, οι χρήστες, τι δικαιώματα έχουμε πλέον, στο καθεστώς της νέας κανονικότητας, και ποιος θα μας τα υποδείξει;

Για άλλη μια φορά, λοιπόν, η Ευρώπη πρωτοπορεί: στις 15 Δεκεμβρίου, πριν από λίγες μόλις ημέρες, η πρόεδρος της Επιτροπής, Ούρσουλα φον Ντερ Λάιεν, η πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ο Τσέχος πρωθυπουργός, Πετρ Φιάλα, εκ μέρους του Συμβουλίου, υπέγραψαν τη διακήρυξη δικαιωμάτων και αρχών, που θα κατευθύνει τον Ψηφιακό Μετασχηματισμό στην ΕΕ και «θα γίνει το σημείο αναφοράς σχετικά με το τι προωθεί και υπερασπίζεται η Ευρώπη σ’ αυτόν τον τομέα». Στη σχετική ανακοίνωση των Βρυξελλών τονίζεται ότι «στόχος είναι να αποτελέσει τον οδηγό για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής και για τις επιχειρήσεις κατά την ενασχόλησή τους με νέες τεχνολογίες.

Τα δικαιώματα και οι ελευθερίες που κατοχυρώνονται στο νομικό πλαίσιο της ΕΕ, καθώς και οι ευρωπαϊκές αξίες που εκφράζουν οι αρχές της, θα πρέπει να γίνονται σεβαστά στο Διαδίκτυο, όπως γίνονται ήδη εκτός αυτού. Μόλις εγκριθεί απ’ όλα τα μέρη, η διακήρυξη θα καθορίσει επίσης την προσέγγιση για τον ψηφιακό μετασχηματισμό που θα προωθήσει η ΕΕ σε ολόκληρο τον κόσμο». Η επισήμανση για την παγκόσμια διάσταση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας δεν αφήνει πολλά περιθώρια για τους επόμενους στόχους…

Το σχέδιο της διακήρυξης καλύπτει βασικά δικαιώματα και αρχές του ψηφιακού μετασχηματισμού, όπως η θέση των ανθρώπων και των δικαιωμάτων τους, που μπαίνουν στο επίκεντρο του ψηφιακού μετασχηματισμού, η στήριξη της αλληλεγγύης και της συμπεριληπτικότητας, η διασφάλιση της ελευθερίας επιλογής στο Διαδίκτυο, η ενθάρρυνση της συμμετοχής στον ψηφιακό δημόσιο χώρο, η αύξηση της ασφάλειας, της προστασίας και της χειραφέτησης των ατόμων και η προώθηση της βιωσιμότητας του ψηφιακού μέλλοντος. Που συνοδεύονται, βεβαίως, από οικονομικά προσιτή ψηφιακή συνδεσιμότητα υψηλής ταχύτητας παντού και για όλους, καλά εξοπλισμένες αίθουσες διδασκαλίας και εκπαιδευτικούς με ψηφιακές δεξιότητες, απρόσκοπτη ψηφιακή πρόσβαση στις δημόσιες υπηρεσίες, ασφαλές ψηφιακό περιβάλλον για τα παιδιά, δικαίωμα στην αποσύνδεση εκτός ωραρίου εργασίας, πληροφόρηση σχετικά με τον αντίκτυπο των ψηφιακών προϊόντων στο περιβάλλον και έλεγχο τόσο του τρόπου με τον οποίο χρησιμοποιούνται τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, όσο και για τους τελικούς αποδέκτες τους.

Πότε θα γίνουν όλα αυτά; Όσο πιο γρήγορα ενσωματωθεί η διακήρυξη στα εθνικές πολιτικές των χωρών-μελών, με οδηγό πάντα τους στόχους της Ψηφιακής Πυξίδας 2030, στην οποία οι ίδιες συμφώνησαν στην αρχή της δεκαετίας. Θετικές εξελίξεις αυτές, λοιπόν… Είθε να έχουμε όλοι μια καλύτερη χρονιά!

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Πόσο σημαντικό είναι το YouTube στην digital marketing στρατηγική των ελληνικών επιχειρήσεων; Αυτό σκεφτόμουν την περασμένη Τετάρτη παρακολουθώντας μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ομιλία στο πλαίσιο εκδήλωσης της Sleed. Η Άννα Τσώνη από την Google έκανε αναφορά σε ορισμένα στοιχεία για το YouTube στην Ελλάδα και είναι πραγματικά ενδιαφέρον σε πόσο σημαντικό μέσο έχει εξελιχθεί και για τη χώρα μας.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε η κ. Τσώνη, οι ενεργοί χρήστες στην Ελλάδα φθάνουν τα 6,5 εκατομμύρια, ενώ το YouTube είναι η δεύτερη πιο δημοφιλής μηχανή αναζήτηση πίσω από τη… Google. Το νούμερο είναι αρκετά μεγάλο αν σκεφτεί κανείς ότι μόνο το Facebook θα μπορούσε να πει κανείς ότι έχει μεγαλύτερο αριθμό χρηστών, όσον αφορά στα social media. Και συζητιέται πόσοι εξ αυτών είναι πραγματικά ενεργοί...

Επιπλέον, ο μέσος ημερήσιος όρος παρακολούθησης έχει φθάσει πλέον τα 45 λεπτά, όταν πριν από ένα χρόνο ήταν στα 30 λεπτά. Άρα σημαίνει ότι παρακολουθούμε πολλά videos στο YouTube σε καθημερινή βάση. Και σε περίπτωση που δεν είσαι συνδρομητής στο YouTube Premium, τότε είναι υποχρεωτικό να βλέπεις διαφημίσεις. Όπερ σημαίνει ότι οι διαφημίσεις έχουν μεγαλύτερη απήχηση εκεί παρά στην τηλεόραση. Ακόμη και αν το μέσο σού δίνει τη δυνατότητα να πατήσεις «παράλειψη» μετά από 5 δευτερόλεπτα (ή λίγο παραπάνω αν ο διαφημιζόμενος έχει πληρώσει) και πάλι η διαφήμιση έχει την προσοχή του θεατή στο YouTube.

Το κλειδί, είναι είτε να προβάλλεις όλο το μήνυμά σου σε 5 (ή 7-8) δευτερόλεπτα ή να κρατήσεις το ενδιαφέρον των θεατών. Οι περισσότερες διαφημίσεις είναι οι ίδιες με εκείνες στην τηλεόραση και αυτό είναι ίσως κάτι που πρέπει να αλλάξουν οι διαφημιζόμενοι. Το YouTube δεν είναι τηλεόραση αλλά είναι περισσότερο ένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης που διαθέτει αρκετό interactivity. Συν ότι μπορείς να δεις video clips όπου και αν είσαι ακόμη και από το κινητό σου. Και αυτό είναι παράμετρος που πρέπει να λάβουν υπόψιν τους οι εταιρείες που το επιλέγουν.

Μία άλλη ενδιαφέρουσα παράμετρος είναι πως 3 εκ. Έλληνες βλέπουν YouTube στην τηλεόραση τους! Καταρχάς, αυτό σημαίνει ότι οι «έξυπνες» τηλεοράσεις φθάνουν στα 3 εκατ. στην Ελλάδα που είναι αρκετά μεγάλο νούμερο. Όμως, είναι και μία ευκαιρία, καθώς δίνει τη δυνατότητα στους διαφημιζόμενους να διαφοροποιήσουν τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουν τους καταναλωτές τους.

Γενικότερα, το YouTube είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι η προσέγγιση σε κάθε μέσο πρέπει να είναι διαφορετική. Το YouTube δεν είναι τηλεόραση, αλλά θέλει να προσαρμοστείς σε αυτό. Και αν το κάνεις, τότε τα ποσοστά επιτυχίας αναμένεται να είναι πολύ υψηλότερα.

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Το ημερολόγιο το κοίταξες; Μέσα Δεκέμβρη και δεν έχεις γράψει ακόμα κάτι για τα μελλούμενα, τις προβλέψεις των ειδικών (και μη) για τον επόμενο χρόνο; Πάει, χάλασες κι εσύ… είναι σαν να σας ακούω να με ψέγετε, που δεν τηρώ τις παραδόσεις – εκείνες που θέλουν τις τελευταίες ημέρες του χρόνου να σφύζουν από γνώμες, απόψεις, κρίσεις και συγκρίσεις σχετικά με αυτά που θα μας βρουν το ερχόμενο (τουλάχιστον, γιατί ο χρόνος μπορεί μεν να τρέχει, όμως οι εξελίξεις δεν σταματούν μόλις λήξει το «επίμαχο») δωδεκάμηνο. Δεκτός ο ψόγος, αλλά ομολογώ ότι φέτος τα πράγματα είναι κάπως παράξενα…

Άλλες χρονιές, τέτοια εποχή, στον διεθνή Τύπο γινόταν ένας κακός χαμός από προβλέψεις – ο ένας το μακρύ του, ο άλλος το κοντό του, συχνά με απόψεις τόσο διαφορετικές, που η μια κοίταγε την ανατολή κι η άλλη τη δύση – πολυμορφία και πολυφωνία. Φέτος, λες κι όλα συρρικνώθηκαν! Λίγες οι προβλέψεις κι ακόμα λιγότερες οι αποστάσεις μεταξύ τους, σε τέτοιο βαθμό που να αναρωτιέσαι τι συμβαίνει…

Όχι πως δεν υπάρχουν εξηγήσεις, βέβαια: φέτος, περισσότερο από ποτέ άλλοτε τελευταία, στον χώρο των Τεχνολογιών Πληροφορικής & Επικοινωνιών υπάρχουν κάποιες σταθερές, το νερό δείχνει να έχει μπει στο αυλάκι – δεν υπάρχουν αμφισβητήσεις ως προς τις βασικές, τουλάχιστον, κατευθύνσεις. Είναι πιά ξεκάθαρο πως -ελέω πανδημίας, που επιτάχυνε τις εξελίξεις- πορευόμαστε προς τον ψηφιακό μετασχηματισμό των πάντων, προς την ψηφιοποίηση της καθημερινότητάς μας, η οποία -με δεδομένο τον απομακρυσμένο και υβριδικό χαρακτήρα της εργασίας, αν και η «μπίλια» δεν έχει κάτσει ακόμα στο πώς και πόσο- σίγουρα περνάει από το cloud, το ‘υπολογιστικό νέφος’, επί το ελληνικότερο.

To μέλλον προβλέπεται «νεφελώδες», λοιπόν, αυτό είναι σίγουρο. Με ποια μορφή; θα δείξει – ουσιαστικά, με ό,τι βολεύει τον καθένα. Καθώς οργανισμοί και επιχειρήσεις έχουν ο καθένας τις δικές του ανάγκες, είναι ευνόητο πως θα υπάρχουν και αντίστοιχα «μείγματα», ως απάντηση. Άλλοι θέλουν τα δεδομένα τους (όλα ή κάποια) κοντά τους, on-premise, άλλοι συμβιβάζονται με ό,τι προσφέρει το public cloud, άλλοι προτιμούν τις υβριδικές λύσεις κι άλλοι ψάχνουν τη σιγουριά στο multicloud. Απ’ όλα έχει ο δικτυακός «μπαξές» και η επιλογή δική σας… Το σίγουρο είναι αυτό που λέει ο τίτλος κι όσο πιο γρήγορα ολοκληρωθεί η μετάβαση στο cloud, τόσο ταχύτερα θα έρθουν τα οφέλη, άρα και η απόσβεση του συχνά σημαντικού κόστους.

Μια καλή και αρκετά ολιστική ιδέα του πού πάμε και τι μας περιμένει τους επόμενους μήνες, βρήκε ο οικοδεσπότης σας στη φετινή (14^η στη σειρά) ετήσια έρευνα της εταιρίας συμβούλων Deloitte, σχετικά με τα Tech Trends, τις βασικές τεχνολογικές τάσεις που θα σημαδέψουν τη ζωή μας. Κι όπως θα περιμένατε, το συμπέρασμά της είναι ότι τα ψηφιακά «εργαλεία» που έχουμε πλέον στη διάθεσή μας έχουν φτάσει σε υψηλό επίπεδο πολυπλοκότητας το οποίο, όμως, δεν αποτελεί αρνητικό στοιχείο όσον αφορά στη φιλικότητα προς τους χρήστες -το αντίθετο, μάλιστα, συμβάλλει στη βελτίωση της εμπειρίας τους. Προφανώς, σε όλα παίζει πλέον κρίσιμο ρόλο η ενσωμάτωση του περί την Τεχνητή Νοημοσύνη οικοσυστήματος, ιδιαίτερα ό,τι έχει να κάνει με Μηχανική Μάθηση, χάρη στην οποία οι κάθε λογής μηχανές σχεδόν γνωρίζουν τι ζητάμε και φροντίζουν πριν από εμάς για εμάς.

Στις σημαντικές τάσεις η έρευνα περιλαμβάνει το multicloud, που ήδη αναφέραμε, το οποίο θεωρεί ότι είναι ακόμα αρκετά περίπλοκο στην εφαρμογή του αλλά θα βρει τον δρόμο του, «προσφέροντας απεριόριστες δυνατότητες», το metaverse (που παραμένει ο μεγάλος άγνωστος) αλλά και το οικοσύστημα της εκτεταμένης (XR) πραγματικότητας.

Αυτά, όμως, υπήρχαν ως τάσεις και πέρυσι - στις πιο «φρέσκες» προσθήκες, η Deloitte περιλαμβάνει την ανακατανομή των ρόλων στη δομή των επιχειρήσεων, ώστε να είναι ευκολότερη η προσαρμογή στο διαθέσιμο έμψυχο υλικό, την ακόμα μεγαλύτερη αξιοποίηση του Blockchain (αν και όχι όσον αφορά στον κόσμο των κρυπτονομισμάτων, όπου το τοπίο παραμένει θολό), αλλά και την «αναγέννηση» των mainframe, σε διαφορετικό ρόλο – ως super-computers, που θα αποτελούν την «καρδιά» πίσω από εφαρμογές ΑΙ.

Τέλος, οι αναλυτές της καλής εταιρίας κάνουν ειδική μνεία στο θέμα της εμπιστοσύνης του κοινού, που οι τεχνολόγοι όχι μόνο πρέπει να αποκαταστήσουν (In tech we trust, ένα καλό motto), αλλά και να συντηρούν διαρκώς, καθώς αποτελεί τον θεμέλιο λίθο για την επιτυχία όλων όσων δημιουργούν. Με το καλό να τα δεχτούμε, λοιπόν…         

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Την περασμένη εβδομάδα είχα την ευκαιρία να βρεθώ στο Λας Βέγκας και στο re:invent 2022, τη μεγαλύτερη ετήσια εκδήλωση της Amazon Web Services, εκ των κολοσσών, ως γνωστόν, στο χώρο του cloud. Μία εκδήλωση με πολλές ανακοινώσεις, όσον αφορά σε νέα εργαλεία και καινούριες λύσεις, αλλά και ένα αρκετά ξεκάθαρο μήνυμα, τουλάχιστον όπως το προσέλαβα: το cloud είναι για όλους. Και όχι μόνο το cloud, αλλά και το machine learning και γενικότερα όλες οι ψηφιακές λύσεις.

Η AWS επεδίωξε να δείξει ότι το cloud δεν είναι για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που δεν έχουν τη δυνατότητα να έχουν τις δικές τους ομάδες πληροφορικής που θα στήνουν τις πληροφοριακές υποδομές τους. Αλλά ακόμη και μεγάλοι οργανισμοί και εταιρείες μπορούν να το αξιοποιήσουν. Και έφεραν μία σειρά από παραδείγματα με εταιρείες -κολοσσούς όπως η BMW και η Engie. Αλλά και παραδείγματα όπως η ουκρανική κυβέρνηση, που αξιοποίησε το cloud προκειμένου να μπορέσει να συνεχίσει να λειτουργεί. Αν και το πιο εντυπωσιακό παράδειγμα ήταν μάλλον η -επίσης- ουκρανική τράπεζα Privatbank, που μετέφερε όλες τις εφαρμογές και τα δεδομένα της στο cloud μέσα σε διάστημα 45 ημερών!

Πέραν αυτού, όμως, η AWS προωθούσε την έννοια της ευελιξίας και της απλότητας. Οι νέες λύσεις έχουν ως στόχο να διευκολύνουν τη «συνεργασία» μεταξύ των διαφορετικών πλατφορμών που χρησιμοποιούνται μέσα σε μία επιχείρηση. Και να δώσουν τη δυνατότητα σε κάποιο στέλεχός της να δημιουργήσει ακόμη και αλγοριθμικά μοντέλα για εφαρμογές machine learning, χωρίς να γνωρίζει να γράφει κώδικα.

Αυτός ο «εκδημοκρατισμός» της τεχνολογίας δεν είναι κάτι καινούριο. Αντίστοιχες κινήσεις βλέπουμε και στο κομμάτι του software, αλλά και του web development. Η Microsoft προωθεί το αποκαλούμενο "low code /no code" όπου το ΑΙ χρησιμοποιείται για να δημιουργήσει κανείς εφαρμογές -όχι, φυσικά κάτι ιδιαίτερα σύνθετο- ακόμη και εάν δεν ξέρει από προγραμματισμό.

Αντίστοιχα, στο χώρο του ηλεκτρονικού εμπορίου υπάρχουν μία σειρά από πλατφόρμες που δίνουν τη δυνατότητα σε κάποιον που απλά έχει βασικές ψηφιακές δεξιότητες να στήσει εύκολα, γρήγορα και απλά ένα ηλεκτρονικό κατάστημα. Μπορεί να μην είναι το e-shop που θα εντυπωσιάσει τον επισκέπτη, αλλά συνήθως είναι ένα ηλεκτρονικό κατάστημα που είναι εύχρηστο και λειτουργικό. Και χωρίς να απαιτεί σημαντικές επενδύσεις. Φυσικά, αν θες το κάτι παραπάνω και τη διαφοροποίηση, χρειάζεται να συνεργαστείς με εταιρείες και ανθρώπους που γνωρίζουν από web development, αλλά αν θες κάτι πιο απλό, μπορείς να το κάνεις και μόνος σου.

Η τάση αυτή έχει και μία άλλη διάσταση: αντιμετωπίζει το πρόβλημα έλλειψης του εξειδικευμένου ανθρώπινου δυναμικού. Από τη στιγμή που γίνεται πιο εύκολο να δημιουργήσεις μία τέτοια λύση, χρειάζεσαι και λιγότερους εξειδικευμένους ανθρώπους, τους οποίους, έχει γίνει πλέον πολύ δύσκολο να βρεις. Και αν τους βρεις, έχουν αρχίσει να γίνονται και ιδιαίτερα ακριβοί. Και η αγορά -σε παγκόσμιο επίπεδο- προσπαθεί να βρει μία «ισορροπία» όσον αφορά το συγκεκριμένο ζήτημα. Ο «εκδημοκρατισμός» που αναφέρουμε, ίσως είναι μία λύση σε όλο αυτό το ζήτημα.

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Ένα από τα «καλά» (τα εισαγωγικά μπαίνουν μονάχα για να δείξουν ότι αυτή είναι η προσωπική μου γνώμη, που πάντως μοιράζονται και πολλοί άλλοι, αλλά και για να τονίσει περισσότερο την αντίθεση με τον πόνο και τη δυστυχία για πολλούς) που άφησε πίσω της η πανδημία, είναι αναμφισβήτητα η καταφυγή μας στην ψηφιακή τεχνολογία, για να αντιπαλέψουμε με τη βοήθειά της τα δεινά και να βρούμε νέες λύσεις, τόσο για τις παλιές ανάγκες, όσο και για τις καινούριες που προέκυψαν.

Ανάμεσα στις τελευταίες, ο φόβος της επαφής με τους συνανθρώπους μας και τα αντικείμενα που αυτοί αγγίζουν, μας έκανε -μεταξύ των πολλών μέτρων αποτροπής της διάδοσης του ιού, τουλάχιστον στις φούριες της επιδημίας- να φοράμε προστατευτικές μάσκες, να πλένουμε ή να απολυμαίνουμε συχνά τα χέρια μας, αλλά και να καταφεύγουμε στη λύση των ανέπαφων πληρωμών για να ολοκληρώσουμε τις αναγκαίες αγορές, στην καθημερινότητά μας. Κι αν τα δυο πρώτα μέτρα εφαρμόζονται μεν σήμερα, αλλά όχι πολύ φανατικά, το τρίτο -όπως όλα δείχνουν- όχι μόνο συνεχίζεται, αλλά μάλλον έχει απογειωθεί…

Χρεωστικές και πιστωτικές κάρτες γνωρίζουν τα τελευταία χρόνια «πιένες», τα POS αποτελούν πλέον καθεστώς παντού (από παραδοξότητα και αιτία στραβοκοιτάγματος εκ μέρους του μαγαζάτορα, προηγουμένως), ενώ -κι αυτό είναι χαρακτηριστικό δείγμα των καιρών- ραγδαία είναι η αύξηση των mobile payments, των πληρωμών μέσω κινητού. Κι αυτό, προφανώς, δεν συμβαίνει μονάχα ‘στη χώρα όπου ανθεί φαιδρή πορτοκαλέα’, αλλά παντού.

Πρόσφατη μελέτη της εταιρίας ερευνών Juniper Research προβλέπει ότι, με τις επενδύσεις επιχειρήσεων και οργανισμών στον ίδιο χώρο να φουντώνουν, μέσα στα δυο επόμενα χρόνια οι χρήστες εφαρμογών ανέπαφων πληρωμών θα ξεπεράσουν το 1 δισεκατομμύριο παγκοσμίως, σημειώνοντας σχεδόν κατακόρυφη αύξηση (το ραγδαίο, που λέγαμε) κατά 60% από τους 782 εκατ. χρήστες φέτος.

Γιατί αυτό; Απλώς, γιατί πλέον μπορούν! Η ανάλυση της Juniper δείχνει ως πιθανούς λόγους αφενός την ευκολία που γνώρισαν (και εκτίμησαν δεόντως) οι χρήστες, αξιοποιώντας τη δυνατότητα ανέπαφων πληρωμών του κινητού τους, στη διάρκεια της πανδημίας, αφετέρου τη μεγάλη αύξηση των εν χρήσει κινητών τελευταίας τεχνολογίας που, στη συντριπτική τους πλειοψηφία επιτρέπουν το Mobile Banking, ενώ είναι εφοδιασμένα και με αισθητήρα NFC, ο οποίος εξακολουθεί να είναι χρήσιμος σε πολλές περιπτώσεις.

Εκτιμά, δε, ότι η διείσδυση τέτοιων συσκευών στις αναδυόμενες αγορές θα φτάσει την επόμενη διετία ακόμα και στο 99%, αγγίζοντας δηλαδή το απόλυτο, πολύ περισσότερο που, στην αντικατάσταση των μετρητών από ανέπαφες πληρωμές έρχονται να ρίξουν το βάρος τους κι άλλες εναλλακτικές και φιλικές προς τον χρήστη προτάσεις, όπως οι άτοκες δόσεις στο πλαίσιο σχημάτων όπως το Buy Now Pay Later.

Κι ακόμα δεν φτάσαμε (αν φτάσουμε ποτέ, τελικά) σε εντελώς ανατρεπτικές καταστάσεις, όπως αυτή που δοκιμάζει τα τελευταία χρόνια η Amazon, στα (λίγα, ακόμα – κάτω από δέκα) φυσικά καταστήματα λιανικής (κάτι μεγαλύτερο από mini market, αλλά εντελώς αυτοματοποιημένο) που έχει ανοίξει με το εμπορικό σήμα Amazon Go, στις ΗΠΑ. Δεν είναι κάτι καινούριο, οι δοκιμές ξεκίνησαν το ’17 (μάλιστα, modules της σχετικής τεχνογνωσίας διατίθενται πλέον και εκτός εταιρίας, σε ενδιαφερόμενους retailers) και συνεχίζονται έκτοτε με αμείωτο ρυθμό, αλλά μας το θύμισε στη διάρκεια πρόσφατου workshop, ανώτερο στέλεχος της Amazon Web Services στην Ελλάδα.

Με δυο λόγια, για όσους δεν το έχουν ξανακούσει, οι πελάτες μπορούν να μπουν στο Amazon Go επιδεικνύοντας στην είσοδο ως «ταυτότητα» το κινητό τους, να πάρουν από τα ράφια ό,τι χρειάζονται και απλώς να βγουν χωρίς άλλη διαδικασία και κυρίως καθυστέρηση. Ένα «δάσος» από κάμερες στην οροφή του καταστήματος και αισθητήρες στα ράφια «αντιλαμβάνονται» τι αγοράστηκε (ακόμα κι αν μετακινήθηκαν προϊόντα σε άλλο ράφι) και χρεώνει απευθείας τον λογαριασμό του χρήστη, χωρίς να χρειαστεί να περάσει από ταμείο. Σε περίπτωση ένστασης από τον πελάτη (πχ. μια λανθασμένη χρέωση), η διαφορά λύνεται άμεσα και φιλικά, με τη βοήθεια του ίδιου του συστήματος (υποθέτω, με μια λογική αντίστοιχη του «ποδοσφαιρικού» VAR)…

Δεν φτάσαμε ως εκεί ακόμα, αλλά πού ξέρεις; Καλομελέτα κι έρχεται, που λέει ο λαός – για την ώρα, καλές είναι κι οι ανέπαφες πληρωμές, που μας γλυτώνουν από την ταλαιπωρία και το άγχος των μετρητών…      

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Στα τέλη της δεκαετίας του ’90 οτιδήποτε είχε μπροστά το «e-» έμοιαζε με κάτι «εξωτικό». Μιλούσες για e-commerce και σε κοιτούσαν λίγο περίεργα. Ασχολιόσουν με το Διαδίκτυο και η πρώτη ερώτηση που σου έκαναν ήταν «τι είναι τούτο;». Έλεγες ότι θα στείλεις ένα e-mail και η αντίδραση ήταν λίγο περίεργη.

Από τότε, φυσικά, τα πράγματα έχουν εξελιχθεί πολύ. Το e-commerce αποτελεί βασικό κομμάτι της καθημερινότητας κάθε είδους και μεγέθους επιχειρήσεων. Τo e-mail είναι κάτι που ελέγχουμε διαρκώς. Έχουμε φθάσει πλέον να το ελέγχουμε ακόμη και όταν είμαστε μέσα στο αυτοκίνητο και η κίνηση μας κρατά σταματημένους. Το e-marketing, ή digital marketing, είναι επίσης κάτι που απασχολεί όλες τις επιχειρήσεις.

Γενικότερα, οτιδήποτε έχει τη λέξη ηλεκτρονικό και οτιδήποτε «e-» είναι κάτι που επηρεάζει την καθημερινότητά μας, τόσο σε επαγγελματικό όσο και προσωπικό επίπεδο. Και ίσως θα πρέπει να σταματήσουμε να διαφοροποιούμε τα ηλεκτρονικά από τα φυσικά κανάλια. Ίσως, ήρθε η ώρα να καταργήσουμε το «e-».

Από μία έννοια, τα ψηφιακά κανάλια πωλήσεων έχουν πλέον πλήρως «αναμιχθεί» με τα φυσικά κανάλια. Δεν υπάρχει και τόσο μεγάλη διαφοροποίηση. Τόσο για την επιχείρηση, η οποία μιλά για omnichannel προσέγγιση, όσο και για τον καταναλωτή. Τα όρια μεταξύ φυσικού και ηλεκτρονικού καταστήματος, θα έλεγε κανείς ότι είναι όλο και πιο δυσδιάκριτα. Ιδίως από τη στιγμή που βλέπουμε τους καταναλωτές να χρησιμοποιούν όλα τα κανάλια για το αγοραστικό ταξίδι τους. Βλέπουμε τους καταναλωτές να ξεκινούν από το site για να επιλέξουν το προϊόν που θα αγοράσουν, ή το ακριβώς ανάποδο. Ή να πηγαίνουν από το ένα στο άλλο συνέχεια. Διάκριση, όμως, δεν υπάρχει απολύτως καμία και αυτό είναι το πιο σημαντικό στοιχείο.

Το ίδιο και στο marketing και στη διαφήμιση, όπου φυσικά και online κανάλια επίσης «διαπλέκονται» τόσο πολύ μεταξύ τους, που δε βλέπεις και πολύ τις διαφορές που υπάρχουν μεταξύ τους.

Οπότε, η ερώτηση είναι απλή: έχει νόημα να κάνουμε λόγο για e-commerce ή πρέπει να μιλάμε «σκέτα» για εμπόριο; Το digital marketing μήπως θα έπρεπε να λέγετε απλά marketing;

Η απάντηση είναι ότι προς το παρόν χρειάζεται λίγο να περιμένουμε, μέχρι να φτάσουμε στην πλήρη κατάργηση. Γιατί ακόμη υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις επιχειρήσεων και καταναλωτών, που δεν έχουν ακόμη συνειδητοποιήσει πλήρως πόσο κοντά έχουν έρθει τα φυσικά με τα ψηφιακά καταστήματα. Τα φυσικά με τα ψηφιακά κανάλια πωλήσεων και προώθησης προϊόντων. Το «συμβατικό» με το ψηφιακό μάρκετινγκ. Αλλά δεν απέχουμε και πολύ από τη στιγμή που το e-business θα γίνει σκέτο business.

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Οι ειδήμονες το γνωρίζουν και -σε κάθε ευκαιρία- το αναφέρουν: κάθε γενιά κινητής τηλεφωνίας έχει ένα κύκλο ζωής που διαρκεί περίπου μια δεκαετία, άντε λίγο πριν (για την προετοιμασία) και λίγο μετά (για την «απόσυρση», στο σύνολο των καταναλωτών). Το 4G, για παράδειγμα, «έζησε» καλά και όπως του έπρεπε την προηγούμενη δεκαετία, όμως εκμέτρησε τον βίο του και χάνει συνεχώς έδαφος – περάσαμε πλέον στην εποχή του 5G.

Φουντώνει ολοένα περισσότερο η ζήτηση για τα νέα μοντέλα από τους χρήστες, με δέλεαρ τις υψηλές ταχύτητες και τις καινοτόμες υπηρεσίες κι εφαρμογές που κάνουν συνεχώς την εμφάνισή τους. Στην αγορά, οι τιμές των 5G συσκευών κινούνται ήδη σε λογικά και προσιτά στο ευρύ κοινό επίπεδα για τα μικρομεσαία μοντέλα, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχουν και πανάκριβες συσκευές, των 1000+ €, που βέβαια προσφέρουν το κάτι παραπάνω από δυνατότητες…

Από το ένα σκέλος, λοιπόν, είμαστε καλυμμένοι – από το άλλο, των δικτύων, είμαστε; Γιατί, καλό είναι να έχεις μια καινούρια και σύγχρονη συσκευή, όμως, ακόμα καλύτερο να μπορείς να αξιοποιήσεις όλες της τις δυνατότητες. Μ’ άλλα λόγια, υπάρχει η αναγκαία κάλυψη από πλευράς δικτύων 5G; Τα δυο πρώτα χρόνια της δεκαετίας τα φάγαμε, μπαίνουμε πιά στο τρίτο… Υπάρχει, μας λένε οι γραφές – ως το τέλος του χρόνου θα καλύπτεται από τουλάχιστον από ένα δίκτυο κινητής το 80% της χώρας, με μόνη εξαίρεση κάποιες αγροτικές ή αραιοκατοικημένες περιοχές. Κατά ξηράν, λοιπόν, είμαστε καλυμμένοι. Κατά θάλασσα, αυτό επίσης ισχύει, αναλόγως του πού βρίσκεσαι – κοντά σε ακτές με κάλυψη, τα πράγματα είναι καλύτερα, μεσοπέλαγα δυσκολότερα έως καθόλου. Κατά αέρα, όμως;

Εκεί τα πράγματα, όπως είχαν ως σήμερα, ήταν σκούρα – όλοι γνωρίζουμε τις (αμφισβητούμενες, από πολλούς) απαγορεύσεις για χρήση κινητών στην καμπίνα εν ώρα πτήσης, με την επίκληση λόγων ασφαλείας. Όμως, από την άλλη, αρκετές αεροπορικές εταιρίες έχουν ήδη ξεκινήσει τα τελευταία χρόνια να προσφέρουν τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες με την αξιοποίηση δορυφορικών εφαρμογών και «αλμυρό», είναι αλήθεια, τιμολόγιο.

Εδώ, λοιπόν, έχουμε τις τελευταίες ημέρες μια σημαντική εξέλιξη που μάλλον θα αλλάξει τους κανόνες του παιχνιδιού: μόλις πριν από λίγες ημέρες, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε να αναθεωρήσει την εκτελεστική απόφασή της σχετικά με τη διάθεση φάσματος, «ελευθερώνοντας» για λογαριασμό των αεροπορικών εταιριών κάποιες συχνότητες τις οποίες μπορούν πλέον να αξιοποιήσουν για τη διάθεση 5G εν πτήσει και μάλιστα σε πλήρη κλίμακα: τηλεφωνικές κλήσεις, μηνύματα και δεδομένα.

Επιχειρηματολογώντας υπέρ αυτής της σημαντικής ανατροπής, που συνδυάστηκε με τη γενικότερη επέκταση του Wi-Fi στα επίγεια Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, ο Επίτροπος αρμόδιος για την Εσωτερική Αγορά, Τιερί Μπρετόν, τόνισε πως «το 5G θα επιτρέψει την ανάπτυξη καινοτόμων υπηρεσιών και θα προσφέρει νέες ευκαιρίες στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις. Δεν υπάρχει πλέον περιορισμός στις δυνατότητες τις οποίες προσφέρουν οι ταχύτατες και υψηλής χωρητικότητας συνδέσεις». Η απόφαση της Επιτροπής ουσιαστικά ανοίγει τον δρόμο για την σύνδεση καμπίνας και επιβατών -πάντα μέσω δορυφόρων καναλιών, τουλάχιστον στην αρχή- και μετά την εγκατάσταση ειδικού εξοπλισμού (pico-cells) στα αεροσκάφη, στα επίγεια δίκτυα 5G.

Πότε θα γίνει αυτό; σχετικά γρήγορα – οι συγκεκριμένες συχνότητες θα πρέπει να έχουν αποδοθεί στις αεροπορικές εταιρίες ως τις 30 Ιουνίου του 2023, ώστε να προχωρήσουν στην εγκατάσταση του σχετικού εξοπλισμού και τις αναγκαίες δοκιμές, πριν προσφερθεί αυτή η υπηρεσία στο κοινό, στις εντός Ευρώπης πτήσεις. Μια στιγμή, όμως… εκτός Ευρώπης, τι θα ισχύει; Πόσο δεσμεύει η απόφαση της Επιτροπής τις αεροπορικές εταιρίες εκτός της ηπείρου μας;

Θεωρητικά, δεν τις δεσμεύει – μάλιστα, ειδικά στις ΗΠΑ,  η αρμόδια Ομοσπονδιακή Υπηρεσία (η συνήθως «σκληρή» Federal Communications Commission), εμφανίζεται μάλλον απρόθυμη να επιτρέψει τις τηλεπικοινωνίες εν πτήσει, καθώς αντιμετωπίζει αντίδραση των αεροπορικών, που επικαλούνται -σωστά το μαντέψατε!- λόγους ασφαλείας και παρεμβολών μεταξύ 5G και καναλιών επικοινωνίας με τους πύργους ελέγχου…

Κρύο ή ζέστη, λοιπόν; Μάλλον κάτι ενδιάμεσο: όσα «ξένα» αεροσκάφη «πιάνουν» Ευρώπη θα εφοδιαστούν αργά ή γρήγορα με τον απαραίτητο εξοπλισμό και θα παρέχουν, επίσης, τις νέες, καινοτομικές υπηρεσίες, καθώς «είναι πολλά τα λεφτά, Άρη», για να θυμηθούμε την κλασική κινηματογραφική ατάκα, μέχρις ότου καταλήξουν σε κάποια συμφωνία το FCC και οι εταιρίες που αντιδρούν. Sky is the limit, είπατε; Not anymore!

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]