Αν το τέλος κάθε χρονιάς συμπίπτει με τις ανασκοπήσεις όσων έγιναν το περασμένο δωδεκάμηνο, αλλά και τις προφητείες για όσα θα γίνουν το επόμενο, στα οποία δίνουν ιδιαίτερη βάση τα ΜΜΕ, τα μέσα της συνδυάζονται -για την Ευρώπη, τουλάχιστον- με τα στοιχεία και τα δεδομένα που περιλαμβάνονται στο Ευρωβαρόμετρο και δίνονται τέτοια εποχή στη δημοσιότητα.
Και τι άλλο ενδιαφέρει τούτη τη στήλη, παρά τα όσα έχουν να κάνουν με την Πληροφορική, τις Τηλεπικοινωνίες και τις εφαρμογές τους. Μ’ άλλα λόγια, οτιδήποτε συμβαίνει γύρω μας, αφού δεν υπάρχει κλάδος και τομέας που να μην αξιοποιεί και να μην επηρεάζεται από αυτές τις οριζόντιες, πλέον, ψηφιακές τεχνολογίες.
Αυτό δεν το λέμε μόνο εμείς, αλλά προκύπτει κι από το Ευρωβαρόμετρο, που «ρώτησε» τους Ευρωπαίους και βρήκε πως σχεδόν τέσσερις στους πέντε (συγκεκριμένα, ποσοστό 79%) «ορκίζονται» στις ψηφιακές τεχνολογίες και πιστεύουν πως οι αυξημένες δυνατότητες πρόσβασης σε συνδυασμό με αποτελεσματικό επίπεδο κυβερνοασφάλειας (γιατί, τι να την κάνεις τη σύνδεση, αν το δίκτυο «μπάζει» απ’ όλες τις μπάντες, από πλευράς ασφάλειας;) θα κάνουν ακόμα καλύτερη την καθημερινή ψηφιακή εμπειρία τους.
Εκτός από αυτό, ιδιαίτερη σημασία έχουν κι άλλα τρία-τέσσερα εξίσου βασικά ευρήματα, όπως για παράδειγμα -προφανώς, σε άμεση συνάρτηση με το προηγούμενο και με δεδομένο το πανευρωπαϊκό έλλειμμα σε ανθρώπινο δυναμικό με κατάλληλες δεξιότητες- ότι δυο στους τρεις Ευρωπαίους πολίτες προβάλλουν ως κύριο αίτημα την ενίσχυση των εκπαιδευτικών προγραμμάτων, με στόχο την αναβάθμιση και εξειδίκευση των γνώσεών τους στον χώρο των ψηφιακών τεχνολογιών και των εφαρμογών τους.
Δείχνουν, επίσης, αυξημένη ευαισθησία σ’ ό,τι αφορά στα θέματα βιωσιμότητας, θεωρώντας -πάλι με αυξημένο ποσοστό, 66%- ότι οι ψηφιακές τεχνολογίας μπορούν και πρέπει να παίξουν σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Ακόμα περισσότεροι (80%) πιστεύουν ότι τα κράτη-μέλη πρέπει να συνεργαστούν στενότερα, προκειμένου να διευκολυνθεί η πρόσβαση των 400 εκατομμυρίων Ευρωπαίων στις ψηφιακές τεχνολογίες και στο Διαδίκτυο, εξέλιξη η οποία αφενός θα υποστηρίξει την καινοτομία, αφετέρου θα ενισχύσει την ανάπτυξη της ανταγωνιστικότητας της «γηραιάς ηπείρου» στις διεθνείς αγορές, έναντι των Αμερικανών και των Ασιατών που επίσης αναπτύσσονται με ταχύ ρυθμό.
Κι αν όλα αυτά ακούγονται ευχάριστα στ’ αυτί -ή, έστω, αισιόδοξα και δημιουργικά- τα ευρήματα του Ευρωβαρόμετρου δεν θα μπορούσαν να μην περιλαμβάνουν και κάποιες «καυτές πατάτες», για παράδειγμα, το θέμα της προστασίας των προσωπικών δεδομένων, όπως εντάσσεται κάτω από την ευρύτερη «ομπρέλα» του αναγκαίου Ψηφιακού Μετασχηματισμού επιχειρήσεων και οργανισμών.
Εκεί, οι Ευρωπαίοι πολίτες κάθε άλλο παρά ικανοποιημένοι δείχνουν, αφού μόλις ένας στους δυο πιστεύει ότι αξίες και δικαιώματα προστατεύονται με τον σωστό τρόπο στις χώρες-μέλη, ένας στους τρεις (ποσοστό 36%) υποστηρίζει ότι πρέπει να γίνουν περισσότερα για τη δημιουργία ασφαλούς δικτυακού περιβάλλοντος και μόλις 43% θεωρούν ότι η προστασία των ευρωπαϊκών αξιών και των δικαιωμάτων, όσον αφορά στην ιδιωτικότητα είναι επαρκής στη χώρα του. Μάλιστα, ψηλά στις αντιδράσεις τους βρίσκεται και το ακατάλληλο για παιδιά και εφήβους ή παραπλανητικό περιεχόμενο που μπορεί να βρει κανείς εύκολα σήμερα στο Διαδίκτυο, ζητώντας την έγκαιρη λήψη μέτρων προς αυτή την κατεύθυνση…
Αυτός ο προβληματισμός αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα σε αντιπαράθεση με το ευρύτερο πλαίσιο των φιλοδοξιών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της προέδρου της, Ούρσουλα φον ΝτερΛάινεν, καθώς βρισκόμαστε ήδη στον τρίτο χρόνο της Ψηφιακής Δεκαετίας (Digital Decade – 2020-2030) και δεν έχει ακόμα σημειωθεί πρόοδος αντίστοιχη εκείνης των Αμερικανών και των Ασιατών ανταγωνιστών μας, σε αρκετούς τομείς.
Επομένως, πρέπει να δοθούν πολύ γρήγορα, συγκεκριμένες και αποτελεσματικές απαντήσεις τουλάχιστον στα τρία θέματα που οι Ευρωπαίοι πολίτες ιεραρχούν ως άμεσες προτεραιότητες: την ενίσχυση της κυβερνοασφάλειας, την αναβάθμιση των ταχυτήτων πρόσβασης (high-speed Internet) στο Διαδίκτυο για όλους και σε όλες τις χώρες-μέλη και, τέλος, την προστασία των χρηστών από την παραπληροφόρηση και το παράνομο περιεχόμενο.
Για όσους δεν το θυμούνται, οι τέσσερις άξονες της ευρωπαϊκής «Πυξίδας», που έχουν τεθεί ως στόχος για το τέλος της δεκαετίας, είναι η απόκτηση ψηφιακών δεξιοτήτων, οι ψηφιακές υποδομές, η ψηφιοποίηση των επιχειρήσεων, όπως και εκείνη των δημοσίων υπηρεσιών, ενώ συνδυάζονται με τις βασικές αρχές και αξίες μας, όπως περιγράφονται στο Declaration of the European digital rights and principles.
