Επωνύμως…

Τα -φυσικά- καταστήματα άνοιξαν εδώ και μερικές μέρες και πολλοί αναρωτιούνται αν αυτό πρόκειται να έχει αρνητικές επιπτώσεις στους ρυθμούς ανάπτυξης του ηλεκτρονικού εμπορίου στην Ελλάδα, οι οποίοι, όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι εντυπωσιακοί τους τελευταίους μήνες.

Οι πρώτες ενδείξεις είναι ότι υπάρχει μία μάλλον φυσιολογική επιβράδυνση αλλά, όπως όλα δείχνουν, είναι πλέον απίθανο να δούμε τους Έλληνες καταναλωτές να γυρνούν την πλάτη τους στις online καταναλωτικές συνήθειες που απέκτησαν κατά τη διάρκεια των δύο lockdowns.

Αν κάνει κανείς μία βόλτα στους εμπορικούς δρόμους της Αθήνας, ουρές υπάρχουν πρακτικά μόνο σε μεγάλες αλυσίδες ένδυσης και σε ορισμένα καταστήματα αλυσίδων τεχνολογίας. Και ακριβώς αυτές οι ουρές είναι που θα ωθήσουν ακόμη περισσότερο τους καταναλωτές να αρχίσουν να προτιμάνε όλο και περισσότερο το Διαδίκτυο για τις αγορές τους... Σε συνδυασμό με τη βελτίωση των χρόνων παράδοσης των online παραγγελιών, που είναι μία πολύ μεγάλη πρόκληση.

Μία πρόσφατη έρευνα του ELTRUN για λογαριασμό του ΣΕΛΠΕ έδειξε ότι το 49% των Ελλήνων χρηστών του Διαδικτύου (σ.σ. άρα πρακτικά του συνόλου των Ελλήνων καταναλωτών, δεδομένου ότι πλέον στις ηλικίες 16-74 ετών το ποσοστό διείσδυσης είναι στο 92% σύμφωνα με τη Focus Βari) σκοπεύει να συνεχίσει να αγοράζει online και μετά το πέρας της πανδημίας της COVID-19. Το ποσοστό είναι πολύ μεγάλο και δείχνει την τάση που υπάρχει. Ιδίως από τη στιγμή που η ίδια έρευνα έδειξε ότι στο δεύτερο μισό του 2020, 6 στους 10 καταναλωτές έκαναν αγορές online. Ποσοστό υπερδιπλάσιο σε σχέση με το δεύτερο μισό του 2019!

Αυτή η τάση δεν σημαίνει βέβαια ότι τα φυσικά καταστήματα πρόκειται να σταματήσουν να έχουν λόγο ύπαρξης. Αλλά θα κληθούν να αλλάξουν τον τρόπο λειτουργίας και το κυριότερο, τη μορφή των υπηρεσιών που θα προσφέρουν. Σταδιακά, τα φυσικά καταστήματα θα εξελίσσονται σε ένα σημείο όπου ο καταναλωτής θα πηγαίνει προκειμένου να λάβει μία περισσότερο προσωπική συμβουλή για τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες που θέλει να αγοράσει. Η εμπειρία θα πρέπει να είναι διαφορετική και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή οι επιχειρήσεις του λιανεμπορίου. Χώρος υπάρχει, αλλά πλέον τα δεδομένα είναι διαφορετικά και αυτό είναι ένα σημείο που πρέπει να προσέξουν ιδιαίτερα.

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

«Ήταν το κλήμα στραβό, το ‘φαγε κι… η πανδημία…» Συγχωρείστε μου την παραποίηση της γνωστής παροιμίας (όπου ‘πανδημία’, βάλτε ‘γάιδαρος’, για «να έρθει στα ίσια της») αλλά αυτό ακριβώς μου ήρθε στο νου, όταν διάβασα το βράδυ της Πέμπτης τις ανακοινώσεις από τη συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εκείνης της ημέρας. Που έφερε στην επιφάνεια και ζητεί την επείγουσα «θεραπεία» ενός προβλήματος, το οποίο έχουμε μεν ζήσει όλοι στη ζωή μας, αλλά τον τελευταίο χρόνο έχει πάρει πολύ μεγάλες διαστάσεις λόγω της πανδημίας.

Μιλάω, προφανώς, για την ουσιαστική ανυπαρξία πλέον, ωραρίου στις εργασιακές μας σχέσεις όπου -με καταλύτη την επιτακτική ανάγκη για δουλειά από το σπίτι, λόγω των αλλεπάλληλων lockdown και τη γενικότερη προσπάθεια αποφυγής συν-εργασίας- το παραδοσιακό οκτάωρο έχει «ξεχειλώσει» δεόντως. Ναι, καλά, θα μου πείτε… ποιος δούλευε οκτάωρο; Όχι οι ελεύθεροι επαγγελματίες, βεβαίως, αλλά (θεωρητικά και βάσει του νόμου) όλοι οι άλλοι που πήγαιναν στην όποια δουλειά τους (κατάστημα – επιχείρηση – τράπεζα – οργανισμό – εργοστάσιο - υπηρεσία), στην pro-Covid εποχή. Τυπικά, ό,τι ξεπερνούσε το 9-5 (ή τη συγκεκριμένη βάρδιά τους, ανά περίπτωση και επάγγελμα) ήταν υπερωρία, η οποία πληρωνόταν.

Πλέον, τεχνολογίας βοηθούσης, χρονικός περιορισμός δεν υπάρχει στην πράξη για την εξ αποστάσεως εργασία. Είσαι στο σπίτι (πού να πας, άλλωστε;) και ο ανώτερός σου ή κάποιος συνάδελφος μπορεί εύκολα να σε βρει και να σου μιλήσει για θέματα της δουλειάς, ό,τι ώρα κι αν σε πάρει. Αυτό ακριβώς το πρόβλημα προσπαθεί να θεραπεύσει το Ευρωκοινοβούλιο με τις αποφάσεις του, πριν η νέα εργασιακή κουλτούρα προλάβει να εδραιωθεί στο πλαίσιο της «νέας κανονικότητας», καθώς τα αρχικά «καμπανάκια» έχουν γίνει πια ολόκληρα «καμπαναριά», με τους ειδικούς να τονίζουν ότι «η  κουλτούρα της διαρκούς παρουσίας και μόνιμης επιφυλακής προκαλεί αυξημένο κίνδυνο κατάθλιψης, άγχους και επαγγελματικής εξουθένωσης».

Σύμφωνα με τα στοιχεία που κατατέθηκαν, από το ξέσπασμα της πανδημίας και μετά, η εργασία από το σπίτι έχει αυξηθεί κατά σχεδόν 30%, ποσοστό που αναμένεται να παραμείνει υψηλό ή ακόμη και να ενισχυθεί. Σύμφωνα με έρευνα του Eurofound, όσοι εργάζονται τακτικά από το σπίτι τους έχουν τουλάχιστον διπλάσιες πιθανότητες να ξεπερνούν το ανώτατο όριο των 48 ωρών εργασίας την εβδομάδα, σε σύγκριση με όσους εργάζονται στις εγκαταστάσεις του εργοδότη τους. Σχεδόν το 30% όσων εργάζονται από το σπίτι αναφέρουν ότι δουλεύουν στον ελεύθερο χρόνο τους είτε καθημερινά είτε πολλές φορές την εβδομάδα, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για όσους εργάζονται στο γραφείο είναι κάτω του 5%.

Ζητάει, λοιπόν, το Ευρωκοινοβούλιο να κατοχυρωθεί στο ευρωπαϊκό δίκαιο το δικαίωμα των εργαζομένων να αποσυνδέονται ψηφιακά από τις εργασία τους, χωρίς επιπτώσεις, δηλαδή να ρυθμιστούν νομοθετικά σ’ όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ οι προϋποθέσεις για την εξ αποστάσεως εργασία και να διασφαλιστεί ότι δεν θα υπάρχουν αρνητικές συνέπειες σε όσους ασκούν το «δικαίωμα στην αποσύνδεση». Με νομοθετική πρωτοβουλία που εγκρίθηκε με 472 ψήφους υπέρ, 126 κατά και 83 αποχές, οι ευρωβουλευτές καλούν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να καταθέσει συγκεκριμένη νομοθετική πρόταση που θα επιτρέπει στους ψηφιακά εργαζόμενους να αποσυνδέονται, μετά το πέρας του ωραρίου τους. Σ’ αυτήν θα πρέπει, επίσης, «να ορίζονται οι ελάχιστες προϋποθέσεις για την εξ αποστάσεως εργασία και να αποσαφηνίζονται οι όροι και τα ωράρια εργασίας, στο πλαίσιο νέων συλλογικών συμβάσεων εργασίας, καθώς και οι χρόνοι ανάπαυσης των εργαζομένων, στη διάρκεια των οποίων δεν πρέπει να δέχονται τηλεφωνικές κλήσεις, μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου κι άλλα είδη ψηφιακής επικοινωνίας, συμπεριλαμβανομένων των περιόδων που βρίσκονται σε οποιασδήποτε μορφής άδεια».

Βεβαίως, αναγνωρίζουν ότι στη διάρκεια της πανδημίας η εργασία από το σπίτι συνέβαλε καθοριστικά στη διασφάλιση εκατοντάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας και στην επιβίωση πολλών επιχειρήσεων, αλλά δίνουν προβάδισμα στις γνωματεύσεις των ειδικών. Μάλιστα, ο εισηγητής της υπόθεσης, Μαλτέζος ευρωβουλευτής Alex Agius Saliba δήλωσε χαρακτηριστικά ότι «δεν μπορούμε να αφήσουμε στην μοίρα τους εκατομμύρια εργαζόμενους στην Ευρώπη που έχουν εξαντληθεί λόγω της πίεσης, να είναι συνεχώς συνδεδεμένοι, με υπερβολικά εκτεταμένα ωράρια. Τώρα είναι η ώρα να σταθούμε στο πλάι τους και να τους δώσουμε αυτό που αξίζουν, το δικαίωμα στην αποσύνδεση, που είναι ζωτικής σημασίας για την ψυχική και σωματική τους υγεία. Τα δικαιώματα των εργαζομένων θα πρέπει να συμβαδίζουν με τα δεδομένα της ψηφιακής εποχής».

Μ’ άλλα λόγια (και ζητώ, προκαταβολικά, συγγνώμη για τη δεύτερη παραποίηση)… «Κλείστο, Ηλία!!!».

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Ένα από τα θέματα συζήτησης των τελευταίων εβδομάδων για όσους ασχολούνται με το χώρο των ψηφιακών τεχνολογιών και του Διαδικτύου είναι η «έλευση» του 5G στην Ελλάδα. Και τα τρία δίκτυα (Cosmote, Vodafone, Wind) έχουν ξεκινήσει την εμπορική διάθεση και είναι αρκετοί οι χρήστες που έχουν δείξει ενδιαφέρον. Μόνο που προς το παρόν είναι μάλλον δύσκολο να καταλάβουν τις πραγματικές δυνατότητες των 5G δικτύων.

Καταρχάς, η κάλυψη είναι σχετικά περιορισμένη. Αλλά και αν βρει κανείς κάλυψη, δεν είναι απαραίτητο ότι θα δει ταχύτητες διακίνησης που κινούνται σε επίπεδα άνω των 500 Mbps. Βέβαια, ακόμη και τα 150-200 Mbps που μπορείς να έχεις είναι εξαιρετικά νούμερα, όσον αφορά τις ταχύτητες διακίνησης.

Το ερώτημα είναι τί να τις κάνεις αυτές τις μεγάλες ταχύτητες; Η εμπειρία στην πλοήγηση στο Web είναι λίγο καλύτερη, όπως και η θέαση στο YouTube, τα αρχεία ανεβαίνουν λίγο πιο γρήγορα σε σχέση με το 4G. Καλά είναι αυτά, αλλά είναι εκεί που πολλοί αναρωτιούνται αν αξίζει που έχει γίνει τόση «φασαρία».

Η πραγματικότητα είναι πως η «φασαρία» αξίζει, απλά πρέπει να κάνουμε λίγο υπομονή. Και αυτό γιατί πρέπει να κάνουν την εμφάνιση τους οι υπηρεσίες και οι εφαρμογές εκείνες που αξιοποιούν την 5^η γενιά κινητής τηλεφωνίας. Στην αρχή θα δούμε υπηρεσίες που σχετίζονται με την «αντικατάσταση» της ενσύρματης ευρυζωνικής σύνδεσης με μία ασύρματη, το αποκαλούμενο και fixed wireless access. Όπως και υπηρεσίες cloud gaming που αξιοποιούν την πολύ μικρή απόκριση (latency) του 5G.

Αλλά εκεί που τα πράγματα θα αρχίσουν να γίνονται ενδιαφέροντα θα είναι σε τομείς όπως είναι τα logistics, οι μεταφορές, η βιομηχανία. Αν σκεφτεί κανείς ότι στα έργα που ετοιμάζεται να προκηρύξει το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης περιλαμβάνεται το επονομαζόμενο 5G corridors που θα επιτρέπει την κίνηση φορτηγών χωρίς οδηγό στους ελληνικούς αυτοκινητοδρόμους καταλαβαίνει κανείς ότι έχουμε πολλά να δούμε.

Η αυτοματοποίηση στις αποθήκες με τη χρήση ρομπότ είναι εφικτή με το 5G και θα δούμε τέτοιες υλοποιήσεις και στη χώρα μας. Και γενικότερα θα δούμε πράγματα και εφαρμογές που θα αλλάξουν εντελώς τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουμε και βλέπουμε κάποια πράγματα. Ακόμη και στο ηλεκτρονικό εμπόριο.

Γενικότερα, το θέμα με το 5G είναι πως χρειάζεται λίγο υπομονή. Έχουν δημιουργηθεί μεγάλες προσδοκίες, οι δημοσιογράφοι το έχουμε περιγράψει ως κάτι που θα αλλάξει τα δεδομένα και άπαντες δείχνουν ανυπόμονοι. Μόνο που χρειάζεται να περιμένουμε λίγο και να ασχοληθούμε λίγο παραπάνω με αυτό. Και σε 3-4 χρόνια θα δούμε ότι η «φασαρία» για το 5G άξιζε και με το παραπάνω.

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Οι παλιότεροι των αναγνωστών είμαι σίγουρος ότι θυμούνται ή τουλάχιστον έχουν ακούσει για τα «μερομήνια», την πανάρχαια και παραδοσιακή μέθοδο πρόβλεψης του καιρού για ολόκληρο το χρόνο, με εκκίνηση ένα συγκεκριμένο 12ήμερο στη διάρκεια του προηγούμενου Αυγούστου – κάθε μέρα και μήνας- στη διάρκεια του οποίου οι «ειδικοί» παρατηρούν σημάδια στον ουρανό ή φυσικά φαινόμενα και βγάζουν συμπέρασμα για τις καιρικές συνθήκες όλου του επόμενου έτους. Πέφτουν ή δεν πέφτουν μέσα (γιατί, μήπως η ΕΜΥ που έχει πλέον στοιχεία από μετεωρολογικούς δορυφόρους και υπερσύγχρονα συστήματα, πετυχαίνει πάντα στις προβλέψεις της;) ακόμα και σήμερα τα «μερομήνια» έχουν υψηλό ποσοστό πιστών…

Είπα, λοιπόν, κι εγώ να σας πω τα «μερομήνια», δηλαδή τις προβλέψεις μου για την πορεία ενός από τα φλέγοντα ζητήματα του καιρού μας, από την πρόοδο του οποίου θα εξαρτηθούν πολλά στην καθημερινότητά μας – για την πορεία του 5G, μιλάω, βεβαίως, έστω κι αν έχω χάσει τη βασική περίοδο εξαγωγής συμπερασμάτων, τον Αύγουστο… Ας είναι καλά, όμως, οι έρευνες που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και ήδη δίνουν μια πολύ καλή εικόνα για τις εξελίξεις σχετικά με την πέμπτη γενιά κινητής τηλεφωνίας, που η έλευσή της -η οποία ξεκίνησε πρόσφατα και στη χώρα μας- είναι βέβαιο ότι θα αλλάξει τους κανόνες του παιχνιδιού σε πλήθος τομείς.

Παίρνοντας ως βάση το γεγονός ότι στα τέλη της περασμένης χρονιάς, περίπου 1,17 δισ. κάτοικοι αυτού του πλανήτη ήταν ήδη συνδρομητές 5G και χαίρονταν τις ταχύτατες συνδέσεις τους, θα πρέπει να πούμε ότι -ως του χρόνου- σύμφωνα με τους αναλυτές της Bankr ο αριθμός αυτός θα έχει διπλασιαστεί, ενώ ως το 2025 θα έχει φτάσει λίγο πάνω από τα 4 δισεκατομμύρια, δηλαδή πάνω από το μισό του πληθυσμού της Γης. Κι όπως θα ανέμενε κανείς, την πρωτιά στην υιοθέτηση αυτής της τεχνολογίας έχει η Ασία, με τις ΗΠΑ και τη ΕΕ να ακολουθούν – μάλιστα, οι ίδιοι σημειώνουν ότι, ειδικά στις Ηνωμένες Πολιτείες, δημιουργείται το κατάλληλο πλαίσιο, για να έχουν όλοι πρόσβαση (και δικαίωμα, έστω κι αν αυτό στην πράξη εξαρτάται από τις οικονομικές δυνατότητες καθενός) στα οφέλη της νέας τεχνολογίας ασύρματης επικοινωνίας.

Από την άλλη, η γνωστή και μη εξαιρεταία Forrester Research βλέπει αδυναμία εκ μέρους των μεγάλων τηλεπικοινωνιακών παρόχων να καλύψουν τη ζήτηση για 5G, καθώς η νέα τεχνολογία δεν περιορίζει τη διείσδυσή της μονάχα στους ιδιώτες (ή και εταιρικούς, αλλά και πάλι για σκοπούς επικοινωνίας) χρήστες – εξ ίσου, αν όχι περισσότερο σημαντική, αναμένεται να είναι η ζήτηση και η διείσδυση του 5G στον χώρο της βιομηχανίας (όπως διαβάζουμε στον διεθνή ειδικό Τύπο), με εφαρμογές στους αυτοματισμούς των  εργοστασίων, στα συστήματα AR/VR για εξ αποστάσεως έλεγχο και προληπτική συντήρηση εγκαταστάσεων, στα προηγμένα συστήματα επιτήρησης, στη διασφάλιση ποιότητας, αλλά και στην προστασία των εργαζομένων από πιθανά ατυχήματα. Η αυξημένη δημοφιλία -σε συνδυασμό με την αδυναμία κάλυψης- είναι και ο λόγος που πολλές επιχειρήσεις εξετάζουν τη δυνατότητα δημιουργίας δικών τους, ιδιωτικών και αποκλειστικών τοπικών δικτύων 5G, ώστε να καλύψουν ικανοποιητικά (ενδεχομένως και οικονομικότερα, αν προκριθεί η λύση as-s-Service) τουλάχιστον τις δικές τους ανάγκες.

Οι αναλυτές επισημαίνουν μια μικρή ανάσχεση του ρυθμού των εγκαταστάσεων στις ΗΠΑ, αλλά -προφανώς- την αποδίδουν στα τεράστια προβλήματα (και το υψηλότατο ποσοστό θανάτων) που έχει προκαλέσει τους τελευταίους μήνες η πανδημία. Θεωρούν δε, πως με την έλευση των εμβολίων και την εξομάλυνση της κατάστασης, αυτό το κλίμα θα αντιστραφεί και η ανάπτυξη του 5G θα πάρει πάλι εκρηκτικές διαστάσεις.

Αρκεί, βεβαίως, αυτό να γίνει με τη δέουσα προσοχή στα θέματα ασφαλείας – ήδη, πληθαίνουν τα άρθρα στη διεθνή (τεχνολογική και όχι μόνο) ειδησεογραφία, σύμφωνα με τα οποία πρέπει να ληφθεί ειδική μέριμνα για την ασφάλεια των εφαρμογών 5G, που θα κάνουν οσονούπω την εμφάνισή τους, διεκδικώντας την προτίμησή μας. Υποθέτω πως… έχουν γνώσιν οι φύλακες!

Για την Ελλάδα, πάντως, μάλλον δεν πρέπει να ανησυχούμε: επικεφαλής του Fund «Φαιστός», το οποίο θα στηρίξει οικονομικά τη δημιουργία του οικοσυστήματος εφαρμογών για το 5G στη χώρα μας τα επόμενα χρόνια, ορίστηκε ο Αντώνης Τζωρτζακάκης, έως πρότινος Γ.Γ. Τηλεπικοινωνιών & Ταχυδρομείων και ουσιαστικός εμπνευστής αυτής της (χρηματοδοτούμενης από τα έσοδα διάθεσης του φάσματος συχνοτήτων) πρωτοβουλίας. Ο σωστός άνθρωπος, στη σωστή θέση…          

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Ένα από τα πιο συχνά παράπονα των online καταναλωτών -πέραν, φυσικά, των καθυστερήσεων των παραδόσεων- είναι όταν κάνουν μία παραγγελία γιατί βλέπουν ότι το προϊόν είναι διαθέσιμο και μετά από μία ημέρα τους καλούν από το κατάστημα που έκαναν την παραγγελία για να τους πουν ότι έχει εξαντληθεί! Ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα, είναι όταν λένε στον πελάτη ότι δε γνωρίζουν πότε θα μπορέσουν να τον εξυπηρετήσουν, με αποτέλεσμα ο εκνευρισμός του καταναλωτή να «εκτινάσσεται». Και είναι προφανές ότι δύσκολα θα κάνει αγορά από το ίδιο κατάστημα.

Στο παρελθόν, υπήρχαν περιπτώσεις όπου online καταστήματα έκαναν κάποιες συγκεκριμένες προσφορές προκειμένου να τραβήξουν τον πελάτη, χωρίς να έχουν το προϊόν ή να έχουν αρκετό απόθεμα, ενώ στη συνέχεια προσπαθούσαν να τον πείσουν να αγοράσει κάποιο άλλο, συναφές προϊόν που είχαν στην αποθήκη τους. Όμως, στην περίοδο της πανδημίας της COVID-19, αυτό το μοντέλο δύσκολα μπορεί να λειτουργήσει.

Η προσωπική άποψη μου, κυρίως ως καταναλωτής, είναι ότι δεν πρέπει να με κοροϊδεύεις. Αν δεν έχεις ένα προϊόν, μη μου λες ότι το έχεις και μετά να μου λες ότι «τελείωσε». Δεν πρόκειται να σε εμπιστευτώ εκ νέου. Και η ανάκτηση της εμπιστοσύνης είναι κάτι εξαιρετικά δύσκολο.

Γι’ αυτό, πρέπει να είναι διασυνδεδεμένη η αποθήκη με το e-shop. Να είναι άμεση η ενημέρωση του site αν ένα προϊόν έχει εξαντληθεί, ή αν έχουν έρθει νέες παραγγελίες. Λύσεις αυτοματοποίησης αυτής της διασύνδεσης υπάρχουν διαθέσιμες στην αγορά άλλωστε. Απλά, οι εταιρείες έδειχναν απρόθυμες να τις υλοποιήσουν μέχρι τώρα. Ενδεχομένως, γιατί το θεωρούσαν ένα περιττό έξοδο ή και κόπο.

Όμως, η σωστά οργανωμένη αποθήκη είναι μεγάλο πλεονέκτημα. Ειδικά την τρέχουσα περίοδο που οι online παραγγελίες έχουν «εκτοξευτεί». Και ακόμη μεγαλύτερο πλεονέκτημα είναι να μπορείς να έχεις διαρκώς ενημερωμένο το ψηφιακό κατάστημά σου. Τόσο για να μπορείς να ενημερώνεις σωστά τον πελάτη για το ποια προϊόντα δεν υπάρχουν, αλλά και επειδή μπορείς να έχεις πωλήσεις αμέσως όταν ένα προϊόν φθάσει στην αποθήκη.

Το εμπόριο γενικότερα δεν είναι μόνο το front end, ήτοι η βιτρίνα, είτε μιλάμε για φυσικό κατάστημα είτε για e-shop. Το back end και τα logistics είναι σημαντικό κομμάτι της εμπειρίας που προσφέρεις σε έναν πελάτη. Αν διαθέτεις καλά οργανωμένο logistics, μπορείς να εξυπηρετήσεις καλύτερα τον πελάτη. Πιο γρήγορα και με πιο σωστό τρόπο. Και αυτό πλέον ο πελάτης και το εκτιμά και είναι διατεθειμένος να πληρώσει και κάτι παραπάνω. Η συνολική εμπειρία είναι παράγοντας κρίσιμης σημασίας. Και σε πολλές περιπτώσεις είναι πιο σημαντική και από την τιμή.

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Απώλειες – ξε-απώλειες, δυσκολίες – ξε-δυσκολίες, η ζωή συνεχίζει να τραβά την ανηφόρα, που άλλοτε γίνεται πιο απότομη, άλλοτε πιο βατή, ίσα για να κάνουμε συγκρίσεις και να λέμε ότι τα καταφέρνουμε δυσκολότερα ή ευκολότερα, απ’ ό,τι πέρυσι ή πρόπερσι. Γιατί, προφανώς, οι προκλήσεις ποτέ δεν έπαψαν να υπάρχουν, μαζί φυσικά με τις ευκαιρίες, που συνήθως είναι η άλλη όψη του νομίσματος, είτε αυτό το αντιλαμβανόμαστε στην ώρα του, είτε εκ των υστέρων, όταν βλέπουμε πλέον τα πράγματα από την απόσταση και το φίλτρο του χρόνου…

Προφανώς, σε τούτη τη χρονική στιγμή, η μεγάλη πρόκληση για τους παροικούντες τον χώρο της τεχνολογίας και τους κύριους εκφραστές της σε οργανισμούς και επιχειρήσεις (βλέπε, CIOs – CTOs), είναι να ξεπεράσουν τα προβλήματα και τα εμπόδια που έχει προκαλέσει η πανδημία και είτε να στρώσουν το δρόμο για τον αναγκαίο ψηφιακό μετασχηματισμό τους, αν δεν ξεκίνησαν ακόμα, είτε να κάνουν ορθοπεταλιά, αν άργησαν και πάνε να ανέβουν τις ανηφόρες που λέγαμε προηγουμένως, ώσπου να φτάσουν με μια βαθιά ανάσα ανακούφισης στο ίσιωμα. Εργαλεία ενισχυτικά της προσπάθειάς τους αυτής, ευτυχώς υπάρχουν: η Τεχνητή Νοημοσύνη, το 5G και το ΙοΤ θεωρούνται από τους ίδιους τους μηχανικούς (τη βασική επαγγελματική οργάνωσή τους, την ΙΕΕΕ, συγκεκριμένα) οι κύριες τεχνολογίες που θα συμβάλουν στην εξεύρεση λύσεων, φέτος και τα επόμενα χρόνια.

Αυτό δείχνει, τουλάχιστον, η σχετική παγκόσμια έρευνα που έκαναν πρόσφατα, όπου αυτά τα τρία «εργαλεία» έλαβαν ποσοστά 32%, 20% και 14% αντίστοιχα, όσον αφορά στη σπουδαιότητα και τη χρησιμότητά τους. Όσο για τους τομείς στους οποίους η τεχνολογία συνολικά θα παίξει μεγαλύτερο ρόλο φέτος, σύμφωνα με τις απόψεις των ερωτηθέντων μηχανικών, αυτοί είναι η βιομηχανία (19%), η υγεία (18%), οι χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες (15%) και η παιδεία (13%). Ειδικά για την υγεία και την παιδεία, η σπουδαιότητα είναι αυτονόητη, δοθέντος του προβλήματος της πανδημίας, που έχει αλλάξει στόχους, χρόνους και προτεραιότητες.

Στην πρώτη, η βοήθεια της ψηφιακής τεχνολογίας αποδείχθηκε καθοριστική (ας μην ξεχνάμε ότι οι χρονοβόρες και κοστοβόρες διαδικασίες των κλινικών δοκιμών συμπτύχθηκαν εξ ανάγκης θεαματικά, με τη χρήση προηγμένων προσομοιώσεων σε πανίσχυρα υπολογιστικά συστήματα) για τη δημιουργία ευρείας γκάμας εμβολίων και τη δρομολογημένη λύτρωση εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων από το φόβο της θανατηφόρου ασθένειας. Όσο για τη δεύτερη, την παιδεία, η τεχνολογία ήρθε να δώσει μια (καλή ή κακή, ανάλογα με την πλευρά που το βλέπει κανείς) λύση στο οξύτατο πρόβλημα της συνέχισης των μαθημάτων και της μη-διάλυσης των πάντων, λόγω της απαγόρευσης προσέλευσης και παραμονής μαθητών και σπουδαστών στον κλειστό (και επικίνδυνο) χώρο μιας τάξης.

Βεβαίως, καθώς το επιβάλλουν οι έκτακτες περιστάσεις, τα πάντα πλέον γίνονται με τον χαρακτήρα του κατεπείγοντος: οι υπεύθυνοι Πληροφορικής & Τεχνολογίας έχουν σηκώσει τα μανίκια κι έχουν πατήσει γκάζι. Περισσότεροι από τους μισούς ερωτηθέντες απάντησαν ότι στη διάρκεια του περασμένου χρόνου επιτάχυναν τα σχέδιά τους για μετάβαση στο cloud (55%), για υιοθέτηση του 5G (52%) και υλοποίηση εφαρμογών Τεχνητής Νοημοσύνης και Μηχανικής Μάθησης (51%). Η έρευνα του ΙΕΕΕ έδειξε επιτάχυνση, επίσης, στην υιοθέτηση εφαρμογών ΙοΤ (42%), εικονικής και επαυξημένης πραγματικότητας (35%) και βεβαίως, τηλεδιασκέψεων (35%), καθώς χωρίς αυτές η καθημερινότητα ειδικά στον χώρο των επιχειρήσεων, θα είχε υπονομευτεί εκ των έσω…

Στα μέχρι στιγμής «κέρδη» (όσο μπορούμε να κάνουμε μια πρώτη αποτίμηση, αφού η πανδημία συνεχίζεται), θα πρέπει να αναφέρουμε τη γενικευμένη παραδοχή των CIOs-CTOs (και μάλιστα σε ποσοστό 92%) ότι οι επιχειρήσεις στις οποίες εργάζονται είναι πλέον πολύ καλύτερα προετοιμασμένες για να αντιμετωπίσουν κάτι απρόοπτο σε ευρεία γκάμα απειλών, που ξεκινάει από την κυβερνοεπίθεση (τομέας στον οποίο οι κίνδυνοι είναι υπαρκτοί και αυξημένοι) και φτάνει ως τη μεγάλη φυσική καταστροφή, κάτι που σίγουρα δεν θα μπορούσαν να πουν πριν από έναν χρόνο!

Τί μένει, λοιπόν, να γίνει παγκοσμίως, αλλά πολύ περισσότερο στην έμπλεη επαναστατικής διάθεσης Ελλάδα, λόγω του εορτασμού, φέτος, των 200 χρόνων από το ηρωικό ’21, αλλά και της ανάγκης μας να προφτάσουμε εκείνους (και είναι πολλοί…) που προηγούνται; Μα, να δώσουν οι «καπετάνιοι» οργανισμών και επιχειρήσεων (βλέπε, CEO και General Managers, στις μέρες μας) το σύνθημα της ολομέτωπης επίθεσης (αν δεν το έχουν ήδη κάνει) ανακράζοντας, όπως οι πρόγονοί μας, τότε: «Φωτιά στα τόπια!». Να βάλλει το πυροβολικό, δηλαδή…

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Ένα ρητό πολλών πετυχημένων στελεχών επιχειρήσεων είναι πως «η κρίση δημιουργεί ευκαιρίες». Πρακτικά, αυτό που υποστηρίζουν, είναι πως σε μία κρίση, μία επιχείρηση θα πρέπει να σκέφτεται πιο δημιουργικά, γιατί πάντα υπάρχουν ευκαιρίες, αρκεί να είσαι προετοιμασμένος και αποφασισμένος να κάνεις τις αλλαγές που απαιτούνται. Η λέξη «αλλαγές» είναι εξαιρετικά σημαντική, καθώς σε πολλές περιπτώσεις βλέπουμε επιχειρήσεις που είδαν τις ευκαιρίες μέσα σε μία κρίση, αλλά δεν τόλμησαν τις αλλαγές εκείνες που θα τους επέτρεπαν να τις αδράξουν και να συνεχίσουν να αναπτύσσονται.

Η κρίση της πανδημίας COVID-19 είναι μία τέτοια περίπτωση. Προφανώς και είναι μία κρίση που προκαλεί οικονομική ύφεση σε πολλούς κλάδους, αλλά έχει και ευκαιρίες που κυρίως σχετίζονται με την αξιοποίηση των ψηφιακών τεχνολογιών.

Για παράδειγμα, είναι πλέον προφανές ότι το ηλεκτρονικό εμπόριο δεν είναι απλά ένα συμπληρωματικό κανάλι πωλήσεων, αλλά ένα από τα πλέον βασικά. Οι καταναλωτές έδειξαν ότι ακόμη και όταν δεν υπήρχε το lockdown το προτίμησαν αρκετά, οπότε ακόμη και στην post-COVID-19 εποχή, οι online πωλήσεις είναι κάτι που θα δούμε να «παίζει» δυνατά. Ακόμη και το click away, ή πιο σωστά «παραλαβή από το κατάστημα» θα είναι μία μέθοδος αγοράς με αρκετή δημοτικότητα, ιδίως εάν οι εταιρείες ταχυμεταφορών δεν αλλάξουν τα μοντέλα τους και οι καθυστερήσεις στις παραδόσεις συνεχιστούν.

Οι πληρωμές με κάρτες, σταδιακά θα φθάσουν σε ένα σημείο που θα αντιπροσωπεύουν τη συντριπτική πλειοψηφία των συναλλαγών, από τη στιγμή που οι καταναλωτές τις έχουν πλέον συνηθίσει και ενδεχομένως και να τις προτιμούν, καθώς δεν θα θέλουν να πηγαίνουν στο ΑΤΜ και να σηκώνουν χρήματα. Ούτε θέλει κανείς να κουβαλά μερικές εκατοντάδες ευρώ πάνω του. Αντίστοιχα και οι επιχειρήσεις βλέπουν ότι υπάρχουν οφέλη και τις προτιμούν.

Επιπλέον, πολλές επιχειρήσεις είδαν μέσα στην κρίση τη σημασία του CRM και των σχετικών εφαρμογών, πόσο μπορεί να βοηθήσει το digital marketing και τι σημαίνει αξιοποίηση των δεδομένων που έχουμε αποθηκεύσει.

Γενικώς, είναι μία κρίση που άλλαξε σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε το λιανεμπόριο. Και αλλάζει τόσο την καταναλωτική συμπεριφορά, όσο και τον τρόπο με τον οποίο πωλούν προϊόντα οι επιχειρήσεις. Και το 2021 θα είναι μία χρονιά κατά την οποία θα αλλάξουν πολύ περισσότερα πράγματα, όπως όλα δείχνουν.

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Ε, λοιπόν, δεν ξεκίνησε καθόλου καλά αυτή η χρονιά! Γιατί μήπως τέλειωσε καλά η προηγούμενη; θα με ρωτήσετε με το δίκιο σας. Όχι, προφανώς δεν τελείωσε καλά, με όλα τα δεινά που μας επεφύλαξε το κακιασμένο και δίσεκτο 2020 -παρότι δεν είμαι προληπτικός, το επίθετο το δικαίωσε και με το παραπάνω, τα πάντα όλα έγιναν στη διάρκειά του…

Όλα αυτά τα δυσάρεστα γεγονότα, όμως, και οι μύριες αφορμές για θέματα που προέκυψαν από την πανδημία, δεν αποτελούν σοβαρή δικαιολογία για να καταστρατηγούμε την παράδοση που, βεβαίως, θέλει το κλείσιμο του παλιού και την αρχή του νέου χρόνου να συνδυάζονται με απολογισμούς και προβλέψεις γι’ αυτά που περάσαμε κι αυτά που θα ‘ρθουν.

Τα περασμένα, για να είμαι ειλικρινής, ούτε που θέλω να τα θυμάμαι - με το σοκ και δέος εις τη νιοστή που έφεραν στη ζωή μας, να πάνε και να μη γυρίσουν! Το μόνο θετικό που κρατάω, είναι η εξ ανάγκης ραγδαία διείσδυση της ψηφιακής τεχνολογίας στην καθημερινότητά μας: για να μπορέσουμε να «γυρίσουμε» τη ζωή μας από offline σε online σε χρόνο dt, τα πολλά χρόνια και μήνες που κατά παράδοση χρειάζονταν για την υλοποίηση των αναγκαίων project, «συρρικνώθηκαν» σε εβδομάδες και μέρες, προκειμένου να συνεχιστεί η ζωή μας. Προφανώς στο περιβάλλον μιας νέας κανονικότητας, η οποία (παρά την κρατούσα απαγόρευση για κάλαντα) ήδη «μας τα είπε» και αναμένουμε να μας πει πολύ περισσότερα, τους επόμενους μήνες…

Όμως, όλα δείχνουν ότι θα είναι μια διαφορετική ζωή αυτή που θα ζήσουμε φέτος και τα επόμενα χρόνια, όσο ο ψηφιακός μετασχηματισμός των επιχειρήσεων, των οργανισμών και του δημόσιου τομέα παίρνει με γοργό ρυθμό σάρκα και οστά, καθώς όλοι έχουν κατανοήσει και αποδεχθεί πως αυτός αποτελεί την αναγκαία και ικανή συνθήκη για να κρατηθούν εν ζωή και να διατηρήσουν την αποδοτική λειτουργία τους, εξ ου και οι σημαντικές επενδύσεις που ήδη γίνονται προς αυτή την κατεύθυνση. Η υλοποίησή του είναι μονόδρομος, όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό στην πράξη κι όσο μεγάλες κι αν είναι οι ανατροπές που φέρνει, στα όσα ξέραμε και ακολουθούσαμε ως τώρα.

Κάποιες από αυτές περιγράφουν με γλαφυρό τρόπο σε πρόσφατη έρευνα της γνωστής και μη εξαιρεταίας Gartner (να τες κι οι προβλέψεις, για να  τηρήσουμε την παράδοση) οι αναλυτές της, που βέβαια δεν περιορίζονται μονάχα στο 2021, αλλά επεκτείνονται και στα επόμενα χρόνια, σε συνδυασμό με την πρόοδο του ψηφιακού μετασχηματισμού που -για να είμαστε ειλικρινείς- δεν τελειώνει ποτέ, συνεχίζεται με ανανεώσεις και αναβαθμίσεις ώστε το λειτουργικό αποτέλεσμα για την επιχείρηση ή τον οργανισμό να είναι πάντα το καλύτερο δυνατό.

Από τις προβλέψεις τους, κάποιες μάλλον είναι αυτονόητες, αλλά κάποιες άλλες ίσως φανούν παράδοξες, όπως πχ. εκείνη που λέει ότι ως το 2025 η δουλειά θα γίνεται σε μεγάλο βαθμό από το σπίτι, με συνέπεια να βασιλεύουν οι τηλεδιασκέψεις, οι ανταλλαγές μηνυμάτων και η χρήση ψηφιακών βοηθών, ενώ σε μεγάλο ποσοστό θα καταγράφονται και θα αναλύονται οι συζητήσεις των εργαζομένων (με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό, από πλευράς ιδιωτικότητας), προκειμένου να εξάγονται συμπεράσματα για επιχειρηματικές ευκαιρίες, αλλά και πιθανούς κινδύνους… Ως τον ίδιο χρονικό ορίζοντα, κατά τους αναλυτές, θα έχουμε πλήρη επικράτηση των εφαρμογών Τεχνητής Νοημοσύνης, Μηχανικής Όρασης και Αναγνώρισης Φωνής, που θα ανοίξουν νέους καινοτομικούς δρόμους, ενώ θεωρούν ότι οι συνεχώς αναβαθμιζόμενοι στην ιεραρχία CIOs θα έχουν (αλλά και θα δίνουν) λόγο για τα αποτελέσματα των ψηφιακών επιλογών τους, δρώντας στην πράξη ως COO.

ΟΙ άνθρωποι της Gartner πιστεύουν, επίσης, πως ως το 2024 το 30% των ψηφιακών πλέον επιχειρήσεων θα δοκιμάσουν την αποθήκευση των δεδομένων τους σε DNA (!), ενώ ένα χρόνο αργότερα ακόμα περισσότερες (40%) από εκείνες τις επιχειρήσεις που εξαρτούν τη λειτουργία τους από τις εμπειρίες που αποκομίζουν οι πελάτες τους, θα τους προσφέρουν ό,τι επιθυμούν, αλλά σε περιβάλλον εικονικής πραγματικότητας. Την ίδια εποχή, θα βιώσουμε τα καλά που θα φέρει το hyper-automation, ενώ το περιεχόμενο που θα «ανεβάζουμε» στα κοινωνικά δίκτυα ίσως περνάει από ακόμα μεγαλύτερο φιλτράρισμα, βάσει συγκεκριμένων κανόνων. Τέλος, ήδη από το 2023, οι μεγάλες επιχειρήσεις προβλέπεται να προχωρήσουν στην αναδιαμόρφωση των κενών (λόγω αλλαγής του μοντέλου εργασίας) χώρων τους, σε παιδικούς σταθμούς ή και αίθουσες διδασκαλίας, για των παιδιά των εργαζομένων με φυσική παρουσία στο γραφείο! That’s a good point, Gartner…

ΥΓ. Μια καλύτερη χρονιά να έχουμε όλοι μας, πρόβλεψη και ευχή…           

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Πόσο γρήγορα μπορεί να σου έρθει μία παραγγελία εν μέσω lockdown, εφόσον δε διαθέτει η αλυσίδα από την οποία παραγγέλνεις το δικό της στόλο οχημάτων; Η απάντηση από τους περισσότερους θα ήταν 4-5 ημέρες - καθώς υπάρχουν και οι περιπτώσεις που ακούς για καθυστέρηση 2-3 εβδομάδων. Όμως, η σωστή απάντηση είναι 2 μέρες. Τουλάχιστον, αυτό λέει η προσωπική πείρα μου, καθώς παρήγγειλα τα χριστουγεννιάτικα δώρα για τις ανηψιές μου πριν από 10 ημέρες (προσευχόμενος ότι θα φθάσουν πριν τα Χριστούγεννα) και το πακέτο ήταν στο σπίτι μου μετά από 2 ημέρες! Ο λόγος για αυτή την «ταχύτητα» ήταν πολύ απλά ότι η αλυσίδα από την οποία έκανα την παραγγελία, προτίμησε να μου το στείλει με... ταξί.

Ενδεχομένως, μετά το click away (σ.σ. θα συμφωνήσω με τον Γ. Μπαμπινιώτη ότι ο όρος δεν είναι και ό,τι καλύτερο) ίσως θα πρέπει να λανσάρουμε και τον όρο... taxi away. Αδόκιμος μεν, αλλά κάπως πρέπει να χαρακτηρίσουμε αυτό το νέο τρόπο διεκπεραίωσης των παραγγελιών από ηλεκτρονικά καταστήματα.

Ταξί να μεταφέρουν παραγγελίες είδαμε και στο πρώτο lockdown, κυρίως όταν πολλές αλυσίδες συνειδητοποίησαν ότι υπάρχουν παραγγελίες χαμένες στις κεντρικές αποθήκες των εταιρειών ταχυμεταφορών. Και προκειμένου να μη χάσουν τους πελάτες τους, στράφηκαν στα ταξί. Πολλοί οδηγοί ταξί βρήκαν έτσι μία καλή πηγή εσόδων σε μία περίοδο δύσκολη για το επάγγελμά τους.

Κατά πόσον είναι νόμιμη η μεταφορά δεμάτων με ταξί είναι μία πολύ μεγάλη συζήτηση. Πριν από χρόνια, το τότε επονομαζόμενο Taxibeat είχε λανσάρει μία σχετική υπηρεσία, για την οποία υπήρξε τόσο μεγάλη αντίδραση, ώστε την «κατήργησε» σχετικά γρήγορα. Το νομικό πλαίσιο είναι αρκετά «γκρίζο» θα έλεγε κανείς και αυτό είναι ένα ζήτημα που πρέπει να μας απασχολήσει.

Καθώς το ηλεκτρονικό εμπόριο αυξάνεται με ταχείς ρυθμούς, η ανάγκη για εναλλακτικές μεθόδους διεκπεραίωσης των παραγγελιών αυξάνεται. Δεν είναι τυχαίο, ότι μεγάλη εταιρεία στον τομέα του delivery εστίασης αναζητεί 1.500 διανομείς! Το νούμερο δεν είναι μικρό και η συγκεκριμένη εταιρεία (κάνοντας την πρώτη κίνησή της ήδη από το πρώτο lockdown) δείχνει να θέλει να επεκταθεί πέραν της διανομής παραγγελιών καφέ και φαγητού, με τα σούπερ μάρκετ να είναι η πρώτη κατηγορία.

Αλλά γενικότερα, η ανάγκη για εναλλακτικά μοντέλα διεκπεραίωσης παραγγελιών, τουλάχιστον στα μεγάλα αστικά κέντρα, δείχνει απαραίτητη. Έχει νόημα να μένεις στη Νέα Ιωνία Αττικής, να κάνεις παραγγελία από ένα κατάστημα με έδρα το Χαλάνδρι και για να σου έρθει η παραγγελία με courier να πρέπει να πάει στου Ρέντη, μετά στο τοπικό κατάστημα του ταχυδιανομένα στο Γαλάτσι και μετά να φθάνει στο σπίτι σου; Μήπως είναι πιο πρακτικό, να μου το φέρουν στο σπίτι μου την επόμενη μέρα; Και παράλληλα να φέρνουν στην περιοχή και ακόμα 2-3 παραγγελίες που έχουν γίνει;

Ένα μικρό κατάστημα είναι προφανές πως δεν μπορεί να το κάνει αυτό, καθώς δεν είναι βέβαιο ότι θα έχει 3-4 παραγγελίες στην περιοχή της ¨Χ¨ Νέας Ιωνίας. Αλλά ένας ταχυμεταφορές θα έχει τόσες από διαφορετικά καταστήματα του Χαλανδρίου. Οπότε, είναι ένα μοντέλο που ενδεχομένως να μπορούσε να λειτουργήσει.

Φυσικά, δεν είναι και τόσο απλό. Πέραν του ότι απαιτείται η χρήση ειδικών εφαρμογών που θα ομαδοποιούν τις παραγγελίες, τόσο με βάση τον τόπο αποστολής, όσο και αυτόν της παραλαβής, χρειάζεται ενδεχομένως να γίνουν και αλλαγές στο νομικό πλαίσιο. Και το τελευταίο, ίσως να είναι και το πιο δύσκολο κομμάτι. Αλλά, καλό θα ήταν να γίνουν κάποιες κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Ίσως να μην έκανε -μέσα στην παραζάλη της πανδημίας και των μύριων συνεπειών της- τον θόρυβο που της έπρεπε, αλλά η ανακοίνωση πριν από λίγες ημέρες της «ετυμηγορίας» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις ψηφιακές πλατφόρμες, που τόσο σημαντικό ρόλο παίζουν πια στη ζωή μας, είναι βέβαιο ότι θα μας απασχολήσει δεόντως τις επόμενες εβδομάδες και μήνες, καθώς οι προτάσεις της θα «κατέβουν» πλέον στις χώρες-μέλη, προκειμένου  να συζητηθούν σε εθνικό επίπεδο, ενώ θα περάσουν και από το Ευρωκοινοβούλιο, για να πάρουν κι από εκεί την απαραίτητη «βούλα».

Ο λόγος που θα μας απασχολήσουν δεόντως η Digital Services Act και η Digital Markets Act, είναι ότι με το περιεχόμενό τους… «σπάνε αυγά», για να το πούμε πιο λαϊκά! Καθώς, όπως είναι αναμενόμενο, το τοπίο στις ψηφιακές υπηρεσίες έχει αλλάξει σφόδρα 20 χρόνια μετά την τότε υιοθέτηση της οδηγίας για το eCommerce, οι νέες Πράξεις έρχονται να βάλουν τα πράγματα στη θέση τους και να ορίσουν το νέο πλαίσιο, μέσα στο οποίο θα πρέπει πλέον (όταν επικυρωθούν οι προτάσεις της Επιτροπής, τους επόμενους μήνες) να κινούνται οι ψηφιακές πλατφόρμες. Που, βεβαίως, (όπως παραδέχεται και η ίδια η Κομισιόν, στην επίσημη ανακοίνωσή της) «έχουν δημιουργήσει σημαντικά οφέλη για τους καταναλωτές, έχουν ενισχύσει την καινοτομία, έχουν διευκολύνει τις διασυνοριακές εμπορικές συναλλαγές εντός και εκτός της ΕΕ κι έχουν προσφέρει νέες ευκαιρίες σε πλήθος ευρωπαϊκών επιχειρήσεων και εμπορικών οίκων».

Όμως, από την άλλη πλευρά, γίνονται καθημερινά το «όχημα» για τη διασπορά παράνομου περιεχομένου και την πώληση παράνομων προϊόντων ή υπηρεσιών online, ενώ οι μεγαλύτερες από αυτές έχουν εξελιχθεί σε «κράτος εν κράτει» όσον αφορά στη διακίνηση πληροφοριών και εμπορευμάτων, επιδεικνύοντας συστημική συμπεριφορά και απειλώντας ως ένα βαθμό τα δικαιώματα των χρηστών, τη ροή της πληροφόρησης και τη συμμετοχή του κοινού.

Όλα αυτά προσπαθεί να «θεραπεύσει» η Digital Services Act, επιβάλλοντας νέους κανόνες στις ψηφιακές υπηρεσίες οι οποίες συνδέουν τους τελικούς χρήστες με αγαθά, υπηρεσίες ή περιεχόμενο, βάσει των οποίων το παράνομο υλικό θα απομακρύνεται τάχιστα, ενώ παράλληλα θα προστατεύονται και τα θεμελιώδη δικαιώματα των χρηστών. Τα καθήκοντα και οι υποχρεώσεις όλων των πλευρών αναθεωρούνται και εκσυγχρονίζονται, ενώ περιλαμβάνονται πλέον ειδικές προβλέψεις για τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της ισότητας και της ορθής εφαρμογής του νόμου. Όλα αυτά επιτηρούνται ως προς τη σωστή εφαρμογή τους από εθνικές επιτροπές Digital Services Coordinators, ενώ για τις πολύ μεγάλες πλατφόρμες (GAFA, τις είπαμε;) τον εποπτικό ρόλο έχει κρατήσει η ίδια η Επιτροπή που, τον τελευταίο καιρό, προφανώς απαυδισμένη από υποσχέσεις και διαβεβαιώσεις χωρίς αντίκρισμα, έχει βγάλει το «μπλοκάκι» και μοιράζει εδώ κι εκεί πρόστιμα δεκάδων εκατομμυρίων…

Αφορμές, πάντως, υπάρχουν κι από άλλες συμπεριφορές τους, για τις οποίες τον λόγο και την ευθύνη έχει η Digital Markets Act – η Πράξη με στόχο την αντιμετώπιση των αρνητικών επιπτώσεων της μεροληπτικής (και όχι μόνο) συμπεριφοράς από κάποιες ψηφιακές πλατφόρμες, οι οποίες παίζουν το ρόλο του ψηφιακού gatekeeper στην ενιαία ευρωπαϊκή αγορά.

Με απλά λόγια, τα γνωστά μεγάλα ονόματα εκμεταλλεύονται τη θέση ισχύος τους για να εμποδίσουν την πρόσβαση άλλων επιχειρήσεων στο ευρύ κοινό, προβάλλοντας και προωθώντας σχεδόν αποκλειστικά τα δικά τους προϊόντα / υπηρεσίες ή εκείνα των δικών τους πελατών / εταίρων. Έτσι επιβάλλουν τους κανόνες του παιχνιδιού που τους ευνοούν -στο γήπεδό τους παίζουν, έτσι κι αλλιώς- με αποτέλεσμα να ευνοείται μονάχα το δικό τους ολιγοπωλιακό οικοσύστημα εις βάρος όλων των άλλων. Τα παράπονα από τον ανταγωνισμό είναι πολλά, βαστάνε χρόνια και πολλά από τα πρόστιμα στα οποία αναφερθήκαμε έχουν «πέσει» μ’ αυτήν ακριβώς την αφορμή.

Η νέα Πράξη βάζει φραγμούς και όρια σε τέτοιες πρακτικές από την πλευρά των gatekeepers (χωρίς να κατονομάζει συγκεκριμένες εταιρίες, κάνει σαφείς αναφορές σε μηχανές αναζήτησης, κοινωνικά δίκτυα ή ενδιάμεσες online υπηρεσίες – και ο νοών νοείτω) ενώ περιλαμβάνει διατάξεις για την επιτήρηση, τον έλεγχο και την επιβολή ποινών όπου και όποτε χρειαστεί, δίνοντας παράλληλα και τη δυνατότητα για αναβάθμισή τους, αν ξεπεραστούν τεχνολογικά, κάτι που μάλλον θεωρείται βέβαιο, με την ταχύτητα που όλα εξελίσσονται σήμερα.

ΥΓ. «Καλά Χριστούγεννα» σας εύχομαι – με υγεία και ασφάλεια, πάνω απ’ όλα!

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]