Είναι μερικές φορές που είσαι μέσα στην κατήφεια, που τίποτα δεν πάει καλά, που δεν αντέχεις μια ζωή «ακορντεόν» -μια έχει τις πόρτες της ανοιχτές και δυο κλειστές, σαν να κάνει ένα βήμα μπροστά και δυο πίσω- που η δουλειά δεν βγαίνει εύκολα σε καθεστώς εγκλεισμού, που… που… που… Και, ξαφνικά, έρχεται ένα δημοσίευμα που τα ανατρέπει όλα αυτά και σου δίνει ελπίδες, έστω και σε επίπεδο χαραμάδας – λες να αλλάξει γρηγορότερα η κατάσταση; Λες να γυρίσει ο τροχός; Λες να μας «λευτερώσουν» σύντομα κι όλα να πάνε πια καλύτερα;
Χαρμόσυνα τα νέα, λένε οι γραφές, στον επιχειρηματικό κόσμο! Η αισιοδοξία για σημαντική πρόοδο κυριαρχεί ανάμεσα στους επιχειρηματίες που, στη μεγάλη τους πλειοψηφία (τρεις στους τέσσερις – το 76%, για την ακρίβεια) πιστεύουν ότι όλα θα πάνε καλύτερα, φέτος. Ορίστε; Ποιος τα λέει αυτά; Ζούμε, άραγε, στον ίδιο κόσμο; Έτσι δείχνει και μάλλον δεν πρόκειται για αστείο, αφού αυτό είναι το αποτέλεσμα της σοβαρής και παγκόσμιας ετήσιας έρευνας την οποία διεξάγει για να διαμορφώσει το «βαρόμετρο της επιχειρηματικότητας» η γνωστή και μη εξαιρεταία PwC. Μα τόση αισιοδοξία, τώρα; χωρίς να έχουμε καλά-καλά απαλλαγεί από το άχθος της πανδημίας; Χωρίς να έχουμε ολοκληρώσει τουλάχιστον τον κύκλο των εμβολιασμών, που στις περισσότερες χώρες, για να εστιάσουμε μονάχα στην Ευρώπη, βρίσκεται λίγο πάνω από το 10% του πληθυσμού;
Μάλιστα, τώρα! Οι CEOs που ρωτήθηκαν φαίνεται πως βλέπουν μακρύτερα θεωρώντας ότι «το φάγαμε το βόδι» και μένουν πλέον κάτι υπόλοιπα «ουράς», άρα μόνο βελτίωση μπορούμε να περιμένουμε: 36% δηλώνουν βέβαιοι για αυξημένες προοπτικές στα έσοδά τους φέτος και 46% είναι ακόμα πιο μακροπρόθεσμα αισιόδοξοι, καθώς βλέπουν αύξηση εσόδων όλη την ερχόμενη τριετία… Με βάση αυτές τις απαντήσεις, η PwC υπολογίζει την παγκόσμια ανάπτυξη στο 5% για το 2021, προβλέποντας πως θα πιάσουμε τα προ-πανδημίας επίπεδα κάπου ανάμεσα στο τελευταίο τρίμηνο φέτος και στο πρώτο τρίμηνο του 2022.
Και οι ξενοδόχοι; Ο τουρισμός; Η ψυχαγωγία; Οι μεταφορές; Τα logistics; Διόλου παράξενο πως σ’ αυτούς ακριβώς τους τομείς η απαισιοδοξία (ή, για να είμαστε politically correct, η έλλειψη αισιοδοξίας) χτυπάει κόκκινο… Κι επίσης, διόλου παράξενο πως οι περισσότερο αισιόδοξοι είναι οι άνθρωποι της τεχνολογίας, η οποία αναδείχθηκε σε κινητήρια δύναμη και καταλύτη πολλαπλών αντι-δράσεων, στη διάρκεια της πανδημίας, καθώς αντιλαμβάνονται πως η θέση τους, η ανάπτυξη των επιχειρήσεών τους και, βεβαίως, τα έσοδά τους έχουν πολλά να ωφεληθούν από αυτή την εξέλιξη. Ειδικά για την περίπτωσή τους, οι ερευνητές επισημαίνουν τον καίριο ρόλο που καλούνται να παίξουν στην «επανεφεύρεση» όχι μόνο των χώρων δουλειάς και του τρόπου εργασίας, αλλά αρκετές φορές ακόμα και στην αλλαγή του μοντέλου της απασχόλησης, επιδεικνύοντας μεγαλύτερη ευελιξία και προσαρμοστικότητα, ανάλογα με το αντικείμενο και τη μεταβολή των συνθηκών που επιβάλλουν τα νέα υγειονομικά πρωτόκολλα.
Πάντως, όσο ατρόμητοι και να είναι μέσα στην αισιοδοξία τους οι ερωτηθέντες επιχειρηματίες, την πανδημία κι άλλες κρίσιμες καταστάσεις στον χώρο της υγείας (λογικό, αν σκεφτεί κανείς τι ζούμε ακόμα) συνεχίζει να φοβάται περισσότερο από οτιδήποτε άλλο το 52% από αυτούς, με τις κυβερνο-απειλές να καταλαμβάνουν τη δεύτερη θέση στη λίστα (47%) και τη σκλήρυνση του κανονιστικού πλαισίου (42%) την τρίτη. Οι ερευνητές της PwC θυμίζουν ότι, πριν από έξι χρόνια, ο φόβος μιας πανδημίας δεν έφτανε ούτε το 10% των ψήφων (ήταν στο 9%). Άλλοι καιροί, όμως, αυτοί…
Ενδιαφέρον έχει και η στάση των CEO, όσον αφορά στην κλιματική αλλαγή – φέτος ανησυχεί για τις συνέπειές της το 30% εξ αυτών (έναντι 24%, πέρυσι), αύξηση που δεν θεωρείται ιδιαίτερα μεγάλη, όμως, αν σκεφτούμε ότι αυτοί ακριβώς οι άνθρωποι, οι ηγέτες χιλιάδων μεγάλων επιχειρήσεων ανά τον κόσμο, όχι μόνο πρέπει να ευαισθητοποιηθούν περισσότερο, αλλά και να εντείνουν τις προσπάθειές τους, αν θέλουμε να φτάσουμε στους φιλόδοξους στόχους που έχει θέσει για το 2030 ο ΟΗΕ, σε μονάχα εννιά χρόνια από σήμερα, δηλαδή…
Πάντως, σχεδόν ένας στους τρεις (το 28%, για την ακρίβεια, έναντι 16% πέρυσι) ανησυχούν πάρα πολύ για την εξάπλωση του φαινομένου της παραπληροφόρησης, που βρίσκει πρόσφορο έδαφος στους χώρους της πολιτικής, της φήμης των brands και, πρόσφατα, της δημόσιας υγείας. Κάτι είναι κι αυτό…
Μοιραστείτε το άρθρο
[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]
