Επωνύμως…

Στο χώρο της τεχνολογίας ασχολούμαστε συχνά με ιούς, αλλά στα καθ’ ημάς έχουν να κάνουν με κακόβουλα προγράμματα λογισμικού, που δυσκολεύουν μεν την καθημερινότητά μας με τη δράση τους και τις συνέπειές της, έχουν σημαντικό κόστος σε χρόνο και χρήμα, αλλά τουλάχιστον δεν είναι  θανατηφόροι, όπως κάποιοι άλλοι! Με τον εκ Κίνας ορμώμενο κορωνοϊό, προφανώς, η σύγκριση, που με τα κατορθώματά του τις τελευταίες ημέρες απασχολεί όλον τον πλανήτη. Θα μου πείτε, τι σχέση έχει αυτό τώρα με την τεχνολογία, με την οποία εμείς (συνήθως) ασχολούμαστε;

Αμ, έχει – πώς δεν έχει… Γιατί, με δεδομένο ότι μας έρχεται από την Κίνα, όπου γίνονται -όπως λένε οι ειδήσεις- σημεία και τέρατα, ως προς τις προφυλάξεις από την επιδημία, μια από τις πολλές συνέπειες είναι (κρατηθείτε…) η καθυστέρηση της ανάπτυξης του 5G! Αυτό, τουλάχιστον, είναι το συμπέρασμα μιας ολόφρεσκης μελέτης της γνωστής και μη εξαιρεταίας Strategy Analytics, η οποία θεωρεί πως όλα τα business plan για τη νέα γενιά κινητής τηλεφωνίας θα υποφέρουν (λόγω του ιού) σ’ όλη τη διάρκεια του πρώτου εξαμήνου του 2020. Ο λόγος είναι, φυσικά, ότι οι περισσότερες συσκευές 5G, αλλά και τα κύρια στοιχεία της σχετικής μ’ αυτή την τεχνολογία υποδομής, κατασκευάζονται στην Κίνα, με την οποία, όμως, έχουν ήδη κοπεί τα πολλά εμπορικά πάρε-δώσε, για τον φόβο εξάπλωσης του ιού!  

Ο ίδιος ο αρχηγός της Apple, Τιμ Κουκ, προειδοποίησε -στην πρόσφατη παρουσίαση των οικονομικών αποτελεσμάτων της εταιρίας- πως θα υπάρξουν προβλήματα, τόσο στις γραμμές παραγωγής, όσο και στη λιανική, λόγω των συνεπειών του ιού, συμπληρώνοντας πως έχουν ληφθεί μέτρα για το προσωπικό, σε κάποια καταστήματα θα γίνεται συχνότερα deep cleaning (!), ενώ αναζητούνται και εναλλακτικές λύσεις για την ομαλή τροφοδοσία της εφοδιαστικής αλυσίδας… Μάλιστα, πρόσθεσε πως η εταιρία του θα διαθέσει και κάποιο χρηματικό ποσό (που δεν αποκάλυψε) στις ερευνητικές ομάδες οι οποίες εργάζονται για την απομόνωση του κορωναϊού και την παρασκευή των ανάλογων εμβολίων.

Και είναι απολύτως λογικό να το κάνει αυτό, αφού η Apple εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την Κίνα, για την κατασκευή των προϊόντων της. Αν και δεν είναι γνωστά τα ακριβή αριθμητικά στοιχεία, εικάζεται πως κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες (αν όχι εκατομμύρια) άτομα εργάζονται για λογαριασμό των συνεργατών της σ’ αυτή τη χώρα, όπου οι δυο βασικοί, η Hon Hai Precision Industry Co. που ανήκει στην Foxconn and η Pegatron Corp. έχουν την ουσιαστική ευθύνη για την παραγωγή των iPhone και Apple Watch, για όλο τον κόσμο.

Κι επειδή το domino effect δεν είναι κάτι σπάνιο στο χώρο της τεχνολογίας, κι άλλα μεγάλα ονόματα εξήγγειλαν τη λήψη μέτρων: η Google, για παράδειγμα, διέκοψε τη λειτουργία όλων των γραφείων της στην Κίνα, τον Χονγκ Κονγκ και την Ταϊβάν (αλλά και τα ταξίδια στελεχών της σ’ αυτές τις χώρες), με τις Amazon και Microsoft, να ακολουθούν, όπως όλα δείχνουν. Απαγορευτικό για ταξίδια στις ίδιες χώρες εξέδωσε, επίσης, το Facebook, ενώ η Starbucks (ζωτικός «καφεδότης» της τεχνολογίας) έκλεισε μέχρι νεωτέρας και τα 2000 καταστήματα που διατηρεί στην Κίνα… Άλλες, πάλι, πολυεθνικές δεν έβγαλαν επίσημες ανακοινώσεις, αλλά ζήτησαν από το προσωπικό τους σ’ αυτές τις χώρες, που λείπει με άδεια, λόγω της κινέζικης Πρωτοχρονιάς, να την παρατείνει – ο φόβος φυλάει τα έρμα, δηλαδή, και κανένας δεν είναι άτρωτος, όπως αποδεικνύεται, ανεξαρτήτως μεγέθους!

Αυτό το ένιωσε κι άλλο ένα μεγάλο όνομα, η σουηδική ΙΚΕΑ, η μεγαλύτερη εταιρία λιανικής πώλησης επίπλων στον κόσμο, η οποία αναγκάστηκε να διακόψει τη λειτουργία των μισών από τα 30 καταστήματα που διατηρεί στην Κίνα, απαντώντας μ’ αυτό τον τρόπο «στην έκκληση της κινεζικής κυβέρνησης για αποτελεσματικότερο έλεγχο της εξάπλωσης της επιδημίας». Οι εργαζόμενοι θα παραμείνουν στα σπίτια τους, αλλά -σύμφωνα με την ανακοίνωση- θα πληρωθούν κανονικά. Πρώτο έκλεισε, φυσικά, το κατάστημα στο Ουχάν (έβδομη μεγαλύτερη πόλη στην Κίνα, θεωρούμενη ως κέντρο της αυτοκινητοβιομηχανίας στη χώρα, με πολλές ξένες εταιρίες να έχουν εκεί εγκαταστάσεις) όπου εμφανίστηκε για πρώτη φορά ο δολοφονικός ιός, τον περασμένο μήνα.  

Βλέποντας όλα αυτά, λοιπόν, είναι να μην θεωρείς τους «δικούς μας» ιούς μ’ όλα τα προβλήματα που δημιουργούν, «παιδική χαρά»;

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Το ηλεκτρονικό εμπόριο παρουσιάζει εντυπωσιακή άνοδο τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Όμως, μία προσωπική αίσθηση που έχω, είναι πως υπάρχει κάτι που το κρατά… πίσω. Και αυτό αφορά κυρίως τις αγορές προϊόντων και όχι υπηρεσιών, όπου η ανάπτυξη είναι πραγματικά μεγάλη και πλέον είναι de facto ότι εισιτήρια -οποιασδήποτε μορφής- θα τα αγοράσεις online και όχι σε κάποιο φυσικό κατάστημα.

Συζητώντας με αρκετούς φίλους που κινούνται στο χώρο των ψηφιακών τεχνολογιών και των υπηρεσιών, εκεί που καταλήγουμε, ότι είναι ένας βασικός λόγος που εμείς οι ίδιοι κάνουμε λιγότερες online αγορές από εκείνες που θα μπορούσαμε, έχει να κάνει με την… παράδοση. Πρακτικά, όλοι μας έχουμε πολλές ιστορίες να πούμε αναφορικά με τις καθυστερήσεις των εταιρειών ταχυμεταφορών να παραδώσουν μία παραγγελία. Ιστορίες που περιλαμβάνουν ότι, για παράδειγμα, κάποιος χρειάστηκε να καθίσει σπίτι όλο το πρωί για να περιμένει μια παραγγελία, μέχρι την αδυναμία συνεννόησης με την εταιρεία ταχυμεταφορών. Συν, φυσικά, τις ιστορίες ότι για μία αποστολή εντός Ελλάδας απαιτούνται 4 και 5 εργάσιμες ημέρες...

Βέβαια, η πιο κλασική ιστορία που ακούω και διαβάζω τις τελευταίες εβδομάδες στα social media, είναι αυτή που θέλει τους υπαλλήλους να πηγαίνουν στο σπίτι και να μην χτυπάνε κουδούνι, αλλά να αφήνουν απλά ειδοποιητήριο και να οδηγούν τον παραλήπτη να περάσει από την εταιρεία για να το παραλάβει. Ο λόγος: με αυτόν τον τρόπο, όπως αναφέρουν ορισμένοι, μπορούν λιγότεροι εργαζόμενοι να καλύπτουν περισσότερες παραγγελίες!

Δεν είμαι βέβαιος ότι το τελευταίο ισχύει. αν και σε εμένα και στην οικογένεια μου έχει τύχει να βρίσκω ειδοποίηση που να αναφέρει ώρα που ήμουν στο σπίτι, αλλά δεν άκουσα κανένα κουδούνι! Και μετά, η ταλαιπωρία να πας να το παραλάβεις από ένα σημείο που δεν είναι και το πιο εύκολα προσβάσιμο είναι τέτοια, που λες ότι καλύτερα να το είχα αγοράσει από ένα φυσικό κατάστημα.

Γενικότερα, με ελάχιστες εξαιρέσεις, τα παράπονα για τις ελληνικές εταιρείες ταχυμεταφορών είναι μεγάλα. Αν χρειαστείς να καλέσεις κάποια από τις «μεγάλες» πρέπει να οπλιστείς με μεγάλη υπομονή μέχρι να σου απαντήσουν. Προσωπικά, έπαιρνα επί 3 ώρες στο υποκατάστημα που εξυπηρετούσε την περιοχή μου γιατί μου είχαν αφήσει ειδοποίηση και δεν απαντούσε κανείς ή μιλούσε διαρκώς. Στο τέλος, κάλεσα εκνευρισμένος στα κεντρικά γραφεία προκειμένου να κάνω τη δουλειά μου. Αλλά αυτό δεν είναι λύση.

Ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις εκείνες που μπορείς να συνεννοηθείς χωρίς προβλήματα. Και δεν είναι τυχαίο, ότι υπάρχουν εταιρείες που πουλάνε online, οι οποίες προτιμούν να έχουν τους δικούς τους ταχυμεταφορείς, προκειμένου να είναι σίγουροι για το επίπεδο εξυπηρέτησης που προσφέρουν στους πελάτες τους. Αλλά αυτό είναι προφανές ότι δεν μπορούν να το κάνουν άπαντες.

Η απάντηση στο πρόβλημα είναι πολύ απλά ότι οι εταιρείες ταχυμεταφορών θα πρέπει να επενδύσουν σε διαδικασίες, υποδομές και ανθρώπους. Καταλαβαίνω ότι δεν είναι εύκολο, αλλά αν δεν το κάνουν, τα προβλήματα θα χειροτερεύουν όσο θα αυξάνεται ο όγκος της δουλειάς. Ενδεχομένως, θα πρέπει να προωθήσουν περισσότερο την έννοια των collection points, βάζοντας σε αυτό το παιχνίδι και μεγάλες αλυσίδες λιανικής πώλησης. Όπως επίσης, θα πρέπει και να αξιοποιήσουν ψηφιακά εργαλεία προκειμένου να καθορίζουν καλύτερα και με μεγαλύτερη ακρίβεια τα ραντεβού παράδοσης. Και σίγουρα θα πρέπει να μειωθεί ο χρόνος παράδοσης των παραγγελιών. Ένας λόγος που το Amazon έχει πετύχει, είναι η παράδοση μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Και αυτό είναι κάτι που έχει ιδιαίτερη σημασία.

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Η πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο χώρο της προστασίας του προσωπικού απορρήτου, που εκδηλώθηκε με την έγκριση και υιοθέτηση του Γενικού Κανονισμού Προστασίας Δεδομένων, περισσότερο γνωστού ως GDPR, θα πρέπει να της πιστωθεί ως μια ιδιαίτερα θετική κίνηση που, παρά τις κάποιες ατέλειες οι οποίες ακόμα παρατηρούνται στην εφαρμογή, όχι μόνο αναγνωρίστηκε ως τέτοια απ’ όλες τις χώρες-μέλη, αλλά παράλληλα απετέλεσε παράδειγμα προς μίμηση και για άλλες χώρες, εκτός ΕΕ.

Σταδιακά, η εφαρμογή του επεκτείνεται στις άλλες ηπείρους, ξεκινώντας από εκείνες τις επιχειρήσεις που έχουν συναλλαγές με την ΕΕ (αυτές είναι εκ των πραγμάτων υποχρεωμένες να τον τηρήσουν, σ’ ό,τι αφορά στα δεδομένων των πελατών τους) και η χρήση του συνεχίζει να διευρύνεται, χωρίς να λείπουν και οι εκκλήσεις (στις Ηνωμ. Πολιτείες, για παράδειγμα) οργανώσεων και επωνύμων για την καθιέρωση και αλλού αν όχι του ίδιου, τουλάχιστον ενός συμβατού με αυτόν κανονισμού. Αυτή η επιτυχία -πέρα από την ικανοποίηση για την αναγνώριση- όπως όλα δείχνουν, έδωσε το αναγκαίο θάρρος στην Επιτροπή να καταπιαστεί με ένα άλλο εξίσου σοβαρό και σημαντικό θέμα, τις εφαρμογές στο χώρο της Τεχνητής Νοημοσύνης (ΑΙ).

Δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών δείχνουν έντονη κινητικότητα, με ενδείξεις για παρουσίαση στα μέσα Φεβρουαρίου μιας νέας στρατηγικής της ΕΕ εν είδει «white paper» για συγκεκριμένους τομείς της ΑΙ, οι οποίοι στερούνται κάποιου νομικού πλαισίου το οποίο θα διέπει όχι μόνο τις σημερινές, αλλά και τις αυριανές -ραγδαίες, όπως αναμένεται- εξελίξεις. Βέβαια, υπάρχει αντίλογος από πλευράς Ουάσιγκτον και όχι μόνο, με τις αντιρρήσεις εντοπίζονται στις πιθανές αρνητικές επιπτώσεις που θα έχει ένα τέτοιο πλαίσιο στην ανάπτυξη της καινοτομίας με αξιοποίηση των δυνατοτήτων της Τεχνητής Νοημοσύνης, όμως μια τέτοια ανάπτυξη άραγε τη θέλουμε;

Κι επειδή τίποτα σοβαρό δεν πρόκειται να γίνει, αν δεν υπάρχει η ανάλογη πολιτική βούληση, η νέα πρόεδρος της Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, έχει ήδη δεσμευτεί στις προγραμματικές της δηλώσεις (την 1^η Δεκεμβρίου του ’19) ότι μέσα στις πρώτες 100 ημέρες θα παρουσιάσει το ζητούμενο πλαίσιο, με «υπεύθυνη ύλης» την (ιδιαίτερα δυναμική) επίτροπο επί των Ψηφιακών, Μαργκρέτε Βεστάγκερ. Βασικό θέμα, που προκαλεί αναταράξεις παγκοσμίως και ιδιαίτερα προς Κίνα μεριά λόγω πρόωρης εφαρμογής, είναι η δια νόμου απαγόρευση για κάποια χρόνια (πέντε, λένε) της καταγραφής και αναγνώρισης προσώπων σε δημόσιους χώρους, μέχρις ότου σταθμιστούν οι κίνδυνοι από αυτή τη δράση και οι χώρες-μέλη ορίσουν τις αρχές που θα επιβλέπουν την τήρηση του όποιου πλαισίου.

Κι εκεί που αρχίζεις να σκέφτεσαι από πού θα έρθει η μεγαλύτερη αντίδραση, να που ένας (θεωρούμενος, τουλάχιστον) «σκληρός» εκπρόσωπός της, ο ηγέτης της Google και της «μαμάς» Alphabet, Σουντάρ Πιτσάι, όχι μόνο ζήτησε πριν από λίγες ημέρες με άρθρο του στους ‘Financial Times’ να υπάρχει ρύθμιση σε θέματα ΑΙ, αλλά καθ’ οδόν προς το Νταβός (για να μιλήσει στο συνέδριο που γίνεται αυτές τις ημέρες στο διάσημο πλέον, ομώνυμο ελβετικό χωριό) σταμάτησε για λίγο στις Βρυξέλλες, να τα πει με την κ. Βεστάγκερ.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη, όπως έγραψε κι εκείνος, θα αλλάξει με τις δυνατότητές της τη ζωή μας σ’ ό,τι αφορά τομείς, όπως η ιατρική, οι μεταφορές, η μετεωρολογία κλπ. Από την άλλη, οι ισορροπίες είναι όντως πολύ λεπτές ανάμεσα στην επιβολή ενός «σωστού» ρυθμιστικού πλαισίου και στον περιορισμό της καινοτομικής ανάπτυξης – η Google το γνώρισε αυτό από «πρώτο χέρι», καθώς η «επιτροπή ηθικής» που έστησε πέρυσι για να τη συμβουλεύεται σε τέτοιου είδους θέματα, αυτοδιαλύθηκε έπειτα από μόλις δυο εβδομάδες λόγω αντιρρήσεων για τους «σοφούς» που την αποτελούσαν και έκτοτε δεν ξαναφτιάχτηκε καινούρια… Ο Πιτσάι ζητάει στο άρθρο του o νέος κανονισμός να βασιστεί σε ασφάλεια, δικαιοσύνη και ευθύνη, μνημονεύοντας (άλλος ένας…) την επιτυχία του GDPR και επιμένοντας εύλογα ότι μονάχα η διεθνής συνεννόηση και αποδοχή μπορεί να εγγυηθεί την επιτυχία αυτής της προσπάθειας.

Για να δούμε, λοιπόν, τι μας ετοιμάζουν οι Βρυξέλλες σ’ αυτό το καίριο θέμα… Σε περίπου ένα μήνα, αν οι υποσχέσεις τηρηθούν, θα ξέρουμε!

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Η είδηση "κυκλοφορούσε" έντονα τις τελευταίες ημέρες και είχε διασταυρωθεί: ο Σκλαβενίτης ετοιμάζεται να αποκτήσει ολοκληρωμένη παρουσία στο Διαδίκτυο. Επιβεβαιώθηκε πλήρως με την ανακοίνωση της εξαγοράς του caremarket.gr, η οποία είναι το πρώτο βήμα για την είσοδο του ηγέτη του χώρου στο ηλεκτρονικό εμπόριο. Και επειδή το έργο είναι αρκετά μεγάλο για τα ελληνικά δεδομένα, είναι προφανές ότι έχουν εκφράσει ενδιαφέρον όλοι οι μεγάλοι «παίκτες» της εγχώριας αγοράς.

Κατά την προσωπική μου άποψη, το ενδιαφέρον στοιχείο δεν είναι μόνο πως η μεγαλύτερη αλυσίδα σούπερ μάρκετ της χώρας αποφασίζει να δραστηριοποιηθεί στο ηλεκτρονικό εμπόριο. Αλλά και ότι μία εταιρεία, η οποία για πολλά χρόνια, δεν είχε ιδιαίτερα καλή «σχέση» με τις ψηφιακές τεχνολογίες και προτιμούσε περισσότερο παραδοσιακά μέσα, αποφασίζει να αλλάξει ρότα. Κάτι που αποτελεί μία ακόμη ένδειξη ότι το e-commerce εξελίσσεται σε ένα όλο και πιο σημαντικό κανάλι διανομής για το χώρο της λιανικής πώλησης.

«Γιατί δεν είναι ήδη;» θα μπορούσε να ήταν η ερώτηση σας. Σε πολλούς κλάδους, το e-commerce είναι ένα σημαντικό κανάλι πώλησης και σε ορισμένους κλάδους φθάνει να αντιπροσωπεύει μέχρι και το 20% των πωλήσεων. Και υπάρχουν και κλάδοι όπως οι πωλήσεις εισιτηρίων, που έχει εξελιχθεί σε βασικό κανάλι πώλησης.

Όμως, στα σούπερ μάρκετ δεν είναι. Υπάρχουν προσπάθειες και κινήσεις αλλά τα ποσοστά είναι τόσο χαμηλά που κανείς δεν τα ανακοινώνει. Ο ΑΒ Βασιλόπουλος και το My Market έχουν μεν online shops, αλλά ούτε ο Μασούτης ούτε ο Σκλαβενίτης έχουν. Υπάρχουν αποκλειστικά online super market όπως το e-fresh.gr αλλά πόσοι τα χρησιμοποιούν; Όχι ότι δεν έχουν πελάτες ή δεν αναπτύσσονται με γρήγορους ρυθμούς, αλλά σε ποσοστά επί του συνόλου είναι ακόμη χαμηλά.

Υπό αυτό το πρίσμα, η κίνηση του Σκλαβενίτη ουσιαστικά δείχνει ότι το online, είναι ένα κανάλι που θα απασχολήσει τα super market. Πιθανότατα όχι άμεσα, αλλά μεσοπρόθεσμα είναι σίγουρο ότι θα έχουμε εξελίξεις. Και ο Σκλαβενίτης επιδιώκει να τοποθετηθεί στη συγκεκριμένη αγορά προκειμένου να αποφύγει να χάσει ένα τρένο στο οποίο ήδη έχουν ανέβει κάποιοι από τους ανταγωνιστές του.

Επιπλέον, είναι βέβαιο ότι το παράδειγμα του Σκλαβενίτη θα ακολουθήσουν και όλοι όσοι δεν έχουν κάνει ακόμη κίνηση, συν ότι θα δούμε και μεγαλύτερη έμφαση από όσους έχουν ήδη κάνει την κίνηση. Με τους τελευταίους ενδεχομένως να προχωράνε και σε άλλες κινήσεις, προκειμένου να εξασφαλίσουν το προβάδισμα που ήδη έχουν. Και κάπως έτσι, αρχίζεις να αναρωτιέσαι αν επιτέλους ήρθε η ώρα του e-commerce και για την ελληνική αγορά των super markets.

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Ο κόσμος της τεχνολογίας είναι -επιεικώς- αχανής! Μπορεί να νομίζεις ότι τα έχεις δει (ή, τουλάχιστον, τα έχεις διαβάσει) όλα, αλλά η πραγματικότητα (ειδικά τα τελευταία χρόνια) έρχεται κάθε τόσο να σε διαψεύσει, καθώς εξακολουθούν να ανακοινώνονται και τις περισσότερες φορές να υλοποιούνται τα πιο απίστευτα σχέδια και δράσεις, με στόχο να πάνε τις δυνατότητές μας ολοένα μακρύτερα…

Για παράδειγμα, μιλάμε συχνά για βιομηχανικές εγκαταστάσεις ή και πανεπιστημιακά / ερευνητικά ιδρύματα που είναι «ολόκληρες πόλεις», έχουν χιλιάδες «κατοίκους» και παράγουν σημαντικής αξίας προϊόντα ή γνώσεις. Παρόλα αυτά, ο οικοδεσπότης τούτης της στήλης πρώτη φορά ακούει ότι μια ολόκληρη πόλη πρόκειται να κτιστεί και να κατοικηθεί με μοναδικό σκοπό να παίξει το ρόλο μιας «ζωντανής» αμμοδόχου (του γνωστού sandbox, που συχνά χρησιμοποιείται στις ψηφιακές προσομοιώσεις ως μοντέλο, αντί ακριβώς μιας πραγματικής κατάστασης, όποια κι αν είναι αυτή), δίνοντας την ευκαιρία σε ερευνητές και κάθε λογής επιστήμονες να κάνουν εκεί τις μετρήσεις και τα πειράματά τους, σε πραγματικές συνθήκες.

Κι όμως, αυτό ακριβώς ανακοίνωσε πριν από λίγες ημέρες, στο πλαίσιο του CES στο Λας Βέγκας, η κραταιά ιαπωνική αυτοκινητοβιομηχανία Toyota, παρουσιάζοντας το όραμά της για την εκ του μηδενός δημιουργία μιας «εξ ορισμού» και εκ κατασκευής πρότυπης «έξυπνης» πόλης, στους πρόποδες του ιστορικού όρους Φούτζι.

Ο θεμέλιος λίθος θα τεθεί σε ένα χρόνο από σήμερα, η σχεδίαση της πόλης θα βασίζεται στο (αρχαιοελληνικής έμπνευσης) Ιπποδάμειο σύστημα, θα καταλαμβάνει έκταση 700 στρεμμάτων και στόχος είναι να κατοικηθεί αρχικά από περίπου 2000 άτομα – στην πλειοψηφία τους εργαζόμενοι της εταιρίας με τις οικογένειές τους, αλλά και συνταξιούχοι, εργαζόμενοι στις τοπικές επιχειρήσεις και καταστήματα, επισκέπτες ερευνητές, συνεργάτες κλπ. Και το όνομα αυτής; Woven City (κι όχι Corolla City, όπως διάβασα σε κάποιο περιπαικτικό σχόλιο)…

Με δεδομένο ότι τα πάντα ξεκινούν από «λευκό χαρτί», αυτό το project θα δώσει την ευκαιρία στους ερευνητές της Toyota να σχεδιάσουν την πόλη του μέλλοντος και να εφαρμόσουν κάθε ιδέα και λύση στην υπηρεσία της αειφόρου ανάπτυξης: οι κατοικίες θα κατασκευαστούν από ειδική ξυλεία, τα πάντα θα είναι καλωδιωμένα, η χρησιμοποιούμενη ενέργεια θα είναι αποκλειστικά «πράσινη», οι κάθε λογής αισθητήρες θα αφθονούν εντός και εκτός των κτηρίων, και στους δρόμους της θα κυκλοφορούν μονάχα ηλεκτροκίνητα οχήματα. Επίσης, με τη βοήθεια εφαρμογών Τεχνητής Νοημοσύνης και των δεδομένων που θα στέλνουν τόσοι και τόσοι αισθητήρες (προφανώς, κάποιους θα φέρουν επάνω τους και οι ίδιοι, με τη μορφή φορετών συσκευών), η υγεία των κατοίκων του Woven City θα ελέγχεται διαρκώς και η φροντίδα τους, εκ μέρους των αρχών της πόλης, θα είναι στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο (όπως διαβάσαμε), από πλευράς «ησυχίας, τάξης και ασφάλειας» (όπως έλεγε κι εκείνο το παλιό, πλην αληθινό τραγουδάκι…)

Όλα αυτά ακούγονται ωραία, η πόλη μπορεί να δώσει χρήσιμα στοιχεία και πολύτιμα για τους ερευνητές δεδομένα, οι προθέσεις της εταιρίας μπορεί όντως να είναι οι καλύτερες, όμως, εμένα δεν παύει να μου θυμίζει «χρυσό κλουβί», με ανθρώπους – πειραματόζωα, έναν κόσμο ηθικό αγγελικά πλασμένο που πολύ λίγη συνάφεια έχει με την πραγματικότητα. Όπου όλοι είμαστε θύματα της ατέλειωτης γραφειοκρατίας (ειδικά στη χώρα μας), των προβλημάτων της καθημερινότητας, των κακών υποδομών, της αυξανόμενης ηχορρύπανσης και των αμέτρητων εμποδίων, τα οποία αντιμετωπίζουμε σήμερα στις πόλεις μας. Ένα μέλλον, με τέτοιες υψηλές προδιαγραφές, όσο και να βοηθήσει η τεχνολογία, απέχει σίγουρα πολλά χρόνια, λόγω έλλειψης της κατάλληλης κουλτούρας, και η προσγείωση στο σήμερα παραμένει ανώμαλη.

Ίσως αυτό να το καταλαβαίνει και η ίδια η Toyota που, σε μια παράλληλη δράση, ανακοίνωσε σημαντική επένδυση ύψους περίπου 400 εκατ. $ στην αμερικανική Joby Aviation, εταιρία η οποία κατασκευάζει ηλεκτροκίνητα αεροταξί τα οποία υπόσχονται να λειτουργήσουν ως «από μηχανής Θεός», απαλλάσσοντάς μας από τη βάσανο των μπλοκαρισμένων δρόμων… Η Joby, που εδρεύει στη Σάντα Κρουζ της Καλιφόρνια, έχει «σηκώσει» ως σήμερα 720 εκατ. $ για το αεροταξί της, που μοιάζει με τεράστιο εξαπτέρυγο drone, ναυλώνεται μέσω της διάσημης εφαρμογής Uber και μπορεί να μεταφέρει πιλότο και τέσσερις επιβάτες με αυτονομία περίπου 220 χλμ.

Έχουμε να δούμε πολλά ακόμα…

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Στις αρχές της εκάστοτε δεκαετίας συνηθίζεται να γίνονται προβλέψεις για το σύνολο της… δεκαετίας. Στο χώρο των ψηφιακών τεχνολογιών, όμως, και λαμβάνοντας υπόψη τι έχουμε δει τα τελευταία 30 χρόνια, μάλλον είναι προτιμότερο να περιοριστούμε σε προβλέψεις… πενταετίας. Όπου και σε αυτή την περίπτωση, είναι λίγο δύσκολο να είσαι σίγουρος τι μέλλει γενέσθαι, τουλάχιστον στο κομμάτι της αγοράς που αφορά το web.

Ενδεχομένως, οι δύο πιο σίγουρες τάσεις έχουν να κάνουν με το mobile και τα data. Οι καταναλωτές, τα επόμενα χρόνια πρόκειται να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν όλο και περισσότερο τα smartphones τους και γενικότερα φορητές συσκευές και επίσης θέλουν να έχουν την ίδια εμπειρία σε οποιοδήποτε οθόνη και αν βρίσκονται μπροστά. Παρεπιμπτόντως, στις οθόνες δεν περιλαμβάνουμε μόνο το κινητό, το tablet και τον υπολογιστή. Πλέον, σε αυτή τη λίστα θα πρέπει να αρχίσουμε να περιλαμβάνουμε τόσο την τηλεόραση όσο και την εσωτερική οθόνη των infotainment συστημάτων των καινούριων αυτοκινήτων. Smart TVs και smart cars είναι δύο κατηγορίες συσκευών που αρχίζουν να γίνονται όλο και πιο δημοφιλείς και να διασυνδέονται με τις υπόλοιπες συσκευές που χρησιμοποιούμε. Μπορεί το Internet of Things πολλοί να το συνδέουν με το κομμάτι των αισθητήρων και του smart home, αλλά θα επηρεάσει πολύ περισσότερο από όσο νομίζουν αρκετοί και τον κόσμο του web τα επόμενα χρόνια.

Το IoT έχει ως αποτέλεσμα να παράγονται και περισσότερα δεδομένα, οπότε πάμε στη δεύτερη «σίγουρη» τάση της επόμενης πενταετίας και σχετίζεται με τα data και το πως αξιοποιούνται αυτά. Τα δεδομένα είναι πλέον πολλά, αλλά η αξιοποίηση τους με τη χρήση τεχνολογιών machine learning αλλά και τεχνητής νοημοσύνης (ΑΙ) μπορεί να έχει εξαιρετικά θετικά αποτελέσματα και αυτό είναι κάτι που αρχίζουν να κοιτούν όλο και περισσότεροι, ακόμη και οι μικρότερου μεγέθους εταιρείες που κινούνται στην αγορά του web, ακόμη και στην Ελλάδα.

Από εκεί και πέρα, την επόμενη πενταετία αναμένεται να δούμε και την έλευση των δικτύων 5G. Ενδεχομένως, τα πρώτα χρόνια το 5G να αξιοποιηθεί σε Β2Β εφαρμογές, αλλά είναι βέβαιο ότι σταδιακά θα δούμε να επηρεάζει όλο και περισσότερο και το web, όπου θα δούμε νέες εφαρμογές και υπηρεσίες, οι οποίες θα χρειάζονται τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των δικτύων κινητής τηλεφωνίας 5^ης γενιάς. Ποιες είναι αυτές οι εφαρμογές και οι υπηρεσίες; Καλή ερώτηση, αλλά δύσκολο να απαντηθεί, καθώς όπως έχει δείξει η ιστορία, στο web τα πάντα αλλάζουν με εξαιρετικά γρήγορους ρυθμούς!

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Ο οικοδεσπότης αυτής της στήλης έχει ένα (αγαθό, μην παρεξηγηθούμε κιόλας…) βίτσιο: διαβάζει! Όντας από χαρακτήρα φιλοπερίεργος -κάτι που του βγήκε σε καλό, όταν έγινε δημοσιογράφος- διαβάζει ασύστολα πολύ και τα πάντα. Φιλτράρει, καταγράφει, μαζεύει «υλικά» στο αρχείο του και, όσα κρίνει αξιόλογα, τα μοιράζεται μαζί σας κάθε εβδομάδα, για να τα μάθετε (ή να τα προσέξετε καλύτερα) κι εσείς, συνοδεύοντάς τα με δικά του σχόλια, βεβαίως-βεβαίως…

Και, μέρες που είναι («καλή χρονιά» να πούμε σε όλους και όλες, καθώς είναι η πρώτη φορά που επικοινωνούμε φέτος), τι άλλο θα αλιεύαμε από τη διεθνή επικαιρότητα, από προβλέψεις και προφητείες για τα μελλούμενα! Που, ανάλογα με το πώς βλέπεις το ποτήρι, μπορεί να έχουν είτε θετικό πρόσημο, είτε αρνητικό. Να το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή, εμείς είμαστε της θετικής κατεύθυνσης – όλα τα βλέπουμε καλοπροαίρετα, αλλά δεν εθελοτυφλούμε, θέλουμε τα καλά που μπορεί να φέρει μια υπηρεσία ή ένα προϊόν, αλλά δεν κάνουμε τα ‘στραβά μάτια’ μπροστά στο foul (πολύ περισσότερο στο penalty…) ή τους κινδύνους που τυχόν τα συνοδεύουν. Δείτε μας κάτι σαν VAR, ας πούμε – προσπαθούμε να βλέπουμε και να καταγράφουμε την αλήθεια, αλλά αφήνουμε τις ερμηνείες για τους διαιτητές… Πότε-πότε, πάντως, ρίχνουμε και καμιά προειδοποιητική βολή, αν υπάρξει καλή αφορμή!

Μερικές τέτοιες βρήκαμε σ’ ένα πρόσφατο άρθρο (από τα πολλά που διάβασε ο οικοδεσπότης σας τώρα τις γιορτές, που είχε και περισσότερο χρόνο στη διάθεσή του – το συγκεκριμένο προέρχεται από το Vanity Fair και τον Nick Bilton) ο οποίος ξεκινάει θυμίζοντας πως πριν από 10 χρόνια το iPhone ήταν μόλις δυο χρονών, το FB ελάχιστα μεγαλύτερο, δεν υπήρχαν iPad, ούτε Alexa και Siri, ούτε AirBnB, αλλά ούτε και Uber…

Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες, κανείς δεν το αμφισβητεί αυτό: καταστάσεις που σήμερα θεωρούμε «καθεστώς», παρότι νεότατες, ίσως σε λίγα χρόνια να φαντάζουν κι αυτές ξεπερασμένες, καθώς μας έρχονται τα ακόμα πιο προηγμένα smartphones, οι μύριες εφαρμογές της Τεχνητής Νοημοσύνης (κοινώς, ΑΙ) και τα αυτόνομα αυτοκίνητα (τι έρχονται; ήρθαν κιόλας σε κάποια μέρη του πλανήτη – κάτι ξέρει η Tesla περί αυτού), που είναι βεβαίως παράλληλα κι ένας ύμνος στην ηλεκτροκίνηση…

Κι αν αυτό είναι ένα από τα καλά (αρκεί να μάθουμε στους υπολογιστές των αυτόνομων να λαμβάνουν υπόψιν το γεγονός ότι απέναντι βρίσκονται άνθρωποι-οδηγοί, με ό,τι κουσούρια κουβαλάει ο καθένας, εκπαίδευση η οποία έχει ήδη αρχίσει μέσω Machine Learning) της προόδου της τεχνολογίας, ο ρομποτικός πόλεμος που μας έρχεται με βήμα ταχύ, μάλλον στα κακά θα πρέπει να συμπεριληφθεί… Δίπλα στα φονικά «μαχητικά drones» που έχουν ήδη αναλάβει υπηρεσία (χαρακτηριστική η πρόσφατη «εξουδετέρωση» του Ιρανού στρατηγού, Κασέμ Σουλεϊμανί, στα Βαγδάτη), τα προγραμματιζόμενα ρομπότ-μαχητές της Boston Dynamics συνεχίζουν να εντυπωσιάζουν με τις δυνατότητές τους, δίνοντας μια πρόγευση του επωαζόμενου «πολέμου των πληκτρολογίων». Την ίδια ώρα, η Κίνα μετατρέπεται με τη βοήθεια της τεχνολογίας αναγνώρισης προσώπου και λογισμικού ιδίας παραγωγής, σε «οργουελικό» κράτος για τους πολίτες της και όχι μόνο…

Βέβαια, στη συγκεκριμένη χώρα, τα θέματα προστασίας της ιδιωτικότητας μάλλον δεν παίζουν σημαντικό ρόλο, αλλά τουλάχιστον σε πλήθος άλλες χώρες ευτυχώς παίζουν, χάρη στην επιβολή των κατάλληλων ρυθμιστικών πλαισίων (βλέπε GDPR), κάτι που σίγουρα πρέπει να καταγραφεί στις θετικές εξελίξεις, όπως και οι προσπάθειες ελέγχου των όποιων, εκτός λογικής και ηθικού πλαισίου, «παρεκκλίσεων» στη χρήση του ΑΙ…

Φυσικά, δεν αγνοούμε τα τεράστια οφέλη της ανθρωπότητας από την πρόοδο της τεχνολογίας σε τομείς όπως η υγεία και η ευζωία, η βιολογία, οι μεταφορές, η προστασία του περιβάλλοντος (η διατήρηση της αειφορίας, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει σήμερα, αναμένεται να παίξει σημαντικότατο ρόλο τα επόμενα χρόνια στην καθημερινότητά μας), η τρισδιάστατη εκτύπωση ακόμα και ανθρώπινων οργάνων και τόσοι άλλοι.

Από την άλλη, όλο αυτό το «τσουνάμι» της τεχνολογίας προφανώς και δεν θα είναι «αναίμακτο». Τουλάχιστον στο μεταβατικό στάδιο (μη φανταστείτε ότι μιλάμε για δεκαετίες – όλα γίνονται πλέον σε Fast Forward mode, εξ ου και το πρόβλημα…) θα χαθούν εκατομμύρια θέσεις εργασίας (με ό,τι σημαίνει αυτό από κοινωνικής και οικονομικής πλευράς), μέχρι να «κάτσει η σκόνη» και να βγει η νέα γενιά επαγγελματιών, που θα καλύψει τις ανάγκες στους νέους τομείς… Οι ανατροπές, στη δεκαετία που μόλις ξεκίνησε, αναμένεται να είναι πολλές και γρήγορες.

Τρέχουμε, λοιπόν, τώρα! Αλλά, προσοχή μη μας πέσει το ποτήρι, που εξακολουθούμε να ισορροπούμε στο δίσκο της ζωής μας και να το βλέπουμε μισογεμάτο…

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Η δεκαετία του ’10 ήταν μία από τις πλέον ενδιαφέρουσες και γεμάτες εξελίξεις όσον αφορά την αγορά των ψηφιακών τεχνολογιών. Ακόμη και στην Ελλάδα, όπου το κύριο θέμα της δεκαετίας δεν ήταν άλλο από την οικονομική κρίση, υπήρξαν τομείς της αγοράς ψηφιακών τεχνολογιών που παρουσίασαν θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, όπως είναι, για παράδειγμα, αυτός του ηλεκτρονικού εμπορίου. Πλέον, οι online αγορές δεν αποτελούν κάτι που κάνουν λίγοι αλλά κάτι που κάνουν οι περισσότεροι. Και γενικότερα η έννοια της χρήσης του Διαδικτύου για αγορές υπηρεσιών και προϊόντων είναι αρκετά διευρυμένη και δημοφιλής.

Η τάση αυτή είναι βέβαιο ότι θα συνεχιστεί και το 2020. Οι Έλληνες καταναλωτές εκτιμάται πως θα χρησιμοποιήσουν ακόμη περισσότερο το Διαδίκτυο και το ενδιαφέρον είναι πως θα δούμε να αυξάνεται η χρήση από τις μεγαλύτερες ηλικίες, οι οποίες, μέχρι τώρα, έδειχναν αρκετά πιο διστακτικές να ακολουθήσουν τις ψηφιακές εξελίξεις. Πλέον, όμως, αλλάζει και η τάση αυτή θα είναι από τις πλέον ενδιαφέρουσες τα επόμενα χρόνια.

Η έτερη τάση που θα μας απασχολήσει τα επόμενα χρόνια είναι αυτή της προσωποποιημένης εμπειρίας, ένα θέμα που απασχολεί τον κλάδο των online υπηρεσιών και του e-commerce γενικότερα τα τελευταία χρόνια. Απλά, από εδώ και πέρα θα υπάρξει ακόμη μεγαλύτερη πίεση για καλύτερη εμπειρία του πελάτη, ως ένα μέσο διαφοροποίησης σε μία αγορά όπου ο ανταγωνισμός γίνεται όλο και πιο έντονος.

Επίσης, αναμένεται να δούμε μέσα στο 2020 να υπάρξει μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τον τομέα των πληρωμών. Δηλαδή, θα δούμε να χρησιμοποιούνται πολύ περισσότερα συστήματα και μέθοδοι πληρωμών προκειμένου οι καταναλωτές να έχουν περισσότερες επιλογές.

Γενικότερα, το 2020 αναμένεται να είναι μία χρονιά με ενδιαφέρουσες εξελίξεις καθώς ορισμένες τεχνολογίες θα αρχίζουν να ωριμάζουν, οι αλγόριθμοι να βελτιώνονται και οι εταιρείες -νέες και παλιές- να φέρνουν καινούριες λύσεις που θα βοηθήσουν ακόμη περισσότερο στην προσωποποιημένη εξυπηρέτηση και εμπειρία των πελατών, κάτι που αποτελεί εδώ και πολλά χρόνια το «άγιο δισκοπότηρο» των υπεύθυνων μάρκετινγκ.

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

To 2019 θα μπορούσε να χαρακτηριστεί για την Ελλάδα ως η χρονιά του «ψηφιακού μετασχηματισμού». Και αυτό γιατί ήταν οι δύο λέξεις που ακούσαμε περισσότερο σε οποιοδήποτε επιχειρηματικό συνέδριο και αν πήγαινες ανεξαρτήτως κλάδου. Το ερώτημα απλά είναι κατά πόσον οι ελληνικές επιχειρήσεις έχουν όντως αρχίσει να υλοποιούν δράσεις ψηφιακού μετασχηματισμού. Αν και το πιο σωστό θα ήταν να ξεκινούσαμε από την ερώτηση κατά πόσον έχει γίνει κατανοητό τι σημαίνει ψηφιακός μετασχηματισμός.

Σύμφωνα με τα στοιχεία έρευνας που πραγματοποίησε το Found.ation, η πλειονότητα των στελεχών επιχειρήσεων που συμμετείχαν σε αυτήν (90% το 2019, αυξημένο σε σχέση με το 82% του 2018) δήλωσαν πως η εταιρεία τους τρέχει κάποιο project ψηφιακού μετασχηματισμού. Σύμφωνα με τους ίδιους, κατά μέσο όρο αυτά τα projects τρέχουν τα τελευταία 5 χρόνια.

Επίσης, αυξημένο εμφανίζεται και το ποσοστό των εταιρειών που εστιάζουν στην ψηφιακή καινοτομία (54% το 2019, 49% το 2018). Ωστόσο, στην ερώτηση για το ποιο τμήμα είναι υπεύθυνο για τα projects ψηφιακού μετασχηματισμού, οι απαντήσεις είναι αρκετά μοιρασμένες: 36,5% διαθέτουν κάποιο τμήμα με τις λέξεις “Digital” ή “Innovation” στον τίτλο του, ενώ 30,8% δηλώνουν ότι τον ρόλο αυτό διαθέτει ο διευθύνων σύμβουλος, η ανώτερη διοίκηση ή κάποιο τμήμα σχετικό με το business development. Ένα 21% φαίνεται πως αναθέτει αυτό το έργο στα τμήματα IT/Operations.

Αυτή η τελευταία διαπίστωση, είναι εκείνη που δημιουργεί τη μεγαλύτερη ανησυχία. Γιατί πολύ απλά αποτελεί μία ακόμη ένδειξη ότι δεν έχει γίνει κατανοητό από τις ελληνικές επιχειρήσεις ότι ο ψηφιακός μετασχηματισμός δεν είναι… ψηφιακός. Δηλαδή, δεν είναι απλά το να αρχίσεις να χρησιμοποιείς ψηφιακές τεχνολογίες στην καθημερινότητα μίας επιχείρησης. Αλλά να αλλάξεις την νοοτροπία των εργαζομένων, την οργανωτική δομή και γενικότερα τον τρόπο δουλειάς, προκειμένου να προσαρμοστείς στα νέα δεδομένα της ψηφιακής εποχής. Μίας εποχής όπου τα δεδομένα (data) αποτελούν το πιο σημαντικό περιουσιακό στοιχείο μίας επιχείρησης και οι ψηφιακές τεχνολογίες είναι τα εργαλεία για την αξιοποίηση των data, αλλά και για την ενίσχυση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας.

Δυστυχώς, η συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών επιχειρήσεων δεν κατανοεί αυτή τη διαφορά. Όπως δεν έχει γίνει κατανοητό ότι αυτή η ανάγκη για αξιοποίηση των ψηφιακών τεχνολογιών και αλλαγή στον τρόπο σκέψης και λειτουργίας, είναι απαραίτητη για κάθε είδους και μεγέθους επιχείρηση. Είναι κατανοητό, φυσικά, ότι σε μία περίοδο όπου η Ελλάδα συνέρχεται από την οικονομική κρίση, τίθενται ακόμη θέματα επιβίωσης για πολλές επιχειρήσεις και είναι δύσκολο να μπορούν να σκεφτούν τον ψηφιακό μετασχηματισμό τους.

Από την άλλη πλευρά, η ιστορία έχει δείξει ότι αν δεν είσαι προετοιμασμένος για την αλλαγή που θα έρθει, τότε δύσκολα επιβιώνεις. Και σε σχέση με το παρελθόν, μία σημαντική διαφοροποίηση που υπάρχει, είναι πως ο χρόνος της αλλαγής έχει μειωθεί δραστικά, λόγω των ψηφιακών τεχνολογιών και της αλλαγής νοοτροπίας των ίδιων των καταναλωτών.

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Σε λίγες μέρες αλλάζει ο χρόνος και μπαίνουμε στο 2020, το ξέρετε; Ε, και λοιπόν; για νέο το λες τώρα αυτό; σχεδόν σας ακούω να με οικτίρετε. Όλοι ξέρουμε πως αλλάζει ο χρόνος κι ότι ξεκινά μια καινούρια δεκαετία. Εγώ, όμως, το λέω για να σας θυμίσω το έθιμο, τέτοια εποχή, να κοιτάμε τους «καζαμίες», μήπως δούμε κάτι που να μας αρέσει από τα μελλούμενα, ώστε να ευχηθούμε να συμβεί – πού ξέρεις καμιά φορά; Στην Τεχνολογία «καζαμίες», με την πραγματική έννοια του όρου, δεν έχουμε. Από προβλέψεις, όμως, έχουμε άφθονες – να φάνε κι οι κότες, κατά τη λαϊκή ρήση.

Μια από αυτές που μου έκανε εντύπωση, ίσως λόγω του μεγάλου αριθμού προβλέψεων (οι περισσότεροι μαθητευόμενοι μάγοι σταματούν στο πέντε, άντε στο δέκα, ενώ ο συγκεκριμένος φτάνει ως το 20) προέρχεται από τον Βορρά της Ευρώπης, τη νορβηγική Telenor Research, και αιφνιδιάζει με την πρωτοτυπία και την αισιοδοξία της. Όχι επειδή αυτά που λέει δεν στέκουν ή δεν θα γίνουν, αλλά επειδή ο γράφων θεωρεί ότι για τα περισσότερα δεν θα αρκέσει τούτη η χρονιά – θα χρειαστούν περισσότερες αν όχι όλη η δεκαετία, τα ‘20s του 21^ου αιώνα…

Άντε να τα δούμε ένα-ένα, λοιπόν, γιατί είναι και πολλά κι ίσως να μη μας χωρέσουν. Πρώτο και καλύτερο το Internet (όχι των Αντικειμένων, αλλά…) των Σωμάτων – οι αισθητήρες με τους οποίους μετράμε τα ζωτικά μας δεδομένα, θα γίνουν πολύ περισσότεροι και δεν θα περιορίζονται πλέον μονάχα στα smart watches, που φοράμε σήμερα – μιλάμε πλέον για «συνδεδεμένους ανθρώπους»…

Οι «Γάμοι τεχνολογιών» είναι η δεύτερη πρόβλεψη που, με απλά λόγια, σημαίνει ότι καθώς οι διάφορες τεχνολογίες ωριμάζουν, έφτασε πλέον η ώρα να δούμε και συνδυασμούς μεταξύ δυο ή και περισσότερων. Στην ίδια λογική, των ωριμότερων δράσεων, θα δούμε και Αποκεντρωμένα Δίκτυα επικοινωνίας, δηλαδή χωρίς κεντρική δομή – πρόσφατο παράδειγμα, η αποκεντρωμένη δικτύωση των διαδηλωτών στο Χονγκ Κονγκ.

Η «καθαρότητα των δεδομένων» είναι σίγουρα πολύ μεγάλο θέμα και έχει επισημανθεί πολλάκις από τους επαΐοντες, καθώς τα μη-ποιοτικά δεδομένα μπορεί στην πράξη να πράγουν fake news... Το υψηλό «κόστος της εμπιστοσύνης» είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα – έτσι κι αλλιώς, η εδραίωση της εμπιστοσύνης μεταξύ επιχειρήσεων και χρηστών ποτέ δεν ήταν κάτι απλό: η αμφιβολία είναι πανταχού παρούσα, πολύ περισσότερο για «δωρεάν» υπηρεσίες.

Το 2020 θα ζήσουμε, κατά τας γραφάς, την απογείωση του e-SIM, λόγω της κατάργησης της λιλιπούτειας πλέον κάρτας SIM και της αντικατάστασής της από αντίστοιχο λογισμικό, τόσο στα καταναλωτικά αγαθά, όσο και στα συστήματα ΙοΤ. Απογείωση αναμένεται και στους σταθμούς ηλεκτροφόρτισης, με δεδομένο ότι δεν υπάρχει πλέον κατασκευαστής που να μην περιλαμβάνει ένα ή περισσότερα ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα στην γκάμα του…

Η τεχνολογία του ύπνου διεκδικεί κι αυτή μερίδιο στην πρωτοπορία, καθώς τα smart watches αντιλαμβάνονται πόσο καλά κοιμόμαστε και προτείνουν λύσεις βελτίωσης. Ο πόλεμος του streaming είναι, επίσης, λογικό και αναμενόμενο να ξεκινήσει κάποια στιγμή, καθώς οι διάφορες πλατφόρμες που διεκδικούν την προσοχή (και τα λεφτά) μας, κατεβαίνουν με  ολοένα καλύτερο περιεχόμενο.

Το ίδιο θα συμβεί και στο χώρο του gaming: η Apple με το Arcade της και η Google με το Stadia έχουν ήδη ξεκινήσει τις αψιμαχίες, αξιοποιώντας κάθε μια διαφορετικούς τρόπους πρόσβασης στους παίκτες, ενώ «παιχνίδι κάνουν» πάντα τα X-box και Playstation… Σ’ έναν άλλο χώρο, η έλλειψη ταλέντων στον χώρο της Τεχνητής Νοημοσύνης όλα δείχνουν πως θα «γεννήσει» την τάση DIY AΙ, δηλαδή τη δημιουργία εφαρμογών Αι σχεδόν αυτοματοποιημένα, από έτοιμα Modules.

Η επόμενη, πάντως, τάση είναι αρκετά αμφιλεγόμενη, χωρίς να υπάρχουν εύκολοι τρόποι να την αποτρέψεις: η πρόοδος της τεχνολογίας θα μας φέρει Deepfakes for the masses, δηλαδή «φτιαχτές εικόνες», με διάφορους τρόπους. Οι αντιδράσεις θα είναι πολλές – ανάμεσά τους και οι προσπάθειες περιορισμού των Big Tech που, αργά ή γρήγορα, πρέπει να δείξουν έμπρακτα ότι τηρούν τους κανόνες. Η τάση για μεγαλύτερο έλεγχο θα «πάρει μπάλα» και πολλές από τις δράσεις στον χώρο της Τεχνητής Νοημοσύνης, με στόχο να επικρατήσει το λεγόμενο ethical AI, ενώ μεγάλη διάδοση θα γνωρίσουν τα Ψηφιακά Δίδυμα, όπου οι τεχνικές προσομοίωσης φτάνουν σε άλλο (χρησιμότατο) επίπεδο.

Τα συστήματα προστασίας απέναντι στις απάτες μέσω κινητών τηλεφώνων θα βρουν απροσδόκητο σύμμαχο στα φίλτρα με δυνατότητα Μηχανικής Μάθησης, κοινωνική ένταση -όπως όλα δείχνουν- θα έχουμε για τα δικαιώματα των εργαζομένων στις διάσημες πλατφόρμες (βλέπε Uber, Lyft, Foodora, AirBnB κλπ), η αυξανόμενη οικολογική ευαισθησία πολλών καταναλωτών (σε συνδυασμό με τις αυξανόμενες τιμές) ίσως ανακόψει τις πωλήσεις smartphones, ενώ το 2020 -κατά την Telenor Research, πάντα- θα φέρει κοντύτερα τόσο τα ταξίδια στο διάστημα, όσο και τη δημιουργία ευρυζωνικών δικτύων και εκεί. Γιατί, καλά τ’ αστέρια, αλλά χωρίς Internet γίνεται;

Καλές γιορτές και καλή χρονιά, αναγνώστες μου! (Ουφ, χωρέσαν και οι 20 προβλέψεις…)             

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]