Επωνύμως…

Ένα από τα μεγαλύτερα και «φλέγοντα», καθώς αφορά όλους μας, θέματα της μετά-πανδημία εποχής, είναι αναμφισβήτητα το εργασιακό. Όχι τόσο το αν θα υπάρχουν δουλειές ή όχι (που θα υπάρχουν, βεβαίως), όσο το ποιες θα είναι αυτές κι ακόμα περισσότερο, ποιες δεξιότητες θα πρέπει να έχουν οι εργαζόμενοι που θα κληθούν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες υλοποίησης των νέων στόχων και στρατηγικών. Γιατί είναι προφανές πως οι νέες εποχές θέλουν και νέους στόχους, αυτούς που τώρα οριοθετούνται, βασισμένους στα νέα δεδομένα και τους διαφορετικούς κανόνες του παιχνιδιού που επιβάλλει η νέα κανονικότητα.

Μέσα σε λίγες εβδομάδες, άντε μήνες, η πανδημία άλλαξε τον τρόπο που εργαζόμαστε, που μαθαίνουμε, που επι-κοινωνούμε ο ένας με τον άλλο. Ίσως, κάποιο ποσοστό από όσα κάναμε «τότε, παλιά» επανέλθει και παραμείνει, αλλά θα είναι μικρό – η ζωή μας είναι πλέον διαφορετική και -επιτρέψτε μου τον νεολογισμό- «ψηφιακο-κεντρική», όσο η καθημερινότητά μας περνάει από offline σε online mode.

Κι αυτό αποτυπώνεται με τον πιο σαφή τρόπο στα αποτελέσματα πρόσφατης έρευνας (Trend Insight) της γνωστής και μη εξαιρεταίας Gartner, με τις προβλέψεις της για τον συνεχιζόμενο ψηφιακό μετασχηματισμό, τις έντονες «αλλαγές του τοπίου» για τους μη-Πληροφορικάριους εργαζομένους, τα προϊόντα του μέλλοντός μας, κ.λπ. Και -ω του θαύματος- το συμπέρασμα που βγαίνει εν κατακλείδι, είναι ότι, όχι πολύ μακριά από σήμερα, οι περισσότερες τεχνολογικές λύσεις θα δημιουργούνται ακριβώς από αυτούς, τους μη-Πληροφορικάριους!

Οι ερευνητές υποστηρίζουν μετά λόγου γνώσεως ότι η ραγδαία αύξηση των ψηφιακών δεδομένων, τα low-code εργαλεία που είναι ήδη διαθέσιμα στην αγορά και η ανάπτυξη λογισμικού με τη βοήθεια Τεχνητής Νοημοσύνης θα επιτρέψουν, τα αμέσως επόμενα χρόνια, τον «εκδημοκρατισμό» της δημιουργίας τεχνολογικών υπηρεσιών και προϊόντων ακόμα κι από μη ειδικούς, δηλαδή άτομα που δεν ανήκουν στα παραδοσιακά τμήματα Πληροφορικής. Μάλιστα, δίνουν και νούμερα, προσδιορίζοντας ακόμα περισσότερο ποσοτικά και χρονικά αυτόν τον στόχο: ως το 2024, δηλαδή σε τρία χρόνια από σήμερα, το 80% των λύσεων θα δημιουργείται από μη-Πληροφορικάριους.

Και για ποιες λύσεις μιλάμε; Η απάντηση μας γυρίζει πάλι σ’ αυτά που λέγαμε προηγουμένως, για την πανδημία: μιλάμε για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που θα χρειαστούν για να καλύψουν τις νέες ή και απλώς αυξημένες ανάγκες τους οι επιχειρήσεις σε ευρύτατη γκάμα κλάδων, αλλά και οι ιδιώτες που βάζουν ολοένα περισσότερη τεχνολογία στην καθημερινότητά τους, και -συχνά- δεν μπορούν να βρουν λύσεις–από–το–ράφι ικανές να καλύψουν τις ενδεχομένως πιο ειδικές ανάγκες τους.

Η Gartner αποδίδει κατά κύριο λόγο αυτή την τάση στην πανδημία που δημιούργησε σε χρόνο dt νέες ανάγκες οι οποίες πρέπει να καλυφθούν άμεσα, με λογική συνέπεια την καταφυγή των επιχειρήσεων σε αυτοματισμούς και εφαρμογές οι οποίες αξιοποιούν τις δυνατότητες της Τεχνητής Νοημοσύνης, προκειμένου να βελτιώσουν την καθημερινότητά τους. Η καλή εταιρία ερευνών, μάλιστα, θεωρεί ότι η ταχύτατη μετάβαση στο cloud, η γοργή ψηφιοποίηση των πάντων και η εργασία εξ αποστάσεως συνέβαλαν αθροιστικά σε μεγάλο βαθμό σ’ αυτή την εξέλιξη. Επίσης, επισημαίνει ότι έπεσαν -σε κάποιο βαθμό, με αφορμή την πανδημία- τα στεγανά που ως τώρα υπήρχαν ανάμεσα στα τμήματα Πληροφορικής, τους εργολάβους, τους ιδιώτες με συμβάσεις έργου και τα αυτοματοποιημένα συστήματα. Στο ξεκίνημα της κρίσης, όλοι βοηθούσαν σε όλα, προκειμένου να ξεπεραστεί το πρόβλημα κι αυτή η τακτική μάλλον θα διατηρηθεί σε μεγάλο βαθμό και στη νέα εποχή, καθώς η αποτελεσματικότητά της αποδείχθηκε στην πράξη.

Κι ίσως, ως επόμενο βήμα, δούμε σε λίγα χρόνια, όταν θα έχει πια εδραιωθεί ο ψηφιακός τρόπος ζωής (το digital living, δηλαδή) με την επέκτασή του τόσο οριζοντίως (σε εύρος τομέων) όσο και καθέτως (σε συγκεκριμένους κλάδους) προφανώς όπου χρειάζεται περισσότερο, τα «έξυπνα» αυτοματοποιημένα συστήματα και τις ρομποτικές διατάξεις να εργάζονται δίπλα – δίπλα με τους ανθρώπους κι όχι μέσα στα «κλουβιά» τους, όπως γίνεται σήμερα.

Ένας από τους στόχους της 4^ης Βιομηχανικής Επανάστασης είναι να «εξημερώσουμε» τις μηχανές και να τις μάθουμε να δουλεύουν μαζί μας ή και μόνες τους στα 3-D (Dull-Dangerous-Dirty) στις βαρετές, επικίνδυνες και βρώμικες δουλειές που δεν θέλει να κάνει ο άνθρωπος. Το μόνο που χρειάζονται, είναι να τους δίνεις ρεύμα και οδηγίες – άσε που οι μηχανές ούτε συνδικαλίζονται, ούτε απεργούν…

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Από την 1^η Ιουλίου στις χώρες της ΕΕ, όπερ σημαίνει και στην Ελλάδα, έρχονται ορισμένες, σημαντικές, θα έλεγα, αλλαγές όσον αφορά στον ΦΠΑ στα προϊόντα που έρχονται στη χώρα μας στο πλαίσιο των ηλεκτρονικών παραγγελιών. Αλλαγές που πολλοί τις περίμεναν εδώ και αρκετά χρόνια, προκειμένου να περιορισθεί ο αθέμιτος ανταγωνισμός που υπήρχε σε πολλές περιπτώσεις, όντας πολύ πιο φθηνό να αγοράσεις κάτι από ένα e-shop άλλης χώρας, αντί από ένα ελληνικό e-shop.

Για τα ελληνικά ηλεκτρονικά καταστήματα είναι μία μεγάλη ευκαιρία. Ειδικά για εκείνα που πωλούν σχετικά εξειδικευμένα προϊόντα, καθώς πολλοί καταναλωτές προτιμούσαν να αγοράζουν από το εξωτερικό, επειδή υπήρχαν σημαντικές διαφορές στις τιμές. Διαφορές που οφείλονταν βέβαια και στη διαφορά στη φορολογία, θα έλεγα.

Η αλλαγή αυτή είναι μία ευκαιρία μεν, αλλά τα ελληνικά e-shops θα πρέπει να κάνουν διάφορες κινήσεις προκειμένου να την αξιοποιήσουν στο μέγιστο βαθμό. Σε μία εποχή που όλο και περισσότεροι καταναλωτές δεν ενδιαφέρονται για το που είναι το ηλεκτρονικό κατάστημα από όπου αγοράζουν, πολύ απλά γιατί ξέρουν καλά αγγλικά και αυτό που λειτουργεί ως κριτήριο, εκτός από την τιμή, είναι και η εμπειρία εξυπηρέτησης, είναι προφανές ότι θα πρέπει τα ελληνικά e-shops να προσφέρουν αντίστοιχο επίπεδο εξυπηρέτησης. Κάτι που σημαίνει καλή εμπειρία αγοράς, πολλαπλές επιλογές πληρωμής και παράδοση μέσα στο χρονικό διάστημα που έχουν υποσχεθεί. Και σε περίπτωση που υπάρξει οποιοδήποτε πρόβλημα να δουν από την πλευρά του e-shop τη διάθεση προκειμένου να επιλυθεί το όποιο ζήτημα υπάρχει.

Όλα τα παραπάνω ισχύουν ούτως ή άλλως εδώ και πολλά χρόνια, τόσο για ψηφιακά όσο και για τα φυσικά καταστήματα πώλησης. Αλλά, δεν είναι όλα τα καταστήματα, τόσο φυσικά όσο και ψηφιακά, που καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου να προσφέρουν όσο το δυνατόν καλύτερη ποιότητα εξυπηρέτησης στους πελάτες τους. Αυτός είναι ο τομέας που χρήζει βελτίωσης. Τα βασικά πράγματα...

Προτού αρχίσουμε να μιλάμε για καινοτομίες όπως είναι οι προσωποποιημένες προτάσεις, η αξιοποίηση εφαρμογών τεχνητής νοημοσύνης κ.ά. ας διασφαλίσουμε ότι υπάρχουν τα basics και μετά μπορούμε να συζητήσουμε και για innovation.

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Ο οικοδεσπότης τούτης της στήλης σε δυο χρόνια -το 2023, δηλαδή- κλείνει μισό αιώνα δημοσιογραφίας. Κι όπως πολύ καλά αντιλαμβάνεστε, τα έχει δει «όλα» στην ως τώρα καριέρα του. Εντάξει, δεν σκάλιζε γράμματα στο μάρμαρο, ούτε έγραφε σε παπύρους με φτερό χήνας, όμως πρόλαβε το χειρόγραφο (με πένα μελάνης, παρακαλώ, που γλιστράει όμορφα και κυρίως γρήγορα, στο χαρτί), πριν περάσει σταδιακά στη γραφομηχανή, στη φωτοσύνθεση και τα συστήματα Desktop Publishing, στους προσωπικούς υπολογιστές και την εποχή των Macintosh στα media, στα laptop / notebook / tablet και κυρίως στο Internet.

Κι ενώ όλα αυτά τα έζησε και τα βίωσε στο πετσί του, εξακολουθεί να απορεί πώς ζούσαν οι άνθρωποι χωρίς Internet, πριν από τα 90s – όπως ζούσαν χωρίς smartphone, πριν από το 2007, θα μπορούσατε να μου απαντήσετε και να με ρουπώσετε! Έχει δει, λοιπόν, εταιρίες και εταιρίες (κι έχει συναντήσει κορυφαία στελέχη τους, έχει μιλήσει μαζί τους κι έχει γράψει γι’ αυτές, πάμπολλες φορές, τόσα χρόνια) που άλλες μεγάλωσαν, άλλες έσβησαν, άλλες εξαγοράστηκαν κι άλλες συνεχίζουν απτόητες, μετατρέποντας τις σωστές ιδέες που είχαν τη σωστή ώρα, την έρευνα και την τεχνογνωσία τους σε «πιστούς ακολούθους», ισχύ, δύναμη και, κυρίως, χρήμα. Μ’ άλλα λόγια, έγιναν σταδιακά μονοπώλια, με όλα τα κακά που αυτό μπορεί να συνεπάγεται για όποιον άλλον παίκτη στην αγορά (παλιό ή νεόκοπο) επιβουλεύεται την κυριαρχία τους.

Έχουμε μιλήσει κι άλλες φορές από εδώ για τα τεσσεράμισι μονοπώλια, περισσότερο γνωστά με το αρκτικόλεξο GAFA (Google – Amazon – Facebook – Apple), με «ολίγη» από Microsoft, τα οποία έχουν απλώσει τα πόδια τους πολύ πέρα από το αρχικό «πάπλωμα» και συνεχίζουν διαρκώς τις επεκτάσεις, σε νέους χώρους. Μόνο που, τώρα πια, η αλαζονεία του ισχυρού -τους οφείλουμε πολλά, κανείς δεν αντιλέγει, όμως όλα έχουν κάποιο όριο- σε συνδυασμό με την ολοένα μεγαλύτερη εξάρτησή μας από τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους, αλλά και την παροιμιώδη φοροαποφυγή τους, προκαλούν.

Για την τελευταία (που, από παραθυράκι σε παραθυράκι του νόμου κι από μετακινήσεις χρημάτων, τιμολογίων και αξιών ανά τον κόσμο, όπου τους συμφέρει περισσότερο, οι κολοσσοί σε λίγο θα φτάσουν να πληρώνουν ίδιους φόρους με μένα, άντε λίγο περισσότερο), η πρόσφατη απόφαση των G7 για επιβολή εταιρικού φόρου 15% κατ΄ ελάχιστο ενδέχεται, αν τελικά περάσει, κάπως να αποκαταστήσει ένα αίσθημα δικαίου.

Όμως, όλα τα άλλα προβλήματα παραμένουν και ενοχλούν, ιδιαίτερα τις αμερικανικές αρχές (αφού οι GAFA είναι όλες αμερικανικές επιχειρήσεις, εστιασμένες στις ΤΠΕ), που έχουν βγάλει τα μαχαίρια της αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας και τα ακονίζουν από πολλούς μήνες… Ήδη, αρκετοί σχολιαστές κάνουν συγκρίσεις με ανάλογες καταστάσεις στον χώρο των πετρελαίων (Standard Oil) και των τηλεπικοινωνιών (ΑΤ&Τ), σε προηγούμενες δεκαετίες, οι οποίες κατέληξαν σε ήττα των μονοπωλίων…

Μάλιστα, η ενόχληση είναι όχι μόνο μεγάλη, αλλά και διακομματική: Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι κατέθεσαν ήδη  νομοσχέδια με τα οποία μπαίνουν σημαντικοί περιορισμοί στις δραστηριότητες όσων επιχειρήσεων έχουν κεφαλαιοποίηση άνω των 600 δισ. $ και πάνω από 50 εκατ. ενεργούς χρήστες, ή πάνω από 100.000 ενεργές επιχειρήσεις-πελάτες στις ΗΠΑ. Τέτοια νούμερα «φωτογραφίζουν», βεβαίως, τις GAFA και, σε μικρότερο βαθμό, τη Microsoft, σήμερα, και υποτίθεται ότι θα υπάρχει τιμαριθμική προσαρμογή...

Τί πρέπει να κάνουν στο μέλλον, αν τα νομοσχέδια γίνουν νόμος; Να παίζουν σωστά το ρόλο του critical trading partner για όλες τις υπόλοιπες επιχειρήσεις, που χρησιμοποιούν τις δημοφιλείς πλατφόρμες τους, και να μη μεροληπτούν υπέρ των δικών τους (ή εκείνων των στενών συνεργατών τους) προϊόντων και υπηρεσιών.

Αυτό είναι το μεγαλύτερο παράπονο – καταγγελία – πρόβλημα εκ μέρους καταναλωτών-τελικών χρηστών και, προφανώς, εκ μέρους των άλλων επιχειρήσεων που βλέπουν τις ανισότητες στις πλατφόρμες και εξανίστανται… Θα συμμορφωθούν «οικειοθελώς» οι GAFA προς τα υποδείξεις, για να μην αρχίσουν να πέφτουν πρόστιμα; Θα δείξει…

Πάντως, το γεγονός ότι πρόεδρος της πανίσχυρης FTC (Federal Trade Commission) αναδείχθηκε μόλις πριν από λίγες ημέρες, η Λίνα Καν, νεότατη και «φουριόζα» υπέρμαχος της ελεύθερης, πλην καλά ρυθμισμένης αγοράς, και ως εκ τούτου πολέμιος των μονοπωλίων, μάλλον δε αποτελεί καλό οιωνό για το μέλλον τους, σε αντίθεση με τις μάλλον θετικές, σε τελική ανάλυση, συνέπειες που μπορεί να έχει μια τέτοια εξέλιξη για εμάς, τους καταναλωτές…

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Έχει ειπωθεί ουκ ολίγες φορές ότι η πανδημία επιτάχυνε τον ψηφιακό μετασχηματισμό και έδωσε ώθηση στη χρήση των online υπηρεσιών. Σε σημείο που πλέον να χρησιμοποιούμε το Διαδίκτυο για πολύ περισσότερα πράγματα, σε σχέση με το όχι πολύ μακρινό παρελθόν. Το είδαμε αυτό με τα super market, για παράδειγμα, αλλά και με πολλές μικροαγορές.

Το επόμενο βήμα δείχνει να είναι οι κρατήσεις σε μπαρ και εστιατόρια, όπου πραγματικά είναι εντυπωσιακό το πόσο δείχνει να έχει αυξηθεί η χρήση του Διαδικτύου, αλλά και διαφόρων apps, για να οργανώσουμε την έξοδό μας.

Εφαρμογές για online κρατήσεις υπήρχαν και πριν την πανδημία της COVID-19. Αλλά η χρήση τους δεν μπορεί να πει κανείς ότι ήταν μεγάλη, τουλάχιστον όσον αφορά στο ευρύ κοινό. Όμως, αυτό πλέον αλλάζει. Με δεδομένο ότι τα καταστήματα εστίασης έχουν αρκετούς περιορισμούς, μοιάζει πολλές φορές με ρίσκο να δοκιμάσεις να πας κάπου χωρίς κράτηση. Ιδίως αν η έξοδός σου είναι Παρασκευή, Σάββατο ή Κυριακή. Στο παρελθόν, έπαιρνες τηλέφωνο, ενδεχομένως, για να κάνεις κράτηση. Τώρα, μπαίνεις σε ένα mobile app, ή στέλνεις μήνυμα στη Facebook σελίδα του καταστήματος που θες να πας.

Παράλληλα, βλέπουμε καταστήματα εστίασης, κυρίως εστιατόρια, που έχουν κάνει το επόμενο βήμα και έχουν ενσωματώσει στις ιστοσελίδες τους ένα σύστημα κρατήσεων. Ο λόγος, ενδεχομένως, να είναι πως προτιμούν να διατηρούν οι ίδιοι στην επιχείρησή τους τα στοιχεία των πελατών τους, ή να θεωρούν ότι είναι υψηλή η προμήθεια που τους ζητούν. Σίγουρα, όμως, το ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι προχωρούν στη συγκεκριμένη επένδυση.

Γενικότερα, βέβαια, στην εστίαση, η σημασία της ψηφιακής παρουσίας έχει αναβαθμιστεί τα τελευταία χρόνια. Τα περισσότερα καταστήματα έχουν σπεύσει να «φτιάξουν» τουλάχιστον την παρουσία τους στο Google Business: να έχουν σωστή διεύθυνση, πληροφορίες, φωτογραφίες και να απαντούν στα σχόλια.

Έχει γίνει πλέον ξεκάθαρο στους επιχειρηματίες, ότι ένας πολύ μεγάλος αριθμός καταναλωτών ρίχνει μία ματιά στο Google πριν πάει σε ένα εστιατόριο ή μπαρ για να είναι σίγουρος/η για την επιλογή του. Και αυτό είναι μία τάση που ενισχύεται διαρκώς τα τελευταία χρόνια, ιδίως σε τουριστικούς προορισμούς. Όταν είσαι διακοπές, είναι λογικό να ψάχνεις την καλύτερη δυνατή επιλογή και το Internet είναι εξαιρετικά χρήσιμο. Ειδικά οι αξιολογήσεις που γίνονται από άλλους πελάτες, όπου μπορείς να δεις πολλά πράγματα. Ακόμη και η αντίδραση του υπεύθυνου του καταστήματος, μπορεί να σου πει πολλά για το ίδιο το κατάστημα.

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι ένα πολύ παράξενο (κι ίσως γι’ αυτό τόσο μαγικό) «εργαλείο»! Εκεί που διαβάζεις κάτι, θυμάσαι κάτι άλλο φαινομενικά άσχετο κι απάνω στην ώρα, σου έρχεται και τρίτη σκέψη, που -κατά έναν περίεργο τρόπο- δένει με τις προηγούμενες και φτιάχνει ένα cocktail μούρλια… Λίγη αγκοστούρα, μια πρέζα ζάχαρη στην άκρη του ποτηριού και «άντε, στην υγειά μας!» Πώς τα καταφέρνει να συνδυάζει τα πιο αταίριαστα και στο τέλος βγαίνει και κάτι της προκοπής (αυτό για την προκοπή, μάλλον εσείς θα το αποφασίσετε στο τέλος του σχολίου) είναι «απορίας άξιον», που λέγανε κι οι παλιοί.

Πού βρίσκεις την όρεξη για τέτοιες φιλοσοφίες, ίσως να σκέφτεστε, τώρα… Πάμε, λοιπόν, να τα κάνουμε πιο λιανά! Ο  οικοδεσπότης σας διαβάζει, αυτό το ξέρετε και σας το έχω ξαναπεί. Τι διαβάζει, δηλαδή, που δεν αφήνει να πέσει τίποτα κάτω – ειδικά από τεχνολογικά θέματα, λόγω αγάπης και ειδικότητας, αφού με το είδος ασχολείται κοντά μισόν αιώνα πιά! Συνήθως τα νέα τα καταναλώνει «φρέσκα» - αν όχι «της ώρας» τουλάχιστον «της μέρας», σπανίως της επομένης… Καμμιά φορά, όμως, κάτι ξεφεύγει και ξεμένει, ίσα για να «σιτέψει» λιγάκι! Να, όπως αυτό το ρεπορτάζ που διάβασα μόλις προχθές κι ας «ανέβηκε» στα τέλη Μαΐου, για ένα webinar στο οποίο συμμετείχαν εκπρόσωποι της Dell, της Honeywell, της δημοτικής αρχής του Amarillo στο Τέξας και του Vancouver Film School – κανονική πανσπερμία, δηλαδή…

Μέσα σ΄ όλα τα άλλα ενδιαφέροντα που είπαν, λοιπόν, συμφώνησαν ότι στον μετά-πανδημία κόσμο, η ψηφιοποίηση των πάντων, το πέρασμα από τον αναλογικό στον ψηφιακό κόσμο που ξεκίνησε ήδη με φόρα, όχι μόνο δεν πρόκειται να χαλαρώσει ή να ανακοπεί, αλλά θα επιταχυνθεί ακόμα περισσότερο, ενώ το ίδιο θα γίνει και με τη διάχυση νέων τεχνολογιών, σε ευρύτατη γκάμα θεμάτων.

Συμφώνησαν, επίσης, ότι τα παθήματα (λόγω της πανδημίας) πρέπει να γίνουν μαθήματα (βλέπε, αλλαγή συμπεριφοράς και νοοτροπίας), με λέξεις-κλειδιά την άμεση ανταπόκριση, την υψηλή προσαρμοστικότητα, αλλά και την ικανότητα να πατάμε γκάζι όταν χρειάζεται – κάποιες επιχειρήσεις και οργανισμούς που ως ένα βαθμό ήταν προετοιμασμένοι, έχοντας αναπτύξει αυτές ακριβώς τις ιδιότητες, η πανδημία δεν τους έπληξε σε τέτοιο βαθμό, όπως τους απροετοίμαστους… Έσο έτοιμος, που λένε και οι πρόσκοποι!

Και βέβαια, δε θα μπορούσαν να αφήσουν έξω από το χορό τον ψηφιακό μετασχηματισμό, που είναι πλέον αναγκαίος για όλους και, με τη βοήθεια της ψηφιοποίησης, αλλάζει τα πάντα – από τις αλυσίδες τροφοδοσίας ως την υγεία και τη βιομηχανία. Με «καύσιμο» τα Big Data και με βασική φιλοσοφία το “digital-first”, πατάει στα θεμέλια της Τεχνητής Νοημοσύνης, για να συμβάλει στη λήψη αποφάσεων βάσει δεδομένων, με κερασάκι στην τούρτα τις πρωτόφαντες δυνατότητες που έρχεται να δώσει το 5G, όταν με τη σειρά του μπει στη φάση της ωριμότητας και της διάχυσής του, παντού. 

Και κάπου εκεί, έρχονται οι συνάψεις να παίξουν τα δικά τους παιχνίδια, συνδυάζοντας όλα αυτά τα ωραία για τα τεχνολογικά (και όχι μόνο) μελλούμενα, με το σχόλιο του καθηγητή της Οξφόρδης, Ίαν Γκόλντινγκ, που λίγες μέρες αργότερα (στα τέλη Μαΐου κι αυτός) ήρθε να κάνει έναν πνευματικό απολογισμό της πανδημίας, δηλώνοντας ότι -παρά την τραγική πλευρά της- θα μείνει στην ιστορία ως το γεγονός που έσωσε την ανθρωπότητα. Κι ο λόγος είναι πως μας έδωσε την ευκαιρία να κάνουμε -όλοι μαζί, ενωμένοι μπροστά στον κοινό εχθρό, τον ιό- reset στις ζωές μας και τις κοινωνίες που έχουμε συστήσει, μεγιστοποιώντας τις πιθανότητες να ακολουθήσουμε έναν πιο βιώσιμο δρόμο, στο μέλλον.

Κι οι αλγόριθμοι, που μπαίνουν; Παντού στη ζωή μας, πια! Καλώς ή κακώς (ανάλογα με το ποια πλευρά του νομίσματος βλέπεις) είναι πανταχού παρόντες και ρυθμίζουν από το παρασκήνιο όλο και μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας. Και ίσως αυτό το reset που βρίσκεται εν εξελίξει, μας κάνει πλέον να καταλάβουμε τη σημασία του ελέγχου τους, της υποχρεωτικής ρύθμισής τους σε συνθήκες διαφάνειας, για να μπορέσουμε να μείνουμε σ’ αυτόν τον βιώσιμο δρόμο, όλοι, χωρίς αποκλεισμούς και σποραδικά, ή συχνότερα ελλείμματα δημοκρατίας.

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Έβλεπα μία διαφήμιση τηλεπικοινωνιακού παρόχου για τη νέα υπηρεσία του που προσφέρει στις επιχειρήσεις backup σύνδεση σε περίπτωση που "πέσει" η σταθερή γραμμή. Ουσιαστικά, αυτό που κάνει είναι πως έχει μόνιμα συνδεδεμένο στο router ένα USB stick για σύνδεση στο δίκτυο κινητής του ίδιου παρόχου, οπότε αν υπάρχει πρόβλημα στην ενσύρματη σύνδεση, γυρίζει αυτόματα στην κινητή σύνδεση.

Η ιδέα είναι ωραία και χρήσιμη θα έλεγα. Όμως, τη στιγμή που έβλεπα τη διαφήμιση, έπεσε η παροχή του ηλεκτρικού ρεύματος! Και εκεί συνειδητοποίησα ότι και το router έπεσε και το σταθερό τηλέφωνο σταμάτησε να λειτουργεί και γενικώς δεν υπήρχε καμία συνδεσιμότητα στο σπίτι, πέραν του κινητού τηλεφώνου. Αν και στη δική μου περίπτωση, λόγω κακής κάλυψης -και των τριών δικτύων- δεν θα έλεγα ότι το smartphone ήταν ο καλύτερος τρόπος προκειμένου να συνδεθώ στο Διαδίκτυο...

Για μία επιχείρηση, η αδιάλλειπτη σύνδεση στο Internet είναι πλέον απαραίτητη. Και μπορεί υπηρεσίες όπως αυτή που προανέφερα να καλύπτουν τα θέματα που προκύπτουν με την τηλεπικοινωνιακή σύνδεση, αλλά τί γίνεται όταν πέσει και το ρεύμα; Μπορεί μία μικρή επιχείρηση να αντέξει αν "πέσει" το ηλεκτρονικό κατάστημά της; Ή μπορεί να σταματήσει να δέχεται παραγγελίες και να είναι σε επικοινωνία με προμηθευτές, συνεργάτες και πελάτες;

Θα πει κανείς ότι το κατάστημά σου θα είναι στο cloud, οπότε το e-shop θα συνεχίσει να λειτουργεί. Αλλά για τη διαχείρισή του, την επικοινωνία και το call center η κατάσταση είναι αρκετά πιο δύσκολη.

Οι διακοπές ρεύματος -τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια- ούτε πολλές είναι ούτε μεγάλης διάρκειας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και εξαιρέσεις. Και σε κάθε περίπτωση, δεν πρέπει να το ρισκάρει η επιχείρηση. Γι’ αυτό και πρέπει να έχει backup λύσεις, όπως, για παράδειγμα, ένα καλό UPS.

Γενικότερα, όμως, θα πρέπει μία επιχείρηση να έχει ένα backup πλάνο. Θα πρέπει να κάνει backup τα αρχεία της, ενώ θα πρέπει να έχει φροντίσει και το θέμα της κυβερνοασφάλειας. Θα πρέπει να τα έχει κάνει όλα αυτά. Και ο βασικός λόγος, είναι να είναι έτοιμη την άσχημη στιγμή. Συνήθως, στην Ελλάδα, σκεφτόμαστε -λανθασμένα- ότι δεν πρόκειται να συμβεί σε εμάς αυτό. Και μαθαίνουμε από τα παθήματά μας. Αλλά μάλλον θα πρέπει να λειτουργούμε πολύ περισσότερο προληπτικά. Ειδικά όταν ασχολούμαστε με το Διαδίκτυο και γενικότερα αξιοποιούμε ψηφιακές τεχνολογίες.

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Το έχω ξαναγράψει και το έχω παραδεχτεί δημοσίως: αραιά και πού, «κλέβω» ιδέες από τις πάντα ενδιαφέρουσες (αν και όχι πάντα του δικού μου, προσωπικού ενδιαφέροντος) πρακτικές αναλύσεις που ετοιμάζει η Google, στο πλαίσιο της σειράς ThinkwithGoogle, και στέλνει σε όσους εγγραφούν στη σχετική λίστα αποδεκτών. Εγώ είμαι ένας από αυτούς… κι έτσι κατήντισα κλέφτης! Δεν φταίω, όμως, εγώ κ. πρόεδρε, αλλά το γεγονός ότι αυτά που διαβάζω εκεί, είναι τόσο «νόστιμη και καλοφτιαγμένη τροφή για σκέψη», που σκανδαλίζεσαι… Να, όπως συνέβη μ’ αυτό το άρθρο, στην έκδοση του περασμένου μήνα, που ασχολείται με το «ταξίδι» (έτσι αγαπάνε να το λένε οι marketers, ονειρευόμενοι προφανώς τον εαυτό τους και την εταιρία τους στο ρόλο του ξεναγού) του ανώνυμου καταναλωτή.

Φυσικά, το άρθρο ξεκαθαρίζει από την πρώτη στιγμή πως, όσα ξέραμε ως τώρα, πρέπει να τα ξεχάσουμε – η πανδημία προκάλεσε τόσες πολλές ανατροπές στην καθημερινότητα όλων μας, που αλλοίωσε, ανάμεσα σε τόσα άλλα, και την καταναλωτική συμπεριφορά μας. Όντας φοβισμένοι για το μέλλον τους, κουρασμένοι από τις αλλεπάλληλες συμφορές που τους βρήκαν, με λιγότερα χρήματα στην τσέπη τους και καταρρακωμένο το ηθικό τους από την επιβεβλημένη μοναξιά, οι καταναλωτές αφενός στράφηκαν στο ηλεκτρονικό εμπόριο (αν μπορούσαν, ας έκαναν κι αλλιώς), αφετέρου μηδένισαν το κοντέρ των αυθόρμητων αγορών του παρελθόντος. Οι περιορισμοί στην κυκλοφορία και τα πολύμηνα lockdown ήταν απλώς το «κερασάκι» στην πικρή τούρτα των προβλημάτων…

Με τα τούτα και τα κείνα, όμως, τις προφυλάξεις και τα εμβόλια, η πανδημία δείχνει να υποχωρεί – τα ρολά σηκώθηκαν, οι πόρτες ξανάνοιξαν, κάποια χαμόγελα μισο-διακρίνονται κάτω από τις μάσκες, όμως ένα από τα μεγάλα (και αναπάντητα ακόμα, καθότι απαιτεί ικανότητες Πυθίας) ερωτήματα, είναι η συμπεριφορά του μ.Π. (μετά Πανδημίαν) καταναλωτή. Τώρα που έμαθε «νέα κόλπα», ποια από αυτά θα διατηρήσει και στην εποχή της «νέας κανονικότητας»; Και πόσα από τα «παλιά» θα στέρξει να τα ξαναβάλει στη ζωή του, γιατί τα επιθύμησε και τώρα μπορεί; Η Google έστησε μια έρευνα (πιθανότατα στην αμερικανική αγορά, αν και δεν το αναφέρει – το αποτέλεσμα, όμως, είναι ενδεικτικό για τις γενικότερες τάσεις) σε τρεις «καυτούς» σε εξελίξεις και καίριους για τον κοινωνικό αντίκτυπό τους, κλάδους: τη λιανική πώληση, τα ταξίδια και τα χρηματοοικονομικά.

Το ερωτηματολόγιο, στο οποίο κλήθηκαν να απαντήσουν οι καταναλωτές, είχε να κάνει με τις αλλαγές στην αγοραστική συμπεριφορά τους σήμερα και -κυρίως- στο μέλλον κι οι ερευνητές έβγαλαν σχετικά γρήγορα το συμπέρασμά τους: ο νέος μ.Π. καταναλωτής είναι πλέον αποφασισμένος να ψωνίζει ό,τι ώρα θέλει, μ’ όποιον τρόπο θέλει (βλέπε, omnichannel) κι όπου εκείνος θέλει, με βασική προϋπόθεση πάντα η εμπειρία του (το «ταξίδι» που λέγαμε, παραπάνω), να παραμένει ευχάριστη και απρόσκοπτη.

Καλά μας τα λέει η έρευνα (όχι πως δεν τα περιμέναμε, δηλαδή – μια ακόμα επιβεβαίωση, ήταν), αλλά επί του πρακτέου τι κάνουμε; Οι έμποροι με τους marketers τους πού πρέπει να δώσουν μεγαλύτερη προσοχή; Η συμβουλή της Google είναι να επικεντρωθούν σε τρεις κατευθύνσεις, με πρώτη και σημαντικότερη την αναδόμηση των ομάδων τους, αλλά και του προϋπολογισμού τους ώστε να εξασφαλιστεί η πολυκαναλική παρουσία τους. Σε όσο πιο πολλά σημεία και κανάλια μπορεί ο καταναλωτής να βρει τα προϊόντα και τις υπηρεσίες σου, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η έκθεσή τους, άρα τόσο περισσότερες οι πιθανότητες αγοράς. Αρκεί, βεβαίως, να είναι ανάλογη και η ποιότητά τους – η έκθεση από μόνη της δεν είναι αρκετή… όπως και το επίπεδο της εξυπηρέτησης με κάθε τρόπο, ακόμα και δια ζώσης, αν χρειαστεί.

Το τελευταίο έχει άμεση σχέση, βεβαίως, και με τις συνθήκες κάτω από τις οποίες πραγματοποιείται η πώληση – η έρευνα ανέδειξε κάποια σημεία τριβής, που μπορούν να εξελιχθούν σε εμπόδια, τα οποία με τη σειρά τους ενδέχεται ακόμα και να ματαιώσουν τη συναλλαγή. Κι αυτά είναι η διαθεσιμότητα, οι τρόποι πληρωμής και -ως ένα βαθμό- η υποστήριξη του πελάτη από τις τεχνικές υπηρεσίες. Τρίτη κατεύθυνση, τέλος, η επένδυση σε online εργαλεία, ιστοσελίδες, εφαρμογές ή ό,τι άλλο μπορεί να διευκολύνει και να προωθήσει την πώληση. Όσο πιο εύκολα βρει ο υποψήφιος αγοραστής αυτό που θέλει, τόσο περισσότερο αυξημένες είναι και οι πιθανότητες ο «ταξιδιώτης» να βρει την «Ιθάκη» του.

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Μία άποψη που έχω, είναι πως αν θέλει κάποιος να δει ποιες είναι οι επόμενες τάσεις στις καταναλωτικές συνήθειες και τους τρόπους αγοράς προϊόντων και υπηρεσιών, ενδεχομένως αυτό που πρέπει να κάνει είναι απλά να δίνει μεγαλύτερη προσοχή σε ό,τι κάνουν οι έφηβοι και αυτοί που είναι στην ηλικιακή κατηγορία 18-25 ετών.

Για παράδειγμα, πολλοί εξεπλάγησαν με την δημοτικότητα του TikTok πριν από δύο χρόνια, αλλά όσοι έβλεπαν τους μαθητές γυμνασίων και λυκείων τα τελευταία 5 χρόνια θα ήξεραν το Musical.ly και πόσο δημοφιλές ήταν. Το TikTok εξαγόρασε το Musical.ly και συνέχισε την πετυχημένη πορεία του.

Το ίδιο ισχύει και με ό,τι έχει σχέση με το λιανεμπόριο. Αν παρατηρήσει κανείς πώς ψωνίζει η νεολαία, θα έχει μία καλή βάση όσον αφορά στο τι έρχεται και ποιες θα είναι οι τάσεις που θα κυριαρχήσουν τα επόμενα χρόνια. Πολύ απλά, γιατί αυτά τα παιδιά μεγαλώνοντας θα επηρεάζουν πολύ περισσότερο το ευρύτερο τοπίο του λιανεμπορίου, καθώς θα αποκτούν σταδιακά και μεγαλύτερη καταναλωτική δύναμη.

Καταρχάς, τα νέα παιδιά δε δείχνουν να απομακρύνονται από τα φυσικά καταστήματα. Σαφώς και αξιοποιούν στο έπακρο το ηλεκτρονικό εμπόριο αλλά δεν σημαίνει ότι δεν θέλουν να πηγαίνουν και σε φυσικά καταστήματα. Αλλά πηγαίνουν απόλυτα προετοιμασμένα, καθώς νωρίτερα ψάχνουν στο Διαδίκτυο αυτό που θέλουν, κάνουν τις συγκρίσεις και φθάνουν στο κατάστημα γνωρίζοντας τι ακριβώς είναι αυτό που επιθυμούν να αγοράσουν. Όμως, ζητάνε από ένα φυσικό κατάστημα και την καλή εμπειρία και τη συμβουλή των εκεί εργαζομένων πριν κάνουν την όποια αγορά.

Σαφώς και δεν αγοράζουν μόνο online. Αλλά όταν το κάνουν, δεν προσέχουν που βρίσκεται η έδρα της εταιρείας που αγοράζουν. Δεν τους ενδιαφέρει αν είναι στην περιοχή που μένουν, αν είναι σε άλλη περιοχή της Ελλάδας, αν είναι στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ ή στην Κίνα. Αυτό που τους απασχολεί, είναι να έρθει η παραγγελία τους σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα. Για την ακρίβεια, να τους έρθει όταν τους έχουν ενημερώσει ότι θα έρθει. Και φυσικά, δε δίνουν και πολλές δεύτερες ευκαιρίες. Πολύ απλά, γιατί έχουν εξαιρετικά πολλές επιλογές.

Τους ενδιαφέρει σαφώς το κομμάτι του last mile, υπό την έννοια ότι θέλουν η εμπειρία στην παράδοση μίας παραγγελίας να είναι όσο το δυνατόν καλύτερη και να μην τους κοροϊδεύει η εταιρεία ταχυμεταφορών. Και ενδεχομένως να μην εκφράζουν παράπονο, αλλά είναι βέβαιο ότι δε θα τη χρησιμοποιήσουν ποτέ ξανά.

Για αυτή τη νέα γενιά, το κομμάτι της συνολικής εμπειρίας είναι πολύ πιο σημαντικό από ποτέ. Φυσικά και έχουν τα δικά τους brands, εκείνα που προτιμούν και ενδεχομένως να είναι διαφορετικά από εκείνα των προηγούμενων γενιών, αλλά επειδή έχουν πρόσβαση σε πολύ μεγαλύτερο όγκο πληροφορίας, είναι καλύτερα οργανωμένοι και ενημερωμένοι καταναλωτές. Είναι πολύ πιο δύσκολο να τους «κοροϊδέψει» κανείς. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να προσέξουν άπαντες όσοι ασχολούνται με το χώρο του λιανεμπορίου.

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Η εργασία στην εποχή της «νέας κανονικότητας» είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις ψηφιακές δυνατότητες και ικανότητες του ατόμου, της επιχείρησης, του φορέα, της χώρας κι αυτό κανείς δεν μπορεί πλέον να το αμφισβητήσει. Το απέδειξε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο η πανδημία – αν δεν υπήρχε ο «ομφάλιος λώρος» της ψηφιακής τεχνολογίας να μας κρατάει σε επαφή με την εργασία μας και τον περίγυρό μας, τα αποτελέσματα από οικονομικής, κοινωνικής και ψυχολογικής πλευράς θα ήταν πολύ χειρότερα από αυτά που βιώσαμε τους τελευταίους μήνες και ιδιαίτερα στις περιόδους του υποχρεωτικού εγκλεισμού.

Όμως, όπως όλα δείχνουν κι ελπίζουμε να μην έχουμε κάποια απροσδόκητο πισωγύρισμα, αυτά σιγά-σιγά τελειώνουν, οι εμβολιασμοί συνεχίζονται κι η ανοσία της αγέλης είναι πλέον θέμα χρόνου. Ομοίως, θέμα χρόνου είναι κι η επιστροφή στους χώρους εργασίας – ήδη, η κυβέρνηση ανακοίνωσε τη μείωση του υποχρεωτικού ποσοστού τηλε-εργασίας από το 50% στο 25%. Στους χώρους εργασίας; Ναι, βεβαίως! Τους θυμόσαστε ή συνηθίσατε πιά τη δουλειά από το σπίτι; Αν πιστέψουμε τα νούμερα και τις στατιστικές, το αντίθετο συμβαίνει, τους επιθυμήσατε και θέλετε να επιστρέψετε: η έρευνα Workmonitor της Randstad έδειξε πρόσφατα ότι ένας στους δυο Έλληνες μπορεί να απολαμβάνει τη δουλειά από το σπίτι, όμως, σε ποσοστό 85% θέλουν να επιστρέψουν στους χώρους δουλειάς! Μάλιστα, είμαστε στην 5^η θέση παγκοσμίως, μεταξύ των νοσταλγών της μεγάλης επιστροφής, με μόνο τους Ινδούς, τους Κινέζους, τους Νορβηγούς και τους Δανούς να μας ξεπερνάνε στην κατάταξη…

Όμως, σε ποιους χώρους δουλειάς θέλουμε να επιστρέψουμε; Ιδού η απορία… Βλέπετε, η αλλαγή των δεδομένων που φέρνει η επέκταση και διεύρυνση του ψηφιακού μετασχηματισμού σε επιχειρήσεις και οργανισμούς, προκαλεί τεκτονικές αλλαγές και εκεί, σε τόσους και τόσους κλάδους. Δεν μπορεί, για παράδειγμα, να μην έχετε αντιληφθεί τη συρρίκνωση του αριθμού των υποκαταστημάτων τραπεζών – ένα-ένα «σβήνουν» και εξαφανίζονται, καθώς περνάμε στην ηλεκτρονική τραπεζική. Το ίδιο συμβαίνει και με τις εφορίες – λιγοστεύουν κι αυτές και συγχωνεύονται, όσο οι πολίτες κάνουν ολοένα και περισσότερες συναλλαγές μαζί τους ηλεκτρονικά, μέσω του TAXIS και της κυβερνητικής πύλης gov.gr. Κι αν τα συγκεκριμένα παραδείγματα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν θετικές εξελίξεις, αφού καταργούν τις ουρές και τον χαμένο χρόνο, το «συμμάζεμα» των επιχειρήσεων ίσως να μην αντιμετωπιστεί με την ίδια επιδοκιμαστική διάθεση.

Πρόσφατα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα ο δικός μας Σύνδεσμος Επιχειρήσεων & Βιομηχανιών (ΣΕΒ) τα οποία μάλιστα συνδύασε με έναν «οδικό χάρτη» για την ήπια μετάβαση στην εποχή της 4^ης Βιομηχανικής Επανάστασης, δείχνουν μια πολύ διαφορετική κατάσταση από αυτή που γνωρίζαμε ως σήμερα. Επικαλούμενος στοιχεία του Ευρωπαϊκού Κέντρου για την Ανάπτυξη της Επαγγελματικής Κατάρτισης, του CEDEFOP που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη, τονίζει ότι το 40% των θέσεων εργασίας που υπάρχουν σήμερα στην Ευρώπη θα «μετασχηματιστούν» (και οι περισσότερες από αυτές μάλλον θα χαθούν) τα επόμενα χρόνια, ως απόρροια της χρήσης Τεχνητής Νοημοσύνης και συστημάτων αυτοματισμού. Μέχρι οι σημερινοί νέοι αποκτήσουν τις κατάλληλες δεξιότητες, για να καταλάβουν τις νέες θέσεις που θα δημιουργηθούν, θα περάσουν αρκετά «οδυνηρά» χρόνια – η ίδια έρευνα δείχνει πως το 85% των θέσεων του 2030 δεν έχει ακόμα δημιουργηθεί…

Κανείς δεν αμφιβάλει ότι η ψηφιοποίηση και ο επιχειρησιακός μετασχηματισμός θα ωφελήσουν σημαντικά τις επιδόσεις των επιχειρήσεων, θα αυξήσουν το ανταγωνιστικό τους πλεονέκτημα, θα συμβάλλουν στις εθνικές οικονομίες και την ανάπτυξη κάθε χώρας. Και, αντίστροφα, αν αυτά δεν γίνουν, αν δεν εκσυγχρονιστούν επιχειρήσεις και φορείς, ο κατήφορος θα είναι μη-αναστρέψιμος. Όμως, η απαιτούμενη ευελιξία δεν είναι εύκολη υπόθεση – τα «προικιά» από πλευράς δεξιοτήτων, νέων γνώσεων και κυρίως αλλαγής νοοτροπίας είναι πολλά! Μιλάμε για re-skilling, up-skilling και, βεβαίως, όχι μια φορά και τελειώσαμε – συνεχώς και δια βίου.

Το Παρατηρητήριο Ψηφιακού Μετασχηματισμού του ΣΕΒ με τη συνεργασία της Deloitte, και του Τομέα Απασχόλησης & Αγοράς Εργασίας του ΣΕΒ προτείνει έναν πολύ ενδιαφέροντα οδικό χάρτη για τη μετάβαση των επιχειρήσεων στα νέα μοντέλα λειτουργίας και εργασίας, με την αξιοποίηση ψηφιακών τεχνολογιών. Δείτε τον, αναλύστε τον ως προς τα σημεία σύμπτωσης και διαφοράς του μοντέλου που εφαρμόζετε στη δική σας επιχείρηση και λάβετε, τώρα που είναι σχετικά νωρίς, τα μέτρα σας. Το τσουνάμι έχει αρχίσει να φουσκώνει – κι οι εργαζόμενοι που θα αρχίσουν να επιστρέφουν, είναι πολύ πιθανό να έχουν νέες (και συχνά δικαιολογημένες) απαιτήσεις από τους εργοδότες τους… 

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Αν διαβάσει κανείς τα σχόλια που δημοσιεύονται κατά καιρούς σε μέσα ενημέρωσης αλλά και social media, η Amazon θα έπρεπε να είχε ήδη παρουσία στην Ελλάδα. Και όταν λέμε Amazon, οι περισσότεροι νομίζουν ότι μιλάμε για το διάσημο marketplace. Με αυτή τη λογική, το amazon.gr θα έπρεπε να είναι ήδη εδώ. Μάλιστα, μέχρι και ερώτηση από αναλυτή σε πρόσφατη τηλεδιάσκεψη με γνωστή αλυσίδα του λιανεμπορίου άκουσα, όπου είχε ως θέμα πως θα αντιδράσουν σε αυτό το ενδεχόμενο.

Όλοι το έχουν σίγουρο ότι το amazon.gr δεν είναι μακριά. Μόνο που η πραγματικότητα είναι αρκετά διαφορετική.

Ας πάρουμε τα πράγματα λίγο με τη σειρά. Η Amazon είναι ένας κολοσσός στο χώρο του λιανεμπορίου αλλά ταυτόχρονα διαθέτει και έναν εξαιρετικά ισχυρό τομέα όσον αφορά στις cloud υπηρεσίες. H Amazon Web Services (AWS) είναι, βάσει μεριδίου, ο μεγαλύτερος πάροχος υπηρεσιών cloud παγκοσμίως. Μεγαλύτερος και από τη Microsoft που προωθεί το Azure.

Η AWS έχει ανοίξει γραφείο στην Ελλάδα από τις αρχές του 2021 και η σχετική προετοιμασία είχε διαρκέσει αρκετούς μήνες. Γραφείο που δημιουργήθηκε γιατί, πολύ απλά, οι πελάτες της AWS είχαν αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια και οι άνθρωποι της AWS είδαν μία ευκαιρία και αποφάσισαν να την εκμεταλλευτούν. Το γραφείο ενισχύεται διαρκώς και ο στόχος δεν είναι άλλος από το να αξιοποιήσει τη δυναμική που υπάρχει όσον αφορά την «υιοθέτηση» του cloud και από τις ελληνικές επιχειρήσεις. Πολύ πιθανό η AWS να συνεργαστεί και με κάποιον τοπικό πάροχο υπηρεσιών data center, καθώς οι ανάγκες της θα αυξάνονται διαρκώς.

Πάμε τώρα στον τομέα του marketplace. Η Amazon εκτιμάται ότι έχει περίπου το 12% της ελληνικής αγοράς του e-commerce. Δηλαδή, το 12% των online αγορών που γίνονται από Έλληνες καταναλωτές γίνονται μέσω της Amazon. Επίσης, υπάρχει ένας διαρκώς αυξανόμενος αριθμός ελληνικών επιχειρήσεων που στην προσπάθεια τους να αυξήσουν τις πωλήσεις τους στο εξωτερικό δημιουργούν σελίδα στο Amazon. Φυσικά στα αγγλικά. Παρεπιμπτόντως, αν πληκτρολογήσεις Amazon.gr σε μεταφέρει απευθείας στο amazon.co.uk.

Θέλει η Amazon να φτιάξει ελληνική έκδοση; Να βλέπουμε το περιεχόμενο του Amazon στα ελληνικά; Μου μοιάζει λίγο δύσκολο. Η ελληνική αγορά είναι σχετικά μικρή. Είναι πολύ μικρότερη, για παράδειγμα, από εκείνη της Πολωνίας όπου η Amazon προχωρά με τη δημιουργία του amazon.pl. Επίσης, οι Έλληνες καταναλωτές γνωρίζουν αγγλικά και η γλώσσα δεν ήταν μέχρι τώρα εμπόδιο για να μην κάνουν αγορές. Οπότε, ακούγεται αρκετά δύσκολο η Amazon να κάνει μία μεγάλη επένδυση προκειμένου να μεταφράσει όλο το περιεχόμενο του marketplace της στα ελληνικά.

Από την άλλη πλευρά, αυτό δεν σημαίνει ότι η Ελλάδα δεν είναι μία αγορά για την οποία ενδιαφέρεται. Ο όγκος των πωλήσεων είναι τέτοιος που δικαιολογεί κινήσεις όπως η προσπάθεια για σύναψη στρατηγικών συνεργασιών με εταιρείες ταχυμεταφορών, μοντέλο που ακολουθεί και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Η συνεργασία με τα ΕΛΤΑ Courier είναι ένα πρώτο δείγμα, θα ακολουθήσουν και άλλες.

Όπως δεν θα πρέπει να διόλου να αποκλειστεί το ενδεχόμενο η Amazon να επενδύσει στη δημιουργία ενός logistics center που να εξυπηρετεί τις ανάγκες διανομής των παραγγελιών που έχει να παραδώσει στην Ελλάδα. Είπαμε, ο όγκος των πωλήσεων είναι μεγάλος και αναμένεται να αυξηθεί περαιτέρω, οπότε μία τέτοια κίνηση θα είχε απόλυτα λογική και οι σχετικές πληροφορίες ήδη κυκλοφορούν. Απλά είναι πολύ δύσκολο να επιβεβαιωθούν.

Όσον αφορά στις φήμες ότι η Amazon σκοπεύει να αγοράσει ένα πολύ μεγάλο ελληνικό marketplace, οι άνθρωποι στη συγκεκριμένη εταιρεία γελάνε όταν το διαβάζουν. Και απαντούν ότι «ίσως είναι πιο πιθανό να αγοράσουμε εμείς την Amazon»…

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]