Επωνύμως…

Πριν από λίγες ημέρες, μια λιτή ανακοίνωση εκ μέρους της Microsoft ήρθε να «σφραγίσει» την τάση που μπήκε στη ζωή μας για να λύσει τα προβλήματα της πανδημίας, αλλά δεν είναι καθόλου απίθανο να γίνει (φέτος, άραγε; του χρόνου;) καθεστώς. Μιλάμε, προφανώς, για την εξ αποστάσεως εργασία και η ανακοίνωση επιβεβαιώνει αυτό που διαφαινόταν – πως οι εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι της εταιρείας μπορούν να συνεχίσουν να δουλεύουν από το σπίτι τους για όσο χρόνο επιθυμούν (αρκεί να «βγαίνει η δουλειά», βεβαίως – κάτι που η ανακοίνωση δεν το λέει ακριβώς, αλλά το υπαινίσσεται πέραν πάσης αμφιβολίας). Μάλιστα, η Microsoft δεν είναι η πρώτη πολυεθνική (αν και περιλαμβάνεται στις πιο προβεβλημένες) που παίρνει θέση σ’ αυτό το ζήτημα – έχουν προηγηθεί αρκετές ακόμα, ειδικά από τον χώρο της τεχνολογίας, λόγω τεχνογνωσίας…

Η νέα εξέλιξη έρχεται να επιβεβαιώσει στην πράξη τις έρευνες και τις σφυγμομετρήσεις που δείχνουν ότι ο χώρος της εργασίας δεν πρόκειται να είναι ποτέ πιά ο ίδιος. Ευρήματα που δημοσίευσε πρόσφατα ο έγκυρος Economist, δείχνουν ότι δυο στους τρεις ερωτηθέντες (66,7%, για την ακρίβεια) πιστεύουν πως με τον έναν ή τον άλλο τρόπο (δηλ. τόσες ημέρες γραφείο και τόσες στο σπίτι, στο πλαίσιο ενός υβριδικού τρόπου εργασίας) η εξ αποστάσεως εργασία θα παραμείνει. Το κύριο ερώτημα είναι σε ποιο βαθμό θα επηρεαστεί η παραγωγικότητα από αυτή την εξέλιξη κι εκεί, οι απαντήσεις είναι μοιρασμένες: το 39% πιστεύει ότι θα αυξηθεί, το 32,6% ότι θα μειωθεί.

Οι ερευνητές θεωρούν ότι η παραγωγικότητα εξαρτάται από πλήθος παράγοντες, με κυριότερους το μέγεθος της εταιρίας και τον τομέα στον οποίο αυτή δραστηριοποιείται, ανεξάρτητα από τον τόπο (χώρο – πόλη) στον οποίο βρίσκεται. Κατά κανόνα, οι μεγαλύτερες σε μέγεθος εταιρίες μπορούν να διαχειριστούν καλύτερα τα θέματα παραγωγικότητας, είτε γιατί έχουν εμπειρίες και τεχνογνωσία, είτε γιατί έχουν περισσότερους πόρους στη διάθεσή τους, είτε γιατί γνωρίζουν καλύτερα τα σημεία στα οποία μπορούν να κάνουν υποχωρήσεις κι εκείνα που κάτι τέτοιο θα τους στοιχίσει ακριβά.

Τα ευρήματα επιβεβαιώνουν, επίσης, αυτό που όλοι ξέρουμε ότι γίνεται στην πράξη: η αξιοποίηση ψηφιακών εφαρμογών και εργαλείων αυξάνει την παραγωγικότητα – γι’ αυτό και ο ψηφιακός μετασχηματισμός στη μετά-πανδημία εποχή είναι εκ των ων ουκ άνευ. Μάλιστα, σχεδόν τέσσερις στους δέκα (ποσοστό 38,7%) υποστηρικτές της άποψης ότι η παραγωγικότητα μειώνεται λόγω της εξ αποστάσεως εργασίας, το αποδίδουν στη μειωμένη πρόσβαση σε ψηφιακά εργαλεία στο σπίτι, σε σχέση με όσα έχουν στη διάθεσή τους, στο γραφείο. Φυσικά, εννιά στους δέκα ερωτηθέντες (ποσοστό 90%) ζητούν την ίδια πρόσβαση στο ψηφιακό περιβάλλον, τόσο στη μια περίπτωση, όσο και στην άλλη, θεωρώντας ότι μόνον έτσι μπορούν να εργαστούν αποδοτικά.

Πάντως, οι ειδήμονες επί των εργασιακών αλλά και αρκετά κορυφαία στελέχη επιχειρήσεων θεωρούν ότι όση κι αν είναι η βοήθεια από ψηφιακές εφαρμογές και λύσεις, η δια ζώσης επικοινωνία δεν αντικαθίσταται εύκολα, ειδικά σ’ ό,τι αφορά στη διαχείριση μεγάλων ομάδων και την ανάπτυξη της αναγκαίας εταιρικής κουλτούρας. Από την άλλη, ο συνδυασμός με κάποιες ημέρες δουλειάς εκτός γραφείου, στο πλαίσιο ενός ευέλικτου ωραρίου, μπορεί να δώσει σημαντικές και αναγκαίες «ανάσες» στον εργαζόμενο, αρκεί βεβαίως αυτό να μην έχει αρνητικές επιπτώσεις. Στις οποίες -κακά τα ψέματα- πρέπει να εντάξουμε και τα θέματα κυβερνοασφάλειας!

Άλλη έρευνα -αυτή τη φορά από την ΗΡ- δείχνει κάτι ανησυχητικό, ότι οι εργαζόμενοι συχνά-πυκνά παρακάμπτουν σκόπιμα «βαριά» μέτρα και κανόνες ασφαλείας, θεωρώντας ότι δεν πρόκειται να συμβεί κάτι κακό. Κι είναι ακριβώς αυτές οι περιπτώσεις της «αθώας» αμέλειας, που ανοίγουν την πόρτα στους κυβερνο-εγκληματίες, οι οποίοι μπορούν να «αλώσουν» αρχικά μεν τον υπολογιστή του φταίχτη, αλλά συχνά στη συνέχεια κι άλλους υπολογιστές συναδέλφων του ή και ολόκληρο το δίκτυο μιας εταιρίας, αν δεν γίνει αντιληπτοί εγκαίρως. Η έρευνα της ΗΡ είναι δεόντως ανησυχητική καθώς δείχνει πως η μεγάλη πλειοψηφία των εξ αποστάσεως εργαζομένων υποβαθμίζει συνειδητά, μπροστά στην καθημερινή πίεση, το πρόβλημα της ασφάλειας, μπερδεύοντας στους ίδιους υπολογιστές προσωπικά και επαγγελματικά μηνύματα και αρχεία – χαρακτηρίζει δε «ενεργή ωρολογιακή βόμβα» τέτοιες συμπεριφορές.

Και αναρωτιόμουν τι είναι αυτό το «τικ-τακ-τικ-τακ» που ακούω μερικές φορές όταν μιλάω με ανθρώπους του χώρου μας, είτε τηλεφωνικά είτε στο πλαίσιο κάποιας τηλεδιάσκεψης. «Μπαμ» δεν άκουσα ακόμα, αλλά μήπως τα ακούς αυτά; Συνήθως μαθαίνεις τα κακά μαντάτα, έπειτα από καιρό…

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Μία ενδιαφέρουσα είδηση που είδαμε την περασμένη εβδομάδα, ήταν η ανακοίνωση των ΕΛΤΑ ότι στις εγκαταστάσεις του ομίλου στο Κρυονέρι Αττικής, άρχισε να λειτουργεί η νέα ρομποτική και πλήρως ψηφιακή εγκατάσταση διαλογής αντικειμένων. Όπως αναφέρει η σχετική ανακοίνωση «πρόκειται για ένα σύστημα - το πρώτο της κατηγορίας του στην Ευρώπη - που αξιοποιεί τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης (ΑΙ) για τη διαχείριση των αντικειμένων με υπέρ-υψηλή ταχύτητα και ασφάλεια».

Το video που συνοδεύει την ανακοίνωση είναι αρκετά εντυπωσιακό και ειλικρινά σε κάνει να αναρωτιέσαι κατά πόσο περνάμε σε μία νέα εποχή στο χώρο των ταχυμεταφορών. Αν διαβάζοντας τον τίτλο περιμένατε να δείτε ρομπότ όπως αυτά που βλέπετε στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας, μάλλον θα απογοητευτήκατε. Όμως, και αυτά τα μικρού μεγέθους αυτοκινούμενα οχήματα που χρησιμοποιούνται στη συγκεκριμένη εγκατάσταση ανήκουν στην κατηγορία των ρομπότ. Και θα δούμε πολύ περισσότερες αντίστοιχες λύσεις και… ρομπότ να χρησιμοποιούνται σε διάφορους κλάδους, συμπεριλαμβανομένων των ταχυμεταφορών τα επόμενα χρόνια.

Το κλειδί, όμως, είναι οι εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης. Οι εφαρμογές της ΑΙ δεν αφορούν ανθρωπόμορφα ρομπότ που... θέλουν να κατακτήσουν τον κόσμο, ή έστω να καταργήσουν θέσεις εργασίας. Προορίζονται για να αναλάβουν να αυτοματοποιήσουν επαναλαμβανόμενες εργασίες και να τις κάνουν πιο γρήγορα, επιτρέποντας στους ανθρώπους να ασχοληθούν με άλλες, που χρειάζονται το ανθρώπινο μυαλό και την κρίση του και απαιτούν από αυτούς/ές που τις διεκπεραιώνουν να κάνουν επιλογές και αποφάσεις.

Ένα σημαντικό πλεονέκτημα που προσφέρει η τεχνητή νοημοσύνη, είναι η δυνατότητα να κάνει κανείς πράγματα πολύ πιο γρήγορα. Στον τομέα των ταχυμεταφορών, αυτό είναι κλειδί, ιδίως αν μιλάμε για τομείς όπως είναι οι αποθήκες και η διαχείριση δεμάτων και φακέλων.

Αν έδειξε κάτι η πανδημία και η «εκτόξευση» των online παραγγελιών, ήταν η ανάγκη για καλύτερα διαχειριζόμενους χώρους αποθήκευσης και βελτίωση στη διαχείριση των εισερχόμενων και των εξερχόμενων παραγγελιών. Το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν ήταν στο last mile, αλλά στις αποθήκες. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι απλά οι εταιρείες πρέπει να επενδύσουν σε μεγαλύτερες αποθήκες. Αυτό μπορεί μεν να είναι απαραίτητο, αλλά απαιτείται να υπάρξει και μεγαλύτερη αυτοματοποίηση.

Τα ΕΛΤΑ είναι μία πρώτη περίπτωση που γίνεται χρήση ενός τέτοιου συστήματος. Όμως και αρκετές από τις μεγάλες αλυσίδες λιανεμπορίου επενδύουν στην αυτοματοποίηση των αποθηκών τους. Αφενός για να εκμεταλλευτούν καλύτερα τους χώρους που διαθέτουν και αφετέρου για να μπορέσουν να βελτιώσουν τους χρόνους απόκρισης και διεκπεραίωσης των παραγγελιών.

Η πρόκληση είναι μεγάλη, αλλά η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να βοηθήσει σε αυτή την κατεύθυνση. Όπως και τα ρομπότ. Και δεν αποκλείεται να αποδειχθεί πως οι ταχυμεταφορές και τα logistics θα είναι, τελικά, από τους πρώτους κλάδους που θα δούμε το ΑΙ να κάνει πραγματικά τη διαφορά. Ακόμη και στην Ελλάδα.

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Η έναρξη κάθε νέας σεζόν συνοδεύεται -θέλοντας και μη- από μια περιέργεια, μια προσμονή να δούμε και να ανακαλύψουμε κάτι καινούριο, κάτι πρωτόφαντο, που θα κάνει τα πράγματα πολύ πιο ενδιαφέροντα και πιθανώς θα συνδεθεί με νέες εμπειρίες. Κι αυτό ισχύει συχνότατα σε πολλαπλά επίπεδα, είτε πρόκειται για την άφιξη ενός νέου συμμαθητή στο σχολείο, είτε ενός νέου συναδέλφου στη δουλειά, είτε μιας νέας τάσης που εμφανίζεται στη ζωή μας, για να βελτιώσει ή και να αλλάξει τους όρους της καθημερινότητάς μας.

Στον χώρο της τεχνολογίας, το τρίτο σκέλος από τα προαναφερθέντα είναι πιά σχεδόν θεσμός – σε σημείο ώστε η γνωστή και μη εξαιρεταία εταιρία ερευνών και συμβούλων Gartner να παρουσιάζει κάθε Αύγουστο τις δικές της προβλέψεις σε μορφή γραφήματος (γνωστό και ως Hype Cycle) για τις Αναδυόμενες Τεχνολογίες, όσες δηλαδή θα μας απασχολήσουν εφεξής.

Οι οποίες, προφανώς, δεν είναι μια και δυο, αλλά πολύ περισσότερες. Οι βασικές ιδιότητες με βάση τις οποίες κρίνουμε μπορεί να είναι μονάχα τρεις, αλλά -όπως θα δείτε- έχουν εφαρμογή σε πολλούς χώρους. Η Gartner θεωρεί, λοιπόν, ότι οι τεχνολογικές εξελίξεις καθορίζονται -σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό- από την εμπιστοσύνη την οποία μας εμπνέει μια τεχνολογία, ειδικά ως προς την ασφάλεια και την αξιοπιστία της, από την ταχύτητα ανάπτυξής της κι από τη δυνατότητά της να προσαρμόζεται σε αλλαγές πορείας και διαφορετικές συνθήκες. Προφανώς, αυτά τα τρία κριτήρια καθορίζουν και τη θέση της συγκεκριμένης τεχνολογίας στο γράφημα, που ήδη αναφέραμε. Αν δηλαδή, έχουν ανοδική πορεία (ως αναδυόμενες), βρίσκονται στην κορυφή ή κοντά σε αυτήν ή, τέλος, έχουν πάρει την «κατιούσα», ακολουθώντας τους νόμους της φύσης: ανάπτυξη, ωρίμανση, πτώση. Όλα αυτά, η Gartner τα αναλύει εν εκτάσει τόσο στην έρευνά της, όσο και σε σχετικό (δωρεάν) webinar.

Όσο για το ποιες ακριβώς είναι οι αναδυόμενες τεχνολογίες, το φετινό γράφημα δεν έκρυβε κάποια ιδιαίτερη έκπληξη: φυσικά, τα NFTs (Non-Fungible-Tokens -- Μη-Ανταλλάξιμες Μονάδες Αξίας, σε ελεύθερη μετάφραση) από τον χώρο του fintech βρίσκονται στα ύψη, μαζί με την κυριαρχία στο cloud (το sovereignty παραμένει ακόμα ζητούμενο για πάρα πολλές χώρες), το data fabric (ειδική αρχιτεκτονική και σύνολο υπηρεσιών για την απλοποίηση της διαχείρισης δεδομένων), το Generative AI (δηλαδή, η δυνατότητα των αλγορίθμων να παράγουν νέο περιεχόμενο από υπάρχον υλικό) και, τέλος, τα σύνθετα δίκτυα τα οποία συμβάλλουν -στο μερίδιο που τους αναλογεί- στην ανταγωνιστικότητα όσων επιχειρήσεων επενδύουν σ’ αυτά.

Η Gartner δίνει και κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα από την εφαρμογή των τριών βασικών  κριτηρίων στις αναδυόμενες τεχνολογίες, που είναι και το ζητούμενο σε κάθε περίπτωση. Έτσι, όσον αφορά στην ανάπτυξη εμπιστοσύνης σε συνδυασμό με το θέμα της κυριαρχίας στο cloud, τονίζεται η υστέρηση της Ευρώπης σε data center, με συνέπεια οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις να αποθηκεύουν τους μεγάλους όγκους δεδομένων τους σε ΗΠΑ και Ασία, όπου υπάρχουν μεγάλη διαθεσιμότητα και ευνοϊκότεροι όροι. Οι επιπτώσεις αυτής της υστέρησης, πάντως, έχουν γίνει αντιληπτές και η ΕΕ ήδη λαμβάνει μέτρα για την αντιστροφή του φαινομένου, επιβάλλοντας -όπου αυτό είναι δυνατό- απαγορεύσεις «εξαγωγής» δεδομένων και αυξημένες συνθήκες ασφαλείας. Κάτι ανάλογο ισχύει, επίσης, στον συνδυασμό εμπιστοσύνης και παροχής αποκεντρωμένων χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, όπου οι πιθανότητες εμφάνισης κακόβουλων ενεργειών είναι αυξημένες, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τους χρήστες....

Πολλές είναι και οι τεχνολογίες στις οποίες ιδιαίτερο ρόλο παίζει το κριτήριο της ανάπτυξης. Για παράδειγμα, ο χώρος της φαρμακοβιομηχανίας αξιοποιεί την αναδυόμενη τεχνολογία του Generative AI για να μειώσει χρόνους και κόστη στην ανακάλυψη νέων φαρμάκων – μάλιστα, η Gartner προβλέπει πως μέσα στην επόμενη τετραετία, περίπου το 30% των νέων φαρμάκων θα ανακαλύπτεται με τη βοήθεια αυτής της μεθόδου.

Τέλος, σ’ ό,τι αφορά στις δυνατότητες προσαρμογής (τομέας όπου ο Δαρβίνος, που διακήρυττε πως επιζούν μόνο όσοι προσαρμόζονται στις αλλαγές, δικαιώνεται σήμερα περισσότερο παρά ποτέ), η Gartner επισημαίνει τη σημαντικότατη συνεισφορά της Τεχνητής Νοημοσύνης σε όλες τις μορφές και εφαρμογές της, αλλά και εκείνη των εφαρμογών composable business, όπου δηλαδή, ένας οργανισμός μπορεί να «συντεθεί» από modules, τα οποία ενδέχεται να αλλάζουν θέση και ρόλο, αναλόγως των περιστάσεων, προσφέροντας ευελιξία και αποδόσεις.

Όπως καταλαβαίνετε, το μέλλον προμηνύεται λαμπρό και εξόχως ενδιαφέρον! 

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Επιστρέφοντας από τις διακοπές, η χειρότερη ατάκα που μπορείς να ακούσεις είναι "καλό χειμώνα". Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τη λέμε αυτή την ατάκα στην Ελλάδα, δεδομένου ότι η θερμοκρασία παραμένει σταθερά πάνω από τους 30 βαθμούς και μέχρι το τέλος Οκτωβρίου μπορείς να κάνεις μπάνια χωρίς πρόβλημα!

Προσωπικά, νομίζω ότι η πιο σωστή ατάκα είναι "καλή σεζόν". Είμαστε μετά από διακοπές, έχουμε ξεκουραστεί -όσο έχει καταφέρει ο καθένας- έχουμε κάνει τις σκέψεις μας για τις αλλαγές που πρέπει να κάνουμε σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο, γενικώς είμαστε σε μία νέα φάση. Για όσους έχουν παιδιά στο σχολείο, -οποιασδήποτε βαθμίδας- η νέα σχολική σεζόν είναι μία σημαντική αλλαγή.

Για όσους ασχολούνται με το ηλεκτρονικό εμπόριο, ισχύει επίσης ότι ξεκινά μία νέα σεζόν. Η περίοδος του "back to school" είναι μία ευκαιρία για αλλαγές, για νέες ιδέες, για καινούριες κινήσεις. Και η φετινή σεζόν αναμένεται να είναι ενδιαφέρουσα. Αν και πολλά θα εξαρτηθούν από το αν θα υπάρξουν νέα περιοριστικά μέτρα, όσον αφορά στη λειτουργία των φυσικών καταστημάτων.

Το πιθανότερο σενάριο είναι πως δεν θα δούμε μία νέα περίοδο καραντίνας. Μετά, όμως, από περίπου συνολικά 18 μήνες, κατά τη διάρκεια των οποίων τα φυσικά καταστήματα έμειναν κλειστά και το ηλεκτρονικό εμπόριο "εκτοξεύτηκε" η πρόκληση δεν είναι άλλη από τη διατήρηση των νέων τάσεων που δημιουργήθηκαν και κυρίως της μεγαλύτερης στροφής των καταναλωτών προς τα online κανάλια.

Με την πανδημία να λειτουργεί ουσιαστικά ως ένα τεράστιο "πεδίο δοκιμών" για το ηλεκτρονικό εμπόριο, οι Έλληνες καταναλωτές έχουν πλέον σταματήσει να… φοβούνται να κάνουν αγορές online. Αν πειστούν και για τους χρόνους παράδοσης, υπό την έννοια ότι θα παραλαμβάνουν τις παραγγελίες τους όταν τους το υπόσχονται, τότε η εκτίμηση είναι πως το ηλεκτρονικό εμπόριο θα συνεχίσει την ανοδική πορεία του με ακόμη πιο γρήγορους ρυθμούς.

Αυτή τη σεζόν περιμένουμε, λοιπόν, να δούμε αφενός μεγαλύτερη έμφαση στα online κανάλια από όλες τις επιχειρήσεις λιανικής -και όχι μόνο- αλλά και τις εταιρείες ταχυμεταφορών να καταφέρνουν να ανταποκριθούν στα νέα δεδομένα που έχουν δημιουργηθεί. Πρόκειται για μία μεγάλη πρόκληση και το back to school είναι μία πρώτη ευκαιρία για να δούμε εάν θα μπορέσουν να καταφέρουν να ανταποκριθούν. Αν και το μεγάλο στοίχημα δεν θα είναι άλλο από τη Black Friday. Αλλά μέχρι τότε έχουμε ακόμη δρόμο. Χωρίς, φυσικά, να υπολογίζουμε τις επιπτώσεις παραγόντων, όπως είναι η πορεία της πανδημίας.

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Να ‘μαστε, πάλι εδώ, λοιπόν… Σας λείψαμε ή όχι, εμείς νιώθουμε σαν να μην πέρασε μια μέρα – άλλωστε, όπως τ’ αφήσαμε πριν από κοντά ένα μήνα, έτσι τα ξαναβρήκαμε τα περισσότερα θέματα στον χώρο της τεχνολογίας (κι όχι μόνο της τεχνολογίας, αλλά ας μην το επεκτείνουμε τώρα), μια από τα ίδια, αν όχι χειρότερα!

Να, πάρτε για παράδειγμα τα θέματα της κυβερνοασφάλειας – στα πρόθυρα της μάστιγας τα αφήσαμε, χειρότερα τα ξαναβρίσκουμε… Πόσο χειρότερα; Τόσο ώστε να αναγκαστεί ο Αμερικανός πρόεδρος, Τζο Μπάιντεν, να συγκαλέσει σύνοδο κορυφής στον Λευκό Οίκο, την Τετάρτη 25 Αυγούστου, με συνομιλητές κορυφαία στελέχη των μεγαλύτερων (που τυχαίνει να είναι όλες αμερικανικές, βεβαίως) εταιριών υψηλής τεχνολογίας στον κόσμο, για να τους χτυπήσει καμπανάκι (από κοντά, ώστε να μην υπάρχει δικαιολογία μετά, ότι τάχα δεν το άκουσαν) σχετικά με τα φλέγοντα θέματα της κυβερνοασφάλειας.

Που, βεβαίως, όσο η ζωή μας μεταφέρεται -για τους λόγους που όλοι γνωρίζουμε- από offline σε online, τόσο περισσότερο θα απειλεί την καθημερινότητά μας, σε ατομικό αλλά και σε επιχειρηματικό επίπεδο. Ως προς το δεύτερο, ίσως να μην υπάρχει πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από τις επιθέσεις λυτρισμικού (ransomware) που δέχθηκαν πριν από μερικές εβδομάδες πασίγνωστες αμερικανικές εταιρίες από τους χώρους των πετρελαιοειδών και της επεξεργασίας κρέατος, οι οποίες προκάλεσαν τεράστια προβλήματα τροφοδοσίας στην αγορά και, βέβαια, έκαναν κατά αρκετές δεκάδες εκατομμύρια δολάρια (σε κρυπτονομίσματα, προφανώς, για να μην αφήνουμε και ίχνη) πλουσιότερους τους ρωσικής προέλευσης κακόβουλους hackers.

Όσο για το ποιοι ήταν οι συνομιλητές του Αμερικανού προέδρου… μα, οι «συνήθεις ύποπτοι», οι επικεφαλής των Microsoft, Google, Amazon, IBM και Apple. Πώς; Τους μετράτε και λείπει ένας; Όντως, στη συζήτηση δεν συμμετείχε το Facebook – ο πολύς κ. Zuckerberg και ο Αμερικανός πρόεδρος… δεν μιλιόνται, καθώς ο Λευκός Οίκος κατηγορεί το πασίγνωστο μέσο κοινωνικής δικτύωσης ότι δεν προσπαθεί ιδιαίτερα να περιορίσει την παραπληροφόρηση σχετικά με την Covid-19, μέσω της πλατφόρμας του. Από την άλλη, βέβαια, το FB δεν παύει να είναι ένα ιδιαίτερα δημοφιλές μέσο, που ελέγχει σημαντικό μερίδιο της αγοράς, και καλό θα ήταν να δεσμευτεί κι αυτό για κάποιες δράσεις σε θέματα κυβερνοασφάλειας, όπως έκαναν οι άλλοι πέντε της «παρέας».

Η Microsoft, για παράδειγμα, ανακοίνωσε ότι θα διαθέσει 20 δισ. δολάρια την επόμενη πενταετία, για να ενσωματώσει αυστηρότερα μέτρα ασφαλείας στον σχεδιασμό των προϊόντων της, ενώ θα προσφέρει υπηρεσίες, ύψους $150 εκ.  στις ομοσπονδιακές, πολιτειακές και τοπικές αρχές των ΗΠΑ όσον αφορά στα μέτρα προφύλαξης. Η Google, από την πλευρά της, θα διαθέσει $10 δισ. την επόμενη πενταετία για προγράμματα μηδενικής εμπιστοσύνης (στο πλαίσιο της ολοένα πιο δημοφιλούς τακτικής zero-trust) και άλλα μέτρα ασφαλείας, ενώ η Amazon θα προσφέρει δωρεάν εκπαίδευση στο κοινό, ανάλογη εκείνης των εργαζομένων της, σε θέματα κυβερνοασφάλειας. Η IBM θα ρίξει κι αυτή το βάρος της στην εκπαίδευση (θα αναλάβει 150.000 άτομα στη διάρκεια της επόμενης τριετίας, ενώ θα δημιουργήσει και 20 εκπαιδευτικά κέντρα σε αντίστοιχα πανεπιστήμια), ενώ η Apple θα ξεκινήσει ένα πρόγραμμα «θωράκισης» των (πάντα ευάλωτων, λόγω της εμπλοκής πολλών και διαφορετικών παραγόντων) εφοδιαστικών αλυσίδων, σε κρίσιμους τομείς – τα παθήματα-μαθήματα, μ’ άλλα λόγια, από τις πρόσφατες επιθέσεις στην Colonial Pipelines και την JBS.

Προφανώς, το πρόβλημα (με όλες τις πολιτικές και οικονομικές προεκτάσεις του) είναι σύνθετο και πολύπλοκο,  επιβάλλοντας συσπείρωση δυνάμεων – κανείς δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνος του τόσο σοβαρές απειλές, όσο καλά κι αν είναι (που δεν είναι, για την ώρα, όχι μόνο στις ΗΠΑ, αλλά και σε πολλές ακόμα χώρες, της δικής μας συμπεριλαμβανομένης) προετοιμασμένος. Μόλις πριν από λίγες ημέρες, η Wall Street Journal δημοσίευσε συνέντευξη με νεαρό Αμερικανό hacker – κάτοικο Τουρκίας, αυτή την εποχή- που αποκάλυψε τον τρόπο με τον οποίο μπήκε στις βάσεις δεδομένων της T-Mobile (δεύτερης μεγαλύτερης αμερικανικής τηλεπικοινωνιακής εταιρίας μετά τη Verizon), αποκτώντας πρόσβαση στα στοιχεία περίπου 50 εκατ. χρηστών… Για να το κάνει, αξιοποίησε εκτός από τις γνώσεις και τις ικανότητές του, προγράμματα και εφαρμογές που διακινούνται νόμιμα και ελεύθερα στην αγορά.

Να επικαιροποιήσουμε, λοιπόν, τη γνωστή και σοφή παροιμία: Φύλαγε τα (κυβερνο)ρούχα σου, μήπως καταφέρεις να γλυτώσεις μερικά…  

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Η φίλη μου η Μαρία, που όσο και να προσπαθήσεις tech-freak δεν μπορείς με τίποτα να την πεις, μου υπερηφανευόταν τις προάλλες τηλεφωνικά για τη ρομποτική σκούπα που αγόρασε και για τις προόδους που έχει κάνει στον προγραμματισμό της λειτουργίας της. Μάλιστα, πριν προλάβω να της πω μπράβο, μου «έσκασε» και το υστερόγραφο: «Και πού να δεις την ψηφιακή ζυγαριά που επίσης πήρα -την έχω συνδέσει με το κινητό και μου δείχνει από μάζα σώματος μέχρι ό,τι μπορείς να φανταστείς – κι όχι μόνο για μένα, αλλά και για τον άντρα μου και τις κόρες μας!» Ποια; Η Μαρία που, όταν τα βρίσκει σκούρα με το laptop της, σπεύδει αμέσως να μου τηλεφωνήσει για τις σχετικές «οδηγίες προς ναυτιλλομένους» - έχει καιρό να με πάρει, τώρα που το σκέφτομαι…

Η πανδημία -που συνεχίζει να δοκιμάζει τα όρια των αντοχών, όλων μας- τη συμφιλίωσε αίφνης με την ψηφιακή τεχνολογία, την έκανε να τα δει όλα με πιο θετική ματιά, με άλλη διάθεση και με στόχο την αξιοποίηση και τη συν-εργασία! Άλλη μια θετική επίπτωση, αυτή τη φορά σε προσωπικό επίπεδο, εκτός από την επιτάχυνση του ψηφιακού μετασχηματισμού στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα – κάτι είναι κι αυτό, μέσα στις τόσες αρνητικές πλευρές. Να μην ξεχνάμε, άλλωστε, πως οι Βρυξέλλες έχουν χαρακτηρίσει την τρέχουσα δεκαετία ως digital (και green, βεβαίως-βεβαίως) decade, χρηματοδοτώντας πλουσιοπάροχα αμέτρητες δράσεις, από επιδοτήσεις για εξοπλισμό και δίκτυα ως ανάλογες εκπαιδεύσεις για όλες τις απαραίτητες ψηφιακές δεξιότητες, οπότε… τρέχουμε, τώρα!

Πολύ περισσότερο, που η Μαρία δεν είναι ένα μεμονωμένο παράδειγμα – κι άλλοι γνωστοί και φίλοι «επενδύουν» τον τελευταίο καιρό σε τεχνολογία και «έξυπνες» εφαρμογές. Λίγο ο εγκλεισμός (ως πρόσφατα, τουλάχιστον, αν και ποτέ δεν ξέρεις τι μας επιφυλάσσει το μέλλον…) στο σπίτι, λίγο η μικρή έστω τάση για αποφυγή του έντονου συγχρωτισμού, λίγο ότι το πήραμε απόφαση πως δεν μπορούμε να προβλέψουμε πόσο θα κρατήσει αυτή η περίεργη περίοδος, όλα δείχνουν ότι ρυθμίζουμε τις  ζωές μας αναλόγως… Κι αφού μένουμε - που μένουμε εντός, τουλάχιστον να περνάμε καλά – Ποιος μπορεί να μας βοηθήσει σ’ αυτό; Ποιος άλλος από την τεχνολογία!

Κι αυτό δεν συμβαίνει μονάχα τη χώρα μας. Λίγες ημέρες μετά το τηλεφώνημα της φίλης μου, έφτασε στο mail η φετινή έκθεση της ABI Research σχετικά με τις ρομποτικές καταναλωτικές διατάξεις και προϊόντα (η σκούπα της Μαρίας!) και την αγορά των «έξυπνων» εφαρμογών (και η ζυγαριά της!) που επιβεβαιώνει πως κάτι ανάλογο συμβαίνει και εις την «Εσπερίαν»: η πρόβλεψη για φέτος είναι πως η συγκεκριμένη αγορά θα φτάσει στα $80 δισ. σημειώνοντας αύξηση κατά 40% σε σύγκριση με τα αντίστοιχα περσινά μεγέθη.

Οι αναλυτές της ΑΒΙ σημειώνουν, μάλιστα, πως η τάση για τεχνολογικές επενδύσεις στο οικιακό περιβάλλον είχε αρχίσει να εκδηλώνεται ήδη από το β’ εξάμηνο του 2020 και, βεβαίως, συνεχίζει να εξελίσσεται, με πολλές γνωστές κατασκευάστριες (αναφέρονται χαρακτηριστικά οι Bosch, Siemens, Samsung και Haier), να φροντίζουν με τα καινοτομικά ρομποτικά προϊόντα και τις «έξυπνες» υπηρεσίες τους το ενδιαφέρον των καταναλωτών να διατηρείται σε υψηλά επίπεδα.

Βεβαίως, σημαντικό ρόλο παίζει τόσο η «φυσική ωρίμανση» αυτού του χώρου στη συνείδηση των καταναλωτών, έπειτα από 20 και πλέον χρόνια παρουσίας, όσο και η σημαντική μείωση των τιμών προϊόντων και υπηρεσιών (η τεχνολογία διαρκώς φτηναίνει σταθερά, έστω και με διακυμάνσεις - αυτός είναι ένας πάγιος κανόνας της αγοράς) που τα έχει κάνει πολύ πιο προσιτά στο ευρύ κοινό. Μαζί, έχει έρθει κι η καθιέρωση προτύπων και κοινά αποδεκτών προδιαγραφών – μ’ αλλά λόγια, και σ’ αυτόν τον χώρο ισχύει στην πράξη κάποια ρύθμιση, που ευνοεί την πλατιά αναγνώριση, διευκολύνει τη διαλειτουργικότητα και μειώνει τις αμφιβολίες για τη μακροζωία αυτών των συστημάτων.

Κι έτσι, δειλά-δειλά, οι Μαρίες αυτού του κόσμου «θα βάλουν πόδι» σε πιο βαθιά νερά. Σίγουρα, θα περπατήσουν πολύ πιο πέρα από τα βασικά της λειτουργίας του κινητού τους και θα εξοικειωθούν με μηχανές- βοηθούς στην καθημερινότητά τους. Ίσως ακούγεται λίγο, αλλά -αν το καλοσκεφτείτε- είναι πολύ! 

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Ο τομέας των ταχυμεταφορών είναι από αυτούς που έχουν συζητηθεί περισσότερο τους τελευταίους 15 μήνες. Η άνοδος του ηλεκτρονικού εμπορίου και των παραγγελιών έχει φέρει στο προσκήνιο μία μεγάλη συζήτηση για το μέλλον του συγκεκριμένου κλάδου και τα νέα επιχειρηματικά μοντέλα.

Η πραγματικότητα είναι πως πολλές εταιρείες έχουν κάνει σημαντικά βήματα προόδου τους τελευταίους 12 μήνες, αλλά αισθάνομαι ότι έχουν ακόμη πολύ δρόμο. Και πολλές λεπτομέρειες να προσέξουν, γιατί αυτές είναι που κάνουν τη διαφορά!

Ας δούμε ένα παράδειγμα από προσωπική εμπειρία. Σάββατο απόγευμα και μου έρχεται στο Viber μήνυμα από μία εταιρεία ταχυμεταφορών ότι δε με βρήκαν για να μου παραδώσουν κάποιο δέμα. Δεν έχω κάνει κάποια παραγγελία, όπερ σημαίνει ότι κάποιος μου έχει στείλει κάτι. Όμως, Σάββατο μεσημέρι εγώ δεν ήμουν στο σπίτι και αυτό δεν είναι παράλογο, προφανώς... Αλλά δεν είχα και κάποια ενημέρωση από τη συγκεκριμένη εταιρεία ότι τη συγκεκριμένη μέρα και σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα θα έπρεπε να είμαι σπίτι για να παραλάβω το δέμα.

Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι εγώ την Κυριακή έφευγα για διακοπές! Θα επιστρέψω ύστερα από 4 εβδομάδες, καθώς μπορώ να δουλεύω εξ αποστάσεως. Καλώ αμέσως το τηλεφωνικό κέντρο της εταιρείας για να δω τι μπορεί να γίνει και ακούω μήνυμα ότι το κέντρο λειτουργεί μέχρι τη 1 μ.μ. το Σάββατο. Και φαντάζομαι τι θα γίνει: Θα έρθουν για δεύτερη φορά, πάλι δε θα με βρουν, θα μου ξαναστείλουν μήνυμα και μετά θα καλέσω για να τους πω ότι είμαι εκτός Αθηνών και επιστρέφω ύστερα από 4 εβδομάδες. Το πακέτο θα επιστραφεί στον αποστολέα και το «ταξίδι» θα ξεκινήσει εκ νέου για τη νέα μου διεύθυνση, όπερ σημαίνει ότι τελικά, θα το παραλάβω ύστερα από 1 εβδομάδα.

Η απορία μου είναι γιατί η εταιρεία ταχυμεταφορών δεν μου έστειλε ένα μήνυμα από την προηγούμενη μέρα, ή έστω το Σάββατο το πρωί ότι επίκειται κάποια παράδοση. Δε νομίζω ότι είναι τόσο δύσκολο να δημιουργήσουν μία τέτοια αυτοματοποιημένη εφαρμογή. Και το αναφέρω γιατί το έχω δει να το κάνουν άλλες εταιρείες ταχυμεταφορών. Το αποτέλεσμα είναι να μου δημιουργηθεί κακή εικόνα για τη συγκεκριμένη εταιρεία και αν εγώ αποφασίσω να στείλω κάποιο δέμα πολύ δύσκολα θα την επιλέξω.

Έχω γράψει πολλές φορές ότι η εμπειρία του πελάτη είναι κάτι πολύ σημαντικό. Και οι λεπτομέρειες είναι εκείνες τελικά που κάνουν τη διαφορά και οδηγούν τον πελάτη να επιλέξει τη μία ή την άλλη εταιρεία.

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Μπορεί να φωνάζουμε (όχι μονάχα εμείς, όλος ο κόσμος) και να διαμαρτυρόμαστε για τις συχνά μονοπωλιακές πρακτικές των GAFA (αρκτικόλεξο των Google, Amazon, Facebook και Apple, βεβαίως), όταν αυτές ξεπερνούν τα εσκαμμένα, αλλά φαντάζομαι πως κανείς δεν αμφιβάλλει για τον σημαντικότατο ρόλο που αυτές οι εταιρίες έχουν παίξει και συνεχίζουν να παίζουν με τις υπηρεσίες και τα ποικίλα προϊόντα τους στην καθημερινότητά μας.

Αυτό άλλωστε, τους έχει δώσει τη δυνατότητα να μονοπωλούν ορισμένους τομείς -το μεγαλύτερο μέρος της «πίττας» της αγοράς το έχουν ήδη μοιράσει, αλλά δεν λείπουν κι οι «αψιμαχίες» για κάποια διεκδικούμενα ένθεν κακείθεν κομμάτια- αλλά και να ομιλούν μετά λόγου γνώσεως για κάποια θέματα της ειδικότητάς τους.

Έτσι, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει -για παράδειγμα- τα στοιχεία που παρουσιάζει σε τακτά διαστήματα η Google, αναλύοντας τα δεδομένα που συγκεντρώνει από τη δική της, διάσημη και ευρύτατα χρησιμοποιούμενη μηχανή αναζήτησης, εξειδικεύοντάς τα πότε για τον ένα και πότε για τον άλλο κλάδο. Πρόσφατα, λοιπόν, ανέδειξε -στο πλαίσιο του δικού της blog, αφιερωμένου σε θέματα marketing- τις (πολύ σημαντικές) αλλαγές που έχουν σημειωθεί στη συμπεριφορά των καταναλωτών λόγω της πανδημίας, της οποίας κύριο χαρακτηριστικό ήταν άλλωστε η μετατόπιση του ενδιαφέροντος από τις offline στις online αγορές – αν παλιότερα αυτός ήταν ένας περισσότερο άνετος τρόπος να ψωνίζεις, αφού δεν χρειαζόταν καν να κουνηθείς από την άνετη πολυθρόνα ή το γραφείο σου, για μήνες ολόκληρους ήταν εξ ανάγκης ο μοναδικός τρόπος να κάνεις τις αγορές σου, κάτι που βοήθησε να αλλάξει η νοοτροπία μας και να μειωθούν οι όποιες αντιστάσεις.

Στη νέα εποχή που βιώνουμε, λοιπόν, η ψηφιακή τεχνολογία είναι πολύ συχνά αυτή που μας εμπνέει και αλλάζει τη συμπεριφορά μας. Οι ψηφιακά εγγράμματοι καταναλωτές, που συνεχώς αυξάνουν και πληθαίνουν, ανακαλύπτουν καθημερινά στη διάρκεια της περιήγησής τους στο Διαδίκτυο νέες ιδέες, προϊόντα και υπηρεσίες που είτε καλύπτουν κάποια πραγματική ανάγκη τους, είτε τους προκαλούν να τις αγοράσουν και να τις χρησιμοποιήσουν, μόνο και μόνο για να έχουν τη χαρά της αγοράς και να νιώσουν την ικανοποίηση ότι κρατούν κάτι καινούριο στα χέρια τους. Από τις αναλύσεις που έκανε η Google σε θέματα καταναλωτικής συμπεριφοράς, στις ΗΠΑ, προέκυψε ότι ποσοστό 70% των αγοραστών, προχώρησε σε μια αγορά έχοντας προηγουμένως δει κάποιο σχετικό βίντεο στο YouTube. Οι καιροί αλλάζουν, λοιπόν…

Ένας άλλο σημαντικός και καθοριστικός για την αγορά παράγοντας, είναι πλέον οι βασικές αρχές και οι αξίες του καταναλωτή, καθώς -μετά την πανδημία- παίζουν ολοένα και πιο σημαντικό ρόλο στις επιλογές του. Οι αναλύσεις σ’  ό,τι αναφορά στις αναζητήσεις στο Google, δείχνουν αύξηση κατά 300% στο λήμμα ethical brands και κατά 600% (!) στο ethical online shopping, στη διάρκεια του τελευταίου χρόνου, καθώς οι καταναλωτές εμφανίζονται έτοιμοι και ώριμοι να στηρίξουν με την προτίμηση και τα χρήματά τους εκείνες τις επιχειρήσεις που είτε επιβαρύνουν λιγότερο το περιβάλλον με τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους, είτε έχουν υιοθετήσει βέλτιστες πρακτικές, από πλευράς βιωσιμότητας, στην ίδια τη λειτουργία ή/και την παραγωγή τους. Το κεφάλαιο ESG (μετεξέλιξη και διεύρυνση της παλιότερης Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης) μόλις τώρα ανοίγει για τη βιομηχανία και την αγορά και το μέλλον προβλέπεται λαμπρό.

Βεβαίως, δεν πρέπει να ξεχνάμε και την άνεσή μας… Η πανδημία αν όχι δυσκόλεψε, τουλάχιστον επιβράδυνε τις έτσι κι αλλιώς περιορισμένες κινήσεις μας κι αυτό αποτυπώνεται στις αναζητήσεις των χρηστών, οι οποίοι ψάχνουν τρόπους για να κάνουν τη ζωή τους ευκολότεροι και να μειώσουν στο ελάχιστο τον χαμένο σε διαδρομές και καθυστερήσεις χρόνο. Πιθανότατα, αυτή η τάση να παραμείνει και μετά το τέλος του εφιάλτη, καθώς -όπως όλα δείχνουν- η αγορά έχει ήδη σπεύσει να προσαρμοστεί στις νέες απαιτήσεις.

Τέλος, αν κάτι είναι βέβαιο πως θα συνεχίσει να συμβαίνει και στο μέλλον, αυτό δεν είναι άλλο από την κυριαρχία της αβεβαιότητας. Οι απρόβλεπτοι παράγοντες δεν πρόκειται να λιγοστέψουν – το αντίθετο… Όσο για τη δυναμική της αγοράς, θα κινηθεί μεν σε υψηλά επίπεδα, αλλά οι διακυμάνσεις -όσο τουλάχιστον συνεχίζονται οι ανατροπές, λόγω της πανδημίας, θα είναι πολλές και δύσκολα προβλέψιμες. Οι χρήστες / καταναλωτές μια θα γυρίζουν στα παλιά και μια θα επιστρέφουν στα καινούρια «κοσκινάκια». Μέχρι να «κάτσει η σκόνη», έχουμε καιρό, λοιπόν. Ή μήπως κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να γίνει, τελικά;                 

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Σύμφωνα με μία πρόσφατη έρευνα της PayPal, το 2021 περίπου το 67% των online αγορών θα πραγματοποιείται μέσω smartphone. Η έρευνα μπορεί να μην περιλάμβανε την Ελλάδα, αλλά 13 μεγάλες αγορές, όμως, σε κάθε περίπτωση αποτελεί μία σαφή ένδειξη των εξελίξεων. Γιατί ακόμη και στην Ελλάδα, το ποσοστό των καταναλωτών που προτιμούν να κάνουν αγορές μέσω του smartphone τους αυξάνεται σταδιακά.

Το smartphone, ως γνωστόν, έχει εξελιχθεί στη βασική υπολογιστική συσκευή μας. Μπορεί η πανδημία του κορωνοϊού να επανέφερε δυναμικά στο προσκήνιο το laptop και γενικότερα τα «κλασικά» PC, αλλά σε κάθε περίπτωση το smartphone είναι η συσκευή εκείνη μέσω της οποίας κάνουμε όλο και περισσότερα πράγματα. Συμπεριλαμβανομένων και των online αγορών μας.

Τί σημαίνει, όμως, αυτό πρακτικά για όσους ασχολούνται με το ηλεκτρονικό εμπόριο; Θα πρέπει, για παράδειγμα, να σπεύσουν να αναπτύξουν ένα app προκειμένου να εξυπηρετούν τους καταναλωτές τους; Η απάντηση είναι «όχι, απαραίτητα». Για εταιρείες ή αλυσίδες που προσφέρουν και άλλες υπηρεσίες και έχουν μία πιο στενή σχέση με τον πελάτη, μία τέτοια κίνηση έχει νόημα. Για παράδειγμα, για μία αεροπορική εταιρεία το app είναι εργαλείο τόσο εξυπηρέτησης όσο και διευκόλυνσης των πελατών της και πρέπει να υπάρχει. Ενδεχομένως και για μία μεγάλη αλυσίδα κινηματογραφικών αιθουσών.

Όμως, για μία αλυσίδα λιανικής κάτι τέτοιο δεν είναι απολύτως απαραίτητο. Και φυσικά το ίδιο ισχύει και για μία μεσαία ή μικρή επιχείρηση λιανικής. Το κόστος για την ανάπτυξη και τη συντήρηση ενός app, ειδικά από τη στιγμή που θα πρέπει να είναι διαθέσιμο σε 2 πλατφόρμες (iOS και Android) είναι αρκετά σημαντικό και δύσκολα διαχειρίσιμο.

Από την άλλη πλευρά, όμως, αυτές οι επιχειρήσεις θα πρέπει να προσέξουν ιδιαίτερα την mobile εμπειρία που προσφέρουν στους πελάτες τους. Αυτό σημαίνει ότι το e-shop τους θα πρέπει να είναι responsive, να προσφέρει το υψηλότερο δυνατό επίπεδο ασφάλειας και να διευκολύνει όσο το δυνατόν περισσότερο τη διαδικασία πληρωμής, που συνήθως αποτελεί και τη μεγαλύτερη πρόκληση. Ιδίως από τη στιγμή που ο καταναλωτής αν δεν αισθάνεται ασφάλεια, ή δεν του φανεί ιδιαίτερα εύχρηστη η διαδικασία πληρωμής, είναι εξαιρετικά πιθανό να αποχωρήσει. Επίσης, αν έχουν κάποιας μορφής πρόγραμμα loyalty, θα πρέπει και σε αυτή την περίπτωση να προσέξουν να κάνουν εξαιρετικά εύκολη την είσοδο του χρήστη.

Όλα αυτά μοιάζουν με μικρές λεπτομέρειες για πολλές επιχειρήσεις, όμως, στην πραγματικότητα, αυτές οι μικρές λεπτομέρειες είναι που κάνουν τη διαφορά. Η εμπειρία του πελάτη είναι ένας εξαιρετικά σημαντικός παράγοντας προκειμένου να επιλέξει ένας καταναλωτής ένα συγκεκριμένο e-shop. Και αν προτιμά να αγοράζει από το smartphone του, θα πρέπει να διευκολύνεται όσο περισσότερο γίνεται.

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Πώς αλλάζουν οι καιροί… Οι πρόγονοί μας πάλευαν για το δικαίωμα στην εργασία. Στην εποχή της νέας κανονικότητας, όπως δείχνουν τα πράγματα, η επόμενη γενιά θα παλεύει για το δικαίωμα στην εργασία από το σπίτι! Είτε πιστεύουν στους κινδύνους λόγω της πανδημίας, είτε όχι, όλο και μεγαλύτερο ποσοστό νέων εργαζομένων (με την ευρεία έννοια του νέου – μπορεί κάποιος στην πραγματικότητα μεσήλικας, να είναι νέος στο μυαλό…) αρχίζει να δείχνει καθαρά την προτίμησή της στη βολή της κατ’ οίκον εργασίας. Έτσι κι αλλιώς, είναι που είναι συνδεδεμένοι – γιατί να μη γλυτώσουν τον κόπο της καθημερινής μετάβασης και επιστροφής από το γραφείο, που επιβαρύνει σε μεγάλο βαθμό την οικονομία του χρόνου της, τσέπης και του περιβάλλοντος;

Όλο και πιο συχνά κάνουν την εμφάνισή τους στα ΜΜΕ σχετικά άρθρα, ρεπορτάζ, ανοικτές επιστολές εργαζομένων προς τα αφεντικά τους κι άλλες παρόμοιες πρωτοβουλίες που έχουν ως στόχο την παγίωση του -αναγκαίου λόγω της πανδημίας- καθεστώτος της εξ αποστάσεως εργασίας. Και δε μιλάμε, βέβαια, για μικρές εταιρίες των 10, 20, 100 έστω εργαζομένων (με τα διεθνή standard) που σίγουρα δεν μπορούν να αποτελέσουν «δείγμα γραφής» για τις τάσεις στην αγορά, αλλά για κολοσσούς των χιλιάδων απασχολούμενων, όπως πχ. είναι η Apple και το Facebook. Στην πρώτη, απευθύνθηκε επίσημο αίτημα των εργαζομένων στον CEO, Tim Cook, για διατήρηση της εργασίας από το σπίτι, στο δεύτερο, ο ίδιος ο Mark (ένας είναι ο Mark) μήνυσε στο προσωπικό του πως ο ίδιος θα εργάζεται εκτός γραφείου τουλάχιστον το μισό χρόνο, το επόμενο 12μηνο…

Μάλιστα, σύμφωνα με κάποιους ειδικούς της αγοράς (όπως π.χ. οι αρθρογράφοι του Axios), ο λόγος γι’ αυτή την επιμονή των εργαζομένων της Apple ουσιαστικά κρύβεται στην καθαρή πλέον επιθυμία τους για καλύτερη ποιότητα ζωής, όπως αυτή εκφράζεται μέσα από την ισορροπία μεταξύ δουλειάς και ξεκούρασης. Το «δικαίωμα στην αποσύνδεση» προφανώς δεν είναι μονάχα ευρωπαϊκή εφεύρεση, ιδιαίτερα αν πρόκειται για άτομα που πλησιάζουν τα πρώτα -ήντα και είναι, βεβαίως, πάρα πολύ πλούσια (με δεδομένο ότι στα ετήσια bonus τους περιλαμβάνονται και μετοχές των εταιριών στις οποίες εργάζονται, που βεβαίως τραβούν την ανηφόρα, από πλευράς τιμής).

Τα perks, όπως λέγονται στην αργκό της Silicon Valley, οι πρόσθετες δυνατότητες που παρέχονται στους νέους εργαζομένους (δωρεάν λουκούλλεια γεύματα, γιόγκα και γυμναστήρια, τραπέζια πινγκ πονγκ και μπιλιάρδου, διαλογισμός και κάθε λογής εκπαιδευτικά προγράμματα – μαθήματα) αρχίζουν να μην τους ενδιαφέρουν τόσο κι η δουλειά εξακολουθεί να παίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή τους, αλλά δεν είναι το κέντρο του κόσμου τους, όπως παλιότερα, πολλοί έχουν κάνει οικογένεια κι έχουν άλλες προτεραιότητες…

Άλλωστε, δεν είναι λίγοι εκείνοι που έχουν αρχίσει να μετακινούνται σε νέα κατοικίες, όχι τόσο κοντά πια στη δουλειά τους, αφενός γιατί τα «κοντινά» σπίτια στα καλά σημεία του Silicon Valley και των εμβληματικών μεγαλουπόλεων (βλέπε, Λονδίνο, Παρίσι, Άμστερνταμ, Μιλάνο κλπ.) έχουν πια εξαντληθεί, αφετέρου οι τιμές των λίγων που υπάρχουν, έχουν εκτοξευθεί στα ύψη… Έτσι, στο πλαίσιο μιας αναπάντεχης «καραμπόλας», η ανακατανομή των ρόλων και των αρμοδιοτήτων των εργαζομένων στη μετά πανδημία εποχή, προκαλεί σημαντικές συνέπειες στον χώρο του real estate.

Αντίλογος υπάρχει; Βεβαίως, γιατί δεν είναι λίγες εκείνες οι επιχειρήσεις που τάσσονται υπέρ της επιστροφής στο παλιό καθεστώς, της καθημερινής προσέλευσης στην εργασία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Goldman Sachs, η ηγεσία της οποίας θεωρεί πως μόνο έτσι μπορεί να διατηρηθεί η συνοχή των ομάδων εργασίας και των τμημάτων και, πολύ περισσότερο, μόνο έτσι μπορεί η εμπειρία των παλιών στελεχών να περάσει στα νεότερα, μέσω mentoring. Όσο να ‘ναι, κάποιο δίκιο το έχουν ως προς αυτό – μέσω τηλεδιάσκεψης, με τον έναν εδώ και τον άλλον εκεί, σίγουρα η αποτελεσματικότητα δεν μπορεί να είναι ίδια.

Γι’ αυτό και πολλοί ειδικοί επί των εργατικών, αυτό που βλέπουν ως κατάληξη, την «επόμενη ημέρα», είναι μια μορφή υβριδικής εργασίας με λίγες ημέρες εντός και λίγες εκτός γραφείου, η οποία θα ποικίλλει, ανάλογα με τις απαιτήσεις και τις ιδιαιτερότητες κάθε δουλειάς. Αλλού τα εντός θα είναι περισσότερα κι αλλού τα εκτός. Γιατί χρειάζονται και τα δυο, τώρα που το χωνέψαμε ότι γίνεται να εργάζεσαι αποδοτικά εξ αποστάσεως  - απλώς την αναλογία μένει να βρούμε, τη σωστή συνταγή, που και εμάς θα αφήνει ευχαριστημένους και η δουλειά θα γίνεται καλύτερα…

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share]