Επωνύμως…

Η επιστροφή στην κανονικότητα είναι κάτι που όλοι περιμένουμε και αν αυτό είναι μία ένδειξη ότι πλησιάζουμε προς αυτό το σημείο, το Mobile World Congress, ένα από τα σημαντικότερα ραντεβού της παγκόσμιας αγοράς των ψηφιακών τεχνολογιών, πραγματοποιείται αυτές τις ημέρες στη Βαρκελώνη κανονικά.

Όταν, φυσικά, λέμε κανονικά, οι μάσκες είναι υποχρεωτικές παντού και η εκδήλωση είναι αρκετά μικρότερη σε σχέση με το 2019 που ήταν η τελευταία φορά που πραγματοποιήθηκε.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, το MWC είναι εδώ και το κεντρικό μήνυμα από τη Βαρκελώνη όπου πραγματοποιείται είναι ότι η καινοτομία είναι εδώ. Όπως και το 5G είναι εδώ υπό την έννοια ότι στο MWC βλέπουμε όλο και περισσότερα case studies που αναδεικνύουν τις δυνατότητες της συγκεκριμένης τεχνολογίας.

Το 5G έχει αρχίσει πλέον να «ωριμάζει». Έχει, βέβαια, πολύ δρόμο ακόμη μπροστά του, αλλά σταδιακά βλέπουμε τις επιχειρήσεις -καταρχάς- να έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν τη σημασία και πως μπορούν να το αξιοποιήσουν. Αυτό είναι πολύ σημαντικό καθώς η σημασία μίας τεχνολογίας εξαρτάται αποκλειστικά από το πως την αξιοποιούμε.

Στην Ελλάδα έχουμε, βέβαια, ακόμη αρκετό δρόμο μπροστά μας, αλλά υπάρχουν ορισμένες περιπτώσεις που αξίζει να επισημανθούν και να παρουσιαστούν. Και αυτό ακριβώς θα κάνουμε στο 5G Conference που θα πραγματοποιηθεί στις 18 Μαΐου στο Ζάππειο Μέγαρο.

Μέχρι τότε, βέβαια, θα συνεχίσουμε να ψάχνουμε για τα case studies εκείνα που κάνουν τη διαφορά. Και να περιμένουμε να δούμε και τις εξελίξεις σε τεχνολογικό επίπεδο. Γιατί κάτι που πρέπει να επισημανθεί, είναι πως το 5G «ωριμάζει» μεν, αλλά ακόμη βρίσκεται σε αρχικά στάδια. Ιδίως όσον αφορά στο σκέλος της αξιοποίησης ενός χαρακτηριστικού που ονομάζεται network slicing. Ένα χαρακτηριστικό που δίνει τη δυνατότητα για παροχή εξειδικευμένων υπηρεσιών σε ενδιαφερόμενους επιχειρήσεις και παρόχους. Υπηρεσίες και εφαρμογές όπως είναι, για παράδειγμα, η δημιουργία ιδιωτικών 5G δικτύων σε μεγάλες εγκαταστάσεις, ή εφαρμογές που προσφέρουν συγκεκριμένες λειτουργίες σε επιλεγμένες ομάδες χρηστών.

Γενικότερα, το network slicing είναι μία από τις λειτουργίες που θα αλλάξουν τα δεδομένα όσον αφορά στο 5G. Και όπως προανέφερα είναι από τα πράγματα που θα δούμε στο 5G Conference, το οποίο θα είναι η εκδήλωση που θα πρέπει να παρακολουθήσουν όλοι και όλες που θέλουν να μάθουν πως μπορούν να αξιοποιήσουν μία τεχνολογία που θα αλλάξει σε μεγάλο βαθμό την καθημερινότητα επιχειρήσεων και καταναλωτών.

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Ο οικοδεσπότης τούτης της στήλης το έχει πει δημόσια πολλές φορές και θα το κάνει άλλη μία: αν θες να «σταθείς» στον χώρο της τεχνολογίας και πολύ περισσότερο να γράφεις γι’ αυτήν, δεν μπορείς να το κάνεις με επιτυχία, αν δεν ασχολείσαι κάμποσες ώρες κάθε μέρα, αν δεν είσαι φιλοπερίεργος (be curious, be hungry -για δράση, προφανώς, όχι για φαγητό- παρακινούσε τους φοιτητές, ο «πολύς» Steve jobs, στα τελευταία του) και -κυρίως- αν δεν προσπαθείς να διαβάζεις «ανάμεσα στις γραμμές».

Δηλαδή, πρέπει να κατανοείς, να συνδυάζεις, να αναρωτιέσαι, να κρίνεις, αλλά και να διακρίνεις αίτια και αφορμές, προκειμένου να συγκρίνεις αποτελέσματα και επιπτώσεις, ιδιαίτερα αν αυτά επηρεάζουν με ποικίλους τρόπους και σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό την καθημερινότητά μας.

Ωραίος ο πρόλογος – μετά; σχεδόν σας ακούω να λέτε. Μετά, λοιπόν (ή meta- που είναι και της «μοδός», πλέον) διαβάζοντας και μετα-διαβάζοντας σε βάθος χρόνου, εξοικειώνεσαι - μπορείς να αναγνωρίζεις και να εκτιμάς επαναλαμβανόμενα πράγματα και καταστάσεις… Καλή ώρα, όπως η «συνήθεια» του πάντα έγκυρου βρετανικού Economist να αποτιμά από καιρό -στο πλαίσιο ετήσιας έρευνας- προϊόντα και υπηρεσίες, με μέτρο σύγκρισης την τιμή του Big Mac, του διάσημου (και ίδιου, παγκοσμίως, όπως διατείνεται η McDonalds) χάμπουργκερ, για να αναδείξει την ακρίβεια και τις πληθωριστικές τάσεις σε κάθε χώρα.

Μια άλλη «σταθερά», που ο οικοδεσπότης σας επίσης παρακολουθεί από παλιά (ξεκίνησε πριν από 21 χρόνια, αλλά έχω και κάποιες «απουσίες»…) είναι οι ετήσιες προβλέψεις του Technology Review (βλέπε ΜΙΤ) για τις 10 breakthrough technologies, δηλ. εκείνες που θα κάνουν ‘μπαμ’: θα εισβάλλουν στη ζωή μας με τις δέουσες ανατροπές, δίνοντας λύση σε μεγάλα (και συχνά δυσεπίλυτα) προβλήματα, τα οποία επηρεάζουν αρνητικά τον τρόπο που ζούμε και εργαζόμαστε. Όσα θα διαβάσετε στη συνέχεια, ανοίγουν ένα παράθυρο στο μέλλον και εξυπηρετούν αυτόν ακριβώς το σκοπό. Κάποιες λύσεις ίσως σας φανούν εύλογες, κάποιες άλλες δυσεφάρμοστες, μερικές απλώς απίστευτες. Όλες αυτές οι τεχνολογίες, όμως, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, θα αλλάξουν σταδιακά τη ζωή μας, σε βάθος χρόνου – γιατί, από τις έρευνες και τα πιλοτικά ως την εφαρμογή στην καθημερινότητά μας, χρειάζεται να τρέξει αρκετό νερό ακόμα στο αυλάκι…

Ποιες είναι αυτές, λοιπόν, και σε ποιους τομείς εστιάζουν; Χωρίς να υπάρχει περιορισμός ή κατεύθυνση, όπου υπάρχουν ανάγκες, ετοιμάζονται και λύσεις. Όπως, για παράδειγμα, αυτή που «ψήνεται» για τα passwords που τόσο συχνά ταλανίζουν τη μνήμη μας, ειδικά τώρα που μας ζητούνται ολοένα συχνότερα, καθώς η ζωή μας περνάει από offline σε online, λόγω της πανδημίας. Μιας και την αναφέραμε, μια άλλη breakthrough τεχνολογία που ετοιμάζεται με γοργό ρυθμό, έχει να κάνει με την ανίχνευση και τον έλεγχο των μεταλλάξεων της covid-19, αξιοποιώντας έρευνες πάνω στη γονιδιωματική αλληλουχία (genomic sequencing). Δεν πρέπει, επίσης, να ξεχνάμε και τα «χαπάκια» υπερ-προστασίας που τον τελευταίο καιρό ετοιμάζουν -αξιοποιώντας τη λογική των digital twins- πυρετωδώς η Pfizer κι άλλες φαρμακοβιομηχανίες, τα οποία -σε συνδυασμό με τακτικούς ετήσιους εμβολιασμούς- ελπίζεται να δώσουν οριστικά τέλος στην πανδημία

Στον ίδιο χώρο, της βαθιάς και απόλυτα εξειδικευμένης έρευνας, η επόμενη μεγάλη είδηση έχει να κάνει με τον τρόπο μετάφρασης των πρωτεϊνών στην τρισδιάστατη μορφή τους, που αποκαλύφθηκε με τη βοήθεια εργαλείων Τεχνητής Νοημοσύνης, ανοίγοντας τον δρόμο για την επίλυση πολλών βιολογικών «γρίφων». Σε μια άλλη εξέλιξη, δημιουργήθηκε, έλαβε άδεια από την ΠΟΥ και σύντομα θα είναι διαθέσιμο -πάλι με την αξιοποίηση ανάλογων εργαλείων- εμβόλιο κατά της ελονοσίας, που συνεχίζει να «σκοτώνει» εκατοντάδες χιλιάδες -κυρίως- παιδιά, ετησίως.

Σημαντικές εξελίξεις, επίσης, αναμένουμε στον χώρο των μπαταριών, όπου μια νέα και πολύ πιο προσιτή τεχνολογία κατασκευής, βασισμένη σε ευρύτατα διαθέσιμες πρώτες ύλες όπως ο σίδηρος, θα βελτιστοποιήσει την αποθήκευση ενέργειας από ΑΠΕ, ενώ οι αλλαγές στον τρόπο παραγωγής κρυπτονομισμάτων, με εφαρμογή της τεχνολογίας Proof of Stake, αναμένεται να μειώσουν κατακόρυφα τα σημερινά υψηλότατα επίπεδα ενέργειας που απαιτούνται. Οριστικό τέλος, πάντως, αναμένεται να δώσουν οι πρακτικές εφαρμογές της σύντηξης, όπου τα πρόσφατα ερευνητικά αποτελέσματα αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας.

Οι δυο τελευταίες ανατρεπτικές τεχνολογίες, στις οποίες προσβλέπει το Technology Review για την επίλυση μεγάλων προβλημάτων, είναι και οι πιο προχωρημένες: η μια έχει να κάνει με τη δημιουργία «συνθετικών», άρα (θεωρητικά, τουλάχιστον) απαλλαγμένων από προβλήματα πόλωσης και ιδιωτικού απορρήτου δεδομένων για τις ανάγκες της Μηχανικής Μάθησης, και η άλλη, με τη δημιουργία «εργοστασίων» τα οποία θα απορροφούν το CO₂ από την ατμόσφαιρα, βελτιώνοντας τον αέρα για τους πολίτες – μια μεγάλη μονάδα ήδη λειτουργεί στην Ισλανδία.

Έχουμε να δούμε πολλά ακόμα…

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Το ηλεκτρονικό εμπόριο αποτελεί πλέον βασικό κομμάτι της καθημερινότητας των Ελλήνων καταναλωτών. Αυτό είναι πλέον κάτι που είναι κάτι παραπάνω από προφανές, με μία πρόσφατη έρευνα του GRECA να αναφέρει ότι το 94% των καταναλωτών θέλει να συνεχίσει να κάνει online αγορές.

Η τιμή παραμένει ο βασικός παράγοντας για να προτιμήσει κανείς το online κανάλι, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν είναι το μόνο. Τα δωρεάν μεταφορικά είναι ένας άλλος βασικός παράγοντας, όπως είναι και η εμπιστοσύνη που δείχνουν προς το ηλεκτρονικό κατάστημα. Δηλαδή, θέλουν η εμπειρία του να είναι εξίσου καλή.

Πρακτικά, ένα από τα βασικά ζητούμενα που καλούνται να απαντήσουν πλέον τα ηλεκτρονικά καταστήματα δεν είναι άλλο από τη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου πακέτου εμπειρίας. Η χαμηλή τιμή είναι μεν ζητούμενο, αλλά αν δεν παραδώσεις το προϊόν σε καλή κατάσταση, θα δεχτείς σίγουρα κίτρινη, αν όχι κόκκινη κάρτα. Και η δεύτερη ευκαιρία είναι κάτι εξαιρετικά δύσκολο να σου δοθεί, με δεδομένη την πληθώρα των επιλογών που έχουν οι καταναλωτές.

Αυτό που χρειάζεται να κάνουν τα ηλεκτρονικά καταστήματα, είναι να γίνουν πιο «έξυπνα». Να βρουν δηλαδή έξυπνες λύσεις προκειμένου να εξυπηρετήσουν καλύτερα τους πελάτες τους. Για παράδειγμα, υπάρχει τρόπος προκειμένου να απορροφήσουν τα έξοδα αποστολής; Μπορούμε να μειώσουμε το χρόνο παράδοσης; Μπορούμε να δώσουμε μία διαφορετική εμπειρία, όπως είναι, για παράδειγμα, η αποστολή σε συσκευασία δώρου; Έχουμε τη δυνατότητα να συνεργαστούμε με κάποια εταιρεία διαχείρισης smart lockers; Μπορούμε να κάνουμε πιο προσωποιημένες προτάσεις στους υφιστάμενους αλλά και τους πιθανούς πελάτες μας;

Γενικώς, οι «έξυπνες» λύσεις θα αποτελέσουν ένα από τα βασικά κλειδιά για την περαιτέρω ανάπτυξη ενός ηλεκτρονικού καταστήματος. Η συνεχής επιδίωξη για την πιο χαμηλή τιμή φέρνει μεν πωλήσεις, αλλά δημιουργεί μεγαλύτερο άγχος και φέρνει μικρότερα περιθώρια κέρδους. Ένας συνδυασμός που δεν είναι και πολύ καλός, ιδίως όταν οδηγεί σε λάθη και αστοχίες σε άλλα τμήματα της αγοραστικής εμπειρία.

Το θέμα δεν είναι πάντα να είσαι ο πιο φθηνός. Αλλά να προσφέρεις την καλύτερη δυνατή ισορροπία μεταξύ τιμής και εμπειρίας. Γιατί δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που μπορεί στο marketplace που συμμετέχεις να εμφανίζεσαι ότι έχεις την πιο χαμηλή τιμή, αλλά όταν προσθέτει κανείς τα μεταφορικά, να είσαι πιο ακριβός από κάποιον άλλο. Και όταν αυτό το καταλάβει ο καταναλωτής, τότε πολύ απλά δεν θα σε ξαναπροτιμήσει. Όταν για να καταφέρεις να επιβιώσεις σε αυτή την εξαιρετικά ανταγωνιστική αγορά, η επαναληψιμότητα είναι κλειδί για την επιτυχία.

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι (γεννήτορες και μεγάλοι μάστορες στην τέχνη του θεάτρου) αξιοποιούσαν συχνά-πυκνά, για να δώσουν την επιθυμητή λύση σε μια τραγωδία, το τέχνασμα του «από μηχανής Θεού», που κατέβαινε εντυπωσιακά με ένα γερανό στη σκηνή, για να κάνει την παρέμβασή του και να ικανοποιήσει τους θεατές. Προφανώς, αυτό γινόταν σε πολύ δύσκολες καταστάσεις, όπου οι κοινοί θνητοί και οι δικές τους δυνατότητες δεν αρκούσαν.

Δεν ξέρω γιατί (ίσως για το εντυπωσιακό του πράγματος και όχι μόνο), αλλά αυτόν τον «από μηχανής Θεό» μου θύμισε το φιλόδοξο σχέδιο που ανακοίνωσε πριν από λίγες ημέρες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το οποίο περιλαμβάνει τη σχεδίαση και υλοποίηση ενός περίπλοκου δορυφορικού συστήματος συνολικού προϋπολογισμού άνω των €6 δισ. που θα αναπτυχθεί στον ουρανό της «γηραιάς ηπείρου», καλύπτοντας και την Αφρική – κοντά στον βασιλικό, ποτίζεται κι η γλάστρα… Στόχος του, η προστασία και διαφύλαξη της κυριαρχίας της σ’ ό,τι αφορά στην αναγκαία και πολύτιμη συνδεσιμότητα, τόσο στο εσωτερικό της ΕΕ, όσο και στην επικοινωνία της με τον υπόλοιπο κόσμο, που -για την ώρα- δεν εξαρτάται μονάχα από αυτήν, άρα… υπάρχει εν δυνάμει θέμα.

Ποιόν έχει απέναντί της (ή μάλλον, από πάνω της) η Ευρώπη; Το Project Kuiper της Amazon και το Project Starlink της SpaceX – μ’ άλλα λόγια τους κ. Bezos και Musk- δυο ιδιωτικές εταιρίες αμερικανικής προέλευσης (πάλι καλά, που δεν είναι κινεζικής ή ρωσικής). Και βέβαια, η αιτία που «κόπτεται» η Ευρώπη, είναι η ευρύτερη προσπάθεια που κάνει για να βάλει τάξη στα του οίκου της.

Τα παθήματα λόγω της πανδημίας φαίνεται πως της έγιναν μαθήματα κι έτσι προσπαθεί να ανακτήσει, όπου και όπως μπορεί, τον έλεγχο στρατηγικών σημείων, στα οποία δεν είχε δώσει ως τώρα τη δέουσα σημασία. Πάρτε, για παράδειγμα, το μείζον θέμα της επάρκειας σε ημιαγωγούς, χωρίς τους οποίους κινδυνεύουν σοβαρά η «υγεία» και οι στόχοι της ψηφιακής δεκαετίας που ήδη τρέχει… Ενώ η Ευρώπη είναι κορυφαία στη σχεδίαση των τσιπ, η κατασκευή τους (προφανώς για οικονομικούς λόγους) είχε «εκχωρηθεί» σε Κινέζους, Ταϊβανέζους και άλλους Ασιάτες. Πλέον, οι Βρυξέλλες όχι μόνο προωθούν το Chips Act, αλλά επιδιώκουν να ξαναφέρουν στην Ευρώπη την παραγωγή τουλάχιστον του 20% των αναγκών της, μέσα στα επόμενα χρόνια.

Βλέποντας πως οι κρίσιμες υποδομές, πάνω στις οποίες «τρέχουν» η οικονομία, η ασφάλεια και η άμυνα της Ευρώπης δεν ελέγχεται στον επιθυμητό βαθμό, η Επιτροπή είναι αποφασισμένη να βάλει το χέρι βαθιά στην τσέπη, αξιοποιώντας και τον «από μηχανής Θεό», τις συνδέσεις που θα «κατέβουν από τον ουρανό». Έτσι, σύμφωνα με το σχέδιό της, θα διαθέσει η ίδια  €2,4 δισ. την πενταετία 2022-27 (το project ξεκινάει φέτος, με πρώτο χρόνο υλοποίησης τον επόμενο) και τα υπόλοιπα χρήματα θα προέλθουν από τον τακτικό προϋπολογισμό της ΕΕ, τις χώρες–μέλη, την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος και ιδιώτες επενδυτές.

Και, για να μην αμφιβάλει κανείς, η ανακοίνωση των Βρυξελλών χαρακτηρίζει το νέο πρόγραμμα διασφάλισης της συνδεσιμότητας ως «στρατηγικό περιουσιακό στοιχείο της Ευρώπης, που θα επιτρέψει την τεχνολογική ανεξαρτησία της, τη διατήρηση της ανταγωνιστικότητάς της, αλλά και την ταχύτατη σύνδεση πολιτών και επιχειρήσεων». Μάλιστα, ο Επίτροπος αρμόδιος για την  Εσωτερική Αγορά, Τιερί Μπρετόν, υπογράμμισε πως «το διάστημα παίζει ολοένα αυξανόμενο ρόλο στην καθημερινότητά μας, εκτός από τον υφιστάμενο ρόλο του στην οικονομική ανάπτυξη, την ασφάλειά μας και τη γεωπολιτική βαρύτητα της Ευρώπης».

Φυσικά, η τεχνολογία που θα χρησιμοποιηθεί στο ευρωπαϊκό διαστημικό σύστημα «ασφαλών» επικοινωνιών, θα είναι τέτοια ώστε «να διασφαλίζει την παγκόσμια και αδιάλειπτη συνδεσιμότητα» συμπεριλαμβανομένης και της διαχείρισης κρίσεων, προφανώς με πλήρη κρυπτογράφηση και ό,τι άλλο χρειάζεται, προσθέτουμε εμείς, για να αντιμετωπίσει όχι μόνο τις σημερινές, αλλά κυρίως τις προηγμένες -αυριανές- κυβερνοεπιθέσεις, που συνεχώς αυξάνουν και πληθαίνουν.

Μάλιστα, τα «μυαλά» της Κομισιόν έχουν κάνει και τους υπολογισμούς τους, όσον αφορά στο οικονομικό όφελος αυτού του φιλόδοξου προγράμματος, προβλέποντας προστιθέμενη αξία της τάξεως των €17-24 δισ. από την υλοποίηση του δορυφορικού συστήματος, μαζί βεβαίως με τη δημιουργία αρκετών χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας και τη γενικότερη προώθηση καινοτόμων δράσεων και έργων σε όλες τις χώρες-μέλη.

Για να δούμε… θα κάνει, τελικά, ο «από μηχανής Θεός» το θαύμα του;

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Πριν από μερικές ημέρες, έφθασε στο email μου μία πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη της Accenture, η οποία αναφερόταν στο social commerce. Δηλαδή, τη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης για αγορές. Και τα συμπεράσματά της ήταν άκρως ενδιαφέροντα.

Καταρχάς, αναφέρει ότι η παγκόσμια αγορά εμπορίου από μέσα κοινωνικής δικτύωσης (social commerce) από 492 δισ. δολάρια που ήταν το 2021 θα φθάσει στα 1,2 τρισ. δολάρια το 2025, καθώς αναμένεται να αναπτυχθεί τρεις φορές ταχύτερα από το παραδοσιακό ηλεκτρονικό εμπόριο. Η ανάπτυξη αυτή θα οφείλεται κυρίως στους χρήστες μέσων κοινωνικής δικτύωσης που ανήκουν στις γενιές Gen Z και Millennial, αντιπροσωπεύοντας το 62% των παγκόσμιων δαπανών στο social commerce έως το 2025. Επιπλέον, Το 64% των χρηστών μέσων κοινωνικής δικτύωσης που συμμετείχε στην έρευνα δήλωσε ότι πραγματοποίησε τουλάχιστον μία αγορά μέσω κοινωνικών δικτύων τον περασμένο χρόνο, γεγονός το οποίο -βάσει εκτιμήσεων της Accenture- μεταφράζεται σε περίπου 2 δισ. αγοραστές παγκοσμίως.

Τα νούμερα είναι προφανώς εντυπωσιακά και δείχνουν γιατί οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στο χώρο του ηλεκτρονικού εμπορίου θα πρέπει οπωσδήποτε να δουν τα social media ως ένα ακόμη κανάλι πωλήσεων. Και αυτό δεν σημαίνει απλά να τα χρησιμοποιούν αποκλειστικά για πωλήσεις, αλλά και για να ενημερώνουν και να εξυπηρετούν τους πελάτες τους.

Ένα πολύ σημαντικό στοιχείο της έρευνας, όμως, είναι το εξής: ότι η ευκαιρία του social commerce είναι εξίσου σημαντική τόσο για τις μεγάλες επιχειρήσεις όσο και για ιδιώτες και μικρότερα brands. Συγκεκριμένα, το 59% των social commerce αγοραστών δήλωσε ότι είναι πιο πιθανό να υποστηρίξει μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις μέσω του social commerce παρά όταν πραγματοποιεί αγορές μέσω ηλεκτρονικού εμπορίου. Επιπλέον, το 63% δήλωσε ότι είναι πιο πιθανό να αγοράσει ξανά από τον ίδιο πωλητή, γεγονός που υπογραμμίζει, σύμφωνα με την Accenture, τα οφέλη του social commerce στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης και στην αύξηση των επαναλαμβανόμενων αγορών.

Πρακτικά, αυτό που πρέπει να γίνει πλέον κατανοητό, είναι ότι μία επιχείρηση πρέπει να χρησιμοποιεί πολλαπλά κανάλια πωλήσεων. Το φυσικό κατάστημα δεν αρκεί και σε ορισμένες περιπτώσεις δεν είναι απαραίτητο. Ακόμη και το ηλεκτρονικό κατάστημα μπορεί να μην είναι απαραίτητο πλέον, δεδομένου ότι σε μία μικρή επιχείρηση αρκεί να έχει παρουσία σε ένα ή περισσότερα marketplaces και στα social media. Σε κάθε περίπτωση, όμως, δεν θα πρέπει να έχει ένα μόνο κανάλι πωλήσεων. Γιατί σε αυτή την περίπτωση χάνει πολλαπλές ευκαιρίες να βρει πελάτες και να τους εξυπηρετήσει. Και ειδικά για τις μικρές επιχειρήσεις, τα ψηφιακά κανάλια -ιδίως εκείνα που δεν απαιτούν μεγάλες επενδύσεις, όπως είναι τα marketplaces και τα social media- μπορεί να αποδειχθούν μία χρυσή ευκαιρία.

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Για το κίνημα της «Μεγάλης Παραίτησης» έχουμε ξαναγράψει παλιότερα σ’ αυτή τη φιλόξενη στήλη, επισημαίνοντας ότι οι εξελίξεις είναι ραγδαίες. Μπορεί το παλιό λαϊκό τραγουδάκι να έλεγε «άμα θες να φύγεις, φύγε κι άμα θες να κάτσεις, κάτσε», όμως, αυτοί που φεύγουν είναι πλέον πολλοί, πάρα πολλοί, δημιουργώντας σημαντικά προβλήματα τόσο στη λειτουργία των επιχειρήσεων και των οργανισμών, που μένουν με αυξανόμενα κενά στο οργανόγραμμά τους, όσο και στην πορεία της ανάπτυξης ενός τομέα ή και μιας ολόκληρης χώρας.

Μιλάμε πλέον για μαζικές αποχωρήσεις και για υψηλή «πτητικότητα» που δεν εντοπίζεται μονάχα στον χώρο της Τεχνολογίας, αλλά έχει οριζόντιες επιπτώσεις και σε κάθε άλλον τομέα που επηρεάζεται από αυτόν – δηλαδή, περισσότερο ή λιγότερο, στο σύνολο της αγοράς. Ειδικά σ’ αυτόν, όμως, οι ιστορίες που διαβάζουμε είναι εντυπωσιακές: στις ΗΠΑ, όπως έγραψε πρόσφατα το Wired επικαλούμενο την εταιρία ερευνών Statista, οι «παραιτούμενοι» αυξάνουν σταθερά τους τελευταίους οκτώ μήνες, ενώ στη Βρετανία -όπως δείχνουν στοιχεία της Deutsche Bank- οι αποχωρήσεις ακολουθούν ανάλογο ρυθμό, με το 80% μάλιστα να μη σκέφτεται να ξαναρχίσει σύντομα δουλειά!

Κι όλα αυτά δεν γίνονται μόνο «έξω από δω», στην Εσπερία, γίνονται και στα «καθ’ ημάς»! Δεν περνάει ημέρα που μη διαβάζω μηνύματα από φίλους και γνωστούς-μέλη του περί την τεχνολογία οικοσυστήματος, που αποφασίζουν να αλλάξουν «σπίτι» - οι περισσότεροι αλλάζουν εταιρία και ρόλο, καθώς η ανάκαμψη (κυρίως σε επίπεδο προοπτικών, για την ώρα) ανοίγει νέες θέσεις εργασίας και φέρνει ευκαιρίες αναβάθμισης. Όμως, δεν λείπουν και κάποιοι τολμηρότεροι που αποφασίζουν «να το πάρουν αλλιώς», να αλλάξουν δηλαδή το πεδίο, τον τομέα και το αντικείμενο με το οποίο ασχολούνταν ως τώρα, για να εστιάσουν σε κάτι καινούριο και διαφορετικό, που θα αποτελέσει τη νέα πρόκληση για τη ζωή τους, έπειτα από δυο «χαμένα» χρόνια.

Γιατί, όπως τουλάχιστον λένε κοινωνιολόγοι και ψυχολόγοι, σε μια προσπάθεια να εξηγήσουν τα αίτια, η πανδημία με τον εγκλεισμό που επέβαλε και τον πόνο που προκάλεσε σε πάμπολλες οικογένειες, λειτούργησε σαν «κώδωνας κινδύνου» για τους εργαζόμενους – μέλη τους. Βιώνοντας δίπλα τους τον θάνατο και την ταλαιπωρία, όντας υποχρεωμένοι να εργάζονται από το σπίτι, με ό,τι σημαίνει αυτό από πλευράς «θολών» κόκκινων γραμμών μεταξύ δουλειάς και σχόλης, ολοένα και αυξάνουν εκείνοι που θέλουν «να τα αλλάξουν όλα», να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα, να κάνουν επιτέλους αυτό που πάντοτε ονειρεύονταν, γιατί «η ζωή είναι μικρή και δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει αύριο»…

Αυτή είναι η μια πλευρά του νομίσματος. Η άλλη -γιατί συνέβη κι αυτό, διαβάσαμε σχετικά άρθρα στη διεθνή ειδησεογραφία- είναι εκείνη των εργαζόμενων που θέλουν να πετύχουν «μ’ ένα σμπάρο, δυο τρυγόνια», δηλαδή να έχουν -αφού εργάζονται από το σπίτι- δυο full time jobs (και δυο μισθούς, βεβαίως) στην ώρα του ενός. Μια άλλη εκδοχή είναι ότι θέλουν να δοκιμάσουν για λίγο καιρό και τις δυο δουλειές, ώστε να κρατήσουν τη συνέχεια εκείνη που θεωρούν ότι τους ταιριάζει (και τους αμείβει) καλύτερα. Καθώς το αφεντικό δεν μπορεί (και δεν πρέπει, βάσει του νόμου), να παρακολουθεί αν ο εργαζόμενος αφιερώνει όλο το χρόνο του στη δουλειά του, ως όφειλε, αλλά κρίνει απλώς εκ του αποτελέσματος, είναι εύκολο να ξεγελαστεί – αυτό, όμως, μπορεί να κρατήσει πολύ; Οι ειδικοί λένε όχι. Ακόμα κι αν τα αποτελέσματα είναι ικανοποιητικά για τους δυο εργοδότες, δεν ισχύει το ίδιο για τον εργαζόμενο, καθώς παραμονεύει ο μέγας κίνδυνος του burn-out, της συσσωρευμένης κόπωσης στα όρια της εξάντλησης που, αργά ή γρήγορα, θα βγει στην επιφάνεια και θα του στοιχίσει ακριβά, σ’ ό,τι αφορά στη σωματική και την ψυχική υγεία του…

Κι άμα θέλει να φύγει, πώς τον κρατάς; Αφού πούμε πως μια τέτοια απόφαση δεν είναι ποτέ στιγμιαία, καλό είναι να γνωρίζουμε πως η «πιστότητα» θέλει τρόπο και χρόνο: ο εργοδότης πρέπει να μιλάει με τους συνεργάτες του, να ακούει τις ανησυχίες τους, να δίνει δίκαιη λύση στα προβλήματά τους, να τους φροντίζει (οικονομικά και επιμορφωτικά), να τους δίνει ευκαιρίες για να αποδείξουν κάτι που υποστηρίζουν, να τους εμπνεύσει να συμμετέχουν σε κοινά οράματα. Κι αν, παρόλα αυτά, ο εργαζόμενος επιμένει να φύγει, τουλάχιστον ας φύγει σαν φίλος κι όχι σαν εχθρός, με ό,τι κινδύνους μπορεί να κρύβει αυτό…

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Στο ηλεκτρονικό εμπόριο μετράνε τα πάντα. Από την αρχική σελίδα ενός ηλεκτρονικού καταστήματος, μέχρι την παραλαβή. Η τιμή δεν είναι το μόνο ζητούμενο και αυτό είναι κάτι που πρέπει να γίνει απόλυτα κατανοητό από όλους τους εμπλεκόμενους.

Θα φέρω ένα παράδειγμα: Τετάρτη βράδυ βλέπω μία προσφορά από εταιρεία με νέο, καινοτόμο brand που έχει -μέχρι τώρα- δείξει πολύ καλά δείγματα όσον αφορά στο επίπεδο εξυπηρέτησης των πελατών της. Η προσφορά είναι καλή, αποφασίζω να την αξιοποιήσω. Η συγκεκριμένη εταιρεία υπόσχεται παράδοση εντός Αττικής σε 1 εργάσιμη ημέρα και αν η παραγγελία γίνει μέχρι τις 12 το μεσημέρι, η συγκεκριμένη εταιρεία δηλώνει ότι μπορεί να υπάρξει και αυθημερόν παράδοση.

Η παραγγελία έγινε Τετάρτη βράδυ, έχουμε φθάσει Κυριακή και ακόμη περιμένω να παραδοθεί. Με εξαίρεση ένα μήνυμα που ζητάνε συγγνώμη γιατί η εταιρεία ταχυμεταφορών αντιμετωπίζει μεγάλο όγκο παραγγελιών και άλλο ένα το Σάββατο που λέει ότι «η παραγγελία σας είναι σε αποστολή» δεν υπάρχει κάποια ενημέρωση.

Το πρόβλημα δεν είναι ότι η παραγγελία θα παραδοθεί Δευτέρα, αλλά ότι σε περίπτωση που υπόσχεσαι κάτι, θα πρέπει να μπορείς και να το τηρείς. Αν δεν μπορείς, ενημέρωσε τον πελάτη σου τη στιγμή που βάζει την παραγγελία ώστε να γνωρίζει. Αν η προσφορά που κάνεις έχει ως αποτέλεσμα να υπάρχει τεράστιος όγκος παραγγελιών και δεν μπορείς να τηρήσεις τις υπόλοιπες δεσμεύσεις, «πάγωσέ» την. Σε διαφορετική περίπτωση, η εικόνα που δημιουργείς στον καταναλωτή είναι μίας επιχείρησης που δε σέβεται τον πελάτη της και το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να του πάρει όσο το δυνατόν περισσότερες παραγγελίες.

Ίσως κάποιοι να με αποκαλέσουν «υπερβολικό» και ενδεχομένως και να είμαι. Αλλά πρέπει να γίνει κατανοητό ότι οι καταναλωτές γίνονται πλέον όλο και πιο απαιτητικοί. Ενδεχομένως να γίνονται και υπερβολικοί. Αλλά όσοι θεωρούν υπερβολικές αυτές τις αντιδράσεις, καλό θα είναι να σκεφτούν τη δική τους αντίδραση αν ήταν στη θέση του πελάτη. Όπως επίσης και πως αντιδρούν οι ίδιοι, όταν ένας πωλητής δεν έχει τηρήσει απολύτως τις δεσμεύσεις του.

Γενικότερα, είναι καλύτερα να κρατάς χαμηλά τον πήχυ, ώστε όταν τον ξεπερνάς να αισθάνεται ο πελάτης καλύτερα. Είναι προτιμότερο να πεις στον πελάτη ότι θα έχει την παραγγελία του σε 5 ημέρες και να την έχει σε 3 ημέρες, από το να του πεις ότι θα την έχει σε 2 ημέρες και να την παραλάβει την τρίτη. Η διαφορά στην ψυχολογία είναι τεράστια. Και είναι ένας βασικός λόγος για την ενίσχυση της εμπιστοσύνης των πελατών. Με την εμπιστοσύνη να αποτελεί πλέον τη λέξη – κλειδί για οτιδήποτε έχει να κάνει με το ηλεκτρονικό εμπόριο.

Μοιραστείτε το άρθρο

Λέγαμε μόλις την περασμένη εβδομάδα από τούτη εδώ τη στήλη, με αφορμή την -λόγω τηλεργασίας- "νεκρανάσταση" των desktop υπολογιστών, πως «έχει ο καιρός (και το PC) γυρίσματα». Πού να ξέραμε τι θα γινόταν, τις αμέσως επόμενες ημέρες – εδώ να δεις γύρισμα… Στο «χουνέρι» του Μαρκ Ζούκερμπεργκ, αναφέρομαι, βέβαια, και στην κατακόρυφη πτώση της τιμής της μετοχής της Meta (πρώην Facebook), που έχασε την Πέμπτη το ένα τέταρτο της αξίας της, στις αγορές – κάτι που μεταφράζεται σε περίπου $230 δισ... Ο ιδρυτής και κύριος μέτοχος της εταιρίας, λέγεται ότι έχασε πάνω από 30 δισ. από την τεράστια περιουσία του, κυριολεκτικά μέσα σε μια μέρα!

Θα μου πείτε πως «όσοι έχουν τα γένια, έχουν και τα κτένια» και δεν θα έχετε άδικο. Όμως, σαν γεγονός και εξέλιξη δεν παύει να είναι τουλάχιστον εντυπωσιακό και αξίζει να μας απασχολήσει, καθώς, με αφορμή αυτή την εντυπωσιακή βουτιά που κανείς δεν ξέρει πώς θα εξελιχθεί τις επόμενες ημέρες (την ώρα που γράφονται τούτες οι γραμμές, η τιμή της μετοχής παραμένει στα «τάρταρα»), είδαν το φως της δημοσιότητας άπειρα σχόλια, σχετικά με τις κινήσεις του "Ζουκερβέργιου" και γενικότερα της εταιρίας του, τον τελευταίο καιρό.

Προφανώς, οι ειδήμονες αναγνωρίζουν και αποδέχονται ομόφωνα ότι οι εταιρίες τεχνολογίας αποτελούν πλέον τη ‘ραχοκοκαλιά’ των αγορών, όσον αφορά στην κεφαλαιοποίησή τους, καταλαμβάνοντας χάρη και στην πανδημία τις περισσότερες θέσεις του σχετικού Top 10 (Apple – Saudi Aramco - Microsoft – Amazon – Alphabet (Google) – Facebook – Tencent – Tesla – Alibaba – Berkshire Hathaway, είναι η δεκάδα). Μόνη «παραφωνία» είναι ο ενεργειακός κολοσσός της Σαουδικής Αραβίας, στη δεύτερη, και την αμερικανική χρηματοοικονομική εταιρία στην τελευταία θέση της δεκάδας. Με αφορμή τις πρόσφατες εξελίξεις, όμως, επισημαίνουν πως ακόμα κι αυτές δεν έχουν "ασυλία" εκ μέρους του κοινού – έτσι, πρέπει να μετράνε προσεκτικά τις κινήσεις τους, γιατί η «τιμωρία» μπορεί αφενός να είναι απότομη, αφετέρου να κοστίσει πολύ ακριβά...

Τι έκανε, λοιπόν, το Facebook για να το τιμωρήσουν οι αγορές ακαριαία, με άμεση αποεπένδυση και πτώση της τιμής της μετοχής του κατά 26%; Μόλις την προηγούμενη ημέρα, είχε ανακοινώσει την πρώτη (ever, στα 18 χρόνια της λειτουργίας του – αρχές Φεβρουαρίου του 2004 «γεννήθηκε», στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ!) μείωση στον αριθμό των καθημερινών ενεργών χρηστών του. Κι αυτό, απ’ ό,τι φαίνεται, «ξεχείλισε το ποτήρι» που γέμισαν οι τόσες meta-λλαγές, τις οποίες ανακοίνωσε το δημοφιλέστερο (ακόμα) κοινωνικό δίκτυο στον κόσμο, με άμεσο αποτέλεσμα την σχεδόν ενστικτώδη «τιμωρία» της μετοχής του από τους επενδυτές.

Οι New York Times εντοπίζουν, μάλιστα, έξι λόγους, γι’ αυτή τη meta-στροφή. Αρχικά, εστιάζουν στην αδυναμία του ίδιου του Facebook να προσελκύσει περισσότερους χρήστες – σε κάθε χώρο υπάρχει, κάποια στιγμή, το αναπόφευκτο «ταβάνι». Δεύτερο λόγο θεωρούν την απόφαση της Apple, πριν από περίπου ένα χρόνο, να δώσει τη δυνατότητα στους χρήστες iPhone να απαγορεύουν την παρακολούθηση της online δραστηριότητάς τους από το Facebook – μέγα πλήγμα, που το τελευταίο παραδέχεται ότι θα του μειώσει τα έσοδα κατά $10 δισ., μόνο μέσα στο ’22… Τρίτος λόγος, ο οξύτερος ανταγωνισμός με την Google, που βασίζεται σε διαφορετικές λύσεις για να παρακολουθεί τους χρήστες του και να «μαρτυράει» τις κινήσεις τους στις δικές του επιχειρήσεις – πελάτες!

Ως τέταρτος λόγος αναφέρεται από τους ΝΥΤ το Tik-Tok, που έχει ήδη περάσει το «ψυχολογικό» όριο του 1 δισ. χρηστών και συνεχίζει να ανεβαίνει, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες εκ μέρους του ανταγωνισμού, κλέβοντας μερίδια αγοράς και έσοδα. Δεν θα μπορούσε να αγνοηθεί, επίσης, (κι αυτός είναι ο πέμπτος λόγος), το μεγάλο κόστος, που ήδη ξεπέρασε τα $10 δισ., για τη στήριξη των σχεδίων του Μαρκ Ζούκερμπεργκ σχετικά με την υλοποίηση του MetaVerse, τα οποία ενδέχεται (όπως δηλώνουν άλλοι σχολιαστές) να μπήκαν σε εφαρμογή εσπευσμένα, με προφανή στόχο να αποσπαστεί η προσοχή του κοινού από άλλα επιβαρυντικά για την εταιρία σκάνδαλα. Κι εκεί ακριβώς βρίσκεται ο έκτος λόγος για την αρνητική στάση του κοινού: όχι μόνο αυτά δεν «θάφτηκαν», αλλά βγαίνουν το ένα μετά το άλλο στην επιφάνεια, με τη νέα μητρική να απειλείται από βαρύτατα πρόστιμα, αν οι συνεχιζόμενες έρευνες αποδείξουν την ενοχή της.    

Είναι, λοιπόν, να μην αναρωτιέσαι μήπως βιάστηκε να meta-κομίσει στο meta-σύμπαν ο "Ζουκερβέργιος";

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Η είσοδος της JP Morgan στη Viva Wallet έφερε στο προσκήνιο τον κλάδο του fintech και στην Ελλάδα. Το fintech είναι ουσιαστικά η συντομογραφία των "financial technologies" και πρακτικά περιλαμβάνει τις εταιρείες εκείνες που αξιοποιούν τις ψηφιακές τεχνολογίες προκειμένου να προσφέρουν χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες με έναν διαφορετικό τρόπο. Ή αν προτιμάτε, προσφέρουν χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες με τον τρόπο που ταιριάζει στη δεκαετία των ’20s που διανύουμε.

Οι αποτιμήσεις των fintech εταιρειών έχουν «εκτοξευτεί» την τελευταία τριετία και αν νομίζετε ότι αυτή της Viva Wallet είναι υψηλή, μάλλον θα πρέπει να δείτε λίγο την περίπτωση της σουηδικής Klarna. Η αποτίμηση της Klarna ανέρχεται στα 45,6 δισ. δολάρια και είναι η μεγαλύτερη -σε αποτίμηση- startup στην Ευρώπη! Όσον αφορά τη δραστηριότητα της, ασχολείται με αυτό που ονομάζεται στα αγγλικά BNPL ή αλλιώς Buy Now Pay Later και είναι από τις υπηρεσίες που θα μας απασχολήσουν πολύ τα επόμενα χρόνια.

Το BNPL πρακτικά κάνει αυτό που λέει το όνομά του. Αγοράζεις κάτι τώρα και το πληρώνει αργότερα. Ουσιαστικά, το μοντέλο είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό των δόσεων (χωρίς τη χρήση πιστωτικής κάρτας), όμως, υπάρχουν αρκετές διαφορές. Μία είναι ότι το επιπλέον κόστος για τον καταναλωτή είναι εξαιρετικά χαμηλό και το δεύτερο είναι ότι η Klarna -και πολλές ακόμη αντίστοιχες εταιρείες- προσφέρει αυτή την υπηρεσία σε όποια επιχείρηση λιανικής το επιθυμεί. Δηλαδή, δεν χρειάζεται η επιχείρηση να δημιουργήσει τη δική της υποδομή προκειμένου να το κάνει.

Ενδεχομένως, κάποιοι να χαρακτηρίσουν αυτό το μοντέλο και μία μορφή καταναλωτικών δανείων, όμως, στην πραγματικότητα είναι λίγο διαφορετικό. Οι εταιρείες BNPL είναι εκείνες που δημιουργούν τη σχέση με τον καταναλωτή, κάτι που σημαίνει ότι συγκεντρώνουν πολλά δεδομένα για την καταναλωτική συμπεριφορά. Δεδομένα, τα οποία έχουν πολύ μεγαλύτερη αξία από όσο νομίζουν πολλοί.

Παράλληλα, όμως, το μοντέλο του BNPL έχει μεγάλο ενδιαφέρον για τις επιχειρήσεις λιανικής. Πολύ απλά γιατί το κόστος που έχει να προσφέρουν στους πελάτες τους τη δυνατότητα για πληρωμή με δόσεις είναι πολύ μικρότερο σε σχέση με αν το προσέφεραν μέσω κάποιας τράπεζας και με τη χρήση πιστωτικών καρτών. Επιπλέον, πολλοί καταναλωτές δεν θέλουν να χρησιμοποιούν πιστωτικές κάρτες και προτιμούν τις χρεωστικές, προκειμένου να έχουν καλύτερο έλεγχο των δαπανών τους. Αλλά υπάρχουν και φορές που θέλουν να έχουν τη δυνατότητα να κάνουν πληρωμές με δόσεις. Και εδώ είναι που το BNPL μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά χρήσιμο. Και γι’ αυτό η δημοτικότητα αυτής της μεθόδου έχει αρχίσει και αυξάνεται ραγδαία τα τελευταία χρόνια. Με αποτέλεσμα η Klarna να έχει φθάσει σε τόσο υψηλή αποτίμηση!

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]

Πώς τα φέρνει η τύχη καμιά φορά… Ανατροπές συμβαίνουν παντού, βεβαίως, και ο χώρος της ψηφιακής τεχνολογίας δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση.

Εκεί που μια ολόκληρη κατηγορία συσκευών, τα PC και ιδιαίτερα τα desktop, ήταν ως πρόσφατα σε μάλλον καθοδική πορεία χάνοντας συνεχώς έδαφος, εκεί που επαγγελματίες και ιδιώτες έδιναν «ψήφο εμπιστοσύνης» (με τον οβολό τους και τις προτιμήσεις τους στις αγορές) στις ολοένα και πιο ισχυρές φορητές συσκευές -πείτε το laptop, tablet ή παντοδύναμα κινητά τελευταίας γενιάς- επιλέγοντάς τες ως συντρόφους και εργαλεία στη δουλειά και στη σχόλη, τσακ… να τη η μεγάλη κρίση, που αλλάζει τους κανόνες του παιχνιδιού και φέρνει τα πάνω – κάτω.

Για την πανδημία μιλάω, προφανώς, που μέσα στα τόσα που έχει αλλάξει στη ζωή μας, μας ανάγκασε -ως ένα βαθμό και ανάλογα με το επάγγελμα του καθενός- να εργαζόμαστε πλέον όχι στην έδρα της επιχείρησης ή του οργανισμού όπου απασχολούμαστε, αλλά από το σπίτι, με όλες τις ενδιάμεσες καταστάσεις (τρείς μέσα – δυο έξω, που λένε και στο στρατό), να ισχύουν αναλόγως καταστάσεων και συμφωνιών. Έστω κι αν στην Ελλάδα αυτό δεν είναι ακόμα ο κανόνας – πρόσφατη έρευνα του ΣΕΒ ανεβάζει στο 18,8% του εργατικού δυναμικού όσους έχουν πλήρη δυνατότητα και στο 38,8% όσους έχουν δυνατότητα μερικής μόνο τηλεργασίας- στον δυτικό κόσμο και πιθανόν σε κάποιες τεχνολογικά προηγμένες χώρες της Ασίας, αυτό τείνει να γίνει πλέον κανόνας, άρα θα έλθει και σε μας, με τη δέουσα χρονική υστέρηση…

Κι εκεί που οι πωλήσεις PC έφθιναν ή σε άλλες χώρες είχαν τελματώσει, ξαφνικά πήραν πάλι την ανιούσα, καθώς ο αξιόπιστος εξοπλισμός θεωρείται πλέον εκ των ων ουκ άνευ, στην εποχή της νέας κανονικότητας, προκειμένου να μην υπάρχουν τα γνωστά και μη προβλήματα στη διάρκεια της καθημερινής εργασίας, που απειλούν την ποιότητα της δουλειάς μας και τα νεύρα μας. Γιατί, από το σπίτι μάλλον είναι δύσκολη κάθε προσφυγή στο τμήμα τεχνικής υποστήριξης, όπως θα γινόταν στο γραφείο στην πρώτη «στραβή»…

Τα μηνύματα από την Εσπερία, μάλιστα, δεν ήλθαν αυτή τη φορά από τους «συνήθεις υπόπτους» τις εταιρίες ερευνών, αλλά από ένα υψηλόβαθμο στέλεχος της Microsoft, ο οποίος ομιλεί μετά λόγου γνώσεως, καθώς πρόκειται για τον Panos Panay (Πάνο Παναή),  Executive Vice President & Product Chief Officer για όλες τις συσκευές της εταιρίας που «τρέχουν» Windows (ο ίδιος προσθέτει με περισσό καμάρι στους τίτλους του κι εκείνους του συζύγου και πατέρα τεσσάρων παιδιών). Ο Ελληνοκύπριος μηχανικός, που μετράει ήδη 17 χρόνια στην εταιρία και τα μάτια του έχουν δει πολλά, θεωρεί πως η πανδημία έχει παίξει καθοριστικό ρόλο σ’ αυτή τη αλλαγή πορείας, που αποτυπώνεται και στα αυξημένα έσοδα για το πρόσφατο τρίμηνο, στον τομέα του.

Κι επειδή αν δεν παινέψεις το σπίτι σου, πέφτει και σε πλακώνει, ο Παναή δήλωσε στο ψηφιακό newsletter Axios ότι η ενασχόληση των χρηστών με τους υπολογιστές τους και ειδικά τα Windows 11, που παρουσιάστηκαν τον περασμένο Οκτώβριο, έχει αυξηθεί κατά 40%, σε σχέση με τα Windows 10, καθώς όλο και περισσότεροι μπαίνουν στον κόσμο των video-games, τα οποία «αποτελούν μέρος του πυρήνα των Windows». Η Microsoft, άλλωστε, αυτό το κύμα πάει να «καβαλήσει», όπως έδειξε και η πρόσφατη εξαγορά της κορυφαίας εταιρίας του χώρου, Activision Blizzard, αντί 68 δισ. δολαρίων! Τί να σου κάνει η οθονίτσα του κινητού ή, άντε, του tablet, όταν θες να... φτιαχτείς με το Call of Duty;

Ιδού, λοιπόν, τα γυρίσματα του καιρού του τίτλου και τα αποτελέσματά τους στην πράξη: από τα σούπερ-ντούπερ κινητά (τώρα πια 5G, φυσικά…) και τις μεγάλες τηλεοράσεις των πολλών Κ (οι 4K σιγά-σιγά γίνονται Passée) που κυριαρχούσαν ως πρόσφατα στις προτιμήσεις του κοινού, πάμε πίσω (;) στα PC – εργαλεία, που θα καλύψουν τις ανάγκες μας για τηλεργασία και όλα τα e-(learning – banking – commerce, για να πιάσουμε τα βασικά), μαζί με ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς: από την ψυχαγωγία και την ενημέρωση ως την κοινωνική δικτύωση (αν κι εδώ τα κινητά βαστάνε γερά!) και την επικοινωνία. Για το metaverse, μάλλον θα πρέπει να αφιερώσουμε ολόκληρο, ξεχωριστό άρθρο…   

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]