Ένα από τα μεγάλα θέματα στο φετινό MWC, όχι από πλευράς παρουσίας, αλλά ουσίας και μάλιστα κρίσιμης για τις μελλοντικές εξελίξεις, ήταν αυτό της διαμάχης μεταξύ τηλεπικοινωνιακών εταιριών και Big Tech, με τις πρώτες να αντιδρούν έντονα στο σημερινό καθεστώς της αγοράς, που θέλει να επωμίζονται μόνες τους το μεγάλο κόστος για τη δημιουργία υπερσύγχρονων τηλεπικοινωνιακών δικτύων, και τις δεύτερες απλώς να τα χρησιμοποιούν σχεδόν δωρεάν…
Στη Βαρκελώνη, τόπο συνάντησης κάθε τέλη Φλεβάρη όλων των δυνάμεων και των παραγόντων της αγοράς, έγιναν φέτος πολλές και σημαντικές επαφές, με τον αρμόδιο Επίτροπο της ΕΕ, Τιερί Μπρετόν, να προσπαθεί να συμβιβάσει τα (μέχρι στιγμής) ασυμβίβαστα και να μεσολαβήσει ανάμεσα στις δυο πλευρές. Το ζητούμενο δεν διαφέρει πολύ από το κλασικό ερώτημα αν «έκανε η κότα το αυγό, ή το αυγό την κότα»…
Με τις μεν (τηλεπικοινωνιακές) να διατείνονται πως χωρίς τους δικούς τους «σωλήνες», οι Big Tech δεν θα μπορούσαν να κάνουν το παραμικρό και τις δε (Big Tech) να επιμένουν πως χωρίς το δικό τους περιεχόμενο, οι «σωλήνες» των δικτύων θα ήταν ουσιαστικά άχρηστοι. Το δίκιο, όπως συνήθως, βρίσκεται κάπου στη μέση, μόνο που κανείς από τους δυο δεν θέλει να το παραδεχτεί.
Μια πολύ-δημοσιευμένη έρευνα του ΕΤΝΟ (European Telecommunications Network Operators) δηλ. του Συνδέσμου των τηλεπικοινωνιακών παρόχων, δείχνει πως το 55% της παγκόσμιας κίνησης δεδομένων οφείλεται σε έξι εταιρίες: Meta (Facebook), Alphabet (Google), Apple, Amazon, Microsoft και Netflix. Όμως, καμία τους (ούτε, άλλωστε, κάποιος άλλος από τους OTTs – Over the Top) δεν εμφανίζεται πρόθυμη να συνεισφέρει στην ανάπτυξη των δικτύων που απαιτούνται γι’ αυτόν τον σκοπό. Κι ας υπάρχει πλέον, επίσημη απόφαση σε ευρωπαϊκό επίπεδο (Συμβούλιο Υπουργών & Ευρωκοινοβούλιο) από τον περασμένο Δεκέμβριο, που ορίζει ότι «όλοι οι παράγοντες της αγοράς, που αποκομίζουν οφέλη από τον ψηφιακό μετασχηματισμό, θα πρέπει να αναλάβουν την κοινωνική ευθύνη τους και να συνεισφέρουν στο δίκαιο μερίδιο που τους αναλογεί στα δημόσια αγαθά, υπηρεσίες και υποδομές, για το καλό των Ευρωπαίων πολιτών».
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ήδη βγάλει σχετική έρευνα για το θέμα αυτό σε διαβούλευση ως τις 19 Μαΐου, με στόχο να πάρει feedback και να δει τις γνώμες και τις απόψεις των εμπλεκομένων, ειδικά ως προς το δίκαιο μερίδιο (fair share, ο όρος που χρησιμοποιείται στο κείμενο), όμως, τα πρώτα σχόλια δεν είναι θετικά, με κάποιους (βλέπε, Netflix) να χρησιμοποιούν ήδη αντ’ αυτού τον όρο «φόρος υποδομών» (Infrastructure levy) και να είναι φανερή η διάθεσή τους να μην πληρώσουν.
Οι ίδιοι υποστηρίζουν πως αυτός ο «φόρος» υπονομεύει τη βασική αρχή της ουδετερότητας του δικτύου (net neutrality) και, προφανώς, θα μετακυλιστεί στους καταναλωτές / χρήστες, άρα θα αυξηθεί το κόστος χρήσης των υπηρεσιών τους, σε μια εποχή που ο δηλωμένος στόχος της Επιτροπής είναι η διεύρυνση της πρόσβασης στα πάντα και όχι ο (έστω και για οικονομικούς λόγους) αποκλεισμός.
Εκπρόσωποι των (αμερικανικών, στο σύνολό τους – κι εδώ εκφράζονται φόβοι για επικείμενη αμερικανο-ευρωπαϊκή διαμάχη) Big Tech, υποστηρίζουν πως οι τηλεπικοινωνιακοί πάροχοι ήδη αποκομίζουν σημαντικά έσοδα από τους πελάτες-συνδρομητές τους και δεν θα ήταν επωφελής για κανέναν τυχόν περαιτέρω αύξηση των χρεώσεων για συνδεσιμότητα και δεδομένα. Κάτι τέτοιο, άλλωστε, αντιβαίνει και στο γενικότερο οικονομικό κλίμα της εποχής, όπου οι τιμές μειώνονται λόγω της κρίσης, αλλά και του σκληρού ανταγωνισμού μεταξύ των παρόχων, όπως βλέπουμε και στα καθ΄ ημάς…
Από την πλευρά του, ο BEREC (που συγκεντρώνει υπό τη σκέπη του τις Ρυθμιστικές Αρχές των χωρών-μελών και πρόεδρός του αυτή την περίοδο είναι ο επικεφαλής της «δικής μας» ΕΕΤΤ, Κωνσταντίνος Μασσέλος) υποστηρίζει πως δίκτυα και περιεχόμενο αλληλοσυμπληρώνονται κι έτσι το κοινό συμφέρον των δυο πλευρών είναι να κάνουν περισσότερο προσιτά στους χρήστες ποιοτικό περιεχόμενο και ευρυζωνικά δίκτυα, ώστε να αυξηθεί η ζήτηση και να μεγαλώσει η «πίτα», προς το συμφέρον όλων.
Αν ήμασταν σε έναν διαφορετικό κόσμο και (υποθετικά) είχα κάποια πρόσβαση στον επίτροπο Μπρετόν, ίσως να του έλεγα την κλασική ελληνική κινηματογραφική ατάκα «Είναι πολλά τα λεφτά, Τιερί…» Αλλά, μήπως κι ο ίδιος δεν το ξέρει; Γι’ αυτό παλεύει να βγάλει κάποια άκρη στο χιλιο-μπερδεμένο κουβάρι, πλην (για την ώρα) ματαίως…
