Ένα από τα θέματα που έχει γίνει πολύ λόγος τα τελευταία χρόνια είναι το αποκαλούμενο στα αγγλικά «disruption». Στα ελληνικά μία μετάφραση είναι η λέξη «αναστάτωση», αλλά στην πραγματικότητα αυτό στο οποίο αναφέρεται είναι η αλλαγή που επιφέρει στο status quo ενός κλάδου ένας νέος «παίκτης», ή η εμφάνιση μίας νέας τεχνολογίας που αλλάζει πλήρως τα δεδομένα.
Είναι ο λόγος που ορισμένα startups παγκοσμίου εμβέλειας είχαν τόσο μεγάλη επιτυχία, καθώς αντιπαρατέθηκαν με τους υφιστάμενους κολοσσούς σε έναν κλάδο και πέτυχαν να αλλάξουν τα δεδομένα και να γίνουν ηγέτες στη συγκεκριμένη αγορά.
Τα παραδείγματα είναι πολλά και γι’ αυτό πολλές μεγάλες επιχειρήσεις προσπαθούν να προετοιμαστούν για οτιδήποτε μπορεί τους να εμφανιστεί στο προσεχές μέλλον. Πλέον, δύσκολα μπορεί να βρει κανείς μία μεγάλη επιχείρηση που να δηλώνει ότι δεν πρόκειται να κινδυνεύσει. Άπαντες έχουν καταλάβει ότι τα πράγματα αλλάζουν πολύ γρήγορα. Και αν δεν το καταλαβαίνουν, ας διαβάσουν λίγο την ιστορία της Kodak, της εταιρείας που δημιούργησε την ψηφιακή φωτογραφία, αλλά δεν την προώθησε γιατί φοβήθηκε ότι θα επηρεάσει τις πωλήσεις των φωτογραφικών φιλμ. Το αποτέλεσμα; Να καταστραφεί πλήρως!
Πάντως, παρά πάντως τις προσπάθειες που γίνονται για την ανάπτυξη disruption στο εσωτερικό μίας επιχείρησης, ελάχιστοι είναι οι «κολοσσοί» που καταφέρνουν να έχουν τη νοοτροπία να δοκιμάσουν και να αλλάξουν πράγματα. Ακόμη και εταιρείες που ξεκίνησαν ως «disruptors», δεν μπορούν να λειτουργήσουν ξανά ως τέτοιοι. Και ο λόγος έχει να κάνει με την εσωτερική νοοτροπία που αναπτύσσεται σε μία επιχείρηση, με τα στελέχη να καλούνται να προστατέψουν επενδύσεις και την πορεία των αποτελεσμάτων τους.
Σε πολλές περιπτώσεις, το γεγονός ότι μία εταιρεία είναι εισηγμένη και υπό την πίεση των μετόχων – επενδυτών δεν είναι πάντα κάτι θετικό. Γιατί δεν μπορείς να δοκιμάσεις πράγματα και καινοτομίες. Και φυσικά, είναι πολύ δύσκολο να παραδεχτείς ότι απέτυχες, προκειμένου να δοκιμάσεις ξανά. Συν το ότι είσαι εγκλωβισμένος σε μία συγκεκριμένη λογική που αποδείχθηκε ίσως πετυχημένη στο παρελθόν, αλλά δεν σημαίνει ότι θα συνεχίσει να είναι πετυχημένη για πάντα.
Αυτό που χρειάζεται είναι να υπάρχει μία διαφορετική προσέγγιση διαρκώς. Και γι’ αυτό, στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων το disruption προέρχεται από κάποιον άλλο κλάδο, ή από νέο «παίκτη» με εντελώς διαφορετική προσέγγιση. Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό είναι πως πλέον οι καταστάσεις, τα δεδομένα αλλά και τα θέλω των καταναλωτών και των επιχειρήσεων αλλάζουν πολύ πιο γρήγορα σε σχέση με το παρελθόν. Και αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει αντίστοιχα να προσαρμόζονται και οι εταιρείες που θέλουν να παραμείνουν στην κορυφή. Διαφορετικά, κάποιος άλλος θα τους ξεπεράσει. Και μάλιστα αυτός ο άλλος μπορεί να μην υπήρχε καν μέχρι πριν από 5-6 χρόνια ή να μην ήταν καν ανταγωνιστής τους. Αλλά να εμφανίστηκε από άλλον κλάδο.
Πριν από 10 χρόνια, οι τράπεζες δεν ανησυχούσαν για την Google και την Apple. Τώρα, όμως, ανησυχούν...
Μοιραστείτε το άρθρο
[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]
