Επωνύμως…

Αφού τα πάντα γίνονται smart αποκτώντας πρόσβαση στο Διαδίκτυο ήταν μάλλον απίθανο να δούμε τα αυτοκίνητα να μην γίνονται και αυτά περισσότερο …έξυπνα.

Όμως, το γεγονός ότι όλο και περισσότερα από τα καινούρια μοντέλα έρχονται με ενσωματωμένες SIM κάρτες και στο πακέτο του εξοπλισμού και των προσφορών περιλαμβάνονται και μερικές δεκάδες GBs είναι μάλλον μόνο η αρχή όσων θα δούμε τα επόμενα χρόνια.

Το αυτοκίνητο με δυνατότητα σύνδεσης στο Διαδίκτυο είναι κάτι με το οποίο οι αυτοκινητοβιομηχανίες ασχολούνται εδώ και πολλά χρόνια. Η αλήθεια είναι επίσης ότι μέχρι πρότινος δεν τα είχαν καταφέρει και τόσο καλά. Ένας βασικός λόγος είναι και το ότι η προσέγγιση που ακολουθούσαν ήταν αρκετά «κλειστή» όσον αφορά την αρχιτεκτονική που ακολουθούσαν.

Συν ότι καλούνταν να προβλέψουν τις τεχνολογικές εξελίξεις δεδομένου ότι η ανάπτυξη ενός μοντέλου αυτοκινήτου ξεκινά 5-6 χρόνια πριν την εμπορική διάθεση του. Χρόνος που στον κλάδο της τεχνολογίας είναι ένα ιδιαίτερα μεγάλο διάστημα.

Τώρα, όμως, φαίνεται πως υπάρχει μία διαφορετική προσέγγιση, η οποία είναι πολύ περισσότερο ανοικτή. Παράλληλα, όμως, και οι καταναλωτές δείχνουν πιο έτοιμοι υπό την έννοια ότι η τεράστια δημοτικότητα των smartphones έχει ως αποτέλεσμα οι χρήστες να θέλουν να είναι συνδεδεμένοι οπουδήποτε και αν βρίσκονται. Ακόμη και όταν είναι μέσα στο αυτοκίνητο.

Στο χώρο του αυτοκινήτου πάντως υπάρχουν δύο μεγάλες τεχνολογικές τάσεις: η πρώτη έχει να κάνει με την ίδια την οδήγηση. Οι αυτοκινητοβιομηχανίες κινούνται προς την κατεύθυνση της αυτόνομης οδήγησης.

Το πρώτο βήμα είναι η υποβοηθούμενη οδήγηση, όπου το όχημα μπορεί να κινείται μόνο του αλλά με τον οδηγό να έχει εμπλοκή και το δεύτερο βήμα θα είναι η πλήρως αυτόνομη οδήγηση.

Όλοι έχουμε διαβάσει για τα σχετικά projects που βρίσκονται σε εξέλιξη στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και τις προσπάθειες που γίνονται και ενδεχομένως να μην απέχουμε πάνω από μία δεκαετία από τη στιγμή που η αυτόνομη οδήγηση θα είναι μία πραγματική επιλογή.

Η δεύτερη τάση σχετίζεται με την αξιοποίηση των ψηφιακών τεχνολογιών προκειμένου η οδήγηση και η μεταφορά με το αυτοκίνητο να βελτιωθεί ως εμπειρία. Σε αυτή την περίπτωση, το κεντρικό σύστημα ψυχαγωγίας του αυτοκινήτου αποκτά σύνδεση στο Διαδίκτυο και επιτρέπει, για παράδειγμα, να έχεις πρόσβαση σε οποιοδήποτε περιεχόμενο.

Παράλληλα, όμως, η ίδια σύνδεση προσφέρει τη δυνατότητα για καλύτερη εμπειρία πλοήγησης καθώς πλέον μπορείς να βασίζεσαι σε πραγματικού χρόνου δεδομένα για την κίνηση, όπως επίσης αναβαθμισμένη είναι και η δυνατότητα για άμεση επικοινωνία και ενημέρωση σε περίπτωση ατυχημάτων ή προβλημάτων.

Γενικότερα, οι μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες αρχίζουν να δίνουν όλο και μεγαλύτερη προσοχή στο συγκεκριμένο τομέα γιατί βλέπουν ότι υπάρχει και η ανταπόκριση από τους καταναλωτές, για τους οποίους αρχίζει πλέον να μετρά και η εμπειρία της μεταφοράς πέραν της οδηγικής απόλαυσης.

Άλλωστε, η τελευταία θα αρχίσει να μπαίνει στο περιθώριο με την εμφάνιση της αυτόνομης οδήγησης. Και η αλήθεια είναι πως θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να δούμε ποια θα είναι η αντίδραση του κοινού όταν η αυτόνομη οδήγηση θα γίνει πραγματικότητα και ενδεχομένως να είναι και υποχρεωτική στις περιπτώσεις μετακινήσεων εντός των μεγάλων αστικών κέντρων.

Οι μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας αναζητούν συνεχώς μία νέα κατηγορία εφαρμογών ή κάποια καινούρια τεχνολογία που θα τους επιτρέψει να ενισχύσουν τις πωλήσεις τους.

Ιδίως στο χώρο των οικιακών συσκευών, όπου οι καταναλωτές είναι πολύ προσεκτικοί στις επιλογές τους και ο κύκλος ζωής ενός προϊόντος μπορεί να διαρκέσει αρκετά χρόνια.

Και το «όπλο» τη φετινή χρονιά προκειμένου να μας πείσουν να αγοράσουμε νέες συσκευές δείχνει να είναι -με βάση τουλάχιστον τις παρουσιάσεις στη CES 2018- οι αποκαλούμενοι «ψηφιακοί βοηθοί» (digital assistants).

Οι ψηφιακοί βοηθοί δεν είναι κάτι καινούριο. Η Siri της Apple υπάρχει εδώ και αρκετά χρόνια, ενώ την τελευταία διετία έχουν παίξει πολύ δυνατά τόσο η Alexa της Amazon όσο και ο Google Assistant.

Ιδίως η Alexa στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού παρουσιάζεται ιδιαίτερα δημοφιλής. Το ενδιαφέρον είναι τέτοιο ώστε από το χορό δεν λείπουν ούτε η Samsung που έχει δημιουργήσει το Bixby όσο και η Microsoft που προωθεί την Cortana μέσα από τις Windows συσκευές της.

Η διαφορά φέτος είναι πως οι ψηφιακοί βοηθοί αρχίζουν να ενσωματώνονται σε μεγάλες οικιακές συσκευές, όπως είναι τα ψυγεία και τα πλυντήρια, αλλά και σε μία σειρά από άλλες συσκευές, όπως π.χ. θερμοστάτες και ηχεία!

Το βασικό πλεονέκτημα των ψηφιακών βοηθών είναι πως η επικοινωνία με τον χρήστη γίνεται με φωνητικές εντολές και όσο περισσότερο μαθαίνει το σύστημα τον χρήστη -χάρη σε εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης- τόσο πιο έξυπνο γίνεται.

Το αποτέλεσμα είναι η συσκευή να αρχίζει να προτείνει στους καταναλωτές τι πρέπει να κάνουν ή τι σκοπεύουν να κάνουν.

Προς το παρόν, οι ψηφιακοί βοηθοί λειτουργούν καλά στην αγγλική γλώσσα και αυτός είναι ένας λόγος που δεν έχουμε δει και πολλά πράγματα στην Ελλάδα. Κάτι που είναι βέβαιο πως θα αλλάξει τα επόμενα χρόνια, δεδομένου ότι σταδιακά θα αρχίσουν να υποστηρίζονται όλο και περισσότερες γλώσσες.

Ήδη, έχουμε δει τέτοια δείγματα στα smartphones με τα οποία μπορείς να επικοινωνήσεις ακόμη και αν μιλάς ελληνικά, όπως συμβαίνει με τα Android smartphones. Ακόμη και υπαγόρευση κειμένου μπορείς να κάνεις σε ένα Android smartphone χωρίς να χρειάζεται να εγκαταστήσεις κάποια ειδική εφαρμογή ή πρόγραμμα.

Το θέμα είναι πως εισερχόμαστε σε μία πολύ ενδιαφέρουσα νέα φάση της εξέλιξης των «έξυπνων» και δικτυωμένων συσκευών, οι οποίες αρχίζουν πλέον να γίνονται ιδιαίτερα …έξυπνες.

Η χρήση της φωνής είναι ένα σημαντικό πλεονέκτημα και κάνει πολύ πιο εύκολη την επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων και των συσκευών, ενώ επιπλέον διευκολύνει και τους ανθρώπους εκείνους που δεν αισθάνονται ιδιαίτερα άνετα με τα πληκτρολόγια είτε του υπολογιστή είτε του smartphone.

Απλώς, με την εξέλιξη της τεχνητής νοημοσύνης αρχίζουν πλέον αρκετοί και αναρωτιούνται κατά πόσον οδεύουμε σε σενάρια που έχουμε δει σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Και κατά πόσον τα σενάρια αυτών των ταινιών -στις οποίες σπανίως πάνε όλα καλά- θα επιβεβαιωθούν ή όχι.

Μία νέα χρονιά ξεκίνησε πριν από μερικές ημέρες και η συνήθης πρακτική είναι κάθε χρόνο τέτοια εποχή να ασχολούμαστε λίγο παραπάνω με τις τάσεις που θα μας απασχολήσουν τους επόμενους 12 μήνες.

Και η προσωπική μου άποψη είναι πως το 2018 θα είναι μία χρονιά όπου θα δούμε αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα στον ευρύτερο χώρο των ψηφιακών τεχνολογιών που θα απασχολήσουν τους Έλληνες καταναλωτές όπως και τις εγχώριες επιχειρήσεις, πολλές από τις οποίες βλέπουν πλέον επιτακτική την ανάγκη να προχωρήσουν με τον ψηφιακό μετασχηματισμό τους και την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αξιοποίηση των ψηφιακών τεχνολογιών.

Μία από τις πιο σημαντικές εξελίξεις του 2018 θα είναι η επέκταση της διαθεσιμότητας ευρυζωνικών συνδέσεων με ταχύτητες που θα είναι της τάξεως τουλάχιστον των 100 Mbps.

Τα πρώτα δείγματα τα είδαμε τις τελευταίες εβδομάδες του 2017, αλλά τη φετινή χρονιά είναι που η διαθεσιμότητα θα ενισχυθεί σημαντικά και τα 100 Mbps θα γίνουν αυτό που αποκαλούμε mainstream.

Αν μάλιστα οι τιμές παραμείνουν στα επίπεδα που ξεκίνησαν, οι οποίες είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστικές, τότε πραγματικά αξίζει τον κόπο να αναβαθμίσει κανείς. Ειδικά για τις επιχειρήσεις, οι αυξημένες ταχύτητες μπορούν να βοηθήσουν στη βελτίωση της παραγωγικότητας τους.

Μία δεύτερη τάση που θα δούμε αρκετά έντονα μέσα στο 2018 είναι η περαιτέρω αύξηση της χρήσης των smartphonesως βασικό μέσο πρόσβασης στο Διαδίκτυο και γενικότερα στις ψηφιακές υπηρεσίες. Τάση που ήδη υπάρχει και αναμένεται να ενισχυθεί περαιτέρω.

Η αύξηση των ψηφιακών πληρωμών και του ηλεκτρονικού εμπορίου εκτιμάται επίσης πως είναι εκ των ουκ άνευ, όπως και η ενίσχυση της ζήτησης για ψηφιακές υπηρεσίες από τις τράπεζες.

Σημειωτέον πως όσον αφορά τον τομέα του digital banking θα αρχίσουμε να βλέπουμε και νέους «παίκτες» που κινούνται στο χώρο του fintech και μπορεί να προέρχονται τόσο από το εσωτερικό όσο και από το εξωτερικό.

Μία άλλη τάση της φετινής χρονιάς θα είναι η μεγαλύτερη ενασχόληση με το blockchain. Και όχι λόγω του αυξημένου ενδιαφέροντος για τα κρυπτονομίσματα αλλά επειδή πλέον αρχίζει να γίνεται κατανοητό πως οι εφαρμογές του blockchain δεν περιορίζονται στο bitcoin και στο Ethereum.

Ακόμη, εντός του 2018 αναμένεται να δούμε και στην Ελλάδα να γίνονται όλο και μεγαλύτερη αξιοποίηση των ψηφιακών τεχνολογιών για εξειδικευμένες λύσεις που χρησιμοποιούνται από επιχειρήσεις.

Ετοιμαστείτε να ακούσουμε περισσότερα για προϊόντα και λύσεις που σχετίζονται με το έξυπνο κτίριο, για λύσεις που έχουν σχέση με το αποκαλούμενο digitalsignage, για ΙοΤ προϊόντα που μπορούν να αυτοματοποιήσουν διαδικασίες και να βελτιώνουν την παραγωγικότητα.

Μία κατηγορία που θα αποδειχθεί ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα τα επόμενα χρόνια.

Η επιστράτευση της λαϊκής σοφίας ξεκίνησε από το βράδυ τη Τρίτης, 22 Αυγούστου, όταν «έσκασαν» τα πρώτα τηλεγραφήματα για την «ιερά συμμαχία», μεταξύ της Walmart, της μεγαλύτερης αλυσίδας λιανικής στον κόσμο (συμβόλου του αμερικανικού life style, επί πολλές δεκαετίες…)

και της Google (οι συστάσεις εδώ περιττεύουν…) με στόχο την ενίσχυση της πώλησης των προϊόντων της πρώτης μέσω διαδικτύου, με τον τρόπο που μόνο η δεύτερη (ως «κλειδοκράτορας» της ψηφιακής και όχι μόνο ζωής μας) κατέχει…

Τι «ο εχθρός του εχθρού μου, είναι φίλος μου» διαβάσαμε, τι «η ισχύς εν τη ενώσει» είδαμε, τι «χέρι που δεν μπορείς να δαγκώσεις, φίλα το», ακούσαμε… κι όχι μόνο στα ελληνικά, αλλά και στα διεθνή ΜΜΕ – το καθένα στη γλώσσα του, αλλά με το ίδιο νόημα, καθότι η λαϊκή σοφία έχει ως γνωστόν «κοινό παρονομαστή»!

Βεβαίως, δεν χωράει αμφισβήτηση ότι το θέμα είναι γαργαλιστικό και οι λεπτομέρειές του ακόμα… γαργαλιστικότερες!

Γιατί, ο κοινός στόχος των δυο νεόκοπων συμμάχων δεν είναι άλλος από την Amazon, η οποία συνεχίζει να αναπτύσσεται καθέτως και οριζοντίως, κάνοντας πρόσφατα (αν και πρόσκαιρα) τον ιδρυτή και ηγέτη της, Τζεφ Μπέζος, τον πλουσιότερο άνθρωπο στον κόσμο…

Μια ακόμα «σάγκα», λοιπόν, ξεκίνησε επί αμερικανικού εδάφους, με την ανακοίνωση εκ μέρους της Walmart ότι, από τα τέλη του ερχόμενου μήνα, οι πελάτες της που θέλουν να κάνουν αγορές online (και ποιός δεν θέλει, πια…)

θα μπορούν να χρησιμοποιούν για τις παραγγελίες τους (για πρώτη φορά, ever) εκτός του δικού της site, και το Google Express, το ηλεκτρονικό Mall της Google, που περιλαμβάνει περίπου 50 «ενοίκους» με τη μορφή του e-shop in e-shop.

Μάλιστα, θα έχουν στη διάθεσή τους και το Google Assistant, το προηγμένο λογισμικό με ενσωματωμένη τεχνητή ευφυΐαγια Android smartphones, που –μέσω μηχανικής μάθησης- θα αναγνωρίζει τα γούστα και τις προτιμήσεις τους, ώστε να διευκολύνει με τις προτάσεις του τις αγορές τους.

Μ’αυτή την κίνηση, η Walmart είναι σαφές ότι δίνει διέξοδο στη δική της αδυναμία να προσαρμοστεί στα κελεύσματα των καιρών, καθώς τα χιλιάδες φυσικά καταστήματά της από άκρη σ’ άκρη των ΗΠΑ χάνουν σταδιακά μερίδιο αγοράς έναντι των on line ανταγωνιστών της,

ενώ ταυτόχρονα απαντά στις επιθετικές κινήσεις κυρίως της Amazon που κερδίζει συνεχώς πόντους σ’ αυτή τη διελκυστίνδα και είναι φανερό ότι προσπαθεί πλέον να «καθαρίσει το παιχνίδι» μια και καλή:

αν και η ίδια ως τώρα διέθετε ελάχιστα δικά της καταστήματα (που μάλλον χρησιμοποιούνται ως bench markγια νεωτερισμούς και καινοτομίες) μόλις πριν από δυο μήνες εξαγόρασε αντί 13,7 δις δολαρίων τη δημοφιλή αλυσίδα βιολογικών προϊόντων Whole Foods, αποκτώντας μ’ αυτό τον τρόπο τη σημαντική εγκατεστημένη βάση φυσικών καταστημάτων, που της έλειπε.

Η Google, από την πλευρά της, δεν είχε ως τώρα –παρά τις προσπάθειές της και τη «δύναμη πυρός» που διαθέτει σε πάμπολλους χώρους- κάτι σημαντικό να επιδείξει στο χώρο του retail, με την Amazon να γίνεται όλο και πιο συχνά η πρώτη επιλογή των χρηστών,

αντί της δικής της καθιερωμένης μηχανής αναζήτησης, αφού προσφέρει τεράστιο πλούτο προϊόντων και υπηρεσιών, με πολύ μικρά περιθώρια κέρδους και πλήθος συνδρομητικών προγραμμάτων  παράδοσης ακόμα και με τη βοήθεια drones, ώστε να μη μείνει κανένας χρήστης παραπονεμένος. Χρήσιμη, λοιπόν, και γι’ αυτήν η συνεργασία με τη Walmart…
Κι όπως όλα δείχνουν, αυτό το πρώτο «ενιαίο μέτωπο» μάλλον θα ανοίξει και στους δυο την όρεξη (κάτι που δεν έκρυψαν, αντίθετα…) για περισσότερες συνέργειες: χρησιμοποιήθηκε πχ το παράδειγμα ότι οι χρήστες θα μπορούν στο εγγύς μέλλον να παραγγέλνουν ό,τι χρειάζονται δίνοντας φωνητικές εντολές στο Google Home τους

(τον οικιακό προσωπικό βοηθό της Google – ευθεία απάντηση στην αντίστοιχη δυνατότητα μέσω του AmazonEcho…)

Έτσι κι αλλιώς, η εταιρία έχει διαπιστώσει πως το 20% των ερευνών μέσω smartphone(η αναφορά, προφανώς,για τις ΗΠΑ) γίνονται μέσω φωνητικής αλληλεπίδρασης των χρηστών με τις συσκευές τους…

Το επόμενο βήμα είναι, όπως θα περίμενε κανείς, η ίδια τακτική να ακολουθηθεί και στις online αγορές, με την ελπίδα -για την «ιερή συμμαχία»- πως μπορεί να μην καταφέρει να γίνει Νο 1στις on lineαγορές

(δύσκολα χτυπιέται, πια, η Amazon όπως δείχνουν οι αριθμοί, καθώς το siteτης Walmartδιαθέτει 67 εκατομμύρια κωδικούς, ενώ εκείνο της Amazon αρκετές εκατοντάδες εκατομμύρια), αλλά τουλάχιστον να μείνει ένα αξιοπρεπές και ισχυρό Νο2!

Έχει μέλλον ο αγώνας και πολλά ακόμα επεισόδια η saga που μόλις ξεκίνησε… Εμείς, εδώ θα είμαστε και θα παρακολουθούμε, γιατί ό,τι γίνεται εκεί σήμερα, ορίζει τη μορφή των πραγμάτων που θα ‘ρθουν, τα επόμενα χρόνια – κι όταν, αργά ή γρήγορα, θα ωριμάσουν οι συνθήκες, θα κοπιάσει και στα μέρη μας!

Μετά το τρελό ράλι του Bitcoin και του Ethereum –κατά κύριο λόγο, αλλά και άλλων κρυπτονομισμάτων– που συντελέστηκε μέχρι και πριν μερικές εβδομάδες, η φήμη των ψηφιακών νομισμάτων εξαπλώθηκε ακόμη περισσότερο.

Δεν είναι και λίγο πράγμα μία μονάδα «αέρα κοπανιστού» (όπως το χαρακτηρίζουν οι πολέμιοι) ένα Bitcoin δηλαδή, να φτάσει να αξίζει 5.000 δολάρια.

Όλος αυτός ο ντόρος έχει οδηγήσει ακόμα και υψηλά ιστάμενα στελέχη χρηματοοικονομικών ιδρυμάτων να βγουν και να πάρουν θέση, όπως επίσης και κυβερνήσεις (συνήθως σε αμηχανία) να λαμβάνουν αποφάσεις, όπως αυτή της Κίνας που δήλωσε πως κηρύσσει παράνομα όλα τα ανταλλακτήρια κρυπτονομισμάτων στη χώρα.

Στην Ιαπωνία όμως, ο ιντερνετικός κολοσσός GMO ανακοίνωσε πως επενδύει 3 εκατομμύρια δολάρια για τη δραστηριοποίησή του στο mining ψηφιακών νομισμάτων, ξεκινώντας στις αρχές του 2018.

Στη Ρωσία δε (ανοιχτά πλέον), αμέσως μετά την αποστασιοποίηση της Κίνας, έσπευσαν να δηλώσουν πως παρακολουθούν την κατάσταση αλλά στηρίζουν τα ψηφιακά νομίσματα και τις συναλλαγές τους, ενώ στις ΗΠΑ επί της ουσίας τηρείται μια σχετική στάση αναμονής –με αρκετή δόση ανησυχίας.

Η στάση της Ρωσίας μάλλον δεν προκαλεί έκπληξη, για δύο λόγους.

Αφενός διότι ο δημιουργός του Ethereum, ο Vitalik-Buterin, είναι Ρωσο-Καναδός, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό, αφετέρου οι... κακές γλώσσες υποστηρίζουν πως μέσω των ψηφιακών νομισμάτων (και) Ρώσοι ξεπλένουν πολλά εκατομμύρια,

κι αυτό δεν είναι ψέμα –πιθανώς ακούσατε πως ένα μέλος μεγάλου κυκλώματος με διεθνές ένταλμα συνελήφθη το καλοκαίρι από τις ελληνικές διωκτικές Αρχές στη Βόρεια Ελλάδα.

Η διελκυστίνδα των πολέμιων και των υποστηρικτών έχει στις δύο ομάδες παίκτες από όλες τις κατηγορίες ανθρώπων και βαθμίδες επαγγελματιών και, όπως συνήθως, κάποιοι κάνουν δηλώσεις ή δημοσιεύουν άρθρα για να εξυπηρετήσουν συμφέροντα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Jamie Dimon της JPMorgan, που δήλωσε πως το Bitcoin είναι απλά μια απάτη και δεν αξίζει τίποτα. Αναφορές όμως και screenshot από ανταλλακτήριο εμφανίζει αγορές από την ίδια τη JPMorgan το ίδιο χρονικό διάστημα!

Ακόμα κι αυτό να είναι ψευδές, ο κ. Dimon έχει κάθε λόγο να πολεμάει σε κάθε ευκαιρία το Bitcoin, αφού η εταιρεία του έχει δική της πλατφόρμα blockchain, που στην ουσία είναι ανταγωνιστική στα κρυπτονομίσματα.

Ένα ακόμα υψηλόβαθμο στέλεχος του αμερικάνικου χρηματοοικονομικού συστήματος, ο Mike Novogratz πρώην συνεργάτης της Goldman Sachs, δήλωσε πως το Bitcoin θα είναι η μεγαλύτερη φούσκα που έχει υπάρξει στη σύγχρονη ιστορία.

Παράλληλα, ξεκινάει ένα hedge fund ύψους 500 εκατομμυρίων δολαρίων (το μεγαλύτερο που υπάρχει) με αντικείμενο τις επενδύσεις σε κρυπτονομίσματα, εισφέροντας ο ίδιος 150 εκατομμύρια σε αυτό, αφού όπως υποστηρίζει υπάρχουν μεγάλα περιθώρια κέρδους!

Μήπως τελικά το Bitcoin και τα λοιπά ψηφιακά νομίσματα είναι μόνο μια απάτη κάποιων κερδοσκόπων; Μια μεγάλη φούσκα που ετοιμάζεται να σκάσει με πάταγο; Μήπως είναι εργαλεία ξεπλύματος χρήματος για εμπόρους ναρκωτικών, χάκερ και λοιπούς παρανόμους;

(Δηλαδή, το βαπόρι απ’ την Περσία πληρώνεται πλέον σε Dash και Litecoins αντί για δολάρια;)

Μήπως τα κρυπτονομίσματα είναι η ηχηρή απάντηση της παγκόσμιας κοινωνίας των πολιτών, που δίνουν το δικαίωμα και την ευκαιρία σε όλους να παράξουν και να διαχειριστούν «χρήμα», αλλά και να κάνουν συναλλαγές χωρίς αποκλεισμούς από το κεντρικό τραπεζικό σύστημα.

Μήπως η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση, ως συνήθως;

Σύμφωνα με τη λειτουργία της τεχνολογίας blockchain, το παγκόσμιο καθολικό που τηρείται πίσω από τις διαδρομές των κρυπτονομισμάτων εγγυάται το αδιάβλητο των συναλλαγών, την ταχύτητά τους, το χαμηλό τους κόστος και την αδυναμία απάτης.

Η (απόλυτη) ανωνυμία έπεται, αφού υπάρχουν δικλίδες που μπορούν να σπάσουν.

Αυτά τα οφέλη της τεχνολογίας blockchain έκαναν πολλούς οργανισμούς και εταιρείες [όπως η JPMorgan], ανεξαρτήτως αντικειμένου δραστηριοποίησης, να την εξετάσουν και να την υιοθετήσουν, μέχρι τώρα κυρίως για χρηματοοικονομικές εφαρμογές.

Όμως οι εφαρμογές της είναι σχεδόν ανεξάντλητες και αναμένονται θεαματικές εξελίξεις, ακόμα και βραχυπρόθεσμα.

Τώρα που τα κρυπτονομίσματα έγιναν έντονα ενοχλητικά στους κεντρικούς τραπεζίτες, δικαίως (π.χ. με τα ατελείωτα και ανεξέλεγκτα ICOs) και αδίκως, βρισκόμαστε πιθανότατα στην αρχή μιας διαδικασίας «ρύθμισης» και εκκαθάρισής τους.

Αυτή τη στιγμή, μάλλον έχουμε ξεπεράσει τα 1.000 κρυπτονομίσματα. Πόσα από αυτά θα επιβιώσουν; Πιθανώς το 1%, ίσως και λιγότερα. Ποια; Εσείς πού θα ποντάρατε; Στο... mitsoscoin ή στο Bitcoin;

Σε διεθνές επίπεδο, οι δύο σημαντικότερες ειδήσεις των τελευταίων ημέρων για το χώρο των ψηφιακών τεχνολογιών ήταν αφενός η νέα νομοθεσία που καταργεί πρακτικά τη διαδικτυακή ουδετερότητα στις Ηνωμένες Πολιτείες και η εξαγορά της 21st Century Fox από την Disney.

Και τα δύο είναι πολύ σημαντικά γεγονότα, αλλά έχω την άποψη ότι το δεύτερο θα πρέπει να μας απασχολήσει λίγο περισσότερο.

Οι περισσότεροι πιστεύουν πως η Disney αγοράζει τη 21st Century Fox προκειμένου να δημιουργήσει ένα ακόμη μεγαλύτερο κινηματογραφικό στούντιο δεδομένου ότι βασικό περιουσιακό στοιχείο της δεύτερης είναι η 20th Century Fox.

Έχω την αίσθηση, όμως, ότι ο βασικός λόγος της εξαγοράς έχει να κάνει με τη δημιουργία μίας video streaming υπηρεσίες που θα κερδίσει τη μάχη με το Netflix.

Μία μάχη που θα γίνει με βάση το περιεχόμενο των τηλεοπτικών πλατφορμών.

Το τηλεοπτικό τοπίο αλλάζει ριζικά. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό. Η εποχή της γραμμικής τηλεόρασης, όπου το περιεχόμενο μεταδίδεται στο χρόνο που θέλει το τηλεοπτικό κανάλι, ετοιμάζεται να περάσει ανεπιστρεπτί.

Με εξαίρεση τα ζωντανά γεγονότα (π.χ. αθλητικές διοργανώσεις), όλο το υπόλοιπο περιεχόμενο θα είναι διαθέσιμο στον τηλεθεατή τη στιγμή που το επιθυμεί και μέσω της συσκευής που ο ίδιος επιθυμεί. Δεν είναι τυχαίο ότι CosmoteTV και Nova προσφέρουν αμφίδρομες υπηρεσίες και τις διαφημίζουν εκτενώς.

Ούτε ότι η νέα γενιά δεν βλέπει τηλεόραση αλλά προτιμά το YouTube, όπου πολλές φορές βλέπει τις σειρές που προβάλλονται την ίδια περίοδο στη συμβατική τηλεόραση! Απλά, προτιμά το YouTubeγιατί μπορεί να δει το περιεχόμενο που θέλει όποτε το θέλει.

Η επιτυχία του Netflix είναι το πιο χαρακτηριστικό δείγμα αυτής της αλλαγής. Με 109 εκατ. συνδρομητές, το Netflix είναι η πιο δημοφιλής υπηρεσίας video streaming παγκοσμίως. Η επιτυχία του βασίζεται στο ότι προσφέρει μία διαφορετική εμπειρία, καθώς ο συνδρομητής μπορεί να δει αυτό που θέλει τη στιγμή που το θέλει και σε όποια συσκευή θέλει.

Συν τις προτάσεις που του κάνει η υπηρεσία. Επιπλέον, το Netflix κατανοώντας ότι το σημείο – κλειδί για τη διασφάλιση της επιτυχίας είναι να έχει περιεχόμενο, δαπανά τεράστια ποσά για να πάρει τα δικαιώματα μετάδοσης ταινιών αλλά και για να δημιουργήσει δικό του κορυφαίο αλλά και τοπικό περιεχόμενο.

Οι εταιρείες παραγωγής περιεχομένου αρχίζουν πλέον να κατανοούν ότι μπορεί να βρεθούν σε ένα σημείο όπου το Netflix να είναι το μέσο για την προβολή του περιεχομένου τους. Και φυσικά δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να εξαρτώνται από αυτό.

Η Disney έχει κάνει γνωστό ότι δεν πρόκειται να δώσει το περιεχόμενο της στο Netflix και ετοιμάζει τη δική της υπηρεσία video streaming, η οποία αναμένεται να είναι διαθέσιμη το 2019.

Με δεδομένο το «οπλοστάσιο» της Disney που περιλαμβάνει από StarWars και τις παραγωγές της Marvel μέχρι εξαιρετικά δημοφιλείς παιδικές σειρές, είναι προφανές ότι η υπηρεσία του αμερικανικού κολοσσού έχει σοβαρές πιθανότητες εμπορικής επιτυχίας.

Ιδίως αν μπορεί να πάρει επιπλέον περιεχόμενο που δεν θα είναι διαθέσιμο στους ανταγωνιστές της. Και εδώ επεισέρχεται η εξαγορά της 21st Century Fox.

Πάντως, θα πρέπει να σημειώσουμε και τις αλλαγές που είναι πιθανόν να δούμε και στο κομμάτι των ζωντανών μεταδόσεων. Το Facebook δείχνει έτοιμο να εισέλθει σε αυτό τον τομέα και έχει πολύ βαθιές τσέπες.

Την ίδια στιγμή, βλέπουμε πολλούς μεγάλους οργανισμούς διοργάνωσης αθλητικών διοργανώσεων (π.χ. το ΝΒΑ και η Euroleague) που προσφέρουν πακέτο μέσω Διαδικτύου τις μεταδόσεις των αγώνων τους.

Και μάλιστα σε εξαιρετικά προσιτές τιμές. Τόσο προσιτές ώστε αν έχεις συνδρομή σε μία τηλεοπτική πλατφόρμα μόνο και μόνο για να παρακολουθείς κάποια από αυτές τις διοργανώσεις, να σκεφτείς πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο να πάρεις το pass που προσφέρουν αυτοί οι οργανισμοί.

Και εκεί είναι που το παιχνίδι αρχίζει να αλλάζει πάρα πολύ.

Για τα ελληνικά ειδησεογραφικά sites, η μόνη πηγή εσόδων -εκτός ελάχιστων περιπτώσεων που δοκιμάζουν συνδρομητική μοντέλα- είναι αυτή των online διαφημίσεων.

Το πρόβλημα, όμως, είναι πως στην Ελλάδα παρατηρείται ένα από τα υψηλότερα ποσοστά στην Ευρώπη όσον αφορά το adblocking. Δηλαδή, τη χρήση ειδικών εφαρμογών που προσφέρουν τη δυνατότητα να μην εμφανίζονται διαφημίσεις όταν είσαι σε κάποια ιστοσελίδα!

Σύμφωνα με τα στοιχεία της 2ης ετήσιας έρευνας «Ad-Blocking in Greece» που πραγματοποίησε η TailWind σε συνεργασία με τη Focus Bariκαι την Oriel, το ποσοστό χρήσης adblocking software ανέρχεται στο 17,3% των unique browsers που υπάρχουν σε συσκευές Ελλήνων χρηστών.

Μάλιστα, υπάρχει και μείωση 2,3 ποσοστιαίων μονάδων σε σχέση με το 2016. Όμως, υπάρχει μία λεπτομέρεια που πρέπει να ληφθεί υπόψη, η οποία δεν είναι άλλη από το ότι στο συνολικό δείγμα υπολογίζονται και οι browsers των smartphones και των tablets.

Εκεί τα ποσοστά adblocking είναι πολύ μικρά (2% και 2,2% αντίστοιχα) πολύ απλά γιατί οι χρήστες δεν έχουν βρει τις κατάλληλες εφαρμογές.

Αντιθέτως, στους προσωπικούς υπολογιστές (επιτραπέζιους και φορητούς) το ποσοστό χρήσης adblocking εφαρμογών έφθασε στο 34,6%, έχοντας μάλιστα και μία αύξηση 0,3 ποσοστιαίων μονάδων σε σχέση με το 2016.

Δηλαδή, πάνω από 1 στους 3 Έλληνες χρήστες του Διαδικτύου δεν θέλει να βλέπει διαφημίσεις.

Από την άλλη πλευρά, όμως, είναι μάλλον ελάχιστοι οι Έλληνες που είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν για ειδησεογραφικό περιεχόμενο. Οπότε, είναι σημαντικό θέμα για τα ειδησεογραφικά sites και γενικότερα οποιαδήποτε εταιρεία δραστηριοποιείται online και η βασική πηγή εσόδων της είναι οι διαφημίσεις, να περιοριστεί το φαινόμενο του adblocking.

Ενδεχομένως, θα πρέπει να δει κανείς γιατί είναι τόσο υψηλό το ποσοστό του adblockingστην Ελλάδα. Και θα μιλήσω από την προσωπική μου πείρα, σημειώνοντας ότι δεν έχω εγκαταστήσει adblocking λογισμικό σε καμία από τις συσκευές που χρησιμοποιώ προκειμένου να έχω πρόσβαση στο Διαδίκτυο.

Αν και είναι ορισμένες φορές που έχω σκεφτεί πολύ σοβαρά να το κάνω. Είναι οι περιπτώσεις εκείνες που τη στιγμή που μπαίνω σε μία ιστοσελίδα εμφανίζεται μία τεράστια pop-up διαφήμιση! Και το πρώτο πράγμα που κάνω είναι να ψάξω να βρω την επιλογή για το κλείσιμο της διαφήμισης.

Σημειωτέον ότι εκνευρίζομαι ακόμη περισσότερο όταν η επιλογή «κλείσιμο» είναι καλά …κρυμμένη ώστε να μην την πατήσω! Θα ήθελα να ενημερώσω αυτόν που το σκέφτηκε ότι το μόνο που κάνει είναι να με εκνευρίζει περισσότερο και στο τέλος καταλήγω να κλείσω εντελώς το παράθυρο του browser.

Άρα, χαμένος δεν είναι μόνο ο διαφημιζόμενος αλλά και το μέσο.

Αν και είναι ουκ ολίγοι οι άνθρωποι εκείνοι που έχουν την ίδια άποψη με εμένα και επιπλέον έχουν και κάποια θέση στη διαφημιστική αγορά, για να είμαι ειλικρινής δεν έχω δει κάποια διαφορά τα τελευταία χρόνια.

Παρά το γεγονός ότι τα popups έχουν μειωθεί στο εξωτερικό, στην Ελλάδα αισθάνομαι ότι έχουν αυξηθεί. Ενδεχομένως γιατί είναι η εύκολη λύση. Ενδεχομένως, γιατί ορισμένοι διαφημιστές και διαφημιζόμενοι αυτό έχουν μάθει και δεν μπορούν να γίνουν λίγο περισσότερο δημιουργικοί.

Οι καταναλωτές δεν ενοχλούνται από τη διαφήμιση. Ενοχλούνται από την …ενοχλητική διαφήμιση. Οι δημιουργικές διαφημίσεις, οι ιστορίες που πολλές φορές έχουν δημιουργήσει και ελληνικές διαφημιστικές εταιρείες, είναι πράγματα που αρέσουν και έχουν βοηθήσει πολλά brands να αλλάξουν …επίπεδο.

Αν η διαφήμιση γίνει πιο δημιουργική, τότε ειλικρινά πιστεύω ότι και το ποσοστό του adblocking θα μειωθεί. Μέχρι τότε, περιμένω άνοδο ειδικά όσον αφορά στους προσωπικούς υπολογιστές.

Και αν βρεθούν και εύχρηστες adblocking apps για τα smartphones, τότε προβλέπω μεγάλη αύξηση και στις φορητές συσκευές.

Υπάρχει κλάδος ο οποίος να μην έχει επηρεαστεί από την «επέλαση» των ψηφιακών τεχνολογιών στην καθημερινότητα μας; Πιθανότατα όχι.

Γεγονός που δημιουργεί την ανάγκη σε πολλούς επιχειρηματίες -ιδίως εκείνους που έχουν μία μικρή ή μεσαία επιχείρηση- να αναρωτιούνται πως μπορούν να διαφοροποιηθούν σε σχέση με τον ανταγωνισμό σε μία εποχή όπου οι καταναλωτές μπορούν πολύ εύκολα να βρουν αυτό που θέλουν και επιπλέον έχουν τα μέσα, ήτοι τα socialmedia, να «αντιδράσουν» σε περίπτωση που δεν μείνουν ευχαριστημένοι από το επίπεδο της εξυπηρέτησης.

Πολλοί νομίζουν ότι η τιμή είναι το σημείο εκείνο που μπορεί να προσφέρει σε μία επιχείρηση τη δυνατότητα να πετύχει.

Αλλά αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα Οι επιχειρήσεις που έχουν τις πιο χαμηλές τιμές δεν είναι και οι πιο πετυχημένες. Διαφορετικά, στην αγορά των smartphones, για παράδειγμα, δεν θα βρίσκονταν στην κορυφή ούτε η Apple, ούτε η Samsung ούτε καν η Huawei.

Ποια είναι τα σημεία – κλειδιά που μπορούν να βοηθήσουν μία επιχείρηση να διαφοροποιηθεί και να πετύχει στην σημερινή, ψηφιακή εποχή; Το πρώτο είναι η εμπειρία που προσφέρεις στον πελάτη σου είτε πρόκειται για ένα προϊόν είτε πρόκειται για υπηρεσία.

Εμπειρία δεν είναι μόνο να προσφέρεις καλή ποιότητα ή καλή σχέση τιμής προς απόδοση/επιδόσεις, αλλά γενικώς να δίνει τη δυνατότητα η όλη διαδικασία αγοράς και χρήσης να είναι εξαιρετική. Τόσο online όσο και offline.

Ένα δεύτερο στοιχείο που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής είναι πως οι επιχειρήσεις θα πρέπει να κατανοήσουν τη σημασία που έχουν πλέον τα smartphones στην καθημερινότητα των καταναλωτών. Ακόμη και στην Ελλάδα. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να προσέξουν, για παράδειγμα, η ιστοσελίδα να είναι mobile friendly.

Όπως και να θυμούνται ότι δεν θα πρέπει ούτε καν να σκεφτούν να προσπαθήσουν να κοροϊδέψουν έναν καταναλωτή, ο οποίος έχει στα χέρια του πρόσβαση σε οποιαδήποτε πληροφορία μπορεί να φανταστεί κανείς.

Ένα άλλο σημείο διαφοροποίησης είναι η δημιουργία κοινότητας. Ακόμη και οι καταναλωτές αρέσκονται να ανήκουν σε κάποια ομάδα. Φυσικά, μπορεί να πει κανείς ότι το να είσαι σε κάποιο πρόγραμμα loyalty είναι μία μορφή ένταξης σε μία κοινότητα αλλά αυτό που εννοώ είναι αρκετά πιο ευρύ.

Μία νέα τάση είναι ότι ο καταναλωτής θέλει ν αλληλεπιδρά με κάποιο brand που αγαπά -επειδή πιθανότατα του προσφέρει καλή εμπειρία- αλλά και με τους υπόλοιπους ανθρώπους που αισθάνονται τον ίδιο ενθουσιασμό για το συγκεκριμένο brand.

Το να δημιουργήσεις μία κοινότητα δεν είναι τόσο δύσκολο, το να τη διατηρήσεις, όμως, ζωντανή είναι κάτι που θέλει πολύ προσπάθεια και δεν είναι και τόσο απλό.

Το τέταρτο σημείο διαφοροποίησης είναι ότι η κάθε επιχείρηση θα πρέπει να μπορεί να δημιουργήσει και να πει μία ιστορία που είτε να σχετίζεται με την ίδια και το παρελθόν ή/και το παρόν της είτε να αφορά τα προϊόντα και τις υπηρεσίες της.

Η χαμηλή τιμή δεν είναι πλέον αρκετή. Ο καταναλωτής χρειάζεται να ταυτιστεί με ένα brand, θέλει να βρει τα σημεία εκείνα που θα τον κάνουν να αγοράσει κάτι πιο εύκολα, θα το χρησιμοποιεί και θα γίνει και ο καλύτερος «πρεσβευτής» αυτού του brand.

Πρέπει η συνολική εμπειρία που θα παίρνει να είναι μοναδική και διαφορετική. Αν ένα brand το πετύχει, τότε έχει κάνει πολλά βήματα προς την επιτυχία.

Σε πολλά online καταστήματα είναι προφανές που εστιάζουν: τιμές, πολλά προϊόντα και ένα όμορφο περιβάλλον. Σίγουρα, οι καλές τιμές και η πληθώρα επιλογών είναι σημεία – κλειδιά, όπως και η εμφάνιση του site που είναι λόγος για να ξεχωρίσεις από τον ανταγωνισμό.

Όμως, εξίσου μεγάλη σημασία θα πρέπει να δίνεις και στο κομμάτι του backoffice και των logistics.

Δεν αναφέρομαι στο κατά πόσον ένα online κατάστημα προωθεί προϊόντα που δεν έχει και μάλιστα τα προωθεί σε τιμές ικανές να προσελκύσουν καταναλωτές, στους οποίους γνωρίζει ότι δεν μπορεί να δώσει αυτό που αναζητούν και στοχεύει να τους πουλήσει κάποιο άλλο προϊόν.

Προσωπικά, πιστεύω πως αυτό είναι μία κακή πρακτική που μεσοπρόθεσμα έχει τα αντίθετα αποτελέσματα. Στον πελάτη σου θα πρέπει να είσαι ειλικρινής.

Δεν πρέπει να τους λες ότι έχεις κάτι που δεν έχεις, όπως επίσης δεν πρέπει να τους λες ότι θα παραδώσεις νωρίτερα από τότε που ξέρεις ότι τελικώς θα παραδώσεις.

Ο καταναλωτής δεν είναι ανόητος ούτε διατεθειμένος να δεχθεί να μην είσαι σωστός απέναντι του για πάνω από μία φορά.

Τη δεύτερη φορά δεν πρόκειται να ξανασχοληθεί μαζί σου και, φυσικά, δεν πρόκειται να ξαναγοράσει από εσένα.

Υπό αυτό το σκεπτικό, είναι πολύ σημαντικό για ένα onlineκατάστημα να δίνει έμφαση στον τομέα των logistics.

Κάτι που σημαίνει ότι πρέπει να ξεκινήσει από τη διαχείριση των αποθεμάτων του ώστε να μπορεί να έχει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη γκάμα προϊόντων και αυτή να αποτυπώνεται σωστά στις ιστοσελίδες του καταστήματος.

Το δεύτερο στοιχείο είναι πως πρέπει η εξυπηρέτηση να γίνεται με το σωστό τρόπο.

Δηλαδή, αν αναφέρεις ότι σε 2-3 εργάσιμες ημέρες θα έχεις παραδώσει την παραγγελία του πελάτη να το κάνεις το αργότερο μέχρι την τρίτη εργάσιμη ημέρα.

Και επειδή πολλές φορές αυτό δεν είναι ένα θέμα για το οποίο ένα ηλεκτρονικό σύστημα έχει όλη την ευθύνη, καλό θα είναι να επιλέξετε τον καλύτερο δυνατό συνεργάτη.

Ενδεχομένως, να χρειαστεί να πληρώσετε λίγο περισσότερο αλλά το επίπεδο της εμπειρίας που θα προσφέρετε στον πελάτη είναι σημαντικό.

Άλλο είναι να πεις στον πελάτη σου ότι η παραγγελία του θα φθάσει μεταξύ 9 π.μ. και 1 μ.μ. και να τον υποχρεώσεις να είναι στο σπίτι του και άλλο να το πεις μεταξύ 12 μ.μ. και 1 μ.μ.

Όπως είναι καλύτερα να του έρθει ένα μήνυμα μισή ώρα πριν έλθει η παραγγελία ώστε να είναι κάποιος στον χώρο αποστολής για να παραλάβει το δέμα.

Γενικώς, υπάρχουν διάφορες μικρές λεπτομέρειες που είναι ικανές να κάνουν τη διαφορά. Και το κυριότερο να γίνουν η αιτία προκειμένου ο καταναλωτής να «επιστρέψει».

Σίγουρα οι χαμηλές τιμές βοηθούν αλλά αν η εμπειρία δεν είναι καλή, ο καταναλωτής θα προτιμήσει να πληρώσει κάπου αλλού 2-3 ευρώ παραπάνω προκειμένου να αισθάνεται μεγαλύτερη ασφάλεια. Τα logisticsείναι ένα σημείο που χρήζουν μεγάλης προσοχής από όλους.

Αυτό που αποκαλούμαι «έξυπνο σπίτι» δεν είναι μία τάση που έκανε πρόσφατα την εμφάνιση της. Αλλά κάτι που συζητιέται έντονα στην αγορά της τεχνολογίας τα τελευταία 15-20 χρόνια.

Απλά, στο παρελθόν αποκαλείτο διαφορετικά: ήταν το ψηφιακό σπίτι (digitalhome) ή το συνδεδεμένο σπίτι (connected home) και όχι ένα smarthome.

Ποια είναι η διαφορά; Ότι στο smarthome πέραν της επικοινωνίας μεταξύ των συσκευών εσωτερικά μέσα στο χώρο του σπιτιού, υπάρχει και διασύνδεση με τον …υπόλοιπο κόσμο συν ότι οι οικιακές συσκευές αποκτούν -χάρη σε εφαρμογές machinelearning-

τη δυνατότητα να προσαρμόζονται αυτόματα στις ανάγκες και απαιτήσεις των μελών του νοικοκυριού. Να γίνονται δηλαδή …έξυπνες.

Η τάση υπήρχε αλλά δεν υλοποιείτο εδώ και χρόνια. Ενδεχομένως, οι συνθήκες να μην είχαν ωριμάσει υπό την έννοια ότι οι καταναλωτές στις αρχές της δεκαετίας του ’00 δεν ήταν τόσο ψηφιακά «εξελιγμένοι» όπως σήμερα που το smartphone δεν φεύγει από τα χέρια τους.

Το smartphone είναι η συσκευή ελέγχου του σπιτιού και αυτό ήταν ένα θέμα για αρκετά χρόνια, καθώς υπήρχε μία «διαμάχη» μεταξύ τηλεόρασης και προσωπικού υπολογιστή.

Οι κατασκευαστές που προέρχονται από το χώρο της εικόνας και του audio έλεγαν ότι θα ήταν η τηλεόραση, εκείνοι από την πληροφορική ότι θα ήταν ο προσωπικός υπολογιστής. Τελικώς, κέρδισε το smartphone.

Κάποια στιγμή φάνηκε ότι το tablet θα μπορούσε να αποκτήσει ρόλο, αλλά η προσωπική μου άποψη είναι ότι αυτό είναι εξαιρετικά -μα πολύ εξαιρετικά- δύσκολο να συμβεί.

Το άλλο πρόβλημα που υπήρχε εξαρχής και το οποίο δεν ήταν ορατό στο ευρύ κοινό ήταν αυτό του οικιακού …server. Δηλαδή, της υπολογιστικής συσκευής εκείνης που θα λειτουργούσε ως κεντρικός κόμβος συγκέντρωσης, διαχείρισης και διανομής των δεδομένων ενός «έξυπνου σπιτιού».

Πρακτικά, πρέπει να υπάρχει ένας κοινός χώρος δεδομένου ότι σε ένα σπίτι κατοικούν περισσότεροι από ένα άνθρωποι, στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων τουλάχιστον.

Αυτός ο οικιακός server είτε θα έπρεπε να είναι μία ξεχωριστή συσκευή είτε να ενσωματωνόταν σε κάποια ήδη υπάρχουσα. Και θα έπρεπε να λειτουργεί συνεχώς. Να είναι διαρκώς on.

Ξεχωριστή συσκευή είναι δύσκολο να πουληθεί πλέον, οπότε έπρεπε να βρούμε ποιες από τις υπάρχουσες ηλεκτρονικές συσκευές ενός σπιτιού είναι συνεχώς στο ρεύμα.

Και εκεί ήρθε η έκπληξη, καθώς η μόνη που είναι διαρκώς αναμμένη είναι το …ψυγείο.

Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι και το router είναι συνεχώς στο ρεύμα, αλλά συνήθως εκεί που έχουμε το router δύσκολα θα βάζαμε και έναν server! Την ίδια στιγμή, στο ογκώδες ψυγείο είναι πιο εύκολο αυτό.

Ιδίως αν εμφανίσεις και πάνω στην πόρτα του ψυγείου μία μεγάλη οθόνη και αρχίσεις να προωθείς και μία φιλοσοφία ότι το ψυγείο συνδέεται στο Διαδίκτυο και παραγγέλνει.

Κάτι που μπορεί να γίνει, αλλά η αλήθεια είναι ότι δύσκολα θα προτιμήσεις για να το κάνεις το ψυγείο και όχι το smartphone σου. Ακόμη και αν το κάνει αυτόματα.

Αυτό λοιπόν που βλέπουμε είναι το ψυγείο να αποκτά -και αυτό- υπολογιστικές δυνατότητες. Και να εξελίσσεται και σε χώρο αποθήκευσης -όχι μόνο τροφίμων- αλλά και δεδομένων.

Το ψυγείο θα είναι ο …server του έξυπνου σπιτιού, όπως όλα δείχνουν, και μένει να δούμε τι είδους εφαρμογές θα αρχίσουν να αναπτύσσονται με βάση τη συγκεκριμένη τάση. Όπως και αν θα υπάρξει κάποιο νέο επιχειρηματικό μοντέλο και ιδέα που θα αξιοποιήσει τις νέες δυνατότητες που προκύπτουν.