Το χρυσό λάδι από τα Φιλιατρά
Με τρία διεθνή βραβεία στο ενεργητικό της, η μικρή οικογενειακή επιχείρηση δέχεται καθημερινά σχεδόν μια πρόταση για συνεργασία.Το πρόβλημα είναι ότι έως τώρα οι υποψήφιοι πελάτες δεν γνώριζαν άλλο καλό λάδι εκτός από αυτά της Ιταλίας και της Ισπανίας...
Ο Κωνσταντίνος και η Χριστίνα Στριμπάκου αποφάσισαν να αξιοποιήσουν τον οικογενειακό ελαιώνα στην περιοχή της Τριφυλίας στη Μεσσηνία και κατάφεραν μέσα σε τρία χρόνια, αν και μικροί παραγωγοί, να δημιουργήσουν ένα brand διεθνώς αναγνωρισμένο, με σημαντικές διακρίσεις και μεγάλη εξωστρέφεια. Με κύριο προσανατολισμό εξαρχής στις εξαγωγές, διαμόρφωσαν ανάλογη στρατηγική σε καταστήματα που τους αρέσουν, προσπαθώντας να προωθήσουν το δικό τους ελαιόλαδο, αλλά και να φέρουν κοντά στο ελληνικό λάδι το διεθνές καταναλωτικό κοινό. Η Lia Olive Oil ξεκίνησε δυναμικά ως startup μέσα από την πρωτοβουλία του Orange Grove της ολλανδικής πρεσβείας, που ενισχύει τη startup επιχειρηματικότητα, φέρνοντας πιο κοντά Ελληνες και Ολλανδούς.
Μιλήσαμε με τη Χριστίνα σχετικά με την εξωστρέφεια που μπορεί να αναπτύξει ένα τοπικό brand και τα μικρά μυστικά που μπορεί να το φέρουν κοντύτερα στην ανάπτυξη εξαγωγών.
«Η μεγάλη δυσκολία αφορά αυτό καθεαυτό το ελληνικό ελαιόλαδο, το οποίο στο εξωτερικό είναι άγνωστο σχετικά. Επομένως, όλες αυτές οι προσπάθειες μπορούν να συμβάλουν στο χτίσιμο του ελαιόλαδου made in Greece. Η εξωστρέφεια έτσι όπως την έχουμε ζήσει μέχρι σήμερα, δεν μπορεί να συμβεί από τη μια μέρα στην άλλη. Αυτό που έχουμε ζήσει μέσα από την εμπειρία του Lia Olive Oil, απαιτεί συνεχή δουλειά και ιδιαίτερη συνέπεια. Η τάση που βλέπουμε τα τελευταία χρόνια, με brands που προέρχονται από μικρούς παραγωγούς, είναι πολύ σημαντική. Θα είχε ιδιαίτερη σημασία αυτές οι προσπάθειες να σταθεροποιηθούν και να βρουν τον δρόμο τους. Η εξωστρέφεια προϋποθέτει να αντιλαμβανόμαστε ότι οι αγορές είναι μεγάλες, όπως και ο ανταγωνισμός, και απαιτούν εγρήγορση. Επίσης, πρέπει να είναι κανείς συνεπής στους πελάτες του. Να είναι συνεπής στους χρόνους παράδοσης, χωρίς εκπτώσεις σε θέματα ποιότητας ή συσκευασίας».
Η υπόθεση «εξωστρέφεια» για τη Lia Olive Oil ξεκίνησε μέσα από τη ζεστή ελληνική φιλοξενία. Ενας φίλος του Κωνσταντίνου και της Χριστίνας ήρθε από την Ολλανδία με το ποδήλατό του στα Φιλιατρά και τον φιλοξένησαν. «Βρισκόμασταν ήδη στο ξεκίνημα της οικονομικής κρίσης και είχαμε άγχος για το πώς θα την αντιμετωπίσουμε» εξηγεί η Χριστίνα. «Ο φίλος μας όμως έμεινε έκπληκτος από τον πλούτο που υπήρχε γύρω μας. Αυτό ήταν ένα καμπανάκι για να συνειδητοποιήσουμε όλα όσα μας περιβάλλουν. Από εκεί κι έπειτα θέλαμε να μοιραστούμε αυτά που παράγουμε. Οπως δεν καταναλώνουμε κάτι που δεν είναι καλό, σκεφτήκαμε ότι δεν μπορούμε να μοιραστούμε με τους καταναλωτές κάτι που δεν μας αρέσει.
»Οταν φτιάξαμε το site μας, οι πρώτοι που μας προσέγγισαν ήταν Γάλλοι. Στείλαμε δείγματα. Αρεσε το προϊόν μας, τόσο ως ποιότητα όσο και ως συσκευασία. Ετσι, αυτή ήταν η πρώτη μας έξοδος σε διεθνές επίπεδο. Δώσαμε έμφαση στο θέμα της συσκευασίας και επενδύσαμε στο design. Ομως το μάθημα από τις διεθνείς αγορές είναι ότι δεν αρκεί ένα καλό design. Χρειάζεται να συνδυαστεί η ποιότητα με το design, για την έξοδο στις διεθνείς αγορές».
Αν και μικρός παραγωγός, η Lia μέσα στο 2015 κατέκτησε τρία χρυσά βραβεία ποιότητας σε αντίστοιχους διαγωνισμούς. Πρόκειται για τον διεθνή διαγωνισμό της Νέας Υόρκης, όπου συμμετείχαν 700 ελαιόλαδα απ’ όλον τον κόσμο (Olive Oil Competition). Στο διαγωνισμό συνήθως σαρώνουν τα ιταλικά brands. Φέτος, τα ελληνικά ελαιόλαδα είχαν καλή παρουσία, ενώ η Lia πήρε το χρυσό βραβείο. Η δεύτερη διάκριση ήρθε από το Ισραήλ, στον γνωστό διαγωνισμό Terra Olivo, και η τρίτη ήρθε τον Αύγουστο στον διαγωνισμό Olivinus, στην Αργεντινή. Οι διακρίσεις ήταν σημαντικές, καθώς είναι αφενός καλλιεργητές, αφετέρου προσέχουν και την καλλιέργεια και την ελαιοποίηση.
Τα τρία βραβεία, καθώς και η επιλογή της Lia στους διεθνείς καταλόγους Flos Olei 2016 και Mono-varietals «Varieta 1 Olio», που είναι από τους καλύτερους στον κόσμο, προκάλεσαν το ανάλογο ενδιαφέρον και, όπως εξηγεί η Χριστίνα, κάθε μέρα δέχεται στο mail της και μια καινούρια πρόταση συνεργασίας.
Στο τέλος του 2015, το brand των μικρών παραγωγών από τα Φιλιατρά είχε πια καλή παρουσία στη Γαλλία, τη Βρετανία, τη Φινλανδία, την Ιαπωνία, το Βέλγιο, την Ελβετία, την Αυστρία και πριν από λίγες μέρες έκλεισαν συνεργασία με τη Σιγκαπούρη. «Σε όλες τις επαφές, η δυσκολία μου είναι να πείσω ότι η Ελλάδα παράγει εξαιρετικής ποιότητας ελαιόλαδο» μας εξηγεί η Χριστίνα. «Ολοι γνωρίζουν το λάδι της Ιταλίας και της Ισπανίας, αλλά όχι το λάδι της χώρας μας. Η συζήτηση ξεκινά από τη στιγμή που παραλαμβάνουν το δείγμα μας».
Σήμερα, η Lia προσπαθεί να σταθεροποιήσει την παραγωγή της. Παράλληλα, η Χριστίνα συμμετείχε σε πολλά σεμινάρια γευσιγνωσίας στην Ιταλία και για πρώτη φορά θα συμμετάσχει ως κριτής στον διαγωνισμό «Domina» D-IOCC, που θα γίνει τον Μάιο στο Παλέρμο της Σικελίας.
Οι διεθνείς αγορές έχουν την απαίτηση από τα μικρά brands να διατηρούν σταθερή την ποιότητά τους. Αυτό πρακτικά σημαίνει ιδιαίτερη φροντίδα στην καλλιέργεια. Η καλλιέργεια της ελιάς είναι περίπλοκη υπόθεση, ενώ ιδιαίτερα σημαντική είναι και η σκληρή δουλειά του ελαιοτριβείου.
«Είμαστε χαρούμενοι για το γεγονός ότι όλοι οι πελάτες μας θέλουν να μας επισκεφτούν για να δουν από κοντά τη δουλειά μας» λέει κλείνοντας τη συζήτηση η Χριστίνα.
Αλεξάνδρα Λεφοπούλου
(Πρωτοπαρουσιάστηκε στην «Εφημερίδα Των Συντακτών» - ένθετο ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ, Δεκέμβριος 2015)