Είναι κοινό μυστικό πια πως επιχειρήσεις και οργανισμοί σ’ όλο τον κόσμο – της χώρας μας μη εξαιρουμένης- βρίσκονται στα πρόθυρα ή μόλις έχουν προσχωρήσει σ’ αυτό που ονομάζουμε 4η Βιομηχανική Επανάσταση.
Μετά τον ατμό, τον ηλεκτρισμό, τους υπολογιστές και το Διαδίκτυο, περνάμε σε μια νέα εποχή ανατροπών που επηρεάζουν όλα όσα γνωρίζαμε ως σήμερα, η οποία βασίζεται κυρίως στην Τεχνητή Νοημοσύνη και τις εκθετικές τεχνολογίες – κατ’ άλλους, βασίζεται στους αυτοματισμούς και τη ρομποτική, που όμως δεν μπορούν να λειτουργήσουν αν δεν υπάρχει το πρώτο, άρα… εντός, εκτός και επί τα αυτά βρισκόμαστε!
Όποιο κι αν επιλέξετε, πάντως, από τα δυο υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής κι αυτός δεν είναι άλλος από τη δικτύωση: για να δουλέψει οποιαδήποτε πλέον από τις τόσες και τόσες συσκευές που χρησιμοποιούμε, θα πρέπει να είναι «κάπου» συνδεδεμένη, είτε ασύρματα είτε ενσύρματα.
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ άλλοτε ισχύει η ρήση «Network is the king», αφού τα δίκτυα είναι εκείνα που καλύπτουν τις ανάγκες μας και υποστηρίζουν ό,τι κάνουμε στην καθημερινότητά μας.
Φτάνουν και επαρκούν για να το κάνουν καλά, αφού έχουμε τόσες απαιτήσεις από εκείνα; Όχι κι αυτός είναι ο λόγος που κράτη και πάροχοι (χρειάζονται και οι δυο, ο καθένας στο ρόλο του, φυσικά) επενδύουν τεράστια ποσά κάθε χρόνο στην αναβάθμιση των δικτύων, υπακούοντας στα κελεύσματα των καιρών. Πόσα; Πολλά, πάρα πολλά – προφανώς με την προσδοκία (οι πάροχοι, βεβαίως – τα κράτη μετράνε αλλιώς) πως θα τα πάρουν πίσω στο πολλαπλάσιο, από τους χρήστες-καταναλωτές.
Μια ιδέα μπορούμε να πάρουμε από την καινούρια έρευνα αγοράς της IDC (Worldwide Black Book Service Provider Edition, την ονομάζει) που προβλέπει πως οι απανταχού της Γης πάροχοι θα ξοδέψουν -ούτε λίγο, ούτε πολύ- περίπου 426 δις δολάρια σε ΤΠΕ το 2022 (σε τρία χρόνια από σήμερα, δηλαδή), καθώς η αναβάθμιση των υποδομών τους, ώστε να συμβαδίζει με την πρόοδο της τεχνολογίας και να ικανοποιεί τη μαζική μετάβαση στο cloud, κοστίζει ακριβά…
Κι αν θέλετε περισσότερες λεπτομέρειες, η εταιρία ερευνών «μοιράζει» αυτό το μεγάλο ποσό σε τρεις βασικές ενότητες: στην πρώτη εντάσσει τους Communications Service Providers, με δαπάνες ύψους 254 δις δολαρίων, στη δεύτερη τους Cloud & Digital Service Providers με 105 δις και στην τρίτη τους Colocated & Managed Service Providers, με 67 δις.
Επικοινωνίες και cloud σέρνουν, όπως είναι φυσικό, το χορό των επενδύσεων προκειμένου οι πάροχοι να ανταποκριθούν στην τάση για Χ-as-a-Service (όπου Χ βάζετε οτιδήποτε πια, από πλατφόρμες και λογισμικό ως υποδομές, συστήματα ασφαλείας και πληρωμές), καθώς είναι φανερό ότι οι χρήστες αρχίζουν πλέον να προτιμούν την ενοικίαση από την κτήση, εξοικονομώντας πόρους και χρήματα – άλλωστε, στης ακρίβειας (και της κρίσης) τον καιρό, δεν χρειάζονται πολλά για να πάρει νέες διαστάσεις το σύνθημα “more with less”…
Η καλή εταιρία επισημαίνει πως οι service providers ήδη αντιπροσωπεύουν μερίδιο 44% στο σύνολο όσων επενδύουν σήμερα σε υποδομές (δηλ. storage & network servers με το αντίστοιχο λογισμικό), με αυξητικές μάλιστα τάσεις, καθώς κάνουν την εμφάνισή τους νέα ψηφιακά οικοσυστήματα, στα οποία επίσης θα παίξουν βασικό ρόλο.
Επισημαίνει, πάντως, πως ο ρόλος των συγκεκριμένων (άρα και οι επιδόσεις τους, από πλευράς επενδύσεων) ποικίλλει από περιοχή σε περιοχή, με την ΕΜΕΑ (Ευρώπη, Μ. Ανατολή και Αφρική) να βρίσκονται κάπου στη μέση, τον Καναδά ακόμα χαμηλότερα, αλλά τις ΗΠΑ πολύ ψηλότερα από τον μέσο όρο των άλλων, με δεδομένο ότι κυρίως σ’ αυτή τη χώρα εμφανίζονται οι early adopters (με κάποιες ασιατικές, όπως η Ν. Κορέα, να ακολουθούν) κι εκεί δοκιμάζονται πρώτα οι νέες τεχνολογικές τάσεις, ως προς την αλήθεια, την αποτελεσματικότητα και τη διάρκειά τους.
