Οι παλιοί και σταθεροί φίλοι αυτής της στήλης το ξέρουν πια πως, κάθε τέλος του χρόνου (τούτες τις μέρες, δηλαδή) το αφιερώνουμε στις προβλέψεις για την επερχόμενη χρονιά.
Ο οικοδεσπότης σας βγάζει από το ντουλάπι και ξεσκονίζει το ψηλό, κωνικό καπέλο με τη μακριά ρόμπα (αμφότερα μαύρα, διακοσμημένα «μαγικά», με αστεράκια), καθαρίζει και γυαλίζει την κρυστάλλινη σφαίρα του και προσπαθεί να μαντέψει (με τη βοήθεια των σχετικών άρθρων και σχολίων στον διεθνή Τύπο, βεβαίως), τι θα δούμε και θα ακούσουμε -από πλευράς τεχνολογίας, πάντα, έστω κι αν η οριζόντια διάχυσή της επηρεάζει άπειρους τομείς- μέσα στο ’24.
Κι όπως συμβαίνει κάθε χρόνο, έτσι και φέτος έχουμε τα «σιγουράκια» (δηλαδή, προβλέψεις με έντονο το στοιχείο της βεβαιότητας, που δύσκολα θα πέσουν έξω) και τα «αουτσάιντερ» (προβλέψεις πιο τολμηρές, βασισμένες κυρίως σε ‘αποχρώσες’ ενδείξεις, που μπορεί να βγουν, μπορεί και όχι, αναλόγως των συνθηκών που θα επικρατήσουν στην πορεία).
Γιατί, είναι ηλίου φαεινότερο ότι οι ‘βεβαιότητες’ στην εποχή μας, με τις τόσες ανατροπές και ανακατατάξεις είναι πλέον είδος εν ανεπαρκεία. Από τη μια στιγμή στην άλλη, ένας πόλεμος (κι έχουμε πικράν πείραν, στην περιοχή μας, τελευταία…), μια θεομηνία (ας είναι καλά η -με δική μας υπαιτιότητα- κλιματική αλλαγή, που το «φροντίζει»), μια πανδημία (κι αυτό το ζήσαμε, δεν χρειάζεται να πούμε περισσότερα) μπορούν να φέρουν τα πάνω-κάτω, προκαλώντας απρόβλεπτες και συχνά οδυνηρές εξελίξεις, από κοινωνικής, οικονομικής, αλλά και τεχνολογικής πλευράς…
Όλες αυτές οι σκέψεις, στην πράξη μεταφράζονται σε δυο-τρεις βασικές κατευθύνσεις (τα ‘σιγουράκια’, που λέγαμε), οι οποίες δεν σηκώνουν αμφισβήτηση, και μπόλικες προβλέψεις (τα αουτσάιντερ), που -αν βγουν- εκείνος που τις έκανε θα υπερηφανεύεται ότι «εγώ σας τα έλεγα…» Σ’ αυτό το «Επωνύμως» θα ασχοληθούμε με τα πρώτα, αφήνοντας για την επόμενη εβδομάδα τα δεύτερα. Λίγα και καλά είναι, άλλωστε, και σ’ αυτά συμφωνούν οι περισσότεροι αναλυτές και εταιρίες ερευνών αγοράς.
Πρώτο και καλύτερο ‘σιγουράκι’, φυσικά, η Τεχνητή Νοημοσύνη με το συναφές οικοσύστημα, που όλοι βλέπουν να εδραιώνει ακόμα περισσότερο την παρουσία του στην καθημερινότητά μας, τον επόμενο χρόνο. Η έγκυρη Deloitte, για παράδειγμα, προβλέπει ότι το επόμενο δωδεκάμηνο δεν θα υπάρχει λογισμικό στον χώρο των επιχειρήσεων που να μην αξιοποιεί σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό το GenerativeAI, συμπαρασύροντας την αγορά των απαραίτητων γι’ αυτό το σκοπό επεξεργαστών, η οποία θα «κτυπήσει» τα 50 Β$, παγκοσμίως.
Μάλιστα, με δεδομένη την τεράστια ανάπτυξη που αναμένεται, η εκτίμηση της εταιρίας ερευνών για το μέγεθος της ίδιας αγοράς σε τέσσερα χρόνια, το 2027, είναι ότι θα κινηθεί μεταξύ 110 Β$ (χειρότερο σενάριο) και 400 Β$ (το πιο ευνοϊκό). Όσο για το λογισμικό που θα έχουμε τον επόμενο χρόνο στη διάθεσή μας, η Deloitte θεωρεί πως θα εστιάσει κυρίως σε σουίτες ενίσχυσης της παραγωγικότητας, προηγμένο CRM, νέες και αναβαθμισμένες λύσεις data analytics, εργαλεία υποστήριξης ERP, αλλά και εργαλεία σχεδίασης νέου λογισμικού.
Η Forrester, από την πλευρά της, βάζει βεβαίως στην πρώτη θέση την Τεχνητή Νοημοσύνη, προβλέποντας σημαντικές εφαρμογές βασισμένες σε GenerativeAI, όμως την ‘κοσμογονία’ τη βλέπει κυρίως στον χώρο των αυτοματισμών, αφενός με την εισβολή των LLMs σ’ αυτόν, αφετέρου με τα πρώτα σημαντικά περιοριστικά μέτρα και κανονιστικά πλαίσια που αρχίζουν να επιβάλουν με τον χαρακτήρα του κατεπείγοντος οι ανά τον κόσμο ρυθμιστικές αρχές, ώστε να μην επικρατήσει πλήρης ασυδοσία στον χώρο. Στην περίπτωση της Ευρώπης, που μας αφορά άμεσα, μόλις την προηγούμενη εβδομάδα είχαμε θετικές και ευοίωνες εξελίξεις σ’ ό,τι αφορά στο περιεχόμενο του AI Act, που -μεταξύ πολλών άλλων- ρυθμίζει και αυτά τα θέματα.
Και, βέβαια, ένα ακόμα «σιγουράκι» είναι η ολοένα μεγαλύτερη σημασία που δίνεται στη βιώσιμη ανάπτυξη. Το sustainability (ως βασικό μέλος της «πράσινης Αγίας Τριάδας», του ESG) αποτελεί σήμερα κρίσιμο παράγοντα για την «έξωθεν καλή μαρτυρία» και την κοινωνική αποδοχή (ειδικά από τους νέους πελάτες ή και υποψήφιους εργαζομένους) κάθε επιχείρησης / οργανισμού. Έτσι, κάθε κίνηση (με καταφυγή στις ΑΠΕ και μείωση ενεργειακής κατανάλωσης και ρύπων, με κάθε τρόπο και μέσο) προς τη σμίκρυνση του σημερινού ανθρακικού αποτυπώματός τους και κάθε δέσμευση για ένα καλύτερο και «καθαρότερο» μέλλον, μόνο κέρδη -ηθικά, κοινωνικά και οικονομικά- μπορεί να τους φέρει.
Κι όπως είπαμε προηγουμένως, έπεται συνέχεια…
