Τι τα θέλετε - το ερώτημα παραμένει και αποτελεί ίσως τον μεγαλύτερο γρίφο στον χώρο της ψηφιακής τεχνολογίας (και όχι μόνο, όπως φαίνεται), από τον περασμένο Νοέμβριο που έκανε με πάταγο την είσοδό του στην καθημερινότητά μας το Chat GPT – ούτε «χρονιάρικο» δεν είναι ακόμα κι ας ξεγελιόμαστε από την τεράστια και αντιστρόφως ανάλογη με την ηλικία του επίδραση που ήδη ασκεί σε τόσους και τόσους τομείς…
Εσείς είστε υπέρ ή κατά του ΑΙ, της Τεχνητής Νοημοσύνης για να το πούμε στη γλώσσα μας; Δεν χωρεί αμφιβολία ότι όλοι -θεωρητικά, τουλάχιστον- είμαστε υπέρ της προόδου, κατανοώντας και συγχωρώντας την αναστάτωση που αρχικά θα φέρει.
Όπως όλες οι επαναστάσεις (που, όταν επικρατούν, δημιουργούν μεν δίκαιο, αλλά η διαδρομή συνοδεύεται από μικρές ή μεγάλες παράπλευρες απώλειες, όπως έχει αποδείξει η Ιστορία) έτσι και η Τεχνητή Νοημοσύνη θα βρει σταδιακά τα «πατήματά» της που οδηγούν στην καθιέρωση και την αναγνώριση.
Οι ανατροπές που φέρνει στη σημερινή κανονικότητά μας (γι’ αυτό λέμε ότι μπήκαμε σε νέα εποχή), κάποια στιγμή θα κοπάσουν, θα αφομοιωθούν, όσοι «περισσεύουν» ή αδυνατούν να ακολουθήσουν θα αλλάξουν ρότα, θα επανεκπαιδευτούν, θα επιμορφωθούν, θα ξεκινήσουν κάποιο άλλο «ταξίδι». Έτσι γινόταν πάντα, στις τρεις ως τώρα Βιομηχανικές Επαναστάσεις – το αυτό θα γίνει και στην τέταρτη, την τωρινή, και μόνο ο χρόνος του μεταβατικού σταδίου αλλάζει, καθώς είναι πιά πολύ μικρότερος.
Όλα αυτά, κατά βάθος τα έχουμε αποδεχτεί – το έργο το έχουμε ξαναδεί, εξακολουθεί να μας αφορά όλους, μόνο που είναι πλέον πολύ συντομότερο. ‘Η μήπως όχι; Τούτη, την τέταρτη φορά (πιθανότατα και λόγω του ότι, μέσα από το Internet και τα κοινωνικά δίκτυα, όλοι γνωρίζουμε τα πάντα σε χρόνο dt, έστω κι αν η απόσταση μεταξύ πληροφόρησης και παραπληροφόρησης μικραίνει διαρκώς και επικίνδυνα…) οι αντιδράσεις είναι μεγαλύτερες απ’ ό,τι τις προηγούμενες.
«Ο φόβος φυλάει τα έρμα», λέει η παλιά σοφή ελληνική παροιμία (ίσως να υπάρχει και σε άλλες γλώσσες / χώρες, δεν το γνωρίζω) κι αυτό συμβαίνει κατά κόρον με το θέμα της Τεχνητής Νοημοσύνης και το βαθμό ελευθερίας που μπορούμε και πρέπει να δώσουμε σ’ όσους προωθούν λύσεις, αξιοποιώντας τις τεράστιες δυνατότητές της. Γιατί, όπως συχνά συμβαίνει, η εμφάνιση μιας καινοτόμου τεχνολογίας με πρωτότυπες εφαρμογές και λύσεις οι οποίες καλύπτουν πραγματικές ανάγκες, προηγείται – η ρύθμιση, με τη δημιουργία του απαραίτητου θεσμικού και νομικού πλαισίου, εισάγεται πάντα με υστέρηση μηνών, αν όχι χρόνων, με τους χρήστες να βρίσκονται «μετέωροι» στη διάρκεια του μεταβατικού σταδίου.
Αυτό, δεν ενοχλεί ιδιαίτερα σε «επαναστάσεις μακράς διαρκείας», όταν προχωράς με βήματα. Αντίθετα αν, όπως τώρα, προχωράς με άλματα, υπάρχει ο κίνδυνος όταν στηθεί το πλαίσιο, ολοκληρωθούν οι διαβουλεύσεις και επιβληθούν οι ρυθμίσεις, οι διατάξεις τους να έχουν πιά ξεπεραστεί από την ωμή πραγματικότητα – και, ως γνωστόν, το «ποτάμι» δεν γυρίζει πίσω.
Ευρώπη, Ασία και Αμερική τρέχουν και δεν φτάνουν, λοιπόν, προς αυτή την κατεύθυνση, με τους αρμόδιους να γράφουν και να σβήνουν, να πιέζουν για επιτάχυνση των διαδικασιών και, παράλληλα, να μιλάνε με τις Big Tech, που δείχνουν να επιθυμούν κι εκείνες κάποια γρήγορη ρύθμιση, προκειμένου να ξεκαθαρίσει το ταχύτερο δυνατό το τοπίο. Μόλις πριν από λίγες ημέρες, άλλη μια τέτοια έκκληση για επείγουσα ρύθμιση απηύθυνε από την Αθήνα και το βήμα του Athens Democracy Forum στο οποίο μετείχε, ο Nick Clegg, πρόεδρος Global Affairs της Meta.
Μ’ αυτά και μ’ εκείνα, όμως, ο φόβος είναι πανταχού παρών, έστω και ενδόμυχος. Όλο πιο συχνά (ο οικοδεσπότης σας το διαπιστώνει σχεδόν καθημερινά, στο πλαίσιο των ομιλιών και των πάνελ, στα συνέδρια που παρακολουθεί και καλύπτει δημοσιογραφικά) ακούγονται φωνές και παραινέσεις για αξιοποίηση μεν των αναμφισβήτητων πλεονεκτημάτων του ΑΙ, αλλά παράλληλα με διαρκή «επαγρύπνηση».
Προσωπικά, πάντως, αν με ρωτήσετε ποιος και τι μπορεί να εξασφαλίσει ότι δεν πρόκειται (όπως αρκετοί φοβούνται) να κινδυνεύσει το μέλλον της ανθρωπότητας, αν βάλουμε άνευ όρων την Τεχνητή Νοημοσύνη στη ζωή μας, θα σας απαντήσω (για να μείνω και στο κλίμα των ημερών, με τις αλλεπάλληλες σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης) ΔΓ/ΔΑ – Δεν Γνωρίζω / Δεν Απαντώ.
