Όταν ο (κοντά 30άρης, σήμερα) μεγαλύτερος γιός μου ήταν νήπιο και μάθαινε να περπατάει, μια από τις πιο αγαπημένες του εκφράσεις ήταν… «μόνοθ μου – άθε με»! Ήθελε να κάνει τα πρώτα βήματά του μόνος του, αρνούμενος την πατρική (ή μητρική, αναλόγως) «χείρα βοηθείας», μ’ άλλα λόγια τη ‘χειραγώγηση’, όπως την περιγράφει απολύτως παραστατικά η ελληνική γλώσσα, επιζητώντας τη ‘χειραφέτηση’.
Δεν ξέρω γιατί, αλλά αυτά τα λόγια και η παιδική βούληση μου ήρθαν στον νου την προηγούμενη Πέμπτη, 21 Σεπτεμβρίου, όταν διάβασα τη λιτή ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για την ενεργοποίηση εφεξής του Chips Act, της Ευρωπαϊκής Πράξης για τα μικροκυκλώματα.
Που, αν όλα πάνε καλά και υλοποιηθούν στην ώρα τους όσα εξαγγέλλονται, θα προσδώσει στην ήπειρό μας σημαντικό (όπως ελπίζουν στις Βρυξέλλες) βαθμό απεξάρτησης από τους κυρίως Ασιάτες κατασκευαστές και ενδο-ευρωπαϊκής αυτονομίας, σ’ αυτόν τον τόσο κρίσιμο για την ψηφιακή καθημερινότητά μας τομέα. Προφανώς, μαγικό ραβδάκι δεν υπάρχει σε τέτοιες καταστάσεις, ούτε λυχνάρι του Αλλαντίν, επομένως θα συνεχίσουμε να καταφεύγουμε στις ίδιες πηγές, όμως, λιγότερο και πιο επιλεκτικά, καθώς θα έχουμε τη δική μας, βασική ευρωπαϊκή παραγωγή σε μικροτσίπ – τουλάχιστον, αυτός είναι ο στόχος.
Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση των Βρυξελλών, το Chips Act «θα ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα και ανθεκτικότητα της Ευρώπης σε τεχνολογίες και εφαρμογές ημιαγωγών, ενώ θα συμβάλει στην επίτευξη τόσο της ψηφιακής, όσο και της πράσινης μετάβασης, κάτι που θα επιτευχθεί με την ενίσχυση της τεχνολογικής υπεροχής σ’ αυτόν τον τομέα».
Ως τώρα, υπήρχε έλλειμμα και μάλιστα σοβαρό, όπως απέδειξε η κρίση στην παγκόσμια τροφοδοτική αλυσίδα λόγω της πανδημίας, που απηρέασε αρνητικά οτιδήποτε χρησιμοποιεί ηλεκτρονικά κυκλώματα για τη λειτουργία του, δηλαδή σχεδόν τα πάντα. Η κρίση, που αύξησε το κόστος και επιβάρυνε σημαντικά την παγκόσμια και πολλές εθνικές οικονομίες, αναλόγως συνθηκών και αναγκών, δεν έχει ακόμα ξεπεραστεί στο σύνολό της.
Εκκινώντας από το μόλις 10% που κατείχε στην παγκόσμια αγορά μικροκυκλωμάτων το 2020, στην αρχή της κρίσης, ο στόχος της Ευρώπης είναι να διπλασιάσει αυτό το μερίδιο τα επόμενα χρόνια ως το 2030, ενισχύοντας τη θέση και τις δυνατότητές της με μια δέσμη μέτρων σε τρεις πυλώνες και συνολικό προϋπολογισμό που αναμένεται να ξεπεράσει, τελικά, τα 43 Β€.
Ο πρώτος πυλώνας (Πρωτοβουλία Μικροκυκλώματα για την Ευρώπη) θα ρίξει γέφυρες μεταξύ έρευνας και παραγωγής, ώστε η καλλιέργεια της καινοτομίας να δώσει πρακτικές και χρήσιμες λύσεις. Η «προίκα» αυτής της πρωτοβουλίας από τις Βρυξέλλες θα είναι 3,3 Β€, με τα κράτη-μέλη να προσθέτουν κι αυτά τον αντίστοιχου ύψους εθνικό «οβολό» τους.
Ο δεύτερος έχει να κάνει με την ενίσχυση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας μέσω κρατικών ενισχύσεων και κινήτρων, για τη δημιουργία εργοστασίων και παραγωγικών μονάδων στο πλαίσιο ενός διευρωπαϊκού οικοσυστήματος που θα διασφαλίζει σημαντικό ποσοστό της αυτονομίας, στην οποία έγινε νωρίτερα αναφορά.
Τέλος, ο τρίτος αφορά στη διακρατική συνεργασία μεταξύ των χωρών-μελών με τη δημιουργία συντονιστικών κέντρων και μηχανισμών ελέγχου των αλυσίδων τροφοδοσίας (το προβλεπόμενο ευρωπαϊκό semiconductor alert system λειτουργεί ήδη από τις 18 Απριλίου 2023), με στόχο την πρόληψη νέων κρίσεων και την έγκαιρη λήψη κατάλληλων μέτρων.
Όσο για την επόμενη ημέρα, η δήλωση του καθ’ ύλην αρμόδιου, του Επιτρόπου για την Εσωτερική Αγορά, Τιερί Μπρετόν, αμέσως μετά την ενεργοποίηση του Chips Act, δεν αφήνει πολλές αμφιβολίες για τις ευρωπαϊκές βλέψεις και φιλοδοξίες: «Με την έναρξη ισχύος της Ευρωπαϊκής Πράξης για τα μικροκυκλώματα, σήμερα, η Ευρώπη κάνει ένα αποφασιστικό βήμα προς τα εμπρός, θέλοντας να διαμορφώσει η ίδια το μέλλον της.
Ήδη, ξεκίνησαν να πραγματοποιούνται (ιδιωτικές) επενδύσεις, σε συνδυασμό με σημαντική δημόσια χρηματοδότηση κι ένα ισχυρό κανονιστικό πλαίσιο. Γινόμαστε βιομηχανική δύναμη στις αγορές του μέλλοντος, ικανή να εφοδιάζεται η ίδια και να εφοδιάζει ολόκληρο τον κόσμο με ώριμους και προηγμένους ημιαγωγούς. Αυτοί αποτελούν βασικά δομικά στοιχεία των τεχνολογιών που θα διαμορφώσουν το μέλλον μας, τη βιομηχανία μας και την αμυντική μας βάση».
Έτσι πρέπει και μακάρι όλα αυτά να βγουν αληθινά, τα επόμενα χρόνια, Για την ώρα, πάντως, ο οικοδεσπότης σας προτιμάει να αναφωνεί αυτό που λέει ο τίτλος…
