Κι εκεί που κάθεσαι ήσυχα και ωραία, διαβάζοντας τα νέα της ημέρας (η δίωρη ενημέρωση καθ’ εκάστη είναι κανόνας απαράβατος και συνήθεια χρόνων για τον οικοδεσπότη σας), «να τη, πετιέται» η είδηση με αντικείμενο την πρόσφατη έρευνα της γνωστής και μη εξαιρεταίας Gartner, σχετικά με το μέλλον της εργασίας, με αποτελέσματα που δίνουν σημαντική τροφή για σκέψη.
Βλέπετε, η σχεδόν τρίχρονη πια πανδημία έχει φέρει τα πάνω-κάτω στον συγκεκριμένο χώρο (όπως και σε τόσους άλλους, να μην ξεχνιόμαστε), βγάζοντας στην επιφάνεια τάσεις και εντάσεις και επιταχύνοντας δραστικά τις εξελίξεις.
Οι στιγμές είναι ιστορικές και οι ανατροπές τεράστιες – ο ιός επηρέασε θετικά, πιστεύουμε (μακριά από εμάς κάθε βέβηλη σκέψη, βεβαίως, τόσες ζωές χάθηκαν…) όσο τίποτε άλλο τον τρόπο που εργαζόμαστε, της ώριμης πια ψηφιακής τεχνολογίας βοηθούσης. Το ’23, όπως όλα δείχνουν, θα είναι η χρονιά που οι αλλαγές θα εδραιωθούν.
Ήδη βλέπουμε να διαμορφώνονται σημαντικές τάσεις, τις οποίες καταγράφει και η έρευνα της Gartner, που άλλωστε καταγράφει και τις γνωστές προκλήσεις: τον τρελό ανταγωνισμό για τον εντοπισμό και την εξασφάλιση ταλέντων, τις μεγάλες πλέον αμφισβητήσεις εκ μέρους τους του κατεστημένου και των παραδοσιακών εργασιακών σχέσεων, αλλά και τις πιέσεις για τον έλεγχο του κόστους, καθώς αυξάνει ο πληθωρισμός, αδειάζουν τα πορτοφόλια και μειώνονται τα έσοδα των εταιριών. Οι κατά κύματα απολύσεις το αποδεικνύουν…
Εννιά τάσεις βλέπει η Gartner να διαμορφώνονται μέσα στη χρονιά που μόλις ξεκίνησε, όσον αφορά στο μέλλον της εργασίας, με πρώτη και καλύτερη τις «σιωπηλές προσλήψεις», δηλ. την απάντηση των εργοδοτών στις «σιωπηλές παραιτήσεις», οι οποίες έκαναν την εμφάνισή τους το περασμένο καλοκαίρι στις ΗΠΑ, με τους εργαζόμενους ουσιαστικά να αρνούνται να προσφέρουν «το κάτι παραπάνω» στη δουλειά τους, όπως γινόταν ως τότε. Κατά την Gartner, οι εργοδότες θα προσπαθήσουν φέτος να δελεάσουν τους εργαζομένους τους με μεγαλύτερη ευελιξία ως προς τη λειτουργία τους μέσα στην επιχείρηση, αλλά και με ελκυστικά προγράμματα επιμόρφωσης.
Η δεύτερη τάση έχει να κάνει με την αναβάθμιση της εμπειρίας των εργαζομένων, με στόχο να περνούν καλύτερα, άρα να αποδίδουν περισσότερο. Με δεδομένο πλέον, τον υβριδικό χαρακτήρα της εργασίας, αυτό μπορεί να γίνει είτε με τη συμμετοχή τους στη διαμόρφωση του ωραρίου και τον στόχων, που δεν θα αλλάζουν κάθε τόσο, αλλά και με τη χορήγηση (της σπάνιας για τα αμερικανικά δεδομένα, αλλά κοινής στην Ευρώπη) άδειας μετά αποδοχών…
Μάλιστα, η τρίτη τάση στον ίδιο στόχο αποσκοπεί, καθώς μέρος της εμπειρίας αποτελούν τα ανώτερα στελέχη, που πρέπει πλέον να εκπαιδευτούν κατάλληλα, ώστε να εμπνέουν τους υφισταμένους τους, προσφέροντάς τους στόχο, ευελιξία και ευκαιρίες για την καριέρα τους.
Η έλλειψη ταλέντου βρίσκεται πίσω από την τέταρτη τάση, που εστιάζει στην ανάγκη διεύρυνσης της δεξαμενής των υποψηφίων, αξιοποιώντας όλους εκείνους που μπορούν να κάνουν τη δουλειά στην πράξη, έστω κι αν δεν έχουν τα απαραίτητα «χαρτιά» και τα θεωρητικά κριτήρια που το εγγυώνται, Ενώ η πέμπτη έχει να κάνει με τις συνέπειες της πανδημίας που είναι ακόμα υπαρκτές, αν και όχι θανατηφόρες. Όμως, πολλοί υπέφεραν είτε στο οικογενειακό περιβάλλον είτε στον περίγυρό τους - στην ψυχοσωματική θεραπεία τους πρέπει πλέον να συμβάλουν και οι εργοδότες τους, ώστε να εξαλειφθεί σταδιακά το «τραύμα».
Η έκτη τάση, όσον αφορά στο μέλλον της εργασίας, «φωτίζει» το μεγάλο θέμα του DEI (Diversity – Equity – Inclusion, δηλ. Ποικιλότητα – Ισότητα – Συμπερίληψη) και την υλοποίησή του στους χώρους εργασίας, που συχνά πόρρω απέχει από τα όμορφα λόγια τα οποία γράφονται στις εκθέσεις ESG, οργανισμών και επιχειρήσεων.
Η εφαρμογή και η επίτευξη τέτοιων στόχων σίγουρα δεν είναι εύκολη υπόθεση. Όπως δεν είναι, επίσης, το θέμα των προσωπικών δεδομένων (έβδομη τάση) των εργαζομένων, που η διαχείρισή τους χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, ούτε κι εκείνο των πολωμένων αλγορίθμων στις εφαρμογές Τεχνητής Νοημοσύνης και Μηχανικής Μάθησης οι οποίες χρησιμοποιούνται πλέον ολοένα συχνότερα, εσωτερικά από τις επιχειρήσεις, χωρίς να δίνεται ιδιαίτερη σημασία στα θέματα ηθικής και το DEI, που αναφέραμε παραπάνω.
Τέλος, η Gartner ονοματίζει ως ένατη και τελευταία τάση τις αρνητικές συνέπειες του εγκλεισμού λόγω της πανδημίας, στις κοινωνικές & επαγγελματικές δεξιότητες της Generation Z, η οποία θα αποτελέσει τη βάση του εργατικού δυναμικού, τα επόμενα χρόνια. Μεγάλο και υπαρκτό το πρόβλημα και πρέπει να το προσέξουμε.
Μοιραστείτε το άρθρο
[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]
