Αλήθεια, έχετε σκεφτεί ποτέ ποιος κυβερνάει αυτόν τον ολοένα και πιο ψηφιακό, ειδικά στον καιρό της πανδημίας, κόσμο; Και δεν μιλάω για τα κυρίαρχα κράτη, στα οποία ανήκουμε ο καθένας πάνω στον πλανήτη Γη, την υπηκοότητα των οποίων φέρουμε υπερηφάνως, με χαρτιά και με σφραγίδες, ταυτότητες και διαβατήρια. Περισσότερο εννοώ, ποιος κυβερνάει τη ζωή και την καθημερινότητά μας.

Γιατί, ναι μεν κάθε χώρα και οι πολίτες της έχουν (πλην των γνωστών εξαιρέσεων των απολυταρχικών καθεστώτων για τα οποία η στήλη δηλώνει αναρμόδια, καθώς πρόκειται για άλλου παπά ευαγγέλιο) την κυβέρνηση που εξέλεξαν και τους αξίζει, όμως, το everyday life δεν διαμορφώνεται μόνο από αυτήν… Ως ένα βαθμό, που βαίνει αυξανόμενος, παρακολουθώντας τη μετάβαση της ζωής μας από offline σε online mode, τον διαμορφώνουν (και ίσως μερικώς τον ελέγχουν – γιατί να το κρύψομε, άλλωστε;) όλες οι μεγάλες εταιρίες υψηλής τεχνολογίας των οποίων τα προϊόντα και τις υπηρεσίες χρησιμοποιούμε καθημερινά.

Οι άνθρωποι των ΜΜΕ γράφουμε συχνά πως αν το (ιδιαίτερα επίκαιρο τούτες τις ημέρες – θα το ξαναπιάσουμε, παρακάτω) Facebook ήταν κράτος, με τον «πληθυσμό» του που ξεπερνάει τα δυο δισεκατομμύρια θα ήταν σήμερα το μεγαλύτερο στον πλανήτη μας, ενώ τα έσοδά του (όπως και αρκετών ακόμα εταιριών τεχνολογίας ‘πρώτης γραμμής’) ξεπερνούν το ΑΕΠ κορυφαίων σε κύρος και δύναμη χωρών. Έτσι, μάλλον δεν προκαλεί έκπληξη η πρόσφατη ανάλυση του Ίαν Μπρέμερ στο Foreign Affairs, ο οποίος χαρακτηρίζει αυτές τις επιχειρήσεις states, κράτη – έστω και ιδιότυπα- καθώς έχουν αποκτήσει πλέον κύρος και επιφάνεια, διαθέτουν σημαντική ισχύ και διαχειρίζονται τις διπλωματικές / οικονομικές / κοινωνικές σχέσεις τους μιλώντας κατευθείαν στο ανώτατο επίπεδο με τα πραγματικά κράτη, συνάπτοντας συνέργειες και ‘κλειδώνοντας’ καίριες συμμαχίες.

Οι συχνές επαφές του Έλληνα πρωθυπουργού (και δεν είναι ο μόνος, όλοι οι συνάδελφοί του το ίδιο κάνουν) με τον πρόεδρο της Microsoft, Μπραντ Σμιθ, αλλά και τον ιδρυτή της Amazon, Τζεφ Μπέζος, πριν από λίγους μήνες, αποδεικνύουν (τις συνέργειες στην πρώτη περίπτωση τις μάθαμε, με την ανακοίνωση επενδύσεων περίπου 1 δις. $ στην Ελλάδα, στη δεύτερη τις αναμένουμε) με τον καλύτερο τρόπο του λόγου το αληθές.

Κατά τον Μπρέμερ, οι τεχνολογικές εταιρίες–κράτη ήδη ελέγχουν τον ταχύτατα επεκτεινόμενο και διευρυνόμενο ψηφιακό κόσμο -που, συχνά, βρίσκεται εκτός των ορίων δράσης των ρυθμιστικών αρχών- ενώ παίζουν σημαντικό ρόλο και στον άλλον, τον καθημερινό μας κόσμο, είτε μένοντας προσκολλημένες σε κάποιο κέντρο εξουσίας (όπως πχ. οι κινεζικές mega-επιχειρήσεις) είτε προτιμώντας μια παγκόσμια παρουσία (βλέπε Microsoft, Apple, Google, κλπ.) Μάλιστα, ο ίδιος επισημαίνει τον ρόλο που παίζουν, γεφυρώνοντας τους δυο κόσμους, δίνοντας ως χαρακτηριστικό παράδειγμα την αναστολή των λογαριασμών του Ντόναλντ Τραμπ στο Facebook  και το Twitter, με αφορμή τα εμπρηστικά σχόλιά του και την παραπληροφόρηση, στις αρχές του περασμένου Γενάρη, όπως και τις ανάλογες αντιδράσεις εκ μέρους των Amazon, Apple, Google, PayPal και Stripe, που φρόντισαν να «τραβήξουν την πρίζα», εκτονώνοντας τις δράσεις των «πολιορκητών» του Καπιτωλίου.

Ο αντίλογος από την πλευρά του Axios, βεβαίως, είναι ότι όλοι αυτοί μπόρεσαν να οργανώσουν τότε την επίθεσή τους επικοινωνώντας μέσω των κοινωνικών δικτύων και κυρίως μέσω του Facebook – κάθε νόμισμα έχει δυο πλευρές, το θέμα είναι ποια θα επιλέξουμε εμείς να αξιοποιήσουμε περισσότερο. Και, μιας και αναφερθήκαμε στο FB -θέμα για το οποίο ήδη γράψαμε την προηγούμενη εβδομάδα, σ’ αυτήν εδώ τη στήλη, όταν όλα τα σχετικά με το metaverse αποτελούσαν ακόμα επτασφράγιστο μυστικό- όσα ακούσαμε την προηγούμενη Πέμπτη, εξηγούν μεν αρκετά (το μοντέλο που προωθείται, θυμίζει, ως ένα βαθμό, εκείνο των Alphabet και Google, με μητρική και θυγατρικές), αλλά αφήνουν ακόμα κενά ως προς τους ρόλους, τις ισορροπίες και τους απώτερους στόχους του Ζουκεμβέργιου (τον άλλον, της τυπογραφίας, γιατί τον λέμε Γουτεμβέργιο, δηλαδή;)

Σίγουρα, έχουμε μπει σε ένα meta-βατικό στάδιο, στο οποίο θα επιχειρηθεί ο συνδυασμός των δυο κόσμων, του πραγματικού και του εικονικού, «εις εικόνα (όχι σάρκα, ακόμα – στο ξεκίνημα θα χρησιμοποιηθούν avatar) μια». Τι θα δώσει η μίξη των δυο κόσμων και πόσο εύκολο θα είναι αυτό, παραμένει άγνωστο! Πάντως, κάτι μας λέει πως απώτερος στόχος είναι ο έλεγχος της θέσης του καθενός μας (και των δεδομένων μας, καθώς αυτά έχουν το μεγάλο οικονομικό ενδιαφέρον) στον νέο, γενναίο κόσμο, που τώρα διαμορφώνεται…

Μοιραστείτε το άρθρο

[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]