Ένα από τα μεγαλύτερα και «φλέγοντα», καθώς αφορά όλους μας, θέματα της μετά-πανδημία εποχής, είναι αναμφισβήτητα το εργασιακό. Όχι τόσο το αν θα υπάρχουν δουλειές ή όχι (που θα υπάρχουν, βεβαίως), όσο το ποιες θα είναι αυτές κι ακόμα περισσότερο, ποιες δεξιότητες θα πρέπει να έχουν οι εργαζόμενοι που θα κληθούν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες υλοποίησης των νέων στόχων και στρατηγικών. Γιατί είναι προφανές πως οι νέες εποχές θέλουν και νέους στόχους, αυτούς που τώρα οριοθετούνται, βασισμένους στα νέα δεδομένα και τους διαφορετικούς κανόνες του παιχνιδιού που επιβάλλει η νέα κανονικότητα.
Μέσα σε λίγες εβδομάδες, άντε μήνες, η πανδημία άλλαξε τον τρόπο που εργαζόμαστε, που μαθαίνουμε, που επι-κοινωνούμε ο ένας με τον άλλο. Ίσως, κάποιο ποσοστό από όσα κάναμε «τότε, παλιά» επανέλθει και παραμείνει, αλλά θα είναι μικρό – η ζωή μας είναι πλέον διαφορετική και -επιτρέψτε μου τον νεολογισμό- «ψηφιακο-κεντρική», όσο η καθημερινότητά μας περνάει από offline σε online mode.
Κι αυτό αποτυπώνεται με τον πιο σαφή τρόπο στα αποτελέσματα πρόσφατης έρευνας (Trend Insight) της γνωστής και μη εξαιρεταίας Gartner, με τις προβλέψεις της για τον συνεχιζόμενο ψηφιακό μετασχηματισμό, τις έντονες «αλλαγές του τοπίου» για τους μη-Πληροφορικάριους εργαζομένους, τα προϊόντα του μέλλοντός μας, κ.λπ. Και -ω του θαύματος- το συμπέρασμα που βγαίνει εν κατακλείδι, είναι ότι, όχι πολύ μακριά από σήμερα, οι περισσότερες τεχνολογικές λύσεις θα δημιουργούνται ακριβώς από αυτούς, τους μη-Πληροφορικάριους!
Οι ερευνητές υποστηρίζουν μετά λόγου γνώσεως ότι η ραγδαία αύξηση των ψηφιακών δεδομένων, τα low-code εργαλεία που είναι ήδη διαθέσιμα στην αγορά και η ανάπτυξη λογισμικού με τη βοήθεια Τεχνητής Νοημοσύνης θα επιτρέψουν, τα αμέσως επόμενα χρόνια, τον «εκδημοκρατισμό» της δημιουργίας τεχνολογικών υπηρεσιών και προϊόντων ακόμα κι από μη ειδικούς, δηλαδή άτομα που δεν ανήκουν στα παραδοσιακά τμήματα Πληροφορικής. Μάλιστα, δίνουν και νούμερα, προσδιορίζοντας ακόμα περισσότερο ποσοτικά και χρονικά αυτόν τον στόχο: ως το 2024, δηλαδή σε τρία χρόνια από σήμερα, το 80% των λύσεων θα δημιουργείται από μη-Πληροφορικάριους.
Και για ποιες λύσεις μιλάμε; Η απάντηση μας γυρίζει πάλι σ’ αυτά που λέγαμε προηγουμένως, για την πανδημία: μιλάμε για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που θα χρειαστούν για να καλύψουν τις νέες ή και απλώς αυξημένες ανάγκες τους οι επιχειρήσεις σε ευρύτατη γκάμα κλάδων, αλλά και οι ιδιώτες που βάζουν ολοένα περισσότερη τεχνολογία στην καθημερινότητά τους, και -συχνά- δεν μπορούν να βρουν λύσεις–από–το–ράφι ικανές να καλύψουν τις ενδεχομένως πιο ειδικές ανάγκες τους.
Η Gartner αποδίδει κατά κύριο λόγο αυτή την τάση στην πανδημία που δημιούργησε σε χρόνο dt νέες ανάγκες οι οποίες πρέπει να καλυφθούν άμεσα, με λογική συνέπεια την καταφυγή των επιχειρήσεων σε αυτοματισμούς και εφαρμογές οι οποίες αξιοποιούν τις δυνατότητες της Τεχνητής Νοημοσύνης, προκειμένου να βελτιώσουν την καθημερινότητά τους. Η καλή εταιρία ερευνών, μάλιστα, θεωρεί ότι η ταχύτατη μετάβαση στο cloud, η γοργή ψηφιοποίηση των πάντων και η εργασία εξ αποστάσεως συνέβαλαν αθροιστικά σε μεγάλο βαθμό σ’ αυτή την εξέλιξη. Επίσης, επισημαίνει ότι έπεσαν -σε κάποιο βαθμό, με αφορμή την πανδημία- τα στεγανά που ως τώρα υπήρχαν ανάμεσα στα τμήματα Πληροφορικής, τους εργολάβους, τους ιδιώτες με συμβάσεις έργου και τα αυτοματοποιημένα συστήματα. Στο ξεκίνημα της κρίσης, όλοι βοηθούσαν σε όλα, προκειμένου να ξεπεραστεί το πρόβλημα κι αυτή η τακτική μάλλον θα διατηρηθεί σε μεγάλο βαθμό και στη νέα εποχή, καθώς η αποτελεσματικότητά της αποδείχθηκε στην πράξη.
Κι ίσως, ως επόμενο βήμα, δούμε σε λίγα χρόνια, όταν θα έχει πια εδραιωθεί ο ψηφιακός τρόπος ζωής (το digital living, δηλαδή) με την επέκτασή του τόσο οριζοντίως (σε εύρος τομέων) όσο και καθέτως (σε συγκεκριμένους κλάδους) προφανώς όπου χρειάζεται περισσότερο, τα «έξυπνα» αυτοματοποιημένα συστήματα και τις ρομποτικές διατάξεις να εργάζονται δίπλα – δίπλα με τους ανθρώπους κι όχι μέσα στα «κλουβιά» τους, όπως γίνεται σήμερα.
Ένας από τους στόχους της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης είναι να «εξημερώσουμε» τις μηχανές και να τις μάθουμε να δουλεύουν μαζί μας ή και μόνες τους στα 3-D (Dull-Dangerous-Dirty) στις βαρετές, επικίνδυνες και βρώμικες δουλειές που δεν θέλει να κάνει ο άνθρωπος. Το μόνο που χρειάζονται, είναι να τους δίνεις ρεύμα και οδηγίες – άσε που οι μηχανές ούτε συνδικαλίζονται, ούτε απεργούν…
Μοιραστείτε το άρθρο
[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]
