Κλασικό το ερώτημα και σίγουρα φέρνει πολλές αναμνήσεις (όχι πάντα ευχάριστες…) από την εποχή της στρατιωτικής θητείας, στους άνδρες αναγνώστες αυτής της στήλης. Επόμενο «καρέ» ήταν η στεντόρεια αναφορά εκ μέρους του ερωτώμενου (ο ερωτών ήταν συνήθως κάποιος «μονιμάς» υπαξιωματικός), μαζί με το ανάλογο χτύπημα του ποδιού σε άψογη και ηχηρή «προσοχή»…
Αν το καλοσκεφτείτε, όλη αυτή η παράσταση (που ίσως να συνεχίζεται σε κάποιο βαθμό και σήμερα, δεν το γνωρίζω - τα «αγνά» χρόνια του στρατού, για μένα είναι κάμποσες δεκαετίες πίσω, πια) δεν ήταν παρά μια απλοϊκή “ID Identification”, μια ταυτοποίηση που θα λέγαμε στη σύγχρονη ψηφιακή εποχή – κάτι ανάλογο μας ρωτάνε συχνά-πυκνά και σήμερα, σε πολλές και διάφορες φάσεις της καθημερινότητάς μας, μόνο που τις απαντήσεις δεν τις φωνάζουμε πια, προστατεύοντας την ιδιωτικότητά μας, αλλά τις δίνουμε με κάποιον άλλο τρόπο, πχ. με την πληκτρολόγηση κάποιου PIN ή άλλου κωδικού, που είτε θυμόμαστε απέξω, είτε μας έρχεται στο κινητό, αν είναι μιας χρήσης…
Όμως, σήμερα, έχει σημειωθεί μια μεγάλη αλλαγή: την ψηφιακή μας ταυτότητα δεν την ελέγχουμε εμείς, αλλά οι μεγάλες εταιρίες τεχνολογίας στις οποίες έχουμε εμπιστευθεί και παραχωρήσει πλήθος δραστηριότητες, με πρώτες και καλύτερες τις οικονομικές συναλλαγές μας. Καθώς η ζωή μας περνάει -της πανδημίας βοηθούσης- από την offline στην online εκδοχή της -με Κύριος οίδε τι επιπτώσεις, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους- αυτή η online ταυτότητα αποτελεί ουσιαστικά το κλειδί για την πρόσβαση του κατόχου της σε κάθε δράση που έχει να κάνει με την κοινωνία, την οικονομία, την ίδια τη δημοκρατία, τελικά…
Πολύ καλά τα λέει, τα τελευταία χρόνια, ο σερ Τιμ (ένας είναι ο «σερ Τιμ», ο Τιμ Μπέρνερς-Λι, ο εφευρέτης του Παγκόσμιου Ιστού, βεβαίως) που έχει κουραστεί να βαράει καμπανάκια για την ολοένα αυξανόμενη ισχύ και παρεμβατικότητα των γνωστών μονοπωλίων – ονόματα δεν λέμε, οικογένειες δεν θίγουμε- και όχι μόνο, φτάνοντας στο σημείο να ζητάει ολική αναδόμηση του δικού του δημιουργήματος, που -στην πορεία- ξεστράτισε.
Να ήταν το μόνο; Ανάλογο ρόλο gatekeeper παίζουν πχ. και οι τράπεζες, που κρατούν και ελέγχουν τα δεδομένα των πελατών τους, κάθε μια για λογαριασμό της – ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, αυτόν τον ρόλο έπαιζαν ως τώρα, όμως το τοπίο αλλάζει με την έλευση του open banking, που επιβάλλει την «επιστροφή» των δεδομένων στον πελάτη – χρήστη και σε όποια τρίτη οντότητα δώσει εκείνος την άδεια να τα επεξεργάζεται και να προχωρεί σε κάποιες δράσεις για λογαριασμό του. Σημαντική και θετική εξέλιξη, που αλλάζει τους κανόνες του παιχνιδιού, σε πολλά πεδία…
Το θέμα της ψηφιακής αναγνώρισης ταυτότητας, πάντως, και της αξίας της σε οικονομικούς όρους παραμένει μείζον, όπως αποκαλύπτει πρόσφατη έρευνα της McKinsey, την οποία επικαλείται το βρετανικό Wired, για να τονίσει ότι αυτή θα μπορούσε να φτάσει ακόμα και το 6% του ΑΕΠ στις αναπτυσσόμενες χώρες και το 3% στις ανεπτυγμένες, ως το 2030. Ως πηγή αυτού του «πλούτου» προσδιορίζουν την αύξηση στη χρήση των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, τη βελτιωμένη πρόσβαση στις θέσεις εργασίας, την αυξημένη παραγωγικότητα στον αγροτικό τομέα, τα υψηλότερα έσοδα από φόρους και τη μείωση της απάτης.
Η Παγκόσμια Τράπεζα υπολογίζει σε 1,8 δισεκατομμύρια τα άτομα χωρίς κάποια μορφή ταυτότητας στον πλανήτη, θεωρώντας τους περισσότερο ευάλωτους στην ψηφιακή εποχή απ’ ό,τι στην αναλογική. Βέβαια, ακόμα και από εκείνους που διαθέτουν online ID, συχνά ζητείται να «συνεχίσουν μέσω Facebook ή Google» - να οι παντοδύναμοι εγγυητές των δεδομένων, οι gatekeeper, που λέγαμε…
Υπάρχει λύση; Απ’ ό,τι φαίνεται, ναι – από φέτος θα αρχίσουμε να βλέπουμε (διεθνώς, βεβαίως, αν και οι εξελίξεις δεν αργούν πια να φτάσουν και στη χώρα μας) τους πρώτους Personal Data Servers (PDSs), ασφαλείς και κρυπτογραφημένους αποθηκευτικούς χώρους στο cloud, όπου θα φυλάσσονται προσωπικά δεδομένα με πλήρη και ουσιαστικό έλεγχο από τον κάτοχό τους, που θα μπορεί να τα διαθέτει κατά βούληση. Αυτές οι «θυρίδες» ίσως αποδειχτούν το ‘next big thing’ στον χώρο των δεδομένων, με πολλές και απτές προεκτάσεις, εφόσον «θεραπευτεί» το σημερινό πρόβλημα και βρει γρήγορα απάντηση το ερώτημα ’είσαι ο, και λέγεσαι’ του τίτλου…
Μοιραστείτε το άρθρο
[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]
