Ένα από τα «πάγια» θέματα συζήτησης, τόσο στον ειδικό όσο και στον «παραδοσιακό» Τύπο, είναι η επίπτωση της εισβολής των μηχανών (άρα και των αυτοματισμών, που αυτές φέρνουν μαζί τους) σε πλήθος τομείς της αγοράς – ουσιαστικά, τίποτα δεν μένει ανεπηρέαστο! Το ερώτημα είναι πώς αυτό θα επηρεάσει τις τύχες των ανθρώπων που σήμερα κάνουν ό,τι θα κάνουν αύριο οι μηχανές. Μ’ άλλα λόγια, ποιες θα είναι οι επιπτώσεις από πλευράς απώλειας θέσεων εργασίας στο εργατικό δυναμικό, πολύ περισσότερο σε μια εποχή που η πανδημία, από την οποία δε έχουμε ακόμα γλυτώσει, ήρθε να επιδεινώσει περισσότερο τα πράγματα, επιβάλλοντας νέους κανόνες του παιχνιδιού και επιταχύνοντας τις αποφάσεις, προκειμένου να περάσουμε σε νέα μοντέλα, βασισμένα στις ψηφιακές λύσεις που έτσι κι αλλιώς υπήρχαν και η αποτελεσματικότητά τους αποδείχθηκε περίτρανα στην πράξη, τις τελευταίες εβδομάδες.
Πολλοί φοβούνται για το μέλλον (τους και μας), άλλοι είναι πιο ρεαλιστές, υποστηρίζοντας πως σε πρώτη φάση θα χαθούν μεν πολλές θέσεις εργασίας, αλλά σε δεύτερη θα δημιουργηθούν πολύ περισσότερες, απλώς σε άλλους τομείς, προκειμένου να υποστηριχτούν οι νέες απαιτήσεις. Το ερώτημα είναι τι θα γίνει ανάμεσα στην πρώτη και στη δεύτερη φάση κι εκεί είναι που μπαίνουν στο παιχνίδι οι (πολλές, πλέον) προτάσεις για upskilling (αναβάθμιση όσων ξέρει κάποιος εργαζόμενος, με προσθήκη νέων δεξιοτήτων) και reskilling (αλλαγή τομέα, αν κριθεί ότι αυτός στον οποίο θήτευε ως τώρα, εξέλιπε).
Από την αποτελεσματικότητα των δράσεων εκ μέρους του κράτους αλλά και των επιχειρήσεων σ’ αυτή την ενδιάμεση περίοδο, θα κριθεί κατά πόσο θα «ματώσει» το εργατικό δυναμικό και πόσος χρόνος θα χρειαστεί, πριν ξαναμπεί το νερό στο αυλάκι. Αν και κάτι μου λέει πως στο εξής και σ’ ό,τι αφορά στην αξιοποίηση του εργατικού δυναμικού δεν θα έχουμε πια μονάχα ένα αυλάκι, αλλά πολλά που θα κυλάνε παράλληλα και Κύριος οίδε αν και πότε όλα αυτά θα ενωθούν…
Το σίγουρο είναι πως οι αλλαγές σε διαδικασίες και τρόπο δουλειάς έχουν ήδη ξεκινήσει, ο ψηφιακός μετασχηματισμός των πάντων είναι πλέον μονόδρομος και, με την πανδημία να δίνει το momentum που χρειαζόταν, το τσουνάμι είναι πλέον θέμα χρόνου. Βλέπετε, οι μηχανές δεν αρρωσταίνουν (ούτε απεργούν, αν θέλετε να το κοιτάξουμε κι αλλιώς…) αλλά συνεχίζουν να δουλεύουν, αρκεί να υπάρχει ρεύμα και πρώτες ύλες για την τροφοδοσία τους. Προφανώς χρειάζονται και τους ανθρώπους για να δουλέψουν, αλλά πολύ λιγότερους και με διαφορετικά καθήκοντα, στα οποία πρέπει να εκπαιδευτούν, όπως είπαμε και παραπάνω.
Κι αυτό μου θύμισε ένα άρθρο που είχα διαβάσει πρόσφατα, σχετικά με τον ψηφιακό μετασχηματισμό μιας μεγάλης και γνωστής μεταφορικής εταιρίας, της UPS, ο οποίος δοκιμάστηκε στην πράξη τους τελευταίους μήνες, ελέω COVID-19, όταν όλο το κύκλωμα της λιανικής χρειάστηκε να μεταφερθεί από τη μια μέρα στην άλλη στο Διαδίκτυο, καθώς -με τα καταστήματα κλειστά- όλες οι αγορές γίνονταν πλέον online και κάποιος έπρεπε, μετά, να παραδώσει τα αγαθά στους αγοραστές.
Η ομαλή λειτουργία των παραδόσεων, αλλά και της τροφοδοτικής αλυσίδας (που υπέφερε, για καιρό, πολύ περισσότερο στη χώρα μας, καθώς οι μεταφορικές μας προφανώς δεν έχουν φτάσει ακόμα στο ίδιο επίπεδο τεχνογνωσίας και δυνατοτήτων με τις διεθνείς) εξαρτάται πλέον σε μεγάλο βαθμό -στον πυρήνα της, τουλάχιστον- από την τεχνολογία. Η UPS, για παράδειγμα, αξιοποιεί στην καθημερινότητά της όλο και περισσότερο Big Data Analytics, Τεχνητή Νοημοσύνη, Εικονική Πραγματικότητα (V/R) και Internet των Αντικειμένων (ΙοΤ), σε σημείο ώστε από μεταφορική να μετασχηματίζεται σταδιακά (και δεν είναι η μόνη, όπου παρατηρείται αυτό το φαινόμενο) σε εταιρία τεχνολογίας, η οποία απλώς εστιάζει στον χώρο των μεταφορών, ίσως δε σύντομα και των αερομεταφορών, καθώς είναι η πρώτη εταιρία του κλάδου στην οποία δόθηκε πρόσφατα επίσημη άδεια από την Federal Aviation Authority (την αμερικανική ΥΠΑ) για παραδόσεις δεμάτων μέσω drone...
Χαρακτηριστικό παράδειγμα του πώς αλλάζουν οι καιροί (ασχέτως αν οι τακτικές αυτές εγκρίνονται απ’ όλους ή όχι), είναι ο εφοδιασμός των οχημάτων της με smart trailers, που παράγουν περί τα 60 εκατ. μηνύματα θέσης (GPS) την εβδομάδα, διευκολύνοντας την οργάνωση των δρομολογίων και αυξάνοντας τη συνολική λειτουργικότητα. Πολλά θα αλλάξουν, είπαμε – κι είναι καλύτερα να είμαστε μέσα στα πράγματα, ώστε να μπορούμε να αντιδράσουμε εγκαίρως, όπου και αν χρειαστεί.
[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]
