Όλοι μας, λίγο ως πολύ, αγαπάμε τους μύθους – μας αρέσει να ζούμε σ’ έναν κόσμο που τον πλάθουμε κατά το δοκούν, που «βολεύει» την ψυχή μας και κολακεύει τις απόψεις μας. Έτσι είναι τα πράγματα, επειδή έτσι μ’ αρέσει εμένα περισσότερο… Κι ας απέχει αυτό που λέμε παρασάγγας από την αλήθεια – μήπως (εκτός κι αν είναι κάτι εξόφθαλμο) θα κάτσει κανείς να ψάξει τα τι και τα πώς, να βρει στοιχεία και να εντοπίσει γράμματα και γραφές, ώστε να μας διαψεύσει στην πρώτη ευκαιρία; Αποτέλεσμα είναι ο μύθος και η πραγματικότητα συχνά να «μπλέκονται γλυκά» σε τέτοιο σημείο, ώστε να μην ξέρεις πού σταματάει η αλήθεια και πού ξεκινάει το ψέμα – ή ο μύθος, για να το πούμε πιο κομψά…
Τα πεδία εφαρμογής της «μυθοπλασίας» αμέτρητα: από την προσωπική ζωή του καθενός (ξέρεις ποιος είμαι εγώ και τι έκανα στο στρατό, στη δουλειά, στη χούντα, στο Πολυτεχνείο…) και τις σπουδές του (για τα διπλώματα και τα μάστερ δεν χρειάζεται να δώσουμε εδώ συγκεκριμένα παραδείγματα, τα διαβάζουμε σχεδόν καθημερινά στις εφημερίδες, μια ο ένας υπουργός, μια ο άλλος διοικητής…), ως τη θρησκεία (κλασικό πλέον, το παράδειγμα του κρυφού σχολείου κατά την Τουρκοκρατία) και την Ιστορία (που βρίθει «καλών» και «κακών» μύθων). Φυσικά, η Τεχνολογία δεν θα μπορούσε να μείνει έξω από τον χορό – πολλά τα παραδείγματα, αλλά εξίσου πολλές και οι διαψεύσεις, γιατί εδώ τα πράγματα είναι πολύ πιο σύγχρονα και ο ρεαλισμός (δυστυχώς ή ευτυχώς) είναι μέρος του παιχνιδιού. Συχνά-πυκνά, κάποιος «μεγάλος» αναλαμβάνει μετά λόγου γνώσεως να αποκαταστήσει την αλήθεια και να καταρρίψει διάφορους μύθους, όπως κάνει -για παράδειγμα- η Google που, μέσω του Media Lab της, προσπαθεί να ανασκευάσει τα «κακώς κείμενα», επαναφέροντάς μας (και για δικό της καλό, άλλωστε) στον ορθό δρόμο. Αυτό έκανε πρόσφατα, όταν ασχολήθηκε με τρεις περιπτώσεις «κλασικών» μύθων, που αποτελούν μέρος της «λαϊκής τεχνολογικής σοφίας»…
Ο πρώτος μύθος έχει να κάνει με την παραγωγή βίντεο, που όλοι λένε ότι απαιτεί πολύ χρόνο και χρήμα. Κατά την Google, αυτό γινόταν στο παρελθόν, αλλά δεν ισχύει πια σήμερα, όπου -με την πρόοδο της τεχνολογίας και χάρη στο εργαλείο Directors Mix, όλη η δουλειά γίνεται ταχύτερα, ευκολότερα και με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα. Μάλιστα, με ένα μικρό κλάσμα (μόλις λίγες εκατοντάδες δολάρια) του κόστους για το γύρισμα και την επεξεργασία ενός διαφημιστικού βίντεο με τον παραδοσιακό τρόπο, το εργαλείο μπορεί να δώσει δεκάδες παραλλαγές, ώστε να επιλεγεί εκείνη που αρέσει περισσότερο…
Ο δεύτερος αφορά σε ένα γενικότερο θέμα, την εντύπωση πως όσο πιο πολλά δεδομένα έχουμε στα χέρια μας, τόσο καλύτερο θα είναι το αποτέλεσμα που θέλουμε να πετύχουμε. Οι άνθρωποι του Media Lab φέρνουν το παράδειγμα ενός site, για το οποίο ξέρουμε πόσοι επισκέπτες είδαν ένα βίντεο και για πόση ώρα, πόσοι άλλαξαν γρήγορα σελίδα, ακόμα και πόσοι το εγκατέλειψαν γρήγορα, για να δουν κάτι άλλο. Το ότι έχουμε όλα αυτά τα στοιχεία στη διάθεσή μας, όμως, δεν σημαίνει κι ότι μας είναι χρήσιμα. Κατά τους ειδήμονες στα των ερευνών, η ποιότητα των στοιχείων είναι αυτό που μετράει κι όχι η ποσότητα – όσα θεωρούν χρήσιμα, είναι τι τράβηξε την προσοχή του χρήστη, πώς συμπεριφέρθηκε και ποιά ήταν τα αποτελέσματα. Έτερον ουδέν…
Όσο για τον τρίτο μύθο, όλοι τον γνωρίζουμε και τον έχουμε ακούσει αμέτρητες φορές στις συζητήσεις «μεταξύ τυρού και αχλαδίου», συνηθέστατα από ανθρώπους άσχετους με την τεχνολογία και τις (πραγματικές) επιπτώσεις της, οι οποίοι απλώς εμπιστεύονται (και, δυστυχώς, υπερασπίζονται) οτιδήποτε κινδυνολογικό ακούνε ή διαβάζουν – μιλάμε, βεβαίως, για την άποψη ότι οι «μηχανές» θα έρθουν και, με τη βοήθεια της Τεχνητής Νοημοσύνης και της Μηχανικής Μάθησης, θα πάρουν τις δουλειές των ανθρώπων. Προφανώς, κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί, πολύ περισσότερο μέσα στα αμέσως επόμενα χρόνια, όπως διατείνονται, κι ο φόβος τους δεν έχει κάποια βάση.
Αυτό που -πιθανότατα, καθώς το μέλλον παραμένει αόρατο- θα συμβεί, είναι εμείς οι άνθρωποι να αναθέσουμε στις μηχανές (που, άλλωστε, εμείς δημιουργήσαμε) τις πιο επικίνδυνες, βαρετές, επαναλαμβανόμενες και σχεδόν «μηχανικές» (τυχαία το λένε, νομίζετε;) εργασίες, κρατώντας για εμάς τις πιο δημιουργικές. Τον χρόνο που θα κερδίσουμε μ’ αυτό τον τρόπο, μπορούμε να τον διαθέσουμε για να σκεφτούμε νέες ιδέες και να κάνουμε ανακαλύψεις ή, απλώς, για να ξεκουραστούμε και να ταξιδέψουμε. Καιρός να «ξεπιστέψουμε» στους μύθους, λοιπόν, ακόμα κι αν είναι κλασικοί…
[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]
