Ο οικοδεσπότης σας -κι αυτό δεν είναι κάτι μυστικό…- πηγαίνει, στο πλαίσιο της εργασίας του, σε πολλά, πάρα πολλά συνέδρια και παρουσιάσεις, σχεδόν σε καθημερινή βάση. Ε, λοιπόν, πολύ σπάνια σε όλα αυτά δεν θα γίνει κάποια αναφορά όχι μόνο στην Τεχνητή Νοημοσύνη και τις τεράστιες δυνατότητες που θέτει στη διάθεσή μας (αυτό είναι ‘σιγουράκι’ πλέον), αλλά και στο γεγονός ότι μπήκαμε επίσης στην εποχή του Agentic AI.
Στην Ελλάδα, βεβαίως, αυτή η ‘είσοδος’ είναι περισσότερο θεωρητική, παρά πρακτική, αφού είναι ελάχιστες οι επιχειρήσεις και οι οργανισμοί που έχουν κάνει τα πρώτα βήματα στη νέα εποχή των ‘πρακτόρων’, δοκιμάζοντας διάφορες λύσεις στην πράξη.
Όμως, και μόνο το γεγονός της αναφοράς στα συνέδρια και του έντονου ενδιαφέροντος που ήδη υπάρχει στην αγορά, έχει τη σημασία του: αφενός γιατί δείχνει πως είμαστε ‘μέσα στα πράγματα’ ασυνήθιστα νωρίς για τη χώρα μας, αφετέρου γιατί οι περισσότεροι αντιλαμβάνονται πως οι ‘πράκτορες’ θα είναι -όπως όλα δείχνουν- το ‘next big thing’, προκειμένου να εξασφαλιστεί το πολυπόθητο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, σε εποχές που κάθε άλλο παρά ομαλές και αναμενόμενες προδιαγράφονται. Και -όλοι το αποδέχονται αυτό- στους δύσκολους καιρούς, όσο πιο πολλά ‘όπλα’ έχεις στη διάθεσή σου, τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες να ‘τη βγάλεις καθαρή’, να αναπτυχθείς και να προχωρήσεις.
Η γνωστή και μη εξαιρεταία Deloitte προβλέπει ότι το ένα τέταρτο των επιχειρήσεων που σήμερα αξιοποιούν τις δυνατότητες του ChatGPT θα περάσουν μέσα στον χρόνο και στη χρήση AI agents, έστω σε πιλοτική μορφή, ενώ ως το 2027, το ποσοστό τους θα έχει ανέλθει στο 50%. Οι agents, με τις αυξημένες δυνατότητες αυτόνομης δράσης που διαθέτουν, μπορούν όντως να κάνουν τη διαφορά, κερδίζοντας χρόνο (και χρήμα – μαζί πάνε αυτά) για τα ‘αφεντικά’ τους, δηλαδή όσους τους αξιοποιούν, προκειμένου να αυτοματοποιήσουν όλες εκείνες τις τυποποιημένες, επαναλαμβανόμενες, κουραστικές και βαρετές εργασίες, ‘απελευθερώνοντας’ τα στελέχη μιας επιχείρησης ή οργανισμού, προκειμένου να ασχοληθούν με κάτι πιο χρήσιμο και δημιουργικό.
Όμως, ως άλλοι ‘Ιανοί’, έχουν και οι agents την πίσω όψη τους. Μ’ άλλα λόγια, η επιθυμητή ως ένα βαθμό αυτονομία τους πρέπει να έχει όρια και δικλείδες, ώστε να ελέγχεται η δράση τους και να μη ξεφεύγει από τις προδιαγραφές που εμείς πρέπει εξαρχής να θέτουμε για λόγους ασφαλείας και όχι μόνο. Στα καθ’ ημάς, βεβαίως, δεν έχουμε φτάσει σε τέτοιο προβληματικό σημείο, καθώς ακόμα ‘μπουσουλάμε’ στο πεδίο, όμως στη σίγουρα πιο προχωρημένη αμερικανική αγορά εκφράζονται ήδη ανησυχίες και δημοσιεύονται τα πρώτα άρθρα-καμπανάκια, τα οποία προειδοποιούν για τους νέους, πολλών ειδών κινδύνους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, πρόσφατο δημοσίευμα της έγκυρης ιστοσελίδας Axios, που εστιάζει στα ενδεχόμενα προβλήματα κυβερνοασφάλειας τα οποία μπορεί να συνοδεύουν τη χρήση των agents και τονίζει ότι -χωρίς την οριοθέτηση κατάλληλων δικλείδων- οι ‘πράκτορες’ μπορεί να ‘κάνουν τα δικά τους’, με αποτέλεσμα προβλήματα ασφαλείας δεδομένων, κακή χρήση των διαπιστεύσεων και διαρροή ευαίσθητων πληροφοριών.
Πολλές εταιρίες κυβερνοασφάλειας -όπως φάνηκε στο πρόσφατο RSA Conference, στο Σαν Φρανσίσκο- επιμένουν ότι απαιτείται πλέον ιδιαίτερη προσοχή εκ μέρους των χρηστών: έκαστος ‘πράκτορας’ πρέπει να έχει τη δική του ταυτότητα και τις δικές του αυστηρές προδιαγραφές ασφαλείας, προκειμένου να μην υπάρχουν θέματα εμπιστοσύνης, ελέγχου και συμμόρφωσης προς τα υφιστάμενα θεσμικά πλαίσια.
Εξηγώντας αυτή την επιμονή, ανώτερα στελέχη τους δηλώνουν ότι οι κάθε λογής πράκτορες (γιατί, η τάση είναι να ανατίθενται συγκεκριμένα καθήκοντα σε καθέναν, με αποτέλεσμα σε μια επιχείρηση να υπάρχουν δεκάδες, διαφορετικοί ο ένας από τον άλλον), εργάζονται 24/7, αδιάκοπα και σε πολύ υψηλές ταχύτητες, για να φέρουν σε πέρας αυτό που τους ανατέθηκε, λειτουργώντας αυτόνομα σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό.
Έτσι, αν τα ‘αφεντικά’ τους δεν κατανοούν και δεν γνωρίζουν επακριβώς τι κάνουν, τα πράγματα από πλευράς ασφαλείας μπορεί να μην εξελιχθούν ικανοποιητικά. Η σύσταση των επαγγελματιών είναι πως, σ’ αυτές τις περιπτώσεις, ακόμα και στην απλή υποψία εκδήλωσης προβλήματος όσον αφορά στη συμπεριφορά των agents, η καλύτερη λύση είναι να «κατεβάσεις τον γενικό» (‘kill switch’, ο όρος στα αγγλικά) και να ξαναδείς το θέμα από την αρχή…
Ας το έχουμε υπόψιν, λοιπόν, κι αυτό το ενδεχόμενο σχετικά με τους ‘πράκτορες’, ώστε να μην ‘πάμε για μαλλί και βγούμε κουρεμένοι’, κατά τη γνωστή λαϊκή έκφραση…
