Ζούμε σε μία εποχή όπου οι ψηφιακές τεχνολογίες αποτελούν βασικό κομμάτι για οποιοδήποτε νέο επιχειρηματικό project. Κάτι που προφανώς, ισχύει ακόμα περισσότερο για το κομμάτι του Διαδικτύου και ειδικά στο ηλεκτρονικό εμπόριο και στο digital marketing. Όμως, δεν είναι απαραίτητο ένας επιχειρηματίας, ή το στέλεχος μίας επιχείρησης που αναλαμβάνει να υλοποιήσει ένα συγκεκριμένο project, να γνωρίζει όλες τις τεχνολογικές λύσεις που είναι διαθέσιμες.
Και προφανώς δεν είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει. Οπότε, η λογική λύση είναι να βρει κάποιον ειδικό, ή μία ομάδα από ανθρώπους που να γνωρίζουν από ψηφιακές τεχνολογίες -εντός ή εκτός της επιχείρησης- για να αναλάβουν την υλοποίηση. Και εκεί ακριβώς είναι που αρχίζουν τα προβλήματα!
Είναι πολυάριθμες οι περιπτώσεις όπου ένα project -και στο ηλεκτρονικό εμπόριο και το digital marketing το έχουμε δει πολλάκις- αποτυγχάνει, πολύ απλά γιατί αυτός που είναι υπεύθυνος για το business κομμάτι δεν μπορεί να συνεννοηθεί με εκείνον που αναλαμβάνει την τεχνολογική υλοποίηση. Πολλές φορές ο δεύτερος προσπαθεί να κάνει τον «έξυπνο» και να επιβάλλει τη δική του άποψη, χρησιμοποιώντας, συνήθως, μία τεχνολογική αργκό που αδυνατεί να καταλάβει ο πρώτος. Και προσπαθεί να προωθήσει λύσεις που είναι εντυπωσιακές, ή τις γνωρίζει καλύτερα και είναι πιο εύκολο να τις υλοποιήσει.
Όμως, το αποτέλεσμα αντί να είναι το βέλτιστο, καταλήγει σε μία αποτυχία, πολύ απλά επειδή δεν λαμβάνεται υπόψιν η άποψη αυτού που τρέχει το business και γνωρίζει τον τελικό χρήστη ή πελάτη. Σε αυτή την περίπτωση, το project αποτυγχάνει γιατί είναι δύσχρηστο, ή γιατί δεν καλύπτει την ανάγκη του χρήση ή του πελάτη, την οποία προσπαθεί να καλύψει.
Όπως, επίσης, πολλές φορές έχουν σχεδιαστεί εφαρμογές και υπηρεσίες από μηχανικούς, με μία λογική που δεν είναι ίδια με αυτή των «απλών» ανθρώπων. Το αποτέλεσμα είναι η εφαρμογή να έχει μεν τρομερές δυνατότητες, αλλά να μην μπορεί να τη χρησιμοποιήσει κάποιος που είναι μηχανικός. Ένας βασικός λόγος που η Apple πέτυχε όσα έχει πετύχει, είναι ότι τα προϊόντα της δεν χρειάζεται να έχεις πτυχίο... μηχανικού για να τα χρησιμοποιήσεις.
Ισχύει, βέβαια, και το αντίθετο. Ο υπεύθυνος για το business να ζητά κάτι που είναι πρακτικά αδύνατο. Ή να μην μπορεί να υλοποιηθεί με τους πόρους που είναι διαθέσιμοι. Και προφανώς το τελικό προϊόν είναι τέτοιο που πολύ γρήγορα χαρακτηρίζεται ως αποτυχία.
Στην εποχή που ζούμε, ένα βασικό σημείο για μία πετυχημένη υλοποίηση είναι η συνεργασία μεταξύ του "business" και του "technology". Το ιδανικό σενάριο είναι και οι δύο πλευρές να έχουν τις γνώσεις ώστε να καταλαβαίνουν την άλλη πλευρά. Αλλά επειδή αυτό δεν ισχύει πάντα, το καλύτερο σενάριο είναι να υπάρχουν αμοιβαίες «υποχωρήσεις» όπου αυτό είναι απαραίτητο.
Μπορεί αυτό που έχει σκεφτεί το business να μην μπορεί να υλοποιηθεί στο 100%, αλλά στο 80% να είναι εφικτό. Οπότε, ας ξεκινήσουμε από το 80% και μετά να πάμε πιο ψηλά. Όπως αντίστοιχα, το περιβάλλον χρήσης μίας εφαρμογής θα πρέπει να είναι κατανοητό ακόμη και σε «απλούς» ανθρώπους, που δεν έχουν διδακτορικό στην ανάπτυξη κώδικα...
Γενικότερα, το θέμα δεν είναι ένα project να είναι εντυπωσιακό από πλευράς αξιοποίησης τεχνολογιών. Το ζητούμενο είναι να δουλεύει και να καλύπτει την ανάγκη για την οποία έχει δημιουργηθεί.
