Εσείς μπορεί να τα έχετε ξεχάσει σε κάποιο βαθύ συρτάρι της μνήμης σας, αλλά επειδή scripta manent (που έλεγαν και οι Λατίνοι), «τα γραπτά μένουν», δηλαδή και συνεχίζουν να ορίζουν την ψηφιακή τύχη μας, ως Έλληνες και Ευρωπαίοι. Ποια γραπτά; Αυτά που αποφασίστηκαν πριν από δυο χρόνια, σχετικά με την πορεία και τους στόχους της ψηφιακής δεκαετίας (2020-2030) και φρόντισε να επαναβεβαιώσει η πρόσφατη συμφωνία μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της τρέχουσας τσεχικής προεδρίας της ΕΕ.
Με το ένα πέμπτο αυτής της δεκαετούς διαδρομής να είναι ήδη παρελθόν, ίσως θα έπρεπε όλοι να ξαναθυμηθούμε τους βασικούς στόχους που τέθηκαν τότε με σκοπό η Ενωμένη Ευρώπη να μείνει μέσα στο έντονα ανταγωνιστικό παιχνίδι (βλέπε, power game) αν όχι για την κυριαρχία σε αναπτυξιακό / οικονομικό / κοινωνικό επίπεδο με την αξιοποίηση της προηγμένης τεχνολογίας, τουλάχιστον για το μη-καπέλωμα από Ασιάτες και Αμερικανούς, που επίσης έχουν ανάλογους στόχους και προσπαθούν να τους πετύχουν με κάθε θεμιτό (και συχνά αθέμιτο) μέσο.
Για την Ευρώπη, οι στόχοι άμεσης προτεραιότητας, με ορίζοντα το 2030, είναι τέσσερις: η εξασφάλιση του ψηφιακού αλφαβητισμού -βασικές ψηφιακές γνώσεις- για το μεγαλύτερο μέρος (ποσοστό τουλάχιστον 80% στις ηλικίες 16-74) του πληθυσμού της, η ανάπτυξη αθροιστικά 10.000 κλιματικά ουδέτερων και ψηφιακά ασφαλών τερματικών κόμβων σε όλες τις χώρες – μέλη, η μετάβαση ποσοστού άνω του 75% των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων στο cloud με παράλληλη αξιοποίηση Big Data και Τεχνητής Νοημοσύνης και, τέλος, η έμπρακτη επιβεβαίωση ότι εννιά στις δέκα μικρομεσαίες επιχειρήσεις (που, άλλωστε, αποτελούν τη «ραχοκοκαλιά» της ευρωπαϊκής οικονομίας) θα αξιοποιούν ως τότε τουλάχιστον τις βασικές δυνατότητες που μας παρέχει η ψηφιακή τεχνολογία.
Σ’ αυτά τα πολύ χρήσιμα θα πρέπει να προστεθεί (για να «δέσει το γλυκό» του ψηφιακού μετασχηματισμού των εθνικών, αλλά και της ευρωπαϊκής οικονομίας) η εξασφάλιση της εύκολης, γρήγορης και οικονομικά προσιτής πρόσβασης του συνόλου των πολιτών στις βασικές δημόσιες υπηρεσίες, στο πλαίσιο του εκδημοκρατισμού της καθημερινότητάς μας. Για όλα αυτά, βεβαίως, ήδη δοκιμάζονται (και κάποια έχουν τεθεί πλέον σε κανονική λειτουργία) τα ανάλογα κανονιστικά πλαίσια, τόσο σε κεντρικό, όσο και σε εθνικό επίπεδο, ενώ έχουν εγκριθεί τα αντίστοιχα χρηματοδοτικά προγράμματα (πολλά από αυτά, με συμβολή και του ιδιωτικού τομέα) και έχουν αρχίσει να διανέμονται χρήματα στους δικαιούχους, ώστε να προχωρήσουν στην υλοποίηση.
Για να φρεσκάρουμε τη μνήμη μας, το «μονοπάτι» (ή ο οδικός χάρτης, αν προτιμάτε) για την ψηφιακή (και «πράσινη», ας μην ξεχνάμε τον δεύτερο εξίσου σημαντικό πυλώνα, που θα διασφαλίσει -όπως ελπίζουμε- τη βιωσιμότητα όχι μόνο αυτών των φιλόδοξων σχεδίων, αλλά και την υγεία του πλανήτη μας, για τις επόμενες γενιές) ανακοινώθηκε από την πρόεδρο της Επιτροπής, Ούρσουλα ΦονΝτερ Λάιεν, τον Σεπτέμβρη του ’21. Νωρίτερα, τον Μάρτιο του ίδιου χρόνου, είχε παρουσιαστεί η «πυξίδα» (Compass), το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης για τον ψηφιακό μετασχηματισμό της ως το 2030, με τέσσερις πυλώνες: τις υποδομές, τις δεξιότητας, τις κυβερνήσεις και τις επιχειρήσεις.
Πιο αναλυτικά, σ’ ό,τι αφορά στις υποδομές, η Επιτροπή επιδιώκει συνδεσιμότητα Gigabit αλλά και 5G για όλους, ενίσχυση σε διψήφιο μερίδιο της εγχώριας παραγωγής ημιαγωγών, τα 10.000 nodes που ήδη αναφέραμε, αλλά και λειτουργία των πρώτων κβαντικών υπολογιστών. Για τις δεξιότητες, εκτός από το 80% των ψηφιακά «εγγράμματων» προβλέπει και αύξηση των ICT Specialists άνω των 20 εκατ., με υψηλό ποσοστό συμμετοχής γυναικών, ενώ στον ψηφιακό μετασχηματισμό των επιχειρήσεων σημαντικός στόχος είναι η ενίσχυση της καινοτομίας. Τέλος, όσον αφορά στην ψηφιοποίηση των υπηρεσιών του δημόσιου τομέα, η Επιτροπή επιδιώκει το ποσοστό κάλυψης να φτάσει το 100% και το ίδιο να συμβεί για την πρόσβαση σε υπηρεσίες ψηφιακής υγείας (eHealth) .
Φυσικά, όπως έχει αποδείξει σε πολλές ακόμα περιπτώσεις (το έχουμε ξαναγράψει, άλλωστε, πως τα τελευταία χρόνια, η τάση είναι η Αμερική να καινοτομεί και η Ευρώπη να θέτει το νομικό πλαίσιο και τους κανόνες), η ΕΕ επιμένει και σ’ αυτό το ψηφιακό «μονοπάτι» στις αξίες της: στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη στήριξη της δημοκρατίας, αλλά και την εξασφάλιση πως όλοι οι εμπλεκόμενοι σ’ αυτό λειτουργούν με υπευθυνότητα και ασφάλεια.
Επτά και τούτο μένουν, λοιπόν, για να δούμε αν θα πιάσουμε (κάτι που όλοι το ευχόμαστε, βεβαίως) αυτούς τους στόχους.
Μοιραστείτε το άρθρο
[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]
