Μία από τις βασικές διαφορές ενός μικρού, συνοικιακού καταστήματος σε σχέση με ένα πολυκατάστημα είναι πως όταν ένας πελάτης εισέρχεται στο πρώτο είναι εξαιρετικά πιθανό ο ιδιοκτήτης ή ο υπάλληλος να τον γνωρίζει προσωπικά.
Να έχει ψωνίσει ξανά, να γνωρίζει ο υπάλληλος τις προτιμήσεις και τις ιδιαιτερότητες του με αποτέλεσμα να του προσφέρει καλύτερη εμπειρία. Σε ένα πολυκατάστημα, κάτι τέτοιο είναι εξαιρετικά δύσκολο να συμβεί, δεδομένου του όγκου του καταστήματος και των πολυάριθμων εργαζόμενων σε αυτό.
Οι καταναλωτές προτιμούν τα πολυκαταστήματα λόγω τιμών και επιλογών, αλλά πολύ θα ήθελαν να μπορούν να έχουν την εμπειρία ενός μικρού συνοικιακού καταστήματος. Δηλαδή, να μπαίνουν και το κατάστημα να γνωρίζει τι μέγεθος παπούτσια φοράνε και να τους στέλνουν απευθείας εκεί που πρέπει.
Στα πολυκαταστήματα, πρακτικά ο πελάτης γίνεται γνωστός όταν κάνει check-out, όταν δηλαδή πληρώνει και ετοιμάζεται να αποχωρήσει. Όμως, το ζητούμενο πλέον είναι να γίνεται γνωστός όταν κάνει check-in, όταν εισέρχεται στο κατάστημα, πριν δηλαδή ξεκινήσει τις αγορές του.
Οι ψηφιακές τεχνολογίες και οι εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης που κάνουν την εμφάνιση τους είναι πλέον σε θέση να προσφέρουν αυτή τη δυνατότητα. Σταδιακά, εισερχόμαστε στην εποχή του check-in όπου το κατάστημα θα γνωρίζει τις συνήθειες και τις προτιμήσεις του καταναλωτή μόλις περάσει την είσοδο του. Είτε είναι φυσική είτε διαδικτυακή.
Σε ένα online κατάστημα, είναι πιο εύκολο το check-in. Αρκεί ο πελάτης να δώσει τη συγκατάθεση του συνδεόμενος με το όνομα χρήστη και τον κωδικό του.
Μέχρι τώρα, τα περισσότερα online καταστήματα ζητούσαν από τους πελάτες τους να γίνουν μέλη προκειμένου να διευκολύνουν το check-out, ήτοι να είναι γρήγορη η διαδικασία συμπλήρωσης των στοιχείων πληρωμής και αποστολής μίας παραγγελίας.
Πλέον, όμως, μπορούν να προσφέρουν μία διαφορετική και σημαντικά βελτιωμένη εμπειρία, καθώς γνωρίζουν τις συνήθειες των πελατών τους και μπορούν -χρησιμοποιώντας τα κατάλληλα εργαλεία- να προβλέψουν τις αγορές τους. Και μάλιστα όσο περισσότερα στοιχεία συγκεντρώνουν τόσο καλύτερες προβλέψεις μπορούν να κάνουν.
Στα φυσικά καταστήματα, η έννοια του check-in είναι πιο δύσκολο να υλοποιηθεί αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να γίνει. Και αυτό γιατί ένας καταναλωτής δεν πρόκειται να περάσει την πόρτα ενός καταστήματος χωρίς να έχει το «απόλυτο» ψηφιακό εργαλείο, το οποίο δεν είναι άλλο από το smartphone του.
Αρκεί να έχει πει στην εφαρμογή του καταστήματος όταν περάσει την πόρτα του, να ενεργοποιείται αυτόματα και να του κάνει προτάσεις για αγορές ή για υπηρεσίες.
Μοιάζει λίγο με σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αλλά δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα ένα σενάριο που θα λέει ότι ο καταναλωτής μόλις μπαίνει σε ένα σούπερ μάρκετ θα του έρχεται μία λίστα με τα προϊόντα που συνήθως αγοράζει και απλά θα χρειαστεί να προσθέσει ή να αφαιρέσει αντικείμενα.
Σε ένα πιο ευφάνταστο σενάριο θα μπορεί πριν φύγει από το σπίτι, να ζητά τη λίστα, να τη δημιουργεί και φθάνοντας στο σούπερ μάρκετ να είναι έτοιμο το καρότσι με τα πράγματα που θέλει. Και στη συνέχεια απλά να τριγυρνά στους διαδρόμους μήπως έχει ξεχάσει κάτι. Η εποχή του check-in στον φυσικό όπως και στον online κόσμο του εμπορίου είναι πολύ πιο κοντά απ’ ότι πιστεύουμε.
