Μπορεί να πέρασε στα ‘ψιλά’ (αν δεν χάθηκε κάπου στον δρόμο…) της καθημερινής ενημέρωσης, η οποία τείνει να ασχολείται με χίλια-δυο πιο ‘σέξι’ θέματα (ο πρόεδρος Τραμπ και οι συν αυτώ φροντίζουν με ζήλο να μας κρατούν απασχολημένους 24/7), όμως αυτή η εξέλιξη, των τελευταίων ημερών, έχει τη σπουδαιότητά της, όχι τόσο για τη σημερινή κατάσταση, όσο για το μέλλον του ‘κοινού παρονομαστή’ και ‘καταλύτη’ πλέον της προόδου και της παγκόσμιας ανάπτυξης, που δεν είναι άλλος από την Τεχνητή Νοημοσύνη.
Τρία μεγάλα ονόματα της χώρου της τεχνολογίας, τρεις διάσημες BigTech όπως τις αποκαλούμε, οι Amazon, Google και Meta, ένωσαν τις δυνάμεις τους με πολλές άλλες γνωστές μεν πλην ενεργοβόρες βιομηχανίες, με στόχο τον τριπλασιασμό της παραγωγής πυρηνικής ενέργειας ως το 2030.
Γιατί, όμως, οι BigTech να ‘κόπτονται’ για την πυρηνική ενέργεια; Γιατί, όπως έχουμε γράψει πολλές φορές σ’ αυτήν εδώ τη στήλη, ένα από τα μεγαλύτερα μειονεκτήματα της ΤΝ -για την ώρα, τουλάχιστον, και με την υπάρχουσα τεχνολογία- στην οποία οι τρεις παραπάνω ορκίζονται, ως δημοφιλείς hyperscalers, είναι η οι τεράστιες απαιτήσεις της σε ηλεκτρική ενέργεια.
Ένα κέντρο δεδομένων, από αυτά που χρησιμοποιούνται για τις ανάγκες της ΤΝ, ‘καίει’ ρεύμα σχεδόν όσο μια ολόκληρη πόλη, μικρή ή μεγάλη, αναλόγως της ισχύος του. Με ορατό, πλέον, τον κίνδυνο να κάνουμε το μέλλον μας (όσοι προλάβουμε να το ζήσουμε), αλλά κυρίως εκείνο των παιδιών μας πολύ χειρότερο, λόγω των δυσμενών επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, η μείωση του ανθρακικού αποτυπώματος του καθενός από εμάς και πρώτα απ’ όλα των μεγάλων βιομηχανιών, είναι σήμερα εκ των ων ουκ άνευ.
Τα κέντρα δεδομένων έχουν, βεβαίως, στραφεί από αρκετά χρόνια στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (βλέπε, ΑΠΕ) και μάλιστα πολύ δυναμικά τον τελευταίο καιρό, προκειμένου να καλύψουν ει δυνατόν το σύνολο της ενέργειας που απαιτείται για την τροφοδοσία τους (μερικά το έχουν καταφέρει, αλλά για πόσο;).
Όμως, μέχρι να βρεθούν, να δοκιμαστούν και να λειτουργήσουν οικονομικά και αποδοτικά τα κατάλληλα συστήματα αποθήκευσης, η ομοιογενής και ανεξαρτήτως συνθηκών παροχή δεν είναι εξασφαλισμένη. Έτσι, η καταφυγή στην πυρηνική ενέργεια, που προσφέρει αυτό το πλεονέκτημα (έχει, βεβαίως, άλλα προβλήματα να επιλύσει, όπως η διαχείριση των ραδιενεργών αποβλήτων της), ήταν αναμενόμενη…
Η πρωτοβουλία των συγκεκριμένων, που έρχεται να προστεθεί σε αρκετές ακόμα παρόμοιες από άλλους τομείς, όπως ο χρηματοπιστωτικός, θέτει ως προϋπόθεση την προώθηση συντονισμένων προσπαθειών από τη βιομηχανία, τις κυβερνήσεις, τους χρηματοδότες, τους ανά τον κόσμο ρυθμιστές, αλλά και τους καταναλωτές / χρήστες, προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος του τριπλασιασμού της παραγόμενης πυρηνικής ενέργειας. Πολύ περισσότερο, όταν το προς επίλυση θέμα επείγει: σύμφωνα με μελέτες της Goldman Sachs Research, η αναγκαία ενέργεια για τη λειτουργία των ανά τον κόσμο data centers αναμένεται να υπερδιπλασιαστεί ως το 2030.
Οι ΑΠΕ στο κατάλληλο μείγμα (ηλιακά, αιολικά, γεωθερμικά, υδροηλεκτρικά συστήματα κλπ.) μπορούν, αν συνδυαστούν με τα κατάλληλα αποθηκευτικά συστήματα, να καλύψουν ως τότε το 80% των αναγκών. Όμως, η λύση για το υπόλοιπο 20% βρίσκεται, κατά τους ειδήμονες, στην αξιοποίηση της πυρηνικής ενέργειας, η οποία έχει τα φόντα να αποτελέσει μια πολύ καλή εναλλακτική πηγή ενέργειας, για τους περιβαλλοντικά ευαίσθητους χρήστες μεταξύ των hyperscalers. Εξ ου και η κίνηση των τριών που συμμετέχουν στην πρωτοβουλία για τριπλασιασμό της παραγόμενης από πυρηνικά εργοστάσια ενέργειας, έχοντας ως στόχο την ενεργειακή ασφάλεια, την κάλυψη των αυξανόμενων αναγκών και τον περιορισμό των επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης.
Πώς θα γίνει αυτό, όμως; Εκτός από τη δημιουργία νέων πυρηνικών εργοστασίων (που παρουσιάζει, για πολλούς λόγους, προβλήματα) και την ‘αναβίωση’ κάποιων παλαιότερων εγκαταστάσεων (ανάμεσά τους κι εκείνη στο Three Mile Island, οι ιδιοκτήτες της οποίας συμφώνησαν στην επαναλειτουργία της, ώστε να ξεκινήσει να πουλάει ενέργεια στη Microsoft, από το 2028 και μετά, δηλ. 50 χρόνια μετά το χειρότερο πυρηνικό ατύχημα στην αμερικανική ιστορία), οι ειδικοί εξετάζουν με μεγάλο ενδιαφέρον και την περίπτωση των μικρών αντιδραστήρων (Small Modular Reactors) νέας γενιάς. Όμως, περιβάλλονται από αβεβαιότητα, καθώς δεν έχουν αποδείξει ακόμα την αξία τους στην πράξη, και η όποια χρήση και διαχείρισή τους θα πρέπει να γίνεται με μεγάλη προσοχή. Αναμένονται εξελίξεις…
