Η είδηση ότι το Pop Market διακόπτει την παροχή των υπηρεσιών του ίσως να μην εξέπληξε πολλούς, υπό το πρίσμα ότι στην αγορά του quick commerce είχαν «μαζευτεί» πολλοί και ο αριθμός των «παικτών» που μπορούσε να σηκώσει η ελληνική αγορά είναι μάλλον περιορισμένος. Ταυτόχρονα, όμως, αποτελεί και ένα δείγμα του πόσο γρήγορα μπορούν να έρθουν τα πάνω – κάτω στην ψηφιακή εποχή που ζούμε.
Είναι φθινόπωρο του 2021, ήτοι περίπου πριν από δύο χρόνια, και ο πλανήτης αρχίζει να εξέρχεται από τις «καραντίνες» και τους περιορισμούς των μετακινήσεων. Το ηλεκτρονικό εμπόριο έχει «εκτοξευτεί» και άπαντες βλέπουν ευκαιρίες στον τομέα των παραδόσεων.
Και όταν αναφερόμαστε σε παραδόσεις, εννοούμε τα πάντα, συμπεριλαμβανομένων των παραγγελιών ειδών σούπερ μάρκετ. Είναι η περίοδος που στην ελληνική αγορά κάνουν την εμφάνισή τους νέοι «παίκτες» στο χώρο του αποκαλούμενου quick commerce, της νέας τάσης που υπάρχει σε παγκόσμιο επίπεδο και έχει προκαλέσει «πυρετό» επενδύσεων.
Στην Ελλάδα βλέπουμε το efood market να επεκτείνεται όπως και το Wolt Market, τα σούπερ μάρκετ μπαίνουν δυναμικά στην εξίσωση και εμφανίζονται και startups όπως το Pop Market με ισχυρή χρηματοδότηση. Είναι χαρακτηριστικό ότι το Pop Market ξεκίνησε με 3 εκατ. ευρώ χρηματοδότηση και «σήκωσε» άλλα 5 εκατ. ευρώ το καλοκαίρι του 2022.
Η αγορά δείχνει να ανταποκρίνεται και όλοι βλέπουν σημαντικές προοπτικές ανάπτυξης.
Και έρχεται η άνοιξη του 2022, ήτοι λίγοι μήνες μετά, και μία κρίση όπως αυτή του πολέμου της Ουκρανίας αλλάζει τα δεδομένα. Οι πληθωριστικές πιέσεις, τα μεταφορικά κόστη που έχουν αυξηθεί από την εποχή της πανδημίας της COVID-19 και δεν έχουν μειωθεί ουσιαστικά και ξαφνικά έχουμε νέα, εντελώς διαφορετικά δεδομένα. Και φθάνουμε στο πρώτο «κλείσιμο», το οποίο θα έλεγε κανείς ότι ήταν αναμενόμενο. Ενδεχομένως να μην περιμέναμε το Pop Market, αλλά κάποιος «παίκτης» αναμενόταν πως θα δήλωνε ότι δεν μπορεί να συνεχίσει.
Το αξιοπρόσεκτο, είναι ότι το Pop Market δεν το «πάλεψε» μέχρι να εξαντλήσει τα κεφάλαια του. Μάλιστα, οι ιδρυτές του συζητούν τα κεφάλαια που έχουν απομείνει να τα αξιοποιήσουν ξεκινώντας κάποια άλλη δραστηριότητα. Και αυτό είναι μία πολύ ενδιαφέρουσα νέα τάση.
Πλέον, πολλοί επιχειρηματίες δεν περιμένουν να χτυπήσουν στον τοίχο, αλλά προτιμούν να φρενάρουν και να σταματήσουν την πορεία τους αποφεύγοντας τις ζημιές στο όχημά τους. Ναι μεν δεν έφθασαν στον προορισμό που είχαν θέσει, αλλά απέφυγαν και να χτυπήσουν σοβαρά. Την βγάζουν με μικρές αμυχές και ξαναπροσπαθούν.
Είναι μία πιο υγιής αντιμετώπιση. Απλά, θέλει να κατανοείς τις πραγματικές δυνατότητές σου, ή να είσαι ρεαλιστής και να βλέπεις αν οι αλλαγές στις συνθήκες σε υποχρεώνουν σε αλλαγή πορείας. Ή ακόμη και σε παύση της δραστηριότητας. Θέλει κότσια αυτό, ειδικά στην Ελλάδα, όπου η πλειοψηφία θεωρεί ότι τα ξέρει όλα και θα πετύχει ό,τι και αν γίνει. Και αυτή η αλλαγή νοοτροπίας είναι κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον.
