To ‘φου’ στα τρία (μόλις) κεράκια έγινε εχθές -την Κυριακή, 30 Νοεμβρίου συγκεκριμένα- και δεν είναι καν σίγουρο αν όντως υπήρξαν κεράκια που κάποιος τα έσβησε. Όμως, party υπήρξε και με το παραπάνω, στη διεθνή ειδησεογραφία, που επεσήμανε, κατέγραψε και σχολίασε δεόντως το γεγονός.

Βλέπετε, το ‘παιδί’ που γιόρταζε τα γενέθλιά του όχι μόνο είναι γνωστό τοις πάσι, αλλά όλοι συμφωνούν ότι μεγάλωσε πολύ και έριξε απότομα μπόι… Για το ChatGPT, βέβαια, ο λόγος που, μέσα σ’ αυτά τα ελάχιστα χρόνια, άλλαξε πάρα πολλά στον κόσμο και την καθημερινότητά μας, καταφέρνοντας να εκδημοκρατίσει την Τεχνητή Νοημοσύνη και να την κάνει από προνόμιο των λίγων (κυρίως επιστημόνων, ερευνητών και γιγαντιαίων οργανισμών) κτήμα των πολλών.

Σήμερα, δεν υπάρχει τομέας και κλάδος που να μην έχει επηρεαστεί άμεσα ή έμμεσα από την ‘επανάσταση’ της Τεχνητής Νοημοσύνης (η οποία, βεβαίως, προϋπήρχε κάμποσες δεκαετίες, αλλά ‘εν κλειστώ κύκλω’), η οποία τους αλλάζει συνθέμελα. Χρειάστηκαν μόλις δυο μήνες, συντρίβοντας κάθε προηγούμενο ρεκόρ σε σύγκριση με άλλες εφαρμογές, πλατφόρμες ή καινοτομίες, για να φτάσει το ChatGPT τα 100 εκατ. χρήστες, οι οποίοι πολλαπλασιάστηκαν ταχύτατα.

Αποτελεί πλέον αναπόσπαστο μέρος της ζωής μεγάλου μέρους του πληθυσμού της Γης, καθώς συνεχίζει να προσφέρει ‘χείρα βοηθείας’ σε εκατοντάδες εκατομμύρια επαγγελματίες και μη, ως χρησιμότατο εργαλείο για τη διευκόλυνση της καθημερινότητάς τους, όπως νωρίτερα είχε γίνει με το email, τις ψηφιακές ατζέντες των κινητών ή τις διάφορες τραπεζικές πλατφόρμες και εφαρμογές.

Όμως, όσο η διεύρυνση των χρηστών του γινόταν με εκθετική πρόοδο, αντίστοιχη πρόοδο είχε να επιδείξει κι εκείνο: από την αρχική πρωτόλεια μορφή,  που κυκλοφόρησε η OpenAI στα τέλη εκείνου του Νοέμβρη, περάσαμε στο GPT-3.5 και στο GPT-4, για να ακολουθήσουν GPT-4o, GPT-4.1, GPT-5, και το ακόμα νεότερο GPT-5.1.

Κι αν η πρώτη εκδοχή διαχειριζόταν μονάχα κείμενα, δίνοντας (σχετικά) καλογραμμένες απαντήσεις στα ερωτήματα του χρήστη σε χρόνο dt (εντυπωσιακό επίτευγμα για εκείνη την εποχή), το σημερινό ChatGPT μπορεί πλέον να κάνει συναρπαστικά πράγματα: αναμειγνύει με μοναδικό τρόπο κείμενα, εικόνες, ήχους και βίντεο, απαντώντας σε σύνθετα ερωτήματα που απαιτούν κάτι πολύ περισσότερο από μια απλή έρευνα σε αρχεία κάπου στο Διαδίκτυο. Μάλιστα, η συνεχής τροφοδοσία του με ολοένα περισσότερο και πιο ποιοτικό περιεχόμενο έχει μειώσει αισθητά τα πολλά hallucinations, τις λανθασμένες ή φανταστικές (όσον αφορά στη σχέση τους με την πραγματικότητα) απαντήσεις που προβλημάτιζαν έντονα τους πρώτους χρήστες.

Τώρα πια μας προβληματίζουν άλλα θέματα, όπως η εξωπραγματική ανάπτυξη του ChatGPT και των ‘συν αυτώ’ άλλων Μεγάλων Γλωσσικών Μοντέλων (γιατί, προφανώς, πολλοί άλλοι ζήλεψαν τη δόξα και τα εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια των εσόδων της OpenAI, μιας -κατά τα άλλα- μη-κερδοσκοπικής εταιρίας που μόλις πρόσφατα το παραδέχθηκε και προχώρησε σε αλλαγή μοντέλου), οι όποιες βλαβερές συνέπειες της εισβολής τους στη ζωή μας και η πιθανότητα όλα αυτά να μην είναι παρά μια γιγάντια φούσκα που, αν και όταν σκάσει, θα αφήσει πίσω της τεχνολογικά, οικονομικά και κυρίως κοινωνικά συντρίμμια.

Οι ανησυχίες και οι φόβοι διαδέχτηκαν τον εντυπωσιασμό από τις ασύλληπτες δυνατότητες των LLMs - το βλέπουμε και το αντιλαμβανόμαστε, όσο αυτές ξεδιπλώνονται απλό γενιά σε γενιά κι από μοντέλο σε μοντέλο, χωρίς να έχουμε καν δει ακόμα όσα θα φέρουν οι Agents… Στις πάμπολλες ευκολίες που κομίζει μαζί με τις αναπάντεχες λύσεις και την τεράστια εξοικονόμηση χρόνου και πόρων (μέγα το δέλεαρ για τους οργανισμούς και τις επιχειρήσεις) οι φιλοσοφούντες του χώρου αντιτείνουν (όπως έγραψε πρόσφατα το Forbes) έναν ολόκληρο κατάλογο από παρατηρήσεις.

Στεκόμαστε σε μερικές από αυτές, όπως το ότι ‘ένας κόσμος που κάνει outsourcing τη μνήμη του, τελικά την χάνει’, το ότι ‘η αποδοτικότητα δεν είναι δα η επιτομή των ανθρώπινων επιτευγμάτων’ και το ότι ‘αν ξεχάσουμε πώς να κρίνουμε (ΣΣ. και αφήνουμε τη μηχανή να το κάνει για εμάς, όπως ήδη γίνεται σε κάποια κατώτερα αμερικανικά δικαστήρια), θα χάσουμε επίσης το κριτήριο της επιλογής και θα ξεχάσουμε ποιοι είμαστε πραγματικά’.

Ο οικοδεσπότης σας δεν συμμερίζεται όλους αυτούς τους φόβους, όμως ούτε τους ρίχνει στον κάλαθο των απορριμμάτων, καθώς θεωρεί ότι έχουν κάποια βάση και καλό είναι να προσέχουμε τι κάνουμε. ‘Παν μέτρον άριστον’ έλεγαν οι προ-προ-προ-παππούδες μας. Ποιος το τηρεί, όμως, αυτό την σήμερον ημέρα;