Αυτή η παλιά (και σοφή) παροιμία του τίτλου μου ήρθε αμέσως στο νου, μόλις διάβασα ένα σχόλιο στο Bloomberg σχετικά με την «αποκοτιά» (;) των τοπικών αρχών της Καλιφόρνια, που τα βάζουν όλο και πιο συχνά με τα μεγάλα ονόματα κι ακόμα μεγαλύτερα συμφέροντα στο χώρο της υψηλής τεχνολογίας, που -κατά διαβολική σύμπτωση- είναι στην πλειοψηφία τους εγκατεστημένα σ’ αυτή την ηλιόλουστη αμερικανική Πολιτεία. Κατ’ αρχάς, αν πάμε κάμποσα (όχι πολλά) χρόνια πίσω, θα θυμηθούμε πως πάλι από την Καλιφόρνια είχε ξεκινήσει μια άλλη μεγάλη «κόντρα», εκείνη τη φορά ανάμεσα στις τοπικές αρχές και στις μεγάλες αμερικανικές αυτοκινητοβιομηχανίες, με αφορμή τη μείωση των εκπομπών καυσαερίων από τα θηριώδη αυτοκίνητα με τους σπάταλους κινητήρες και τις φοβερές καταναλώσεις.
Σ’ αυτή τη διαμάχη, η Καλιφόρνια είχε βγει νικητής, επιβάλλοντας περιορισμούς με στόχο την προστασία του περιβάλλοντος, κι είχε γίνει το φωτεινό παράδειγμα για πολλές αμερικανικές Πολιτείες που -παρά το σφοδρό lobbying, από το κατεστημένο- ακολούθησαν την ίδια τακτική, για το καλό όλων, προφανώς… Τώρα, το ζητούμενο φαίνεται πως είναι το «συμμάζεμα» των εταιριών υψηλής τεχνολογίας σε κάμποσα επίπεδα, καθώς η συμπεριφορά τους -προφανώς λόγω των συνεπειών της «τρέλας του μεγαλείου» (la folie de grandeur, που λένε οι Γάλλοι)- έχει φτάσει στα όρια της ασυδοσίας, σε μερικούς τομείς. Πάρτε, λοιπόν, δυο – τρεις νόμους, για να δούμε αν θα χαλιναγωγηθούν κυρίως οι μεγάλες επιχειρήσεις, που είναι οι «συνήθεις ύποπτοι»…
Πώς το καταφέρνει αυτό η Καλιφόρνια; Εδώ είναι που έχει εφαρμογή η παροιμία του τίτλου, καθώς η σημασία της είναι πως όποιος έχει δύναμη (το μαχαίρι), μπορεί να κάνει ό,τι θέλει (να φάει πεπόνι). Βέβαια, το ερώτημα είναι ποιος έχει το μεγαλύτερο μαχαίρι. Γιατί «μαχαίρι» έχουν και οι εταιρίες, που επίσης μιλούν από θέση ισχύος - οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής. Μέχρι στιγμής, η Πολιτεία δείχνει να έχει το επάνω χέρι, άρα μπορεί να επανακαθορίζει τους κανόνες του παιχνιδιού, όταν οι εταιρίες τους ξεχνάνε. Όσο για το πεδίο της σύγκρουσης, αυτό έχει να κάνει με δυο πολιτειακούς μεν νόμους, που πιθανότατα -όπως συνέβη και σε άλλες περιπτώσεις- θα επεκταθούν και σε άλλες Πολιτείες, αφού πρόκειται για κοινά σε όλες προβλήματα.
Συγκεκριμένα, ο πρώτος νόμος υποχρεώνει τις εταιρίες τύπου Uber, Lyft κ.λπ. να προσλάβουν ως κανονικούς υπαλλήλους τους οδηγούς που σήμερα εργάζονται ως εξωτερικοί συνεργάτες τους, εκδοχή που οι εταιρίες απορρίπτουν μετά βδελυγμίας, για τον πολύ σημαντικό λόγο ότι θα επιβαρύνει ακόμα περισσότερο τους ήδη ζημιογόνους ισολογισμούς τους. Κι αν αυτός ο νόμος αφορά μόνο στους οδηγούς, τις εταιρίες και τους πελάτες τους σ’ αυτή την Πολιτεία και όσες την ακολουθήσουν, ο δεύτερος -που θα εισαχθεί προς ψήφιση τον Ιανουάριο- μπορεί να έχει επιπτώσεις ακόμα και σ’ εμάς. Αυτό, διότι έχει να κάνει με τα θέματα του προσωπικού απορρήτου και στρέφεται εναντίον των πρακτικών που ακολουθούν το Facebook, η Google κι άλλα τέτοια μεγαθήρια, αυστηροποιώντας τις εις βάρος τους κυρώσεις, αν οι εταιρίες δεν υπακούσουν άμεσα και καθολικά στο αίτημα κάποιου χρήστη των υπηρεσιών τους, ο οποίος θα ζητήσει τη διαγραφή των προσωπικών στοιχείων του.
Φυσικά, όπως θα περίμενε κανείς, οι εταιρίες δεν κάθονται με σταυρωμένα τα χέρια. Οι Lyft και Uber ζήτησαν τη συμπαράσταση των… οδηγών τους (!), ενώ τα μεγαθήρια με τις βαθιές τσέπες έχουν βάλει τα lobbies που διατηρούν στην Ουάσιγκτον να ασκούν πιέσεις προς πάσα κατεύθυνση. Βέβαια, με τον κακό χαμό που γίνεται στην αμερικανική πρωτεύουσα, ελέω Τραμπ, δύσκολα θα ασχοληθεί κάποιος στα σοβαρά με τέτοια θέματα, αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται…
Το σχόλιο του Bloomberg, πάντως, αφήνει να εννοηθεί πως οι δυο νόμοι τελικά θα περάσουν στην Καλιφόρνια, παρά τις αντιδράσεις, σημειώνοντας πως είναι μια ακόμα ένδειξη ότι οι GAFA (Google-Amazon-Facebook-Apple) δεν είναι αήττητες και, στο τέλος της ημέρας, κι αυτές θα ελεγχθούν.
Φέρτε κι άλλα πεπόνια – μαχαίρια βρήκαμε!
[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]
