Μερικές φορές, μια ματιά στα «Κοινωνικά» (το κάνω πότε-πότε, κοιτάζοντας και τις σχετικές νεκρολογίες, γιατί συχνά ανακαλύπτεις σ’ αυτές πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία, τόσο σε ελληνικό, όσο και σε διεθνές επίπεδο) μπορεί να σου ξαναφέρει στον νου ιστορίες που έχουν σκεπαστεί από τη σκόνη των χρόνων, αλλά -όταν έγιναν- είχαν παίξει κομβικό ρόλο στις εξελίξεις ενός κλάδου – προφανώς της τεχνολογίας, στην περίπτωσή μας. Διάβασα, λοιπόν, πως πριν από λίγες ημέρες πέθανε από λευχαιμία σε ηλικία 89 ετών ο Ross Perot – οι περισσότεροι δεν τον γνωρίζουν καν / ακόμα και οι συμπατριώτες του, οι Αμερικανοί τον θυμούνται περισσότερο ως «εκείνον τον ρομαντικό», που προσπάθησε να μπει «σφήνα» ανάμεσα στον Μπιλ Κλίντον και τον Τζορτζ Μπους τον πρεσβύτερο, διεκδικώντας την προεδρεία των ΗΠΑ, στα 90ς. Δεν τα κατάφερε, φυσικά, αλλά τουλάχιστον έκανε αισθητή την παρουσία του, με ένα ποσοστό της τάξεως του 18%.
Και λοιπόν; Τι άλλο έκανε; Μη βιάζεστε… Έχουμε ολόκληρη ιστορία να πούμε! Πριν αναμιχθεί με την πολιτική, ο Περό είχε κάνει το ίδιο (με πολύ μεγαλύτερο αντίκτυπο, βεβαίως) στο χώρο των επιχειρήσεων. Γιατί, όπως αποδείχθηκε εκ των πραγμάτων, όσο μπόι του έλειπε, τόσο μυαλό και τσαγανό είχε! Ξεκινώντας από το τμήμα πωλήσεων της τότε πανίσχυρης και «σίγουρης» ΙΒΜ, στα μέσα της δεκαετίας του ‘50, διέπρεψε μεν, αλλά κατάλαβε γρήγορα πως ο τράχηλός του δεν υποφέρει ζυγό κι έτσι έστησε τη δική του εταιρία Πληροφορικής. Αυτή ήταν η EDS (Electronic Data Systems), πρωτοπόρος σε υπηρεσίες δεδομένων ιδιαίτερα προς τις πανίσχυρες αμερικανικές ασφαλιστικές εταιρίες του κλάδου υγείας, την οποία πούλησε το 1984 στην General Motors έναντι 2,6 δις $ (!), κρατώντας μάλιστα κάποιες μετοχές, αλλά και μια θέση στο ΔΣ της εταιρίας [η EDS εξαγοράσθηκε, πολλά χρόνια αργότερα, το 2008, από την ΗΡ, αντί 13,2 δις $]. Μονίμως διαφωνών (όπως τόσοι και τόσοι ιδρυτές εταιριών που εξαγοράστηκαν μεν, αλλά εκείνοι ήξεραν καλύτερα πώς να διοικήσουν την πρώην εταιρία τους) έπειτα από δυο χρόνια, πήρε άλλα 700 εκ. $, παρέδωσε τις τελευταίες μετοχές του και αποχώρησε οριστικά.
Με παραφουσκωμένους τους τραπεζικούς του λογαριασμούς, εκεί γύρω στο 1986, είπε να κάνει κάποιες επενδύσεις. Είχε ακούσει πως κάποιος ενδιαφέρων τύπος, ονόματι Στιβ Τζομπς μόλις είχε χάσει τη θέση του, στην εταιρία που εκείνος (μαζί με τον Στιβ Βόζνιακ) είχε ιδρύσει δέκα χρόνια νωρίτερα. Τον έψαξε, τον βρήκε, τον αγάπησε και έβαλε 20 εκατ. $ στη NeXT, την καινούρια εταιρία, που μόλις είχε ξεκινήσει… Η έγκυρη βιογραφία του Τζομπς από τον Walter Isaacson έχει ως τίτλο στο σχετικό κεφάλαιο «Διάσωση απ’ τον Perot» που διετέλεσε, μάλιστα, και μέλος του ΔΣ της NeXT ως το 1991, όταν άρχισε να ασχολείται σοβαρά με την πολιτική.
Παράλληλα, το 1988, ίδρυσε και την Perot Systems, μια εταιρία που εστίασε στον ταχύτατα αναπτυσσόμενο τότε κλάδο των ψηφιοποιημένων ιατρικών φακέλων ασθενών η οποία, παρά τα σκαμπανεβάσματά της ανάλογα με την εποχή, εξαγοράστηκε τελικά το 2009 από την Dell, τότε #2 κατασκευάστρια PC στον κόσμο, που ήθελε να διευρύνει τις δραστηριότητές της, αντί 400 εκ. δολαρίων...
Όταν, το ’96, προσπάθησε να διεκδικήσει για δεύτερη φορά την προεδρεία των ΗΠΑ, ο Τζομπς είχε αρχίσει πια να προετοιμάζει την επιστροφή του στην Apple, κάτι που τελικά έγινε πριν κλείσει ο χρόνος, με την εξαγορά της NeXT και την αξιοποίηση του λογισμικού της (του οποίου τη δημιουργία είχε ουσιαστικά χρηματοδοτήσει ο Περό) να χρησιμοποιείται πλέον ως βάση για το νέο λειτουργικό σύστημα της Apple. Φυσικά, όπως όλοι ξέρουμε, ο Τζομπς ξαναέγινε σύντομα ο CEO της εταιρίας -που, χάρη στις αστείρευτες και πρωτοποριακές ιδέες του, τα επόμενα χρόνια αναδιοργανώθηκε και μεγάλωσε ακόμα περισσότερο, ως τον γίγαντα που όλοι ξέρουμε σήμερα- και παρέμεινε ο ηγέτης της ως τον πρόωρο θάνατό του. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία…
[social_share googleplus="no" linkedin="yes" whatsapp="no" viber="no"]
