Το θέμα των τελευταίων ημερών δεν είναι άλλο από τα «παράπονα» των Ελλήνων λιανεμπόρων για τις κινεζικές πλατφόρμες ηλεκτρονικού εμπορίου, ήτοι το Temu και το Shein. Πλατφόρμες, οι οποίες εκτιμάται ότι αντιπροσωπεύουν περίπου το 15%-17% των πωλήσεων σε είδη λιανικής, όσον αφορά στα online κανάλια.
Το παράπονο είναι ότι οι κινεζικές πλατφόρμες δεν παίζουν επί ίσοις όροις όσον αφορά θέματα προστασίας του καταναλωτή. Και γι’ αυτό ζητείται η επιβολή ενός τέλους 2 ευρώ ανά παραγγελία. Τέλος που πέφτει στα 0,5 ευρώ αν η αποθήκη που χρησιμοποιεί η πλατφόρμα είναι εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αυτό που ειλικρινά προσπαθώ να καταλάβω, είναι αν ο στόχος είναι η προστασία του Έλληνα καταναλωτή από προϊόντα που είναι επικίνδυνα, ή ο περιορισμός των απωλειών που έχουν τα ελληνικά online καταστήματα. Αν είναι το πρώτο, αναρωτιέμαι πως αυτό το τέλος θα βοηθήσει. Αν είναι το δεύτερο, τότε γιατί δεν είχαμε δει αντίστοιχη κίνηση για την Amazon, που επίσης έχει φθάσει να έχει ένα μερίδιο της τάξεως άνω του 10% όσον αφορά στις online παραγγελίες από την Ελλάδα;
Μία άλλη παρατήρηση, είναι ότι δεν βλέπουμε να υπάρχει ένα κοινό μέτωπο των συνδέσμων που εμπλέκονται. Ίσως αυτό να αλλάξει στο προσεχές μέλλον, αλλά γενικότερα καλό θα ήταν να υπάρχει μία ενιαία προσπάθεια. Για να υπάρχει και μεγαλύτερη βαρύτητα.
Ας πάμε, όμως, στην ουσία του ζητήματος, που δεν είναι άλλη από το γεγονός ότι οι διεθνείς πλατφόρμες -και ουχί μόνο οι κινεζικές- έχουν πάρει πλέον πολύ μεγάλα μερίδια και στην ελληνική αγορά. Πολλοί θα πουν ότι ο κύριος λόγος είναι οι χαμηλές τιμές. Κάτι που προφανώς έχει βάση, αλλά όταν το ψάξεις λίγο παραπάνω συνειδητοποιείς ότι δεν είναι ο μόνος λόγος.
Οι Έλληνες καταναλωτές προτιμούν τις πλατφόρμες και για την εμπειρία που τους προσφέρουν. Συμφωνώ ότι το μάρκετινγκ τους είναι αρκούντως επιθετικό -σε σημείο που εκνευρίζεσαι- αλλά από την άλλη πλευρά όταν μπεις εκεί μέσα μπορείς να βρεις προσωποποιημένες προτάσεις. Πόσα ελληνικά καταστήματα το κάνουν αυτό, ή μπορούν να κάνουν λόγο για μία καλή εμπειρία;
Η πραγματικότητα είναι πως για ένα μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων λιανεμπόρων, το eCommerce συνεχίζει να είναι ένα κανάλι πωλήσεων στο οποίο δεν δίνει και ιδιαίτερη προσοχή. Είναι "nice to have", αλλά μέχρι εκεί. Δεν έχουν ασχοληθεί όπως θα έπρεπε. Και επειδή διαβάζω διάφορα περί αιτημάτων για δράσεις και επιδοτήσεις για απόκτηση ψηφιακών εργαλείων, να αναφέρω ότι έχουν γίνει. Και στην πρώτη φάση δεν υπήρξε απορρόφηση επειδή -όπως πιθανολογείται- η επιδότηση δεν αφορούσε την απόκτηση... laptop. Γιατί αυτό ενδιαφέρει τελικά και όχι η απόκτηση και χρήση των εργαλείων εκείνων που θα βελτιώσουν την εμπειρία του πελάτη, αλλά και την εφοδιαστική αλυσίδα μίας επιχείρησης λιανεμπορίου.
Όσον αφορά το παράπονο ότι δεν υπάρχει εκπαίδευση και δεξιότητες, να επισημάνω ότι στο Διαδίκτυο υπάρχουν δεκάδες σεμινάρια -και δη δωρεάν- με συμβουλές για digital marketing και πως να στήσετε ένα eShop. Δεν είναι τα καλύτερα, αλλά είναι μία αρχή. Το ερώτημα είναι πόσο διατεθειμένος είναι κανείς να ασχοληθεί πραγματικά με το ψηφιακό κανάλι πωλήσεων του. Γιατί από τη διάθεση ξεκινάνε όλα. Και όσοι ασχοληθήκαν, στη συντριπτική πλειοψηφία τους πέτυχαν.
