Στα μέσα της δεκαετίας του ’90 όταν το Διαδίκτυο άρχισε να αποκτά μία κρίσιμη μάζα χρηστών και να δείχνει ότι θα είναι ένας παράγοντας σημαντικών αλλαγών κυριολεκτικά για τα πάντα, ελάχιστοι ήταν εκείνοι που θα έλεγαν ότι μετά από 20 χρόνια θα είχαμε φθάσει στο σημείο ώστε μία συσκευή στην παλάμη του χεριού μας θα ήταν ικανή για τόσο πολλά πράγματα.
Ενδεχομένως και πριν από 10 χρόνια, ελάχιστοι να ήταν εκείνοι που θα πίστευαν ότι το 2017 το smartphone θα έφθανε στο σημείο να αποτελεί βασικό κομμάτι της καθημερινότητας μας, τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο, και θα ήταν ο λόγος που τα επιχειρηματικά μοντέλα σε κλάδους όπως ο χρηματοπιστωτικός, ο τουριστικός αλλά και αυτός των μεταφορών θα είχαν αλλάξει τόσο ριζικά.
Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο, όμως, είναι πως ακόμη βρισκόμαστε στην απαρχή αυτής της ψηφιακής εποχής. Και ο λόγος είναι πως τώρα αρχίζουμε να βλέπουμε τα πρώτα δείγματα των δυνατοτήτων που μπορεί να προσφέρει η τεχνητή νοημοσύνη (artificialintelligence – AI).
Μπορεί πολλοί να σκέφτονται τις ουκ ολίγες ταινίες και βιβλία επιστημονικής φαντασίας όπου η τεχνητή νοημοσύνη εξελίσσεται σε εφιάλτη για την ανθρωπότητα, όμως, η πραγματικότητα είναι πως είναι και ο λόγος που η ζωή μας γίνεται πιο εύκολη. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και συμβιβασμοί.
Οι ψηφιακές συσκευές γίνονται όλο και πιο έξυπνες καθώς αξιοποιούν τα δεδομένα που παράγουμε και φθάνουν στο σημείο να μας κάνουν προτάσεις σχεδόν για οτιδήποτε.
Παράλληλα, οι λύσεις τεχνητής νοημοσύνης έχουν αρχίσει να αυτοματοποιούν όλο και περισσότερες διαδικασίες και καθημερινές εργασίες, οι οποίες στο παρελθόν χρειάζονταν ανθρώπινο χέρι για να πραγματοποιηθούν.
Τα ρομπότ κάνουν δυναμική εμφάνιση σε εργοστάσια και σε άλλους τομείς. Τα αυτόνομα οδηγούμενα αυτοκίνητα δεν αποτελούν σενάριο επιστημονικής φαντασίας αλλά είναι κάτι που θα δούμε να γίνεται πραγματικότητα τα επόμενα 10 χρόνια.
Οι τεχνολογικές εξελίξεις τρέχουν με απίστευτους ρυθμούς.
Τα επόμενα 20 χρόνια μάλλον θα δούμε περισσότερες εξελίξεις και αλλαγές από εκείνες που είδαμε τα προηγούμενα 20 χρόνια και δύσκολα θα υπάρξει κάποιος τομέας της καθημερινότητας μας ή της οικονομίας που δεν θα επηρεαστεί σε τόσο μεγάλο βαθμό ώστε το 2037 θα κοιτάζουμε πίσω προς το 1997 και θα αναρωτιόμαστε πως ήταν δυνατό να λειτουργούμε με τον τρόπο που λειτουργούσαμε.
Ένα ερώτημα είναι, βέβαια, πόσο εύκολο θα είναι να προσαρμοστούμε όλοι εκείνοι που τώρα διανύουμε την 4η δεκαετία της ζωής μας, έχουμε προλάβει την αναλογική εποχή, και το 2037 ενδεχομένως δεν θα έχουμε βγει καν στη σύνταξη.
Και ένα δεύτερο ερώτημα είναι κατά πόσον οι εξελίξεις αυτές θα βελτιώσουν πραγματικά την καθημερινότητα μας. Αλλά, ίσως να μην χρειάζεται να είμαστε τόσο απαισιόδοξοι. Οι σεναριογράφοι τη δεκαετία του ’60 και του ’70 ήταν αρκετά απαισιόδοξοι για τον 21ο αιώνα.
Και σχεδόν όλες οι προβλέψεις τους έπεσαν έξω. Οπότε είναι πιθανό και οι καταστροφολόγοι της τρέχουσας δεκαετίας, επίσης, να αποδειχθούν ότι δεν καταλάβαν προς τα πού κινείται ο κόσμος.
