Η παλιά, σοφή λαϊκή παροιμία, λέει πως "χέρι που δεν μπορείς να δαγκώσεις, φίλα το" - πολύ περισσότερο, αν η δική σου φωλιά είναι… τουλάχιστον δύσοσμη, για να μη γράψουμε τίποτα χειρότερο…
Αυτό, λοιπόν, έκανε το Σάββατο (για να μην πέσει πάνω στην Πρωταπριλιά και δεν τον πιστεύει κανείς…) ο γνωστός και μη εξαιρεταίος CEO του Facebook, Μαρκ Ζάκερμπεργκ, ο οποίος -την ανάγκη φιλοτιμία ποιούμενος και με δεδομένες τις ιδιαίτερα επιβαρυντικές αποκαλύψεις για τις πρακτικές της εταιρίας του, που ακολούθησαν την αρχική αποκάλυψη του σκανδάλου της Cambridge Analytica- αφενός παραδέχθηκε ότι έγιναν λάθη εκ μέρους τους, αφετέρου ζήτησε την επιβολή νέου ρυθμιστικού πλαισίου για το Internet, με αυστηρότερο καθεστώς σε τέσσερις τομείς: στα μηνύματα που προωθούν το μίσος και τη βία, στην παρέμβαση (συνήθως με ψευδείς ειδήσεις, λέγε με fake news) κατά τις προεκλογικές διεργασίες, στις παραβιάσεις της ιδιωτικότητας και στον έλεγχο των δεδομένων.
Με κείμενό του, που δημοσιεύτηκε και στην “Washington Post”, ο Ζάκερμπεργκ ζητάει από τις απανταχού κυβερνήσεις ρυθμίσεις που θα περιορίζουν το μη-επιτρεπτό περιεχόμενο και θα απαιτούν από τις επιχειρήσεις (σαν τη δική του, δηλαδή) να διαθέτουν συστήματα προστασίας τα οποία θα εμποδίζουν τις όποιες υπερβάσεις.
Και για να μην έχει κανείς αμφιβολίες, τονίζει πως "αποτελεί δική μας ευθύνη, η ασφάλεια των χρηστών των υπηρεσιών μας, δηλαδή εμείς πρέπει να αποφασίζουμε τι μετράει σαν τρομοκρατική προπαγάνδα, κήρυγμα μίσους κλπ. Ελέγχουμε διαρκώς τις πολιτικές μας, με τη βοήθεια ειδικών, αλλά σ’ ό,τι μας αφορά, πάντα θα κάνουμε λάθη και θα παίρνουμε αποφάσεις με τις οποίες πολλοί διαφωνούν".
Δεν το διευκρίνησε, βεβαίως, αλλά όλοι μας καταλάβαμε τι εννοεί ως προς τα "λάθη" – μόλις πρόσφατα ξεσηκώθηκε μέγας σάλος από το γεγονός ότι ο σφαγέας της Νέας Ζηλανδίας μετέδιδε live μέσω Facebook τις αιματηρές επιθέσεις του στα τζαμιά του Κρίστσερτς, επιθέσεις που ακόμα και σήμερα κάποιοι αρέσκονται να αναμεταδίδουν…
Η εταιρία επενέβη με αρκετή καθυστέρηση, όταν αποδείχθηκε ότι τα συστήματα σάρωσης περιεχομένου που διατηρεί (με 15.000 ελεγκτές-επόπτες διασκορπισμένους σ’ όλο τον κόσμο), δεν λειτούργησαν σ’ αυτή την περίπτωση (και σε πόσες άλλες ακόμα…). Πριν από λίγες ημέρες, ανακοίνωσε ότι απαγορεύει και εξοστρακίζει από τις σελίδες χρηστών της πλατφόρμας οτιδήποτε έχει να κάνει με εθνικισμό, ρατσισμό κ.λπ. Αρκεί, όμως αυτό;
Πολλοί είναι εκείνοι που θεωρούν ότι αυτά τα μέτρα είναι απλώς πυροσβεστικού χαρακτήρα και δεν πρόκειται να λύσουν το πρόβλημα της δικτυακής ασυδοσίας – εξ ου και οι επίμονες πιέσεις προς τον Ζάκερμπεργκ και τους συνεργάτες του να λάβουν δραστικότερα μέτρα. Κι ίσως το προχθεσινό αίτημα του CEO του Facebook για "χείρα βοηθείας" από τις κυβερνήσεις, να είναι το επόμενο βήμα σ’ αυτή τη διελκυστίνδα που καλά κρατεί…
"Οι βουλευτές (Σ.Σ. εννοεί τα μέλη της αμερικανικής Βουλής των Αντιπροσώπων τα οποία στελεχώνουν τις επιτροπές που τον "ανέκριναν") μου λένε συχνά ότι έχουμε πολύ μεγάλη επίδραση στην ελευθερία έκφρασης και ειλικρινά συμφωνώ μαζί τους – Καταλήγω να πιστέψω, λοιπόν, πως δεν θα έπρεπε να παίρνουμε τόσο σημαντικές αποφάσεις ως προς την ελευθερία του λόγου, μόνοι μας…" τόνισε. Μ’ άλλα λόγια, βάλτε κι εσείς ένα χεράκι - δεν θα τα κάνουμε όλα εμείς και θα τα ακούμε κι από πάνω, ειδικά σε θέματα δύσκολα, όπως ο χώρος των διαφημίσεων και εκείνος των εκλογικών αντιπαραθέσεων…
Μάλιστα, δεν παρέλειψε να πλέξει και το εγκώμιο του (δικού μας) κανονισμού GDPR, τονίζοντας πως θα ήταν καλό για την "υγεία" του Internet, να υιοθετούσαν κι άλλες, εκτός Ευρώπης, χώρες ανάλογες ρυθμίσεις ως κοινό πλαίσιο ελέγχου.
Κι έρχομαι τώρα να ρωτήσω εγώ, ο καλοπροαίρετος μεν αλλά με τα χρόνια πονηρεμένος: αυτή η έκκληση για σκληρότερα μέτρα είναι ένδειξη μεταμέλειας; αδυναμίας; ρεαλισμού; ή απλώς κίνηση τακτικής, τώρα που πληθαίνουν οι φωνές στις ΗΠΑ για τη διάσπαση των παντοδύναμων σήμερα γιγαντιαίων τεχνολογικών εταιριών, που κάθε μία είναι ουσιαστικά μονοπώλιο στον τομέα της; Ο χρόνος θα το δείξει…
